CHAPTER 4

Napapikit si Zelena at napamulat na lang siya ng kaniyang mga mata nang mapansin niyang hindi ganap na dumikit ang labi ni Dylan matapos ang ilang segundo.

‘Shit. That's 0.1 millimeter.’

Natatawa naman si Dylan sa itsura niya at ramdam nito ang panginginig niya.

Itinulak ni Zelena ang kaniyang asawa at napaatras naman ito.

Napangisi si Dylan.

"You're so arrogant about seducing me, but you're actually afraid of me."

Sinamaan niya ito ng tingin saka ito nilagpasan at tumakbong lumabas patungo sa kaniyang kuwarto.

"H-He's playing with me too," sambit niya saka sumandal sa likod ng pintuan.

"And who would kiss at this time of day? Maaga pa para tamaan siya ng lust," wika niya saka napahilamos sa kaniyang mukha.

Napahawak siya sa kaniyang labi nang maalala ang bibig ni Dylan. Naramdaman niya iyon kahit hindi ito masyadong lumapat sa kaniyang sariling bibig.

Nanlaki ang mga mata niya nang wala sa sarili siyang napakagat-labi.

Nagpakawala siya ng malakas na tili saka tumalon sa kaniyang kama.

"Ano ako? High school?"

Hindi niya mapigilang mapangiti at bahagyang nakalimutan ang ginawa ng Mommy niya sa kaniya kagabi.

Kinabukasan ay maagang umalis si Zelena at hindi naman iyon napansin ni Dylan.

Habang kumakain ng breakfast si Dylan ay napansin ni yaya Tina ang maya't maya itong sumusulyap sa pintuan sa dining area.

"Wala si Zelena, hijo," wika nito.

Hindi naman tumingin si Dylan..

"Did she party early?"

"Napuyat yata siya kagabi, pero may importante raw siyang pupuntahan, kaya maaga siyang umalis."

"This early?" tanong ulit niya saka kunot-noong uminom ng kape.

"Oo, hijo. Mukhang magkikita sila ng kaniyang Mommy."

Naalala naman niya ang ginawa ng ina ni Zelena nang makita niya ang mga ito sa parking lot. Napailing na lang siya sa ugali ni Zelena na pagiging mabait sa kaniya kahit ayaw niya ito.

Napangisi siya nang maisip ang panginginig nito nang inasar niya ito kagabi sa bar counter.

"Mukhang maganda ang gising mo, anak," komento ni yaya Tina.

Napatingin naman siya.

"May naalala lang po ako. It's not important."

Tumango-tango naman ito.

"Hindi importante, pero napapangiti."

Napatigil naman siya.

Sa kabilang banda, ini-unlock ni Zelena ang kaniyang sasakyan at pumasok sa loob ang kaniyang investigator.

"What did you find out?" tanong niya saka tinanggal ang kaniyang sunglasses.

"Mayroon pong illegal na negosyo ang mga Romano, Madam," sagot nito saka ibinigay sa kaniya ang isang brown envelope na naglalaman ng mga pictures.

"What illegal business do they have?"

Kunot-noo niyang binuksan ang envelope at sinuri ang mga pictures.

"They have underground gambling. Ang mga nakakasama nila ay mga kilalang tao, at 'yong mga iba ay mga kliyente pa nila sa furniture business nila," sagot ng lalake.

Hindi naman siya nakapagsalita.

"Nalaman ko ring iyon ang dahilan kaya sila nagkaroon ng malaking utang sa pamilya mo, Madam. Nalulong sa sugal ang mag-asawang Romano at humingi sila ng tulong sa parents mo," dagdag pa nito.

Napalingon si Zelena sa kaniya.

"Alam ba nina Mommy 'to? Or are they involved in their business?"

"Hindi po, Madam."

‘I don't want Mommy to know this, but I have no choice but to follow her orders.’

"Sige. Thank you. I'll call you again kapag may ipapagawa ako."

Agad na nagtungo si Zelena sa opisina ng kaniyang ina habang hawak ang brown envelope.

"What did your investigator find out?" tanong ni Arlene na parang walang nangyari noong gabing nagkasama ang pamilya niya at ang pamilya Romano.

Ni hindi man lang siya nito binati o tinanong kung kumusta siya.

Inilapag niya sa lamesa nito ang brown envelope.

"The Romanos have an illegal gambling business, and that's why they borrowed from us."

Binuksan ng kaniyang ina ang envelope at tinignan bawat pictures. Ang mga pictures na nandoon ay ang loob ng pasugalan at ang mga naglalaro doon.

Napangisi si Arlene saka inilabas ang kaniyang cellphone.

"You may go," wika nito at hindi man lang tinignan si Zelena.

Huminga naman siya nang malalim saka tumalikod na at umalis doon.

Pauwi na siya nang mag-text sa kaniya si Lily at agad niyang inihinto ang sasakyan.

Napalunok siya nang mabasa ang text nitong nasa kustodiya ng mga pulis ang mga parents ni Dylan.

Dahil doon ay nagmadali siyang umuwi.

"'Nay, si Dylan po?" agad niyang tanong nang makapasok siya.

Tila natataranta naman ito.

"Nagmamadali siyang umalis, hija. Nalaman mo na ba ang nangyari sa mga magulang niya?"

"O-Opo."

Hindi niya alam kung sasabihin niya ba ang kaniyang nalaman.

"Paano na ang pagbabayad nila sa inyo kung makukulong sila? May itinatago pala sila," komento ni yaya Tina.

Hindi naman siya umimik.

Matapos ang nangyaring iyon ay hindi muna niya kinausap si Dylan, at abala naman ito sa pag-aasikaso sa mga negosyong naiwan ng parents nito.

Napakunot-noo si Zelena nang mabasa ang isang article sa social media na nakalabas mula sa kulungan sina Dorothy at Maximo Romano.

Habang pababa siya sa hagdanan ay nag-text ang kaniyang ina at sinabing kinausap siya ni Dorothy. Sinabi nitong made-delay sila sa pagbabayad.

Oras na ng dinner kaya nagpunta na siya sa dining area. Bahagya siyang napatigil nang makita si Dylan doon.

Seryoso naman itong kinakalikot ang kaniyang cellphone habang hinihintay ang ulam.

"Mom told me that your mom talked to her. Made-delay daw ang pagbabayad niyo," sambit ni Zelena at hindi tumingin sa kaniyang asawa.

"Yeah. May nangyari kina Mom and Dad. But there's no problem. I'm also working on ways to increase our ability to pay off our debt to you," seryosong sagot nito saka tumingin sa kaniya.

‘Ano'ng paraan naman kaya 'yon?’

Nagsimula na silang kumain at naalala na naman ni Zelena ang utos sa kaniya ng kaniyang ina. Alam niyang sa pagpapasara nito ng negosyo ng mga Romano ay itutuloy pa rin nito ang plano.

"Are you going somewhere tomorrow?" tanong niya.

Napatigil naman si Dylan saka uminom ng tubig.

"Kung may plano kang ituloy ang ginawa mo sa akin sa bar counter, don't do it again," sagot nito.

Bigla namang nabilaukan si Zelena kaya agad siyang uminom ng tubig.

Narinig niyang humagikhik ito.

"Yes, may meeting ako bukas," dagdag pa nito.

Hindi na siya umimik dahil sa hiya, lalo na nang mapansin niyang nakangiti si yaya Tina sa gilid.

Matapos kumain ay agad niyang inutusan ang isa niyang tauhan at alamin kung sino ang kasama ni Dylan sa meeting.

"Wala naman nang patutunguhan ang buhay ko, I have no choice," sambit niya saka umupo sa kama.

Huminga siya nang malalim.

"I'm still a robot. Fuck it."

Kinuha niya ulit ang kaniyang cellphone at tinawagan ang kliyente ni Dylan.

"Hello! Is this Andrei Santos?"

"Yes. Who is this?" tanong ng lalake.

Umayos naman siya sa pagkakaupo.

"This is Zelena Arivelez-Roma— Zelena Arivelez," pagtatama niya nang muntik na niyang sabihin ang apelyido ng kaniyang asawa.

"Oh, hi, Miss Arivelez! Ano'ng maitutulong ko?" tanong ng matandang lalake mula sa kabilang linya.

"May proposal sana ako, but we'll talk about it tomorrow," wika ni Zelena.

"I have a meeting tomorrow, Miss Arivelez."

"Oh, okay. Kakausapin ka sana ng secretary ko bukas. Can't your meeting be postponed, Mr. Santos?"

Naisip niyang kunin ang oras ni Dylan bukas.

"I'll ask Mr. Romano kung okay lang."

Napangiti naman siya.

"Okay. I have a business offer for you. But I hope you don't neglect your business with Mr. Dylan Romano."

"How did you know it was him?" nagtatakang tanong nito.

Napalunok naman siya.

"I read about his parents in the article, and I thought he would be the one you'd be meeting with."

"Ah, yeah. Salamat sa pag-alok mo sa akin ng business. I'll just send you a message if I'm free tomorrow."

"Okay, okay. My secretary will talk to you."

Nang maibaba niya ang tawag ay napangiti siya saka siya tumayo.

"Let's see how brave you are, Dylan, my love."

Napatigil siya nang biglang nag-ring ang kaniyang cellphone.

Huminga siya nang malalim bago sinagot ang tawag ng kaniyang private investigator.

"Yes? What did you find out this time?"

"This is about the reason why Sir Dylan Romano is a womanizer, Madam."

Napalunok naman siya.

"Sinaktan siya ng kaniyang ex-girlfriend noon, kaya siya naging babaero. Her name is Yanna, Madam."

"A-And where is she now?"

"Nasa Ilocos na po, Madam. Hindi na ulit sila nagkita ni Sir."

Tumango-tango naman siya.

"Good."

Pagkababa ni Zelena ay nakaayos na siya. Naabutan niyang nakakunot-noo habang nakatingin sa cellphone si Dylan.

"I thought you were going somewhere?" tanong niya.

Hindi naman ito tumingin sa kaniya.

"Postponed ang meeting ko."

"Samahan mo na lang ako sa lupang pagtatayuan ko ng farm. As far as I know, we will pass by your rest house," aya niya saka siya tumayo sa harap ni Dylan.

Napatingin ito sa kaniya.

"Why?"

"Wala ka namang pupuntahan," nakangiting sagot niya.

Ilang segundo naman itong natahimik bago sumagot.

"Okay. Pero dapat mabilis lang tayo. May gagawin pa ako."

Pinigilan naman niyang mapangiti.

Nauna nang lumabas si Dylan at masaya naman siyang kumaway kay yaya Tina.

Sumakay siya sa tabi ni Dylan kaya napatingin ito sa kaniya.

"What? I don't wanna drive today, that's why I will angkas dito," saad niya saka siya ngumiti.

Umiling-iling naman ito saka nagsimulang magmaneho.

Una silang nagtungo sa rest house ni Dylan saka nagpunta sa lupang nabili ni Zelena.

"Why is there a paved space in the middle?" tanong ni Dylan habang nakatingin sila sa malawak na lupain.

"Ah, there? That's a helipad. Para mas mabilis akong makapunta rito kapag gusto ko."

Napalingon naman sa kaniya si Dylan.

"What?" tanong ni Zelena.

Hindi naman ito umimik.

Magsasalita pa sana ulit si Zelena nang tumunog ang cellphone ni Dylan.

Napa-roll eyes na lang siya nang tumalikod ito at sinagot ang tawag.

"Okay, pupunta din ako ngayon," sagot ni Dylan.

Nakaramdam naman ng inis si Zelena nang hindi natuloy ang plano niyang pagkakaroon ng oras sa kaniyang asawa.

Nang maibaba ni Dylan ang tawag ay lumingon siya kay Zelena.

"Hurry up, I have somewhere to go," saad nito.

"Can I come? Promise, hindi ako gagawa ng gulo," wika niya saka siya ngumiti.

"'Gulo' is the first thing that comes in your mind, don't you?"

Lumabi naman si Zelena.

"Basta I'm not going home yet."

"Para kang bata," komento ni Dylan saka nauna sa sasakyan.

"Para kang hindi asawa," bulong naman niya.

Nagsuot ng itim na shades si Zelena habang naglalakad papasok sa isang malaking fashion boutique. Naunang pumasok si Dylan at nagpahuli naman siya.

Bahagya siyang nagulat nang pagpasok niya ay maraming tao at halos lahat ay umiinom.

‘Shit. I didn't know it's a party.’

Nakita niya sa hindi kalayuan si Dylan na nakaupo na at nakangiting nakikipag-usap sa mga kasama niya sa table.

Palapit na siya sa kanila nang may lumapit sa kaniyang dalawang lalake.

"Hi, Miss Arivelez! I didn't know you were attending a party like this," wika ng isang lalake.

"Silly. She's a model sa sarili nilang kumpanya. Malamang ay marami na siyang napuntahang ganito," saad naman ng isa.

"What kind of party is this?" tanong niya.

"Katatapos lang mag-introduce ng bagong designs ang may-ari nitong boutique, and this is just the after party. There are women coming later," sagot ng isa at nagkatinginan sila ng kasamang lalake.

Tila hindi naman iyon nagustuhan ni Zelena.

Sa hindi kalayuan ay napatingin si Dylan kay Zelena at kita nito ang pagiging uncomfortable nito kahit maayos ang postura nito.

Nag-excuse na si Zelena at nagmadaling naupo sa tabi ni Dylan.

Pagkaupo niya ay abala pa rin si Dylan sa pakikipag-usap sa mga kasama niya.

Palihim na kumuyom ang mga palad ni Zelena nang sumunod sa kaniya ang isang lalakeng kumausap sa kaniya kanina.

"Actually, may business proposal sana ako sa'yo, Miss Arivelez," wika ng lalake at mas lalong humarap kay Zelena dahil magkatabi sila.

"You can talk to my secretary," seryosong sagot niya.

"Ikaw na lang, ikaw na ang nandito, eh. Since you have many connections, I would like to partner with you on the bar I'm building," nakangiting sabi nito.

Bahagya namang umusog si Zelena sa tabi ni Dylan, abala naman ito sa pakikipag-usap sa iba.

"I'm sorry, but ayokong magpatayo ng bar."

Tumango-tango naman ito.

"Kung may free time ka, puwede ba kitang ayaing mag-dinner?" pangungulit nito.

Kinuha ni Zelena ang isang glass na may lamang wine saka uminom.

"No. Busy ako."

"Oh. But can I visit you at your home?"

Napangisi naman siya.

"I'll ask my husband."

Napatigil naman ang lalake.

"You're married?"

Tumango si Zelena saka ipinakita ang kaniyang wedding ring.

Narinig naman niyang bumuntong-hininga si Dylan sa kaniyang katabi.

"It's okay, he doesn't need to know kung bibisita ako sa'yo," saad ng lalake habang nakangiti at uminom ng wine.

Napalunok siya at muntik nang mapatalon sa kaniyang kinauupuan nang maramdaman ang kamay ni Dylan sa kaniyang kanang hita.

Hindi niya magawang lumingon sa kaniyang asawa.

"Right, Miss Arivelez? I mean, ano'ng married name mo?"

Napatingin ulit siya sa lalake habang nanginginig ang kaniyang mga tuhod at palad.

"Y-You don't need to know," kabadong sagot niya saka siya uminom ulit ng wine.

Nakapatong pa rin ang kamay ni Dylan, at ramdam niya ang init nito.

Napangisi naman ang lalake.

Hindi nito kita ang kamay ni Dylan dahil natatakpan sila ng table cloth.

"Bata ka pa sa paningin ko, Zelena. Why did you get married so soon? I hope you enjoyed your single life," komento nito saka mas umusog sa harapan niya.

Napalunok naman siya.

Mas lalo siyang hindi mapakali nang hilain ni Dylan ang kaniyang kanang hita at hinaplos iyon. Nakasuot lamang siya ng skirt.

"Fuck," mahinang da*ng ni Zelena at halos mabingi na siya sa lakas ng kabog ng dibdib niya.

"Why do you seem so panicked? Ano'ng nangyayari—"

"B-Back off!" sambit ni Zelena nang hahawakan na sana siya ng lalake.

Napaatras naman ito.

Hindi pa rin siya binitawan ni Dylan kaya napainom siya ng wine.

Nataranta siya nang matapunan niya ng wine ang kaniyang sarili dahil biglang gumalaw ang kamay ni Dylan at mas tumaas ito patungo sa kaniyang singit.

"Are you okay, Miss Zelena?" tanong ng kausap ni Dylan.

Hindi siya makatingin kay Dylan nang lumingon ito sa kaniya.

"I-I'm okay. Punta lang ako sa rest room," paalam niya saka siya tumayo.

Sinundan siya ng tingin ni Dylan hanggang sa makapasok siya sa comfort room.

Tinignan naman niya mula ulo hanggang paa ang lalakeng nangungulit kay Zelena.

"Long time no see, Mr. Dylan Romano," wika nito.

Hindi naman siya umimik at at tumango lang saka ibinalik ang paningin sa kaniyang kausap.

"What were we talking about earlier again?" tanong niya.

"Ah. Tungkol sa pagiging partners niyo ni Mr. Artiendo sa business mo. Actually, I thought, why don't you start another business? At hindi lang ang department store mo at ang ibang business niyo ang hawak mo," saad ng lalakeng kausap niya.

"May naisip na rin ako, but it seems like I can't do it yet."

Tumango-tango naman ito.

"By the way, may time ka ba? May cruise party after this, maraming foreign girls," natatawang sabi nito.

Napangisi naman siya.

"Alam ko ang mga tipo mo, Dylan. Kung gusto mo ay mauuna ka ulit na mamili kaysa sa akin," wika nito.

"Actually, matagal na rin naman. Pero busy ako ngayon, eh."

"I heard from Bryan that you're married."

Napatigil naman siya saka bumuntong-hininga at tumango.

"Arranged marriage," sagot niya.

"Oh. Ganiyan naman pala. You can still join us."

Natawa pa ito.

Hindi naman siya umimik at ngumiti na lang.

Napasulyap siya sa rest room nang mapansing hindi pa lumalabas si Zelena.

"How's your wife? Is she good?" tanong ng lalake.

"I can't even touch her," sagot niya saka siya uminom ng wine.

"Why? Ganoon ba siya kapangit?"

Natawa naman si Dylan.

"No, she's too—"

"Help! A woman is trapped in a cubicle!"

Napatingin sila sa babaeng sumisigaw habang nasa labas ng rest room.

Agad na tumayo si Dylan at tumakbo patungo roon.

Naisip niya agad si Zelena.

"Where?" agad niyang tanong. Itinuro naman ng babae ang cubicle sa gilid.

Napalunok siya nang makitang nakasara iyon at wala silang naririnig.

Umatras siya at bumuwelo saka sinira ang pintuan.

Nanlaki ang mga mata niya nang makita si Zelena na nakahandusay habang naliligo sa sariling pawis.

"Fuck it," sambit ni Dylan saka siya nilapitan.

"N-No, no," paulit-ulit na da*ng ni Zelena nang mahawakan niya ito at nakapikit.

"You better have an explanation after this," mahinang wika ni Dylan.

"Tatawag na po ako ng ambulansya, Sir," natatarantang sabi ng babaeng nagtatrabaho roon.

"No. Ako na ang bahala sa kaniya," sagot niya saka ito nilingon.

Tila nagulat naman ang babae nang mamukhaan niya si Dylan.

"S-Saan niyo po siya dadalhin?"

Naglabas ng pera si Dylan at hindi na 'yon binilang saka iniabot sa babae. Nanlaki ang mga mata nito.

"I will take her home," sambit niya saka walang anu-ano'y binuhat si Zelena.

Hinawakan naman ng babae ang braso niya.

"S-Sir, huwag niyo po sanang—"

"I'm her fucking husband," matigas na sabi ni Dylan.

Nanlaki ang mga mata ng babae.