CHAPTER 5

Napahawak si Zelena sa kaniyang ulo nang sumakit iyon saka unti-unting nagmulat ng kaniyang mga mata.

Napakunot-noo siya nang makitang nasa loob siya ng sasakyan ni Dylan at nasa passenger seat siya.

"W-What happened?" tanong niya saka sinuri ang kaniyang sarili.

"I should be the one asking you that," wika ni Dylan.

Hindi naman siya sumagot at napalunok na lang. Napakagat-labi siya nang maalala ang nangyari.

"The people at the venue might wonder why you helped me. Baka magkaroon ka pa ng issue," sambit niya.

‘I know you'll think of a reason why you can't link to me.’

"Eh, 'di matutuwa ka niyan," seryosong wika nito.

Napabuntong-hininga naman siya saka umiwas ng tingin. Lalo na at naalala niya ang ginawa nito roon.

Hindi mapakali ang kaniyang mga daliri dahil sa hiya.

Nang makauwi sila ay agad siyang dumiretso sa kaniyang kuwarto habang nasa likod niya si Dylan. Hindi siya nito inaalalayan, kundi naglalakad lang sa likuran niya.

Hindi na siya nagpalit ng kaniyang damit at naupo na sa kaniyang kama.

"What?" tanong niya kay Dylan nang hindi pa ito umaalis sa loob.

Hindi ito sumagot at pinag-krus lang ang kaniyang mga braso habang seryosong nakatingin sa kaniya.

Pumasok naman doon si yaya Tina na may dalang pagkain at inilapag sa side table ni Zelena.

"Ano'ng nangyari, hija? Inatake ka na naman?" nag-aalalang tanong nito saka siya nilapitan at hinawakan.

Hindi siya sumagot at sumulyap kay Dylan.

Nagkatinginan naman sila, at naintindihan nito ang ibig sabihin ni Zelena kaya lumabas na ito roon.

"Okay na po ako," saad niya.

"Saan ba kayo nanggaling? Ang sinabi lang sa akin ni Dylan ay hinimatay ka lang sa loob ng cr."

"Sumama po ako sa kaniya sa isang party after naming puntahan ang farm."

Ngumiti naman ito ng mapang-asar.

"Ano'ng ginawa niyo?"

Natawa naman siya.

"Wala po. Nagmamadali nga po siya, eh. Atat na atat na makalayo sa akin."

"Mukha namang hindi," sagot ni yaya Tina.

"Oo nga pala, 'Nay, binuhat kaya niya ako? Kasi paggising ko ay nasa sasakyan niya na ako."

"Oo, sinabi niya sa aking binuhat ka niya," nakangiting wika nito.

"Really? Eh, maraming tao ang nandoon," bulalas niya.

Napatakip siya sa kaniyang bibig habang kinikilig.

"Tignan mo, 'Nay, sino ba namang hindi mai-in love sa akin?" biro niya.

Kinabukasan ay hindi pa rin niya mapigilang isipin kung bakit siya tinulungan ni Dylan.

"He doesn't look at me badly anymore. Baka nahuhulog na siya sa trap? Sa ganda ko ba namang 'to?" natatawang sambit niya habang inaayos ang kaniyang buhok.

Nang makapag-isip siya ay tinawagan niya ang kaniyang secretary.

"Good morning, Ma'am!" bati nito.

"Good morning, Gwen. By the way, kapag tumawag ulit si Mr. Santos, send him our plan about the gadget shop. I know he'll be interested because his children love computers," utos niya.

"How about po sa mga na-purchase na po nating clothes sa department store ng asawa niyo?"

Umayos naman siya sa pagkakaupo.

"May mga nakausap na akong volunteer, tutulungan nila tayong i-distribute ang mga 'yon sa liblib na lugar."

Napakagat-labi siya at naisip na sana ay maramdaman ni Dylan ang pagmamahal niya.

"Copy, Ma'am. May iuutos pa po kayo?"

"Wala na."

Nang maibaba niya ang tawag ay bumaba na rin siya at ipinagluto si Dylan ng kaniyang lunch.

Nakangiti siyang hawak ang food tray patungo sa office nito dahil abala ito sa kaniyang trabaho.

Hindi na siya kumatok pa at nagtungo na ito roon.

"I cooked your—"

Napatigil siya sa pagsasalita nang makitang may kausap ito sa kaniyang cellphone habang nakaupo sa swivel chair.

Nakatalikod ito sa kaniya kaya hindi siya napansin nito.

"I don't know, man," wika ni Dylan.

‘Napakaimportante naman ng kaibigan niyang 'yan para mag-skip siya ng lunch.’

Naglakad siya palapit at inilapag ang tray sa isang lamesa roon habang may kausap pa rin ito.

"My life is a mess, bro. I didn't want to get married in the first place," wika ni Dylan.

Napatigil si Zelena at naglaho ang kaniyang ngiti.

"I hope I fucking wake up and it's all just a dream. Parang sa akin nakasalalay ang lahat," dagdag pa nito.

"Do you hate your wife that much?" natatawang tanong ng kausap nito.

Napalunok si Zelena at napakuyom ang kaniyang mga palad.

"It was as if she was the one who made everything move in her hands, of course everything happened in her favor," sagot ni Dylan.

"Why don't you give her a chance? O baka nanghihinayang ka lang kasi hindi ka na makapagbabae?"

Napangisi si Dylan.

"A woman is still a woman. They're all the same. Katulad din siya ng ibang mga babae."

Tila kumirot ang dibdib ni Zelena dahil sa narinig. Naluluha siyang lumabas mula roon.

Kunot-noong kumakain si Zelena ng dinner nang maupo sa harapan niya si Dylan.

Masama pa rin ang loob niya sa kaniyang asawa. Lalo na't umasa pa siyang may ibig sabihin ang paghawak at pagbuhat nito sa kaniya.

‘He's still a fucking womanizer.’

"'Nay, may darating akong business partner dito bukas. He was also going to visit a house here, so I invited him here," wika ni Dylan.

"Sige, hijo. May ipapaluto ka ba?"

"Kahit ano na lang po, hindi raw siya maarte."

Tumango-tango naman si yaya Tina.

Tumayo na si Zelena kaya napatingin sina Dylan at yaya Tina sa kaniya.

"Nasa kuwarto lang po ako, 'Nay," paalam niya.

"Pero lalabas ka ba mamaya, hija?" tanong nito saka siya binigyan ng tubig na siyang ininom niya.

"Hindi po. My secretary will just talk to our clients and do what needs to be done," tila walang ganang sagot ni Zelena.

"Tinawagan ako ni Lily," wika ni yaya Tina.

Napatigil naman siya at napatingin.

"Sinabi niyang bantayan daw kita at baka maalala mo kung ano ngayon—"

"S-Sige po. Huwag po kayong mag-alala, wala po akong gagawin," nakangiting sambit ni Zelena.

"Ano'ng mayroon ngayon?" seryosong tanong ni Dylan.

Napatingin sila sa kaniya.

Hindi sumagot si Zelena.

"Akyat na po ako," saad niya saka siya umalis doon.

"What's up today, 'Nay?" pag-uulit ni Dylan saka niya pinunasan ang kaniyang bibig gamit ang tissue.

Tila nagdalawang-isip naman itong sumagot.

"I'm not being tsismoso, 'Nay. Gusto ko lang malaman kung bakit nagkakaganyan na naman siya," dagdag pa ni Dylan.

Huminga naman nang malalim si yaya Tina.

"Hijo, huwag mong ginaganyan si Zelena. Marami na siyang pinagdaanan sa kaniyang ina, pati na sa kaniyang naging kasintahan. Ngayong araw na 'to ang anniversary sana nila, ilang taon na sana sila, kaso iniwan siya ng lalake," malumanay na sagot nito.

"Kung hindi pa siya maka-move on sa ex-boyfriend niya, why did she agree to marry me?" magkasalubong ang mga kilay na tanong ni Dylan.

"Gustong-gusto ka ni Zelena, hijo."

"Kahit na, 'Nay. Parang ginagawa niya akong panakip-butas. I don't like our set-up either, pabor sa kaniya ang lahat," pagmamatigas niya.

Napabuntong-hininga naman si yaya Tina.

"Babaero ka naman, anak, at hindi lahat ng nangyayari sa inyo ay pabor sa kaniya. Maganda si Zelena, may pinag-aralan, at hindi katulad ng ibang babae. Hindi ka niya pinakasalan para gawing panakip-butas."

Napatahimik na lang si Dylan sa sinabi nito.

"Sana ay bigyan mo siya ng pagkakataon, hijo. Baka sa iba pa niya mahanap ang pagmamahal na gusto niya," dagdag pa nito.

"Eh 'di, mahalin nila. I won't object. Mas mabuti pa nga."

Umiling-iling naman si yaya Tina saka umalis doon.

Pagkapasok ni Dylan ng kaniyang sasakyan sa garahe ay bumaba siya agad upang salubungin ang sumunod sa kaniyang lalake na kaniyang business partner.

Nakangiti itong bumaba sa sariling sasakyan.

"Nice house," komento nito saka sinuri ang labas ng bahay nina Zelena.

Ngumiti naman siya.

"Wala ka naman sigurong dalang—"

"Ah, no, no. Hindi ako nag-uuwi ng babae," pamumutol ni Dylan sa sasabihin nito.

"Good," nakangiting sambit nito.

"Pasok na tayo," aya niya.

Pinauna niya ang lalake habang nagta-type siya sa kaniyang cellphone.

"Oh, shit," mahinang sambit niya nang maalalang hindi niya sinabi sa kaniyang business partner na may asawa na siya at baka makita niya pa ito sa isang hindi disenteng suot.

Agad siyang tumabi sa kaniya nang makapasok ito.

"Nice, I like the paintings," sabi nito habang nakatingin sa mga malalaking paintings sa kanilang sala.

Napakunot-noo si Dylan nang makitang wala ang mga frame at ang malaking painting ng picture nilang dalawa ni Zelena noong prenup nila.

Nagtungo sila sa garden at pinaupo niya roon ang lalake.

Sumalubong naman agad si yaya Tina sa kaniya nang pabalik siya sa loob.

"'Nay, tinanggal niyo ang mga pictures and paintings namin?" mahinang tanong niya.

"Hindi, hijo. Maagang tinanggal ni Zelena kaninang umaga."

Napatigil siya at napakunot-noo.

"Why?"

"Tanungin mo siya, anak," sagot nito saka nagtungo sa kusina upang ipaghanda sila ng meryenda.

Bumalik naman siya sa garden.

"So, saan tayo magsisimula?" tanong ng lalake at hindi pa rin nawawala sa kaniyang mukha ang kaniyang ngiti.

"First of all, thank you for agreeing to be my new business partner, my previous business partner has backed out. So, I'm happy na tutulungan mo ako," wika ni Dylan.

Tumango naman ito.

"I'm happy to help. By the way, kakausapin din sana kita about sa furniture business niyo. I would like to purchase chairs and tables from you."

"For your business?" tanong ni Dylan.

"No. Ireregalo ko sana sa kaibigan ko kasi may sarili siyang shop, and nabalitaan kong mag-eexpand siya."

"Is your friend a girl?"

May halong pagbibiro na tanong niya.

Natawa naman ito.

"It's not what you think."

"I'm just kidding."

Tumango-tango naman ito.

"By the way, can I use your rest room?"

Tumayo naman si Dylan.

"Sure. Pero nasa loob ang rest room, under maintenance kasi ang nandito sa garden."

Tumayo na rin ang lalake saka sumunod kay Dylan papasok sa loob.

Nagtungo sa rest room ang lalake, habang siya ay pumunta sa kusina upang tignan ang inihahandang meryenda ni yaya Tina.

"Pakilabas na lang po mamaya, 'Nay," wika ni Dylan saka siya lumabas doon.

Nakita naman niyang kakalabas lang din ng lalake sa rest room.

Tatawagin na sana niya ito nang biglang mag-ring ang kaniyang cellphone kaya sinenyasan na lang niya ang lalakeng mauna na sa garden.

Tumalikod si Dylan habang nakatayo sa sala at sinagot ang tawag ng kaniyag secretary.

Sa kabilang banda ay pababa naman si Zelena sa hagdanan habang nag-iinat dahil nakatulog ito.

"Sorry—"

Napatigil sa pagsasalita ang lalake nang makita si Zelena. Nagkabanggaan silang dalawa.

Napaawang ang bibig ni Zelena, at napalunok.

Tila nabuhusan naman ng malamig na tubig ang lalake.

Nang matapos ang tawag ay napalingon si Dylan.

Nakita niyang nagkakatitigan si Zelena at ang kaniyang business partner.

Agad naman siyang lumapit.

"Sorry, I didn't say I'm with my wife," seryosong sambit niya at sinamaan ng tingin si Zelena, ngunit wala sa kaniya ang paningin nito.

"Y-Your wife?" gulat na tanong ng lalake saka lumingon kay Dylan. Nagpalipat-lipat ang tingin niya kina Zelena at Dylan.

Hindi pa rin makaimik sa gulat si Zelena at unti-unting naluluha. Naguluhan naman si Dylan sa kaniyang nakikita.

"Do you know each other?" nagtatakang tanong niya.

Hindi sumagot si Zelena at tumakbo ito pabalik sa taas.

"Z!" sambit ng lalake.

Sinubukan siyang habulin ng lalake, ngunit hinawakan ni Dylan ang kaniyang braso.

"Wait. What did you call her? Kilala mo siya?" tanong niya.

Napalunok ito at naluluhang tumingin sa kaniya.

"S-She's my ex-girlfriend."