"SOMETIMES... I STILL See it in my dreams. It's very... vivid. I would wake up sweating, panting, and my chest hurting... I couldn't breathe."
As I say those words I was staring at the wall for almost a minute before I speak. It was so hard for me to remember my nightmares. Hindi man sila magka sunod sunod but all of them is just the same. Kinalikot ko pa ang mga daliri ko bago bumuntong-hininga at yumuko."It keeps on hunting me .... and it makes me so afraid to trust and love again.... But when I see the others having fun with their love ones, I also wonder when could be my turn? Dadating pa kaya yung panahong kaya ko ng magmahal at mag tiwala ulit? O baka hindi na.... Baka ganito na talaga ako. I will live my life being hunted by my past."Natawa ako sa sarili ko at tumingala para mapigilan ang mga luhang nagbabadya sa aking mata. My therapist wants to know my thoughts.... Let it out.... and pour my emotions in but I was too ruined to even show proper emotions. I was great for hiding this for a long time na kahit ngayon ay hindi mo mahahalata.I feel like im born just to weigh everyone's sorrows.... An unfortunate one that even my parents sold me on one of their debt. I sighed and look my therapist in the eye. It's my first to seek out for a therapist... Kahit walang sapat na kita sa pagtatrabaho ko bilang isang janitor sa isang sikat na restaurant. Isa sa mga business ng taong kumuha sakin bilang kapalit sa utang ng mga magulang ko."You can always contact me whenever you need me,and I just want to let you know that don't ever harm yourself again. Life is so much precious and your just gonna kill yourself, you don't own that life. You owe God for letting you live longer." Dahan dahan naman itong tumayo sa kaniyang kinauupuan at lumapit sakin. We are staring at each others eye before she smiled at me. A warm one, that my heart feels so good as if someone is hugging me."Tomorrow you have to come back here for another activity. And that activity is very important, it will allow you to release all of your hidden emotions." She held my chin with her both hands as she wipes my tears away using her thumb."Don't even try to kill yourself again. Got it?" I nod."Your like my daughter, so please be careful. And take your medicine on time."She held my hands and help me to get on my knees while handing my things to me. And I was stunned to her next action, she hug me. That hug that i keep on longing since the day they sold me. I...I thought I won't feel it again."Be careful on your way. Scarlett rain, see you tomorrow." She smiled at me after guiding me to the door.It was so nice to hear that, to hear that someone's waiting for me.Nang makalabas na sa loob ng clinic ay agad akong nagtungo sa maliit na bahay na inuupahan ko. I stared at myself on the mirror, I look broken. No, i'm not broken. I'm stressed,hurt and at the same time tired of everything.Bumuntong-hininga nalang ako at inihanda na ang sarili para sa pag pasok sa restaurant,kung saan dadanasin ko nanaman ang malupit na parusa ngayon. Late nanaman kasi ako kung noon at ayaw ko talagang pumasok dahil pag hanggang ngayon ay diko parin matanggap na ako ay ibinenta ng sarili kong mga magulang for their own pleasure. Habang ako ay nag hihirap sa kamay ng isang demonyong pinagkautangan nila.I sighed and continue preparing for work. When I feel that im ready I look myself in the mirror, im wearing a white big t-shirt and faded jeans. Just an ordinary one and honestly? I look like a trash! But anyway halos lahat ng damit ko ay ganon at kakaunti lang dress ko dito.~~~rose ann calling .....Oh no! I think I better hurry! My manager is already calling me! Oh no! It's seems like a big trouble again! I calm myself and cleared my throat before answering." H--hello?" Utal utal kong sagot dahil narin sa kaba."Nasaan kana ba?! The boss is already looking for you! You've been 10 minutes late! Please faster!" That's it and she immediately end up the call.Binilisan ko na ang pagkilos sabay kuha sa backpack kong naglalaman ng mga mahahalagang bagay. And then I immediately left my pad, later on when im on my way to the restaurant nakikita ko na agad ang mukha ng lalaking galit na galit na ngayon. Walang iba kundi ang boss namin. Si Braxton Bailey. Our terror boss.Nagmamadali naman ako habang nanginginig na agad na iniabot kay yoshi ang bag ko at alam na nya kung anong gagawin doon. Pagkatapos nun ay agad akong pumunta sa boss naming mainit nanaman ang ulo."You! How many minutes you've been late? 30 minutes! I hope you know what will happen to you! Again. Meet me at the VVIP room! NOW!" Dumagundong ang tinig na iyon sa buong restaurant at alam kong di lang ako ang natatakot para sa sarili ko. Maski lahat nang nandito ay takot sa maaring mangyari sa oras na pumasok ako sa loob na silid na iyon.Maluha luha namang tumingin sakin si rose ann dahil alam nya kung ano ang tunay na nangyayare sa loob ng silid na iyon. Hindi tulad na iniisip nila na bubugbugin dahil sa katunayan pa nga ay mas malala ito. Nginitian ko nalang silang lahat saka nagpatuloy na sa pagtungo ng silid na iyon.Bago ko pa man tuluyang buksan ay huminga muna ako ng malalim."Kaya ko to! Hoo! Laban lang!" Bulong ko sa aking sarili bago unti unting binubuksan ang pintuan patungo sa masalimoot na silid na iyon.At sa pag bukas ko ay bumungad agad sakin ng ibat ibang mga kagamitan para sa marahas na paraan para sa p********k. Ngumisi ito na nagbigay kilabot sa buo kong katawan. Abot abot kona ang dibdib ko dahil sa sobrang lakas ng pagtambol nito."Are you ready for your painful pleasure?"WARNING : SPG | R18. Read at your own risk. If you're underage and not ready to read abusive scenes, kindly leave this chapter. Please be guided.As he says thos words, he start whipping in the mid air and it startled me! Those veiny hands,the six pack abs with his sweat, his messy hair it looks so hot. But i shouldn't praise him! Stop that! Scarlett rain stop thinking about that! Your about to get punished again!"Strip your clothes off!" He barked at me. I'm shaking with fear while slowly undressing myself. Dear God, please let me get out of this hell! I said inside of my mind.Nag matapos ko ng hubadan ang sarili ko ay agad ako nitong pinahiga sa kama na nakalagay sa loob ng silid sabay tali sa kamay at paa ko sa dulo ng kama. Nanggigilid ang mga luha ko kasabay ng paglagay ng busal nito sa aking bunganga para iwasang maka gawa ng ingay."Good girl, now let me punished you for being late."May inipit ito sa toktok ng aking dibdib na nag dulot ng elektrisidad sa aking buong katawan. At sa bawat pag haplos ng hawak hawak nitong maliit na latigo ay ako'y napapakislot. Nang bigla niyang hampasin ng marahas ang aking mga hita ay agad akong napasigaw sa sakit."Hmmm!! Hmmm!!" Hindi ako makasigaw ng maayos dahil sa busal ng aking bibig. Ramdam ko ang pagkirot at pagdaloy ng dugo roon kasabay ng luhang kumawala sa aking mga mata."When I told you to be here on time! Be on time! Got that?!" Sigaw nito muli sakin na agad ko namang sunod sunod na tango. Ilang beses nya pang ginawa iyon hanggang sa ramdam kona ang manhid sa aking hita saka manlang ito tumigil. Pero alam kong nagsisimula pa lamang ito sa kanyang pag lalaro.Napakislot akong muli ng maramdamang dumapo ang kanyang mahahabang daliri sa aking pagkababae na ngayon ay nasisigurado ko ng basa na dulot ng dugo at pawis ko dahil sa nangyare kanina.Napatitig nalang ako sa kisame kasabay ng pagpikit ko ay siyang pagpasok ng kanyang tatlong daliri sa aking loob na paulit ulit na nilalabas masok sa aking lagusan. Ramdam ko ang kanyang tuwa habang paulit ulit na pinaglalaruan ang aking buong pagkatao.Muli, ay tumulo ang aking mga luha kasabay ng pag labas ng elektrisidad na naka ipit sa aking toktok at kasabay ng pag dila nito sa aking tiyan habang ang kaniyang mga daliri ay naroroon parin.This was also the reason I nearly killed myself, I was being raped and abused! I have no friends to tell what's going on with me! The last friends that I have betrayed me.Natapos ang ilang mga oras na marahas na panghahalay ay kinalas na nito ang mga tali sa aking kamay at paa pati narin ang parang clip na naka ipit sa aking toktok. Agad ko namang tinakpan ang aking sarili at tahimik na humagolhul ng maramdaman kong umalis na ito.Sa lahat ng mga nangyare sakin,wala ng mas sasakit pa sa pag abanduna sakin ng mga magulang ko. Dahil itong nangyare nato ay hindi aabot sa kung paano ako nasaktan ng lubusan ng pinagbili nila ako. Napayuko ako at tahimik na pinupunasan ang dugo at pawis sa aking katawan at nang masigurado na malinis na ako ay dahan dahan naman akong lumabas sa silid nayon at itinuloy tuloy ang gawain na para bang walang nangyare.IT'S SUPPOSED TO BE a peaceful day but again I remember I have to attend my therapist. I wanna be sure to have a healthy mind and stable, I still have so many things I wanna do. I can't die, yet.It's just 4:30 in the morning and i feel so much tired, I have to go to work this early. I yawn then go straight to the bathroom to do my thing. My flower down there is still hurting but still, I have to do what I have to do so i can rest. Even just a little bit.Doc casipino calling ....Huh? Bakit napatawag si doc? Ng ganito kaaga? I mean it's just 5 now in the morning. I picked up the call."Hello?" "Uhh, hija i just wanna say na postponed ang appointment mo ngayon. We can do your activity on your free day it's that alright? And im sorry!" Maybe she have an emergency."Ok doc! Thank you for informing me!" After that call i wore my T - shirt and faded jeans again. And when I look at the time, it's 6 now. Time flies so fast I have to get in the restaurant on 7 am and I just have 1 hours to b
AFTER THAT TALK I CAN'T Properly sleep, and plus baby primo is been crying all night. Nag aadjust palang ako pero kaya ko to, it's just 3 am in the morning and I can't sleep.Tiningnan ko muna si baby primo na ngayon ay mahimbing ng natutulog ulit, hinalikan ko ito sa nuo matapos harangan ang gilid nito ng unan. Pumunta naman ako sa kusina para magtimpla ng gatas para maka tulog na ako.At habang nag titimpla ay naalala ko nanaman ang sinabi nito kani kanina lang.An hour ago ...."Musta?! HAHAHAHA balita namin tapos kana sa kontrata kay Braxton ah? Saan ka ngayon? May isa pa." Dahan dahan ko namang nabitawan ang cellphone ko ng marinig ko ang boses na iyon. Boses ng aking ama.Pinulot ko naman agad ang cellphone ko at sinubukang maging malakas."Hinding hindi na ako susunod sa mga pinag uutos nyo! You don't know h--how much i suffer because of you two!" Sa huli akala ko ay kaya ko, yun pala ay hindi, dahil sa bawat pagbitaw ko ng mga katagang iyon ay ang unti unting pagpunit ng puso
YES, I NEED HELP. But I don't even know him! "What? Yes I need help! But I don't even know you!" Matiim ko itong tiningnan habang patuloy na pinapainom si baby ng gatas."I know that, but you can trust me. And I also need a maid on my penthouse and looks like i found it, 10k a month, free bedroom with bathroom, free food, free everything just clean my house when I said so." Paliwanag nito. It's a good opportunity anyway parang nagtra-trabaho parin ako sa restaurant. Pero dito 10k a month. "And you can also take care of your baby anytime, so will you take it?" Pero hindi ko ito gaanong kilala pero kasi kailangan ko din ng matutuluyan dito sa batangas dahil wala akong alam sa lugar na ito. Plus baby primo is here, looks like I don't have a choice."Fine, I will be your maid" pag sang-ayon ko dito."Great! Now come with me." Saad nito sabay kuha ng mga bagahe ko, good thing at binuhat niya dahil karga karga ko ang anak ko.Inilagay niya ito sa backseat sabay pinagbuksan ako nito ng pint
NAGISING naman ako sa liwanag ng araw na nagmumula sa maliit na awang ng kurtina, dahan dahan akong napatingin kay baby primo ng mapansing gumalaw ito.Kinarga ko naman ito ng tuluyan na itong nagising, napatigtig naman ako sa mga mata nito na kaparehang kapareha ng mata ng ama nito. Sa lahat ng makukuha niya bakit ang sa ama niya pa? Naalala ko tuloy si Braxton. Napabaling naman ako sa orasan na nasa maliit na desk ko, it's just 6:30 in the morning.Tumayo na ako habang dala dala ko parin si baby primo sa aking bisig, as I look in the mirror I almost jump when I see my swollen eyes it's because I cry at night. I sigh and put baby primo back in the bed so I can clean my face infront of the mirror.As I clean my face I can't help but to notice a little hickey, it's still here. I sigh and continue to cover that hickey and as I finished cleaning my face I get baby primo who's just staring at me. Like I'm the most interesting person in the world. This kid.... Is really something and I thi
NAGMAMADALING kumilos naman ako ng mapansing 7 na ng umaga. Muntikan ko ng makalimutan na ngayon ang araw kung saan ay magsisimula na ako sa aking trabaho. Iniwan ko muna saglit si baby primo sa crib nito na hanggang ngayon ay tulog parin. Mabuti at tulog pa ito ng maisagawa ko ng maayos ang mga ritwal ko bago lumabas ng kwarto.Matapos ang mabilisang pag aayos sa sarili ay agad kong kinuha ang stroller nito at agad na inilagay si baby primo roon. Sa pag lipat ko sa kanya ay agad na nagmulat ang mga mata nito, napakagandang pagmasdan ito."Magandang araw mahal ko!" Masayang bati ko rito dahilan para ngumiti ito pabalik sakin. "Behave ka dapat ngayon hmm? Para makapag trabaho si mama ng maayos ok?" Pagkausap ko dito na ikina tawa nito. Tunay ngang napakasaya ng umaga kapag nakikita mo sa pagmulat ng iyong mga mata ang taong gusto mong makasama.Bitbit ang stroller ay pumunta kami sa kusina kung saan naroroon na sila manang na ngayon ay naghahanda na sa kanya kanyang gawain."Oh. Buti
IT'S BEEN A DAYS since that confrontation happened. He didn't answer my question when I ask if he knew Braxton Bailey Smith is. He avoided the question. It's seems there's something fishy."Rain hija, tapos kana bang mag-impake ng gamit niyo?" Napabaling naman ako kay manang Cecilia na mukhang tapos na mag ayos ng mga gamit nito. "Yes po. Tapos na po bang bihisan ni mamang si baby primo?" Who's mamang? It's manang Creselda. She wants me to call her mamang since I'm like her daughter. That's what she said to me, at first it's very awkward. But later on im getting used to it."Oo hija. Naroroon na sila sa baba kasama si Hiroshi. Tanging ikaw na lamang ang aming hinihintay." I sighed because of what she said. Cause really? I feel awkward since that night.That night? Is it very Intense and very embarrassing. Why? Then let me tell you why.Kahapon ng Gabi ...Nasa kusina ako abala sa pag lilinis ng lababo dahil katatapos ko lang mag hugas ng aming pinagkainan. Sila manang ay pinagpahinga
MATAPOS KONG Ipaliwanag lahat kay charity ang lahat ng mga nangyare ay ito ang naging reaksyon niya."That parents of yours! What kind of parents they are?! Are they insane?! Sana ay ma-karma ang mga iyon! " Kitang kita mo sa mga mata nito ang galit. Puot. Sakit at mga luhang unti unting kumawala sa mala hugis almond na mga mata nito.Napaiwas naman ako ng tingin dito. Tiningnan na lamang si baby primo na tahimik na nagmamasid sa amin, bilang isang anak nakakahiya ang mga nangyare sakin. Lalo na't ginawa nila akong pambayad sa isang taong walang sing sama. "What's happening here?" Bigla naman akong napalingon sa pinang galinan ng boses na iyon.Umirap na lamang si charity habang pinupunasan nito ang mga luhang tumakas. "Bakit kayo umiiyak? " Kayo? Y-- you mean I'm also crying? Agad akong napahawak sa aking pisngi. Basa nga ito! Agad ko naman itong pinunasan at ibinalik ang tingin sa aking anak."None of your business, hiro." Irap na sambit ulit ni charity.Napailing na lamang si Hiro
NAGMULAT ANG Mata ko ng matamaan ang aking mukha ng sinag ng araw mula sa bintana ng kwarto. Wait what? Kwarto? Teka! Asan ako? Agad akong luminga linga at nagbaba-kasakaling may makitang clue kung nasaan ako.Looks like i am inside of a mansion? My eyes widen! Sila manang at charity together with Hiroshi is down there! They are all having fun! We're on a beach! Nagmamadaling bumaba naman ako at dumeretso sa kung saan naroroon sila manang.Una naman akong napansin ni charity habang sumisimsim ng hawak hawak na wine sa kanang kamay nito. "Guys! Gising na si rain! " Sigaw nito dahilan para sabay sabay na magsi-tinginan ang mga ito sa direction ko."Buti naman at gising kana rain, hija!" Masayang bati mamang na ngayon ay hawak hawak si primo. Nakangiting lumapit naman ako sa kanila. Agad kong tinungo ang aking anak na ngayon ay nakatingala sakin."Itong batang ito ay kanina ka pang hinahanap hanap. " Nang nakalapit ako dito ay itinaas ni baby primo ang dalawang braso nito at gustong ma