Chapter 32

Kanina pa umalis si Rodrigo sa mansyon. Iniwan niya ako sa kwarto na tulala pa rin at gulat sa kaniyang sinabi. Ikakasal kami? Ako? Ikakasal ako sa kaniya? Sinapo ko ang aking dibdib at nagpunta sa terrace para sumamyo ng hangin. Hindi pa ba sapat ang mga ginagawa niya sa aking pagpapahirap? Ang mga traumang ibinibigay niya sa akin at gusto niya pa akong itali sa kaniya?

Sinapo ko ang aking dibdib. Ayaw kong makasal sa kaniya. Hindi ako papayag! Napaigtad ako noong biglang may kumatok sa pinto ng kwarto. Agad na bumukas iyon at pumasok si Bruno. Nakita kong nagulat pa siya noong makita niya ang hitsura ko. Hindi pa ako nakapagbibihis dahil nagugulat pa rin ako sa mga nangyayari. Pasimple kong niyakap ang sarili ko. Tumungo naman ito kaagad.

“Babalik na lang ho ako kapag nakabihis ka na.” May inilapag siyang paperbag sa kama. “Ito po ang damit mo.”

“Saan tayo pupunta?” nagtataka kong tanong. Ang alam ko ay may pupunta rito.

“Sasamahan kita sa mag-aayos sa ‘yo para ngayong araw.”

N