December 24, 6PM
"Hello, Brix?" sagot ko sa tawag. Naglalagay ako ng mga regalo ngayon dito sa ilalim ng Christmas tree nang biglang tumawag si Brix.
"Demi, pwede ba tayo magkita mamaya? I'll just give you something," aniya. Napatingin ako sa wall clock namin at ala-sais pa lang. Madami pang oras bago mag Noche Buena.
"Sure. Anong oras?" nakangiting tanong ko.
"8PM. Ako na lang ang pupunta d'yan."
"Sige," sabi ko. Pagkatapos namin mag-usap ay hinanap ko ang regalo ko kay Brix. Kinuha ko 'yon at umakyat muna ako sa kwarto ko.
I took a half bath. Naligo na rin naman ako kanina kaso pinagpawisan na rin ako dahil sa paghahanda para sa Noche Buena.
Pagkatapos kong mag-ayos ay bumaba na ulit ako. It is already 7PM. Nagluluto pa rin si mommy ngayon.
Naririnig ko naman si Kuya Derrick na may kausap sa phone habang nakaupo sa sofa. Malamang ay si Ate Bianca ang kausap nito. Abot tainga pa ang ngiti, eh.
Naupo na lang din muna ako sa sofa. I logged in to my Facebook account at halos sumabog ang notif at messenger ko dahil sa mga Christmas greetings. Those were from my classmates, friends, and relatives.
Isa-isa ko silang ni-replyan hanggang sa may nag pop ulit sa messenger ko. It was a message from Brix.
Brix:
Can I call you?Napangiti na lang ako. Para namang hindi kami magkikita mamaya. Pati nga bukas ay magkikita kami para mag celebrate ng pasko kasama ang mga pamilya namin. Ang alam ko ay sa bahay nila Sofia gagawin ang party dahil si Mayor Javier ang nag-aya.
You:
Magkikita naman tayo mamaya.Nag scroll ulit ako sa Facebook habang inaantay ang reply niya.
Brix:
Okay. I'm just excited to see you. I love you, Demi.Mag re-reply na sana ako kaso biglang nag ring ang cellphone ko. Napa-iling na lang ako. Ang kulit talaga.
Sinagot ko na lang ang tawag ni Brix. Tumagal din ang pag-uusap namin ng 45 minutes. Binaba niya lang ang tawag dahil pupunta na raw siya dito sa 'min.
At exactly 8PM, our doorbell rang. Si Brix na siguro 'yon. Sabay pa kaming tumayo ni Kuya Derrick kaya hinawakan ko siya sa braso.
"Kuya, ako na lalabas. Baka si Brix na 'yon," sabi ko sa kaniya.
"Huh?" kunot-noong tanong niya. "Lalabas ako hindi para pagbuksan si Brix. Pupuntahan ko si Bianca sa bahay nila," aniya at nauna ng lumabas.
Oh, okay. May usapan din pala sila ni Ate Bianca.
I followed him outside. I mentally rolled my eyes when I saw how my brother smiled at Brix and he also tapped my boyfriend's shoulders.
"Merry Christmas, bro." Psh! Napaka plastic ni kuya. Palibhasa kapatid ni Brix si Ate Bianca. At dahil nanliligaw pa lang si kuya, panigurado ay nagpapa good shot lang siya.
Umalis na si kuya kaya ako naman ang lumapit kay Brix.
"Hi. Merry Christmas!" nakangiting bati niya.
Natawa ako. "Maaga pa pero sige, Merry Christmas!"
Hinawakan ko ang kamay niya at ngumiti. "Pasok muna tayo sa loob. Nandoon sila mommy."
Sabay kaming pumasok sa loob at sinalubong kami ng kabababa lang na si daddy.
"Oh, nand'yan ka na pala. Merry Christmas, Brix!" bati ni daddy sa kaniya.
Ngumiti si Brix at sumaludo pa kay daddy. "Merry Christmas, tito!"
Naupo kami sa sofa at saka ko lang napansin ang isang maliit na paper bag na hawak niya.
"Ay, wait! May kukunin lang ako," paalam ko sa kaniya. Lumapit ako sa Christmas tree namin at kinuha ang isang regalo na para kay Brix.
"Woah! Bumili ka pa talaga ng regalo para sa 'kin?" gulat na tanong niya. "Sabi ko naman sayo diba best Christmas gift mo na sa 'kin 'yong pagsagot mo sa 'kin ng oo."
Tumabi ulit ako sa kaniya at tinignan ko ang hawak kong regalo. "Ayaw mo ba? Sayang naman. Alam ko paborito mo 'to." Nakasimangot akong tumingin sa kaniya.
"H-hindi naman sa gan'on---" pinutol ko na ang sasabihin niya at agad na ngumiti.
"Ayos lang. Paborito ko rin 'to, eh. Kung ayaw mo, sa 'kin na lang."
Napansin ko ang pagkunot ng noo niya. "Wait, wait. What do you mean? Paborito na 'ting dalawa? D-don't tell me..." nanlalaki ang mata niya kaya napangisi na lang ako.
Natawa ako nang kunin niya sa 'kin ang hawak kong regalo na para sa kaniya. Mabilis niyang binuksan iyon. Bakas na bakas ang gulat at saya sa mukha niya.
"Kakalabas lang nito, ah," aniya. "Kailan mo 'to binili?"
Hindi pa rin niya inaalis ang tingin niya sa album na hawak niya. Album iyon ng paborito naming banda at gaya ng sabi niya, bagong labas ang album na iyon.
"Three days ago. Ang bilis nga, eh. Ayan na lang ang natitira kaya binili ko na agad," sabi ko sa kaniya.
Nagulat ako nang bigla niya akong yakapin nang mahigpit. "Thank you, Demi," pagkasabi niya n'on ay humiwalay siya sa yakap at tinignan ako. "Let's listen to this together."
Tumango naman ako.
Nilapag niya ang hawak na album at inabot naman ang hawak niya kanina na paper bag.
"This is my gift for you," aniya at inabot sa 'kin ang regalo niya para sa 'kin. "Open it," utos niya.
"Ang aga pala nating magbukas ng regalo," natatawang sambit ko habang binubuksan ang bigay niya sa 'kin.
Nang mabuksan ko ang paper bag, nakita ko roon ang isang maliit na box. Kinuha ko iyon at binuksan.
"Wow!" namangha ako sa ganda ng laman n'on. Isang gold bracelet na may charm na infinity.
"You like it?" tanong ni Brix. I love it!
Abot tainga ang ngiti ko nang tinignan ko si Brix. "Ang ganda. Thank you, Brix."
He slowly grabbed my wrist and he took out the gold bracelet from its small box.
Lalong lumapad ang ngiti ko nang isinuot niya na sa 'kin iyon. It really looks beautiful.
Muli akong niyakap ni Brix para sa isang mahigpit na yakap. "Thank you ulit, Demi. I love your gift but I love you the most. You're still the best gift ever for me."
Napapikit na lang ako habang dinadama ang yakap niya. "Thank you rin, Brix."
"I love you, Demi."
***
"Merry Christmas, honey!" nakangiting lumapit sa 'kin si mommy at hinalikan ako sa pisngi. Gan'on din ang ginawa ni dad.
Alas-dose na ng gabi at sumapit na nga ang araw na pinaka inaabangan ng lahat – ang Pasko.
Inakbayan ako ni kuya at ginulo pa ang buhok ko. "Merry Christmas!"
"Merry Christmas, Kuya Derrick," bati ko rin sa kaniya.
Binati namin ang isa't-isa at sabay-sabay na nag tungo sa dining area namin para pagsaluhan ang mga niluto ni mommy kanina.
We just enjoyed our foods while sharing some good and funny stories. It's been a while since this kind of scene happened. And I just love watching it. Ang sarap lang panoorin na magkakasama at masaya ang pamilya namin sa espesyal na gabing ito.
"The last gift is for Demi," sabi ni mommy habang hawak-hawak ang natitirang regalo. "It's from your Kuya Derrick," tinanggap ko ang regalo at tumingin kay kuya.
"Open it. Hirap na hirap ako sa paghahanap niyan," sabi niya kaya naman mas lalo akong na-excite buksan ang regalo niya.
My smile suddenly vanished when I saw his gift for me. Napaka galing talaga ng kuya ko. Mahal na mahal niya talaga ako.
Tinignan ko siya, ngiting-ngiti pa siya at tila nag-aantay sa sasabihin ko.
"I want to cry," ayon na lang ang nasabi ko.
"Oh! Tamang-tama magagamit mo 'yan," natatawang sabi niya habang itinuturo ang regalo niya sa 'king panyo. Oo, panyo! Limang panyo na magkakaiba ang kulay.
"Thank you, Kuya! Thank you!"
***
Busy sa pagkanta si daddy at si kuya. Samantalang kami naman ni mommy ay nandito sa kusina para kumuha ng dessert.
I was about to open our refrigerator when our doorbell rang. Sino naman kaya 'yon?
Sinilip ko sina daddy at kuya na kumakanta pa rin, animo'y walang narinig.
"Busy pa ang mag-ama, ako na lang ang lalabas," sabi ni mommy at umalis sa kusina. Ako na lang ang naghatid ng dessert sa sala namin.
Nang hindi pa nakabalik si mommy ay lumabas na rin ako.
"Mom, sino 'yong---" hindi ko natapos ang sasabihin ko nang mapansin na tulala si mommy sa pintuan. Siya lang mag-isa roon.
Lumapit ako sa kinatatayuan niya at doon ay mas nakita ko ang hawak niya. Isa iyong itim na box at pahaba. Sa kabilang kamay naman niya ay may card.
"Kanino galing 'yan, mom?" tanong ko ngunit wala akong nakuhang sagot.
Anong nangyari sa kaniya?
Nagulat na lang ako nang mahulog ang hawak na card ni mommy kaya agad ko 'yong dinampot.
Nang mabasa ko ang nakasulat ag bigla akong kinilabutan.
In a place where everything is a lie,
Sinners must die. All you have to do is to stab and kill that sinner. But, be careful,It's either you're the one who will kill or you're the one who will be killed.PS. I know your dirty little secret.
Inagaw ko ang box na hawak ni mommy at binuksan iyon. Tama nga ang naisip ko – isang kutsilyo.
Kutsilyo na katulad mismo n'ong binigay sa akin ng killer. Malinis naman ito kumpara sa kutsilyong natanggap ko. Ngunit, sigurado akong sa killer din galing ito dahil sa simbolong naka ukit doon sa kahon.
Sungay ng demonyo.
---
Tatlong buwan na ang lumipas. Sa tatlong buwan na 'yon, unti-unting bumabalik sa dating katahimikan ang Greenville. May ilan na ring mga bumalik nang mabalitaan na nahuli na ang killer.Tumunog ang cellphone ko dahil sa isang text.From: BrixNandito na ako sa baba.Kinuha ko ang bag kong nasa kama at lumabas ng kwarto. Pagkababa ko ay naabutan kong nag-uusap sina Brix at Kuya Sander."Oh, ayan na pala si Demi. Ingat kayo, ha," sabi ni kuya habang nakatingin sa aming dalawa ni Brix."Sige, kuya. Aalis na kami," paalam ko."Okay. Umuwi nang maaga hindi umaga. Tomorrow is your special, so you need to rest also," paalala niya.Ngumiti na lang ako at tumango.Habang nasa byahe ay tahimik lang akong nag s-scroll sa Facebook ko. Napangiti naman ako nang makita ang bagong post ni Macey."Nandoon na pala sila," sabi
Macey's POVKasunod namin ang mga pulis habang papunta sa town hall. Bawat minutong nagdaraan, mas lalong lumalakas ang kabog ng dibdib ko.Kinakabahan ako sa mga susunod na mangyayari sa gabing ito. Ang nalaman namin ngayon tungkol kay Kuya Sander ay hindi ko na kinakaya. Paano pa kaya mamaya? Siguradong marami pa kaming malalaman.***Demi's POVDahan-dahan kong idinilat ang mga mata. Ramdam ko rin ang sakit ng ulo ko. Inilibot ko ang mata ko sa paligid. Kusang tumulo ang mga luha ko nang makita si Mayor Javier, kagaya ko ay nakatili rin siya sa upuan at may busal sa bibig.Napagtanto ko na nandito kami sa town hall. Maya-maya lang ay lumabas si Sander. Bigla akong nakaramdam ng galit kasabay nito ang mga tanong na nasa isip ko.Lumapit siya sa akin at tinanggal ang busal sa bibig ko. Tinanggal niya rin ang mask niya. Yumuko pa
Macey's POV"Salamat, kuya. Magte-text na lang ako kapag uuwi na ako," sabi ko sa driver namin. Bumaba ako ng sasakyan at tumingin sa entrance ng Belle's Cafe.I flipped my hair and walked toward the entrance. Ayoko sanang pumunta dito lalo na't makakasama ko si Jayson at Sofia, kaso kailangan naming tulungan sina Demi at Brix.Pagkapasok ko ay hinanap ko agad si Sofia. She texted me earlier that she's already here. Nakita ko naman agad siya sa madalas na pwesto namin.Nilapag ko ang bag ko sa table at naupo sa tapat niya."Macey," tawag niya. Tinignan ko siya pero hindi ako nagpakita ng anumang ekspresyon.Wala naman siyang sinabi kaya nag order na lang muna ako ng pagkain ko. Habang nag-aantay, nilabas ko ang mga envelope na ibinigay ni Demi sa akin.Nilabas ko lahat ng pictures do'n at tinignan isa-isa."Macey, I'm sorry."
"Hold this," sabi ni Brix at inabot sa akin ang baril niya. Dahan-dahan kong kinuha 'yon mula sa kamay niya."Hindi natin alam kung anong nag-aantay sa atin do'n. Kung magkahiwalay man tayo, babalik tayo ng buhay, okay?" tanong niya at hinawakan ang kamay ko.Tumango ako. "Okay."Pinaandar na ni Brix ang sasakyan niya. Ilang beses akong huminga nang malalim habang nakatingin sa bintana. Matinding kaba ang bumabalot sa akin ngayon.Ala-sais na at kaninang alas-kwatro nag text ang killer kung saan kami dapat pumunta. Alam nila Macey ang tungkol dito at nakahanda na sila sa kung ano man ang mangyayari.Magkakasama sila ngayong tatlo nila Jayson at Sofia. Ang alam ko ay doon sila sa Belle's Cafe nagkita. May ilangan nga lang dahil silang tatlo ang magkakasama pero sana naman ay hindi sila mag away-away doon.Lalong lumalakas ang kabog ng dibdib ko habang papalapit kami sa lugar no'n
Jayson's POVI opened the car door for Macey pero sa kabila pa rin siya lumabas. Damn it! Kailan kaya ako nito papansinin?Sumunod ako sa kanila papasok sa bahay nila Sofia. Ilang beses akong napalunok nang maisip na magkakaharap-harap na naman kaming tatlo nila Macey at Sofia.Ang gago ko naman kasi talaga. Pinagsisisihan ko ang ginawa ko. Inaamin ko, na-attract ako kay Sofia but I still love Macey. Siya lang ang babaeng sobrang minahal ko. Gagawin ko talaga ang lahat para lang maibalik siya sa akin."Manang, nasaan po si Sofia?" tanong ni Demi sa katulong ni Sofia."Nasa taas siya, kanina pa umiiyak," sagot nito.Nagkatinginan kaming magkakaibigan at mabilis na umakyat sa second floor kung nasaan ang kwarto ni Sofia."Sofia! Sofia!" Kumatok si Demi sa pinto ng kwarto ni Sofia. Ilang saglit lang ay bumukas 'yon at tumambad sa amin si Sofia na na
Ginamot ni mommy ang sugat ni daddy. Pagkatapos no'n ay umakyat na sila, naiwan akong mag-isa rito sa sala. Matutulog pa sana ako kaso nawala bigla ang antok ko.Mag a-alas-dos na ng madaling araw at malamang tulog na rin sila mommy. Si kuya nga ay hindi manlang nagising kanina.Busy lang ako sa pag scroll sa Facebook ko nang tumunog ang cellphone ko dahil sa isang message. Napatitig ako saglit doon at biglang nakaramdam ng kaba.Pagkapindot ko sa message ay tama nga ang nasa isip ko, galing iyon sa killer. Nanindig ang balahibo ko nang makita ang picture ng pinto ng bahay namin. Sobrang lapit talaga.Sinundan pa ito ng isang text.I have something for you. Come outside. Agad akong napatayo nang mabasa iyon. Mahigpit kong hawak ang cellphone ko habang dahan-dahang naglalakad papunta sa pinto. Sumilip din muna ako sa hagdan dahil baka may biglang bumaba.
Sa mga nakalipas na araw, feeling ko laging may nakatingin sa akin. Simula no'ng nag send ng pictures sa akin 'yung killer, pakiramdam ko lagi na siyang nakasunod sa akin ngayon. Kahit sa school ay hindi ko maiwasang magmasid sa paligid."After ng graduation natin, aalis na kami dito sa Grenville. This town is not safe anymore." Narinig kong sabi noong isang estudyante na nakasandal malapit sa locker ko. May kasama siyang lalaki, sa tingin ko ay boyfriend niya."Sure na ba 'yan? I'm gonna miss you," sabi no'ng lalaki."Gusto nga ni dad umalis na agad. But, I told him that I want to finish this school year muna. I'm gonna miss you, too. Babalik din naman kami kapag ayos na ang lahat."Sinara ko ang locker ko at napatingin sa dalawa. Napansin ata nila ang tingin ko sa kanila, maya-maya ay umalis na rin sila."Good morning, Demi." Nilingon ko si Brix, kasama niya si Jayson."Good morning," bati ko sa kanilang dalawa."Coffee muna tayo sa
"Anong ginagawa mo malapit sa hotel?" tanong ko kay Kuya Derrick habang nasa byahe kami pauwi."I'm with my friends sa malapit na bar doon," sagot niya. Mukha naman siyang nagsasabi ng totoo kaya napatango na lang ako.Bigla namang sumagip sa isip ko si Troy. Ang tagal niya ng walang paramdam, hindi kaya siya na 'tong umaatake at bumalik na siya?"Iniwan mo si mommy sa bahay?!" gulat na tanong ko nang maalala si mommy."Gising pa siya no'ng umalis ako kaya nakapagpaalam ako," aniya.Sumandal na lang ako sa upuan at pumikit. Sana ayos lang si mom doon sa bahay.Pagkarating namin sa bahay ay dumiretso agad ako sa kwarto ko. Tinanggal ko lang ang sapatos ko at nahiga sa kama. Pakiramdam ko ay pagod na pagod ako. Gulong-gulo rin ang isipan ko.Kailan ba matatapos ang lahat ng 'to? Kailan namin makikilala 'yung killer? Hanggang kailangan niya ipagpapatuloy 'tong mga ginagawa niya?At sa dinami-rami ng tao, iniisip
We're having breakfast when dad suddenly asked mom. Napalunok ako nang hawakan niya ang braso ni mommy."Where did you get the scratches?"Nagkatinginan kami ni mom pero agad din niyang ibinaling ang tingin niya kay daddy. "M-may nakausli kasing bakal d'yan sa labas ng bahay natin. Baka doon ko nakuha," aniya.Tumango-tango na lang si dad. "Okay, be careful next time." Inubos niya na ang pagkain niya at uminom ng tubig. Pagkatapos ay tumayo na siya."Mauuna na ako," aniya at hinalikan si mommy sa noo. Tumingin naman siya sa akin. "Gusto mo bang sumabay na, Demi?" tanong ni dad.Tinignan ko ang oras sa cellphone ko, 7:30 na. "Sige, dad."Tumayo na rin ako at dumiretso sa sala para kunin ang gamit ko. Si daddy naman ay lumabas na."Demi." Lumingon ako kay mommy na sumunod pala sa akin."Mom...are you okay?" tanong ko. What happened last night was a