CHAPTER 2

"W-What? Are you for real, Mom?" gulat na sambit niya.

Hindi naman ito umimik at nagsalin ng wine sa sarili niyang baso.

Mabilis ang tibok ng puso ni Zelena dahil sa gulat at pressure na kaniyang nararamdaman.

"Alam niyong hindi siya papayag, Mom. He can't even hold me, let alone get me pregnant. A-Ayoko, Mommy. Baka kung ano'ng gawin—"

Seryosong tumingin sa kaniya ang kaniyang ina kaya napalunok siya.

"Hindi ko tinatanong kung gusto mo o hindi. Gagawin mo 'yon, sa ayaw at sa gusto mo. Did I ever ask your opinion?"

Napakagat si Zelena sa loob ng kaniyang bibig.

"M-Mommy, hindi ko alam kung paano ko gagawin. And I told you before na natatakot na akong makipag—"

"Stop making excuses, Zelena! Dylan is a womanizer, it's easy for him to be attracted to you if you want to!"

Napaiwas siya ng tingin dahil sa gulat niya sa kaniyang ina. Namamawis ang kaniyang mga palad at hindi mapakali.

Pinigilan niyang mapaluha dahil hindi man lang siya nito pinakinggan.

"Hindi mo ako puwedeng suwayin. Because even if you already have your own business, I can take back everything you have," pagbabanta ni Arlene.

Napalunok siya at mahinang tumango.

"Umuwi ka na at mag-isip ng gagawin mo. Get him drunk, or do anything just to get him," dagdag pa nito.

‘Gusto kong mapansin niya ako, but I don't want to get to the point where I feel like I'm going to rape him.’

Hindi na siya nagsalita pa at umalis na roon.

Katulad ng sinabi ng kaniyang ina ay umuwi na lang siya at hindi na nagtungo sa kaniyang coffee shop.

Kahit masakit pa rin ang kaniyang ulo ay nag-isip siya ng kaniyang gagawin.

"Mas mahirap pa 'to sa mga exams ko dati," angal niya saka napahawak sa kaniyang ulo.

"Should I ask Nanay?" tanong niya sa kaniyang sarili saka nahiga sa kaniyang kama.

Umiling din siya.

"No. Masyado na akong mababa para itanong ko pa 'yon."

Tumayo siya at nagtungo sa harapan ng kaniyang salamin.

"In our situation, hindi niya ako bubuntisin, I'm sure. I really need to attract him, para mahulog ang loob niya sa akin. Ma-in love muna siya, bago siya may gawin sa akin, but Mommy wants me to do it," mahinang sambit niya.

Napakagat-labi siya at napalunok.

"Am I ready to be a mother? At handa na ba akong makipag-s*x after..."

Hindi niya itinuloy ang kaniyang sasabihin at napatulala na lang sa harapan ng salamin.

"Today's Saturday, wala kang pasok, right?" habol na tanong ni Zelena nang matyempuhan niyang kakalabas lang ni Dylan sa kaniyang kuwarto dahil magkaharap lang ang kanilang kuwarto.

Hindi naman ito sumagot at nagpatuloy lang sa paglalakad.

Inunahan niya naman itong naglakad at pumuwesto sa harap nito.

Sinadya niyang kumembot habang nakasuot ng maikling shorts at hapit na sando.

Sabay silang nakarating sa dining area at narinig niyang bumunting-hininga si Dylan nang maupo siya sa harap nito.

Nang magsimula na silang kumain ay sinadyang magpa-cute ni Zelena sa harapan ng kaniyang asawa. Mahinhin talaga siyang kumain, ngunit sinamahan niya iyon ngayon ng paghawi niya ng kaniyang buhok at pagdila ng kaniyang bibig.

Matapos ang ilang minuto ay tumayo na si Dylan, nagulat naman siya.

"You're done already?"

Uminom muna si Dylan ng tubig.

"Nakakawalang-gana kang kasabay kumain."

Umalis na agad ito at naiwan naman si Zelena habang nakaawang ang bibig.

"Pakidalhan po ako ng pineapple juice sa office ko, 'Nay," sambit ni Dylan nang makasalubong si yaya Tina.

Nagkatinginan silang dalawa ni Zelena nang makapasok ito roon.

"Nagsabay kayong kumain?" nakangiting tanong nito sa kaniya.

"Opo. Pero parang wala pa yatang 5 minutes siyang kumain," sagot niya saka siya napangiwi.

Tumango-tango naman ito.

Tinapos niya na ring kumain at pinanuod si yaya Tina na maghanda ng juice ni Dylan.

Napangisi siya nang maisip ang nakita niya noong ginagawa ng mga kaklase nila noong college.

Nilalagyan nila ng gin ang juice.

Nang malingap si yaya Tina ay agad niyang kinuha ang naitago niyang gin sa cabinet.

"I won't light it anymore, baka malapnos pa ako. What could go wrong?"

Agad niya iyong binuksan at inilagay lahat sa pitcher.

Nang makabalik si yaya Tina doon ay nakita niya hinahalo ni Zelena ang juice.

"Dinagdagan mo ba, hija?" tanong nito.

Ngumiti naman siya.

"Opo. Baka kasi mauhaw siya kapag naubos niya, 'Nay."

Kinuha nito ang pitcher at sabay silang umakyat sa taas. Hindi na siya sumunod sa office ni Dylan at pinalipas muna niya ang ilang oras sa kaniyang kuwarto.

Tatawa-tawa si Zelena habang nagsusuklay at naisip na baka lasing na ang kaniyang asawa at maaari na niyang gawin ang pinaplano niya.

Nag-spray siya ng pabango sa kaniyang katawan bago lumabas sa kaniyang kuwarto at nagtungo sa harapan ng kuwarto ni Dylan.

Kumatok siya at tinawag ito, ngunit walang sumasagot.

‘Baka nasa office pa rin siya.’

Dahan-dahan niyang binuksan ang pintuan at iginala ang paningin.

Wala ito sa kaniyang kuwarto kaya nagtungo siya sa opisina.

"Dylan? Are you here?" malanding tawag niya habang nakangiti.

Nakasara ang ilaw at ang tanging lampshade lang sa tabi ng lamesa ni Dylan ang nakabukas.

Nakita niyang nakasandal si Dylan sa kaniyang upuan at nakatalikod sa kaniya. Nakaramdam siya ng kaunting kaba.

"Do you want something?" tanong ulit ni Zelena saka lumapit sa kaniya.

Hindi naman ito sumagot kaya tumayo siya sa harap nito.

Napakunot-noo siya nang makitang nakapakit ito. Sinubukan niya itong hawakan sa braso at niyugyog.

"Hey. Are you okay?"

Hindi ito nagmulat ng mga mata niya.

Hinila niya ito upang magising at nanlaki ang kaniyang mga mata nang mahulog si Dylan sa sahig.

"Shit, shit."

Napatakip siya sa kaniyang bibig nang magmulat ito ng kaniyang mga mata.

Napahawak si Dylan sa kaniyang ulo at napapikit.

"F-Fuck. My head hurts."

Napalunok si Zelena nang mapatingin ito sa kaniya.

"What are you doing here? Get out!" bulyaw nito.

Nanginginig naman ang mga kamay niyang tinulungan itong tumayo, ngunit tinabig siya nito.

"Don't touch me."

Napaatras naman si Zelena. Sinundan niya ito patungo sa kaniyang kuwarto.

Nabigla pa siya nang pabagsak itong nahiga sa kama.

"J-Just get out. My head is very heavy. Ayokong makipagtalo sa'yo," wika ni Dylan habang nakapikit at sinesenyasan siyang lumabas na.

"You might need me," pamimilit ni Zelena saka siya lumapit sa kama nito.

"Get out!" sigaw nito kaya napatalon siya.

Lumabi si Zelena na napatingin sa kaniyang asawa bago lumabas doon.

"Kahit kiss man lang, hindi pa mai-give," sambit niya saka padabog na isinara ang pintuan.

"Be prepared for me when I come up with another plan," turo niya sa pintuan ng kuwarto ni Dylan.

Kunot-noong nakatingin si Zelena sa isang gamot sa kaniyang harapan. Binili pa niya iyon online.

"You need to be effective so that everything is easier," sambit niya saka kinuha ang sildenafil o viagra at ibinulsa.

Linggo ng umaga, kaya inasahan niyang nandoon pa rin si Dylan.

Nauna na itong bumaba kaysa sa kaniya at nakapagtimpla na ito ng sarili niyang kape.

Napangiti si Zelena nang makitang nakaupo na ito.

"Good morning!" bati niya. Hindi naman ito nag-abalang tumingin sa kaniya.

Nagkibit-balikat na lang siya at nagtimpla ng chocolate drink.

Biglang nag-ring ang cellphone ni Dylan at agad naman niya itong sinagot at lumabas doon.

Inilabas agad ni Zelena ang gamot na nasa bulsa niya.

"Is just one effective? Or dalawa na lang para sigurado?" tanong niya sa sarili habang nakatingin sa hawak niyang dalawang tablet.

"Okay, sir. I'll send it right away," rinig niyang wika ni Dylan habang pabalik doon.

Dahil sa taranta niya ay inilagay niya ang dalawang gamot sa kape nito.

Agad siyang bumalik sa kaniyang upuan at nagpanggap na parang walang nangyari. Hinintay niyang maubos ni Dylan ang kape nito saka siya palihim na napangiti.

‘The timer starts now.’

Ilang minuto pa itong nanatili sa harapan niya bago umakyat. Hudyat naman iyon ni Zelena na magpaganda.

Hindi na siya kumatok pa at pumasok na agad sa kuwarto ni Dylan.

Napatalon siya nang makitang topless ito habang nakatayong nakatalikod sa gilid ng kama.

Lumingon ito sa kaniya.

"What are you doing here?" malumanay na tanong nito.

Napalunok si Zelena nang makita ang katawan nito. May abs ito at walang tattoo.

"I-I'm just checking on you," sagot niya.

"Go away. It's kinda hot right now. And I don't want to see you," saad nito.

Nagpigil naman siya ng ngiti.

Dahil sa pagiging makulit nito ay nilapitan niya si Dylan. Napaatras naman ito. Halatang wala ito sa huwisyo dahil sa pamumula ng mukha niya.

"I mean, you always look hot," sabi ni Zelena saka hinawakan ang kaliwang braso nito.

Naramdaman naman niyang mainit nga ito.

Napabitaw siya nang mapansin ang bagay na nakatayo sa harap nito.

Ilang beses siyang napamura sa kaniyang isipan.

"N-No, no. Get out. Don't touch me. Ayoko 'tong nararamdaman ko ngayon."

Napahawak siya sa kaniyang ulo at napapikit.

"Why? What's wrong?" malanding tanong ni Zelena saka mas lumapit.

"Get out! Just go—"

Napatigil si Dylan sa pagsasalita nang mahawakan niya ang hinaharap ni Zelena habang sinesenyasan itong lumabas.

Napaawang naman ang bibig ni Zelena.

Nakita niyang napalunok si Dylan.

Hindi naman niya iyon pinalagpas at mas lalong ibinaba ang kaniyang sando upang mas makita ang kaniyang cleavage.

"F-Fuck. Umalis ka na rito," wika ni Dylan saka umiwas ng tingin.

"Bakit ayaw mong tumingin sa akin?" nakangising tanong niya.

"Umalis ka na. I'm not feeling well," sagot nito at napahawak na naman sa kaniyang ulo at napapikit.

"I'll help you feel better."

Humakbang palapit si Zelena at nanlaki ang mga mata niya nang matumba si Dylan sa kaniya. Agad naman siyang nagpuwersa upang patayuin ito, ngunit mas malaki ito sa kaniya.

Pinilit niya itong inihiga sa kama.

Hinawakan niya ang noo nito at naramdamang sobrang init nito. Hindi pa rin humuhupa ang nakatayo niyang alaga.

"Should I do it?" mahinang tanong ni Zelena sa kaniyang sarili saka tinignan ang buong katawan ni Dylan.

Napapikit siya at nanginginig na naupo sa tabi ng kaniyang asawa.

Hinawakan niya ang pisngi ni Dylan at dahan-dahang inilapit ang mukha niya.

Nanlaki ang mga mata niya nang hawakan ni Dylan ang kamay niya at biglang nagmulat ng mga mata.

Napatili siya nang itulak siya nito nang malakas kaya nahulog siya sa kama at tumama ang likod niya sa side table.

"Sinabi ko na kaninang lumabas ka! I know I'm not feeling normal right now, but I can control myself when it comes to you," kunot-noong wika nito at dahan-dahang naupo.

Agad namang tumayo si Zelena habang hawak ang kaniyang likod.

"W-What are you talking about?"

"Don't wait for me to stand up and approach you, baka kung ano pa ang masabi at magawa ko sa'yong hindi maganda," pupungay-pungay ang mga matang sagot nito.

Napalunok naman siya dahil sa takot at agad na lumabas mula roon.

Nang makapasok siya sa kaniyang kuwarto ay napaupo agad siya sa kaniyang kama.

"Mommy's wishes won't really happen. Ibinaba ko na ang sarili ko, and I tried my best, but I still wasn't successful," sambit niya saka huminga nang malalim.

"She's going to kill me."

Umiling-iling siya at naalala ang mga ginagawa ng kaniyang ina sa tuwing hindi niya ito napagbibigyan. Nagbabadya na ang kaniyang luha.

Napatingin siya sa kaniyang sariling reflection sa salamin.

Nakilala niya si Dylan noong college pa lang siya. Guwapo ito sa paningin niya at nahulog ang loob niya nang minsan ay iniligtas siya nito sa mga manyak na estudyante noong pauwi siya nang gabi. Bagaman hindi naaninag ni Dylan ang mukha niya, tumatak naman sa isipan niya ang mukha nito. Pakiramdam niya ay hindi matatabunan ng pagiging babaero nito ang kabutihang ipinakita nito nang isang beses.

"I need to go back to who I used to be at kakausapin ko muna si Mommy. There should be another way," wika ni Zelena saka siya tumayo at naligo.

Nakangiti habang nakaupo sa sala si Zelena. Hawak niya ang isang invitation card. Isa iyong imbitasyon para sa gaganapin nilang high school reunion.

"I guess it's time na makita ako ni Dylan bilang isa sa pinakamaganda sa aming magkakaklase noong high school kami. Maybe he prefers a modest woman. I don't want to give up yet."

Napatingin siya sa pintuan nang bumukas iyon.

Napalunok siya nang makita si Dylan. Napaiwas siya ng tingin nang mahuli nitong nakatingin siya.

"Kumusta na ang pakiramdam mo, hijo?" tanong ni yaya Tina na kakapasok lang mula sa garden.

"Maayos na po ang pakiramdam ko. Maybe I just ate or drank something bad."

Tumayo naman si Zelena at nakangiting inilahad sa harapan ni Dylan ang invitation.

Napakunot-noo ito at tumingin doon, ngunit hindi niya ito kinuha.

"May reunion kami ng mga classmates ko noong high school, I want you to be there," masayang sambit ni Zelena.

Hindi ito sumagot at nilagpasan lang siya patungo sa hagdanan.

"Please? Even if you don't talk to them, basta pumunta ka lang," pamimilit niya habang nasa likod siya nito.

Malalaki naman ang mga hakbang nito habang umiiwas sa kaniya.

Napatigil si Dylan nang hawakan ni Zelena ang likod niya.

"Just once, hindi na kita kukulitin," nagmamakaawang sambit niya.

Marahas na tinanggal ni Dylan ang pagkakahawak ni Zelena sa kaniyang damit at hindi man lang siya lumingon.

"Please? I hope you can come. Kahit kausapin ko sina Mommy to reduce the debt you have to pay. I'm begging," nag-aalangang sabi niya.

Napatigil siya nang huminto si Dylan sa paglalakad at nauntog siya sa likod nito.

Bigla itong humarap sa kaniya kaya napalunok siya.

"Fine. I'll only stay there for 30 minutes," sagot nito.

Hindi naman napigilan ni Zelena ang mapangiti.

"Thank you! This means a lot to me! Don't worry, ako na ang bahala sa isusuot mo."

Tumango lang ito saka pumasok sa kaniyang kuwarto.

Nakangiting pumasok si Zelena sa kaniyang kuwarto at agad na kinuha ang kaniyang cellphone upang mag-order ng kanilang isusuot.

"I'll just ask his measurements, at magiging maayos na ang lahat," sambit niya at tinakpan ang mukha gamit ang unan upang pigilan ang kilig.

Matapos ang dalawang linggong paghihintay ni Zelena sa gaganaping reunion nila, papasok na siya ngayon sa isang events place na pagmamay-ari ng classmate niya dati.

Hindi sila sabay na nagpunta ni Dylan dahil may inaayos pa ito sa kaniyang opisina.

Nakasuot siya ng kulay sky blue na silk dress, at may slit ito sa kanang bahagi. Iniwan niya ang kaparehong kulay ng long sleeves sa kuwarto ni Dylan bago siya umalis.

Agad siyang sinalubong ng kanilang room escort dati at pinaupo.

"Wow! Kahit kailan talaga ay hindi ka magpapatalo!" wika ng kanilang vice president dati na si Joanna.

Hinawi naman niya ang kaniyang wavy hair sa kaniyang likod at umayos sa pagkakaupo.

"So, kumusta na kayo?" tanong niya.

"I've been promoted at my job, at engaged na rin," nakangiting sagot ng kanilang president, si Charmee.

Tumango-tango naman si Zelena.

"You work at a hotel, right?"

"Yes. Alam ko namang walang-wala lang 'yon sa'yo," tila sarkastikong sagot nito.

Napangisi siya.

"Hindi mo naman kailangang sabihin 'yan."

Tumawa naman si Charmee.

"How about you? Kumusta ka na after how many years?" tanong ng isang kaklase nila.

Uminom naman siya ng wine bago sumagot.

"You won't believe it, I'm already married."

Tila nagulat naman sila.

"Really? Wala kaming natanggap na invitation," sabi ni Joanna.

"Intimate wedding. Kami-kami lang din and our relatives," sagot niya.

"Who is he? Bakit hindi mo siya kasama?" tanong ni Charmee saka uminom.

"He was finishing something in his office earlier, kaya nauna na ako, but he will come here later," nakangiting sagot niya.

"Ano ang estado niya sa buhay? Of course he's probably rich too? Kilala ba namin?"

Napatigil siya sa tanong ng isa nilang classmate.

Ngumiti na lang siya.

"Is he in politics? Ano'ng klaseng pamilya siya nanggaling?" tanong ni Joanna.

Umiling-iling si Zelena.

"He's a businessman."

"What's his name? Or ayaw mo pang sabihin ultimo ang pangalan niya?" natatawang tanong ni Charmee.

Hindi naman niya iyon nagustuhan.

"Why is it important to you who he is? Did you invite me here to be your topic?"

Nameke siya ng ngiti.

Natawa naman si Charmee.

"Zelena, tinitignan lang namin kung nagbago ka na, or if you are still the same old Zelena who doesn't give in and doesn't want to be inferior in our eyes."

"I didn't know na nakakababa pala ng pagkatao kapag gustong magkaroon ng privacy," sarkastikong sambit niya.

Napaiwas ng tingin ang iba, maliban kina Joanna at Charmee.

Nag-iba ang topic nila nang hindi na magsalita pa sina Zelena.

Lumipas ang ilang oras na wine lang ang dumadampi sa bibig ni Zelena. Hindi siya mapakali dahil hindi pa dumadating si Dylan.

Hinilot niya ang gilid ng kaniyang noo dahil sa gutom at antok. Nakakaramdam na rin siya ng pagkaburyo.

"Pupunta pa rin ba ang asawa mo, Zelena?" tanong ng katabi niyang lalake.

Napalingon naman siya saka tumango.

"Zelena, you've been waiting for two hours, it's almost three hours actually. May hinihintay ka ba talaga?" tanong ni Charmee.

Gusto na lang niyang umalis doon at puntahan si Dylan upang malaman kung ano'ng nangyari.

Hindi siya nakasagot, nakatingin lang siya kay Charmee.

"Hanggang ngayon ay delusional ka pa rin, Zelena. Where is the husband you boast about?" natatawang dagdag pa nito.

Huminga naman siya nang malalim.

"M-Maybe he's just late—"

"Mayroon ba talaga? Parang wala naman kasi," pang-aasar ni Joanna.

Nagtawanan naman silang nandoon sa table nila.

"Of course I'm married! See?" masayang sambit niya saka ipinakita ang wedding ring sa kaniyang daliri.

"Afford mo naman ang bumili ng ganiyan, eh," komento ng isa pa.

"Yeah. But you can't afford to have a husband. Aww," saad ni Charmee saka ito lumabi.

Ibinaba naman ni Zelena ang kaniyang kamay sa kaniyang hita at hindi napigilang mapakuyom.

"You don't even use your imaginary husband's last name," sabi ni Joanna saka uminom ng wine.

Pilit siyang ngumiti.

"You guys are so invested with my life. Kung hindi man siya makakapunta ngayon, you'll meet him next time. And also, Charmee," tumingin siya sa kaniya.

"Yes?" natatawang tanong nito.

"Don't be disappointed that you won't meet my husband. Ma-disappoint ka sa sarili mong fiancé."

Nawala naman ang malaking ngiti nito, ngunit hindi pa rin nawawala ang pang-asar nitong ngiti.

"Why is that?"

"I saw your posts about the proposal ring he gave you, it came from our jewelry shop, and it was the cheapest. And also, naalala ko lang, he messaged me before I got married. So..."

Nagkibit-balikat siya matapos sabihin iyon.

Sumeryoso ang tingin ni Charmee sa kaniya, siya naman ay uminom lang ng wine.

Tumahimik ang mga kasama nila, at bigla silang nagtayuan nang magpatugtog ang dj ng party song.

Napangisi si Zelena nang mag-walkout si Charmee.

Huminga siya nang malalim nang wala na siyang kasama sa table. Kinuha niya ang kaniyang bag saka umalis na roon.

Hindi na siya nag-abalang kumain at napakagat-labi habang pinipigilang pumatak ang kaniyang luha.

Bigla siyang pinagpawisan ng malagkit at napahawak sa kaniyang sikmura.

"Ngayon pa ako tinamaam ng acid reflux. Damn it!"

Agad niyang ini-start ang kaniyang sasakyan saka tumingin muli sa events place.

"You still have a bad attitude, Charmee. Mukha ka pa ring napkin," komento niya.

Napabuntong-hininga siya at umalis na. Hindi pa rin mawala sa isipan niya ang hindi pagpunta ni Dylan at ang kaniyang pagkapahiya.

Dumaan muna siya sa isang pharmacy bago umuwi upang bumili ng kaniyang gamot.

Pagkalabas niya sa pharmacy ay may dalawang babae naman ang nakaupo sa labas.

"I bought a pregnancy test. I need to be sure if I'm really pregnant," wika ng isa.

‘Mabuti pa kayo, you can get pregnant if you want.’

Tumigil muna si Zelena upang inumin ang gamot habang nasa malapit ang mga babae.

"Hindi pa kasi ako dinadatnan. It's been a month," dagdag pa ng babae.

Napahawak si Zelena sa kaniyang sikmura nang umatake na naman ang kaniyang acid reflux habang nakikinig sa kanila.

"A month ago? Do you remember when we went to the bar and you met someone 6 weeks ago? Hindi ba nakipag-one-night-stand ka kay Dylan? Dylan Romano. Maybe that's it?" tanong ng kasama nito.

Tila nanlamig si Zelena at napatigil saka napalingon sa kanila.

"D-Dylan?" mahinang sambit niya.