LOGINCHAPTER 2
Nasa gitna na kami ng byahe, it’s already 1 am in the morning ngunit hindi pa rin ako nakakaramdam ng antok. Ang nararamdaman ko ngayon ay kaba at excitement. Wala akong ideya kung bakit na-eexcite ako sa mangyayari sa amin ngayon, my heart pounded rapidly at the same time ngunit alam ko sa sarili ko na manghihinayang ako kung hindi mangyayari ang iniisip ko. Napi-picture out ko na kung ano ang kalagayan namin mamaya. Ngayon pa nga lang ay nang-iinit na ako pero pinipigilan ko lang, paano pa kaya kung nakapaibabaw na siya sa akin at nakaharap ang maskulado niyang katawan?! “Magsabi ka lang, if you wanna really do this. Let’s get rid of your boyfriend,” he interrupted my mind. Napalunok ako. Ngunit sa lahat nang iniisip ko ngayon ay mas nanaig pa rin ang pangamba ko kung ano ang mangyayari sa mga susunod na araw. Tama ba ‘to? Pagkakamali ba na ibigay ko ang pagkababae ko sa taong hindi ko lubusang kilala? “Gagawin ba talaga natin ‘to dahil sa boyfriend ko? O gagawin natin ‘to para sa kaligayahan mo?” I asked him. I heard his little laugh. “Why so poetic?” Tiningnan ko siya at tiningnan niya rin ako ngunit ibinalik niya ang tingin niya sa daan. “W-wala lang, Sir. I-I mean, you’re doing this for your own enjoyment—“ “Let’s just say it’s a “give and take” situation where the two of us get benefited, okay?” paglilinaw niya. Muli ko siyang tiningnan, sarado ang ilaw ng kotse ngunit nadedepina ko pa rin ang hugis ng kaniyang mukha dahil sa mga ilaw ng sasakyang nakakasalubong namin. He has a perfect ratio, with sharp nose, kissable lips, charismatic eyes and his thick eyebrows is one of his best assets for me. Natatawa na lamang ako sa sarili ko dahil isa ako sa mga babaeng madaling nahulog sa physique niya. Kaya siguro hindi ako makahindi sa kaniya dahil napakalakas ng kaniyang awra sa akin. “At wala ka namang experience sa ganito, so why do I enjoy this night?” Pagsingit nito. Hambog! Natigil tuloy ang imahinasyon ko. “Ang sama mo,” sagot ko at salubong ang kilay na tumingin na lamang sa daan na tinatahak namin. Again I heard his little laugh. “So you’re not ready for it?” “M-may proteksyon naman tayo, hindi ba?” I asked without looking at him. Ilang segundo pang katahimikan bago ko siya muling narinig na nagsalita. “If you’re more comfortable with that, then be it. Okay lang sa akin kahit wala, Kaya ko namang kontrolin kapag lalabasan na ako,” pagmamayabang nito. “Let’s just use protection. Mahirap na, baka matulad pa ako sa mga nabuntis diyan,” saad ko. “Wala pa akong nabubuntis,” agap naman nito. Pinigilan kong matawa at tiningnan siya— at ngayon ay parang galit ang tingin niya sa daan dahil sa salubong nitong mga kilay. “At sino namang nagsabi na ikaw ang pinapatamaan ko, Mr. Buenaventura? Sounds guilty?” I heard him say “tsk” kaya hinampas ko ang malaki niyang braso. “I’m just stating a fact—“ “Alam mo wala na akong pakialam, basta bukas let’s pretend that nothing’s happen,” agap ko agad. Na-realize ko na ilang babae kaya naisakay niya rito? Ilang babae kaya ang dinala niya sa mga hotel? Dahil doon ay nakaramdam ako ng hiya sa sarili ko. For me it’s a treasure to be him since I’m gonna give him my virginity and it’s the hardest part for me— but for him I’m just a down to earth girl for him, nothing’s special lalo na at wala akong karanasan tungkol dito. “You can be absent tomorrow if you want to,” he said. Wala akong naisagot sa kaniya. Bahala na! Binuksan ko ang cellphone ko at nagtipa sa g****e map at naghanap ng malapit at murang motel. “May naisip ka na bang motel?” I asked him. “Sa bahay tayo pupunta,” sagot nito. Napasinghap ako at natigil sa pag-scroll ng cellphone. “W-what?! B-baka mahuli tayo, S-Sir,” agap ko agad. He looked again at me but now with emotionless face and face again on the road. “I don’t like in the motels, it’s not comfortable.” “Motel na lang—“ “I’m the one who’s in the steering wheel— I am the one who will decide.” At ngayon ay wala na naman akong nagawa. Ang lakas talaga ng loob niya, ‘no? Ilang babae na kaya ang nahiya sa kaniya na sumama sa bahay ni Sir at doon makipagl*pl*p*n? O baka ako lang ang nahihiya sa ganoong set-up dahil first time ko ‘to. Sa gitna ng aking pag-iisip nang biglang tumunog ang cellphone ko, someone’s calling at nang tiningnan ko ‘yon ay si David ang tumatawag sa akin dahilan upang pagmasdan ako ni Sir Buenaventura. “Who’s calling? answer it,” he calmly said tila ba’y naririndi sa tunog ng cellphone ko. Tumikhim ako. “Si David. ‘yong boyfriend ko,” pag-aamin ko sa kaniya. Wala pang ilang segundo nang kuhanin niya sa akin ang cellphone. Nagulat ako roon at agad na kinuha ang cellphone ngunit hindi ako nagtagumpay. “Huy ba’t mo kinuha?!” Sa screen ng cellphone ko’y nakita ko siyang sinagot ang tumatawag kong boyfriend. “Hey, back off dude, she’s mine.” Nanlaki ang mata ko sa gulat at napatakip ng bibig. Bago ko pa man marinig kung ano ang sasabihin ng nasa kabilang linya ay pinutol na agad ni Mr. Buenaventura ang tawag. At ang loko, hindi niya pa binabalik sa akin ang cellphone! “Teka lang ano bang ginagawa mo sa cellphone ko!” pilit kong inaagaw ‘yon ngunit nilalayo niya sa akin dahilan upang mapalapit ang katawan ko sa kaniya at medyo pumagewang-gewang ang takbo namin. “Mababangga tayo, Sir!” “Mababangga tayo kung malikot ka, just stay calm, Ms. Morteza,” he said, inayos ko ang upo ko at matalim siyang tiningnan. The nerve of this man! Sinagot niya na ang boyfriend ko, ano pa ba ang gusto niyang mangyari?! But I never expected those words to come out on his mouth. Binalik niya sa akin ang aking cellphone at tataka-taka ko naman siyang tiningnan. “What did you do?” I asked before looking at my phone. “I blocklisted him,” he said. Dinouble check ko pa ang cellphone ko at nakita kong wala na nga roon ang contact number ni David. What the hell with this man. “We’re here,” dugtong niya. Napabuntong hininga na lang ako. Maybe it’s fine to cut off him in my life, tama naman siguro ang ginawa niya, maybe I can’t do it by myself kaya siya nandito para tulungan akong mag-move on. Pero tama na bang rason ‘yon para tigilan ko na si David? Ano’ng matitira sa akin? I never gain in this kind of situation except the fact that tonight I will never be a virgin— nawalan na nga ako ng relationship tapos pati virginity ko nawala na rin? I’m so indicisive! “Wala sa deal na pakialaman mo ang buhay ko,” I said nang ipinarada niya ang kotse sa harapan ng bahay nila. His so called ‘bahay’ which is literally a mansion is so huge, pero hindi na rin ako nagulat dahil natampok na ‘yon sa isang magazine. Nanatili muna kami sa loob ng kotse at siya naman ay tiningnan ako ng may kinang sa kaniyang mga mata, mapupungay ito at nakakaadik na hindi ko na namamalayang lumapit na siya sa akin. He lean his shoulder at the top of the chair where I was seated, and lean his face a few inches from mine. Natigilan ako sa kaniyang ginawa habang nilalanghap ang halimuyak ng kaniyang hininga— it’s a scent of alcohol and some mint that makes it more addicting. “So what? You’re mine and I’m yours tonight, that’s our deal, right?” he asked me before he gave me a kiss. Panandalian lang ‘yon at parang dampi lang ang ginawa niya. Napasinghap ako roon at hindi na makagalaw sa aking pwesto. Napalunok ako, ‘yong simpleng pagdampi ng kaniyang labi ang nagpaalab pa lalo sa kanina ko pang nag-iinit na katawan. “So mind me, Ms. Morteza—” he said and his other hand traveled at the back of my neck and he leaned closer to mine and gave me another kiss. But this time it’s way more deeper and passionate, naramdaman ko ang pagpasok ng kaniyang dila sa loob ng aking labi dahilan upang gantihan ko siya ng mapusok ding mga halik, I never get used in kissing like this but he seems like guiding me properly on how to kiss in a more passionate way. Naikuyom ko ang aking kamay habang pinipigilang mas lalong mag-alab ang namumutawi kong damdamin ngayon. “You’re mine,”A/N: This is the final part of this novel. I want to thank everyone who has followed this story from beginning to end. Can you leave some comments about your thoughts on this novel? It was my gratitude to have you. I was afraid to write this story, it was so dramatic and I don't know if it brings you in tears and thrill... This is the first installment of the Entice Series. And see you on the second installment which is the story of Cherry and Limuel! It's available on my profile entitled: Bewitched Attorney. Kung miss n'yo ang tambalang Ayannah at Immanuel, read n'yo rin ang second installment.Thank you once again to everyone, and I hope to see you in my next story!GUIDE ME, MR. BILLIONAIRE (ENTICE SERIES 1)09/09/2025- 11/07/2025TO GOD BE THE GLORY.EPILOGUEIMMANUEL AZLAN BUENAVENTURAShe's the greatest gift that I received as of now. And I think the most precious one was to be with her forever. Ang sabi ko dati, okay na ako na makitang umaangat ang kompanya namin. But I made
CHAPTER 86I don't know what happened but I realized that we're in the backseat now. Nakakaduling ang halik ni Immanuel, nakakaadik, nakakawala ng bait na hindi ko man lang napansin na hinuhubaran niya na ang sarili habang ako ay underwear na lamang ang suot.The backseat was so comfortable and spacious though... Immanuel made that great decision."I don't want to waste every second while I'm with you, Aya. Just tell me that you're mine, Aya. 'Cause even though you refused that, I'm all yours, no one can change that thing... Not even you, Aya."He positioned himself above me again, his lips traveling from my neck downward to my breasts, where my bra was still fastened. I arched my back in response, my arms wrapping around him. I guided his hand to the back of my bra, and with ease, he unhooked it, freeing me from the constraint.He looked at me then, and his expression held nothing but intimacy and desire."Immanuel, I regret refusing you... I think it was all my fault that this trage
CHAPTER 85Buti nga ito lang nabili ko at hindi na ako nagdagdag pa! Wala naman talaga sa plano ko ang mag-ice cream gayong tinriger lang ng mokong na 'to ang moodswing ko!Pumasok na kami sa may kotse niya. Nagda-drive ulit siya habang ako ay kinakain ko na ang ice cream na binili niya.Madali iyon matunaw kaya minamadali ko na ang pagdila. Nakikita ko rin na sumusulyap si Immanuel sa tuwing ginagawa ko 'yon...By the time we pulled up in front of the house, my ice cream was still half-melted and dripping rapidly."Shit," I cursed. "May tissue ka?""No," he said, and I heard the slight strain in his voice. "I ran out earlier." His Adam's apple bobbed as he swallowed heavily.I saw his adams apple move. Mas lalo lang akong napamura sa isip nang tumulo sa dibdib ko ang ice cream na natunaw! sa mismong gitna kung saan may hiwa ang dibdib ko at sa balat pa mismo!I tried to wipe it away with my hand, but Immanuel immediately grabbed my wrist, stopping me.He turned my body slightly and
CHAPTER 84I didn't reply to him... But somehow i liked how his words lingered into my soul. Wala akong pakialam kung anuman ang sasabihin niya kung anuman ang kahulugan n'on, basta dama ko na nandito siya, na malapit siya sa akin, na katabi ko siya.Nagsimula na ang orasyon at dasal ni Tita Nesia ngunit hindi ako maka-focus! Sa tuwing kasi pumipikit si Tita ay palihim akong sumusulyap kay Immanuel! Tapos ang mokong, sa akin lang nakatingin palagi!"Mag-focus ka nga..." bulong ko habang bumibilis ang dasal ni Tita."Naka-focus naman ako, ah?" aniya habang titig na titig sa akin.Nakafocus? Saan? sa akin?I rolled my eyes. Bahala siya, kung hindi man maging effective ang pagpapawala ng bisa ay hindi ko na kasalanan 'yon!Nilalapit niya rin ang kamay namin na magkahawak sa hita ko at doon pinagpapahinga. Aba! Matindi rin! Porque okay na kami kanina ah?!"Tapos na ang orasyon. Napawalang bisa na ang sumpa," si Tita Nesia.Binitawan na namin ang kamay ng bawat isa. Si Immanuel nang tingna
CHAPTER 83Pumasok na kami sa loob ng bahay nang matiwasay. Their case was still on-going, ngunit wala raw dapat ipagalala dahil hindi raw kayang kasuhan si Immanuel gayong maraming nakapatong na kaso si Albert lalo na tungkol sa pambubuhat niya ng kamay sa akin.Kumain na kami nang iyon lang laman ng isipan ko. Maraming hinandang pagkain, marami akong nakain... Nagligpit lang kami madali at saka pumunta na ako sa kwarto para maligo. Nagpapatuyo ako ng buhok nang biglang pumasok si Tita Nesia sa kuwarto."Tita..." saad ko.Pumasok siya nang tuluyan,"Halika muna madali lang!" She stepped all the way inside and closed the door behind her. Without a preamble, she grabbed my wrist and pulled me toward her."Bakit po?" nahihiwagan kong saad.Huminto siya sa tapat ng kuwarto niya atsaka tiningnan ako nang mariin bago dahan-dahang umiling."Naku! Nakapasinungaling mo talaga!" singhal niya."Huh? Bakit po?"I had no idea where this was going."Hindi mo naman pala pinainom sa girlfriend ni Ma
CHAPTER 82"Julie... Hindi ko na kinuha lahat ng gamit na napundar ko, iyong iba, alam kong magagamit mo. Kaya sa 'yo na 'yon..." saad ko habang nagpe-prepare kami ng pagkain.Papunta na raw dito sina Limuel. Kinuha lang daw nila ang kotse na naiwan sa bahay ni Albert."Eh ako? Ako 'yong kaibigan mo rito, Aya! Wala man lang ba pampa-albor sa akin diyan?" Humalukipkip si Cherry at ngumuso.Nagtawanan kami."May trabaho ka na, Cherry! Mas kailangan 'yon ni Julie!""Naging kaibigan pa kita," singhal niya.Natawa ako. Tiningnan ko naman si Tita Nesia na may kausap sa kawalan habang nasa kabisera. I sighed, I remembered our earlier conversation. Mas lalo akong nagkaroon ng rason para bumalik sa bahay nila."Ayan na pala sila!" si Cherry.May kotse nga sa labas... Tumalbog ang puso ko. I pursed my lips."Kakausapin ko lang si Limuel. Makikimalita ako sa kaniya," si Cherry.Sumunod ako sa kaniya habang kinakabahan. Hindi makapasok ang kotse nila sa loob at tanging si Limuel lang ang nakita k







