บทที่ 3

1

HOT FRIEND เพื่อนกันมัน (ดีย์) เกิน

FWB

11.00 น.

“อื้อ! ปวดชะมัดเลย”

ยูกิบ่นงัวเงียกับตนเองพลางเปิดเปลือกตาขึ้น พลันความหนักอึ้งที่ศีรษะก็เข้าเล่นงาน สิ่งที่เธอมองเห็นตรงหน้าคือแผ่นหลังกว้างของเจควอนที่นอนหันหลังให้

“นี่นายนอนหันหลังให้ฉันอีกแล้วเหรอ”

“ก็ปกติเหมือนทุกครั้ง” คนที่นอนตื่นอยู่ก่อนแล้วตอบ พร้อมกับลุกขึ้นนั่งบนเตียง

“ใช่ ฉันควรจะชินมันได้แล้ว” ว่าแล้วคนตัวเล็กก็เดินลงมาจากเตียงด้วยร่างกายเปลือยเปล่า

ทำให้เจควอนมองตามร่างสวยของ ‘เพื่อนสนิท’ ที่เดินหายเข้าไปในห้องนํ้า บนเรือนร่างของเธอมีรอยดูดและรอยร่วมรัก บ่งบอกว่าเซ็กส์เมื่อคืนหนักหนาแค่ไหน ชายหนุ่มดาราดังทำสีหน้าเรียบเฉยพลางเอนหลังกับหัวเตียง

มือหนาคว้าซองบุหรี่และไฟแช็กมาแล้วจุดสูบภายในห้องนอนของยูกิ

“นี่! บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าสูบบุหรี่ในห้องนอน มันเหม็นนะ” นางแบบหุ่นสวยเปิดประตูห้องนํ้าออกมาด่าด้วยสีหน้าไม่พอใจ

“อาบนํ้าไป อย่าพูดมาก”

“นายไม่อาบด้วยกันเหรอ”

“ไม่…”

“อาบด้วยกันหน่อยสิ”

“เหม็นบุหรี่ไม่ใช่เหรอ?” มือคีบมวนบุหรี่สายตาก็หรี่ถาม

“ไม่เหม็นแล้ว” เธอส่ายหัวพัลวัน

“….”

“มาอาบด้วยกันเร็ว นายไม่อยากดูดนมสวย ๆ ของฉันแล้วรึไง” ว่าแล้วก็แง้มประตูห้องนํ้าออกมาอีกเล็กน้อย ให้เห็นเรือนร่างของตนเองได้ชัดเจนมากขึ้น เจควอนมองดูแล้วก็หันหนี

ยัยนี้มันยั่วอีกแล้ว

นึกในใจก็พ่นควันบุหรี่ออกมา

“อย่ามาอ่อย”

“เปล่าอ่อยสักหน่อย ใกล้จะถึงเวลานัดกับเพื่อนแล้ว นายต้องมาอาบนํ้านะ เรานัดเพื่อนบ่ายโมง”

“เมื่อคืนไม่พออีกรึไง”

“ก็…”

“ไหวเหรอ”

“ไม่เคยไหวครั้งไหนบ้าง?”

“แต่เดินขาถ่างแล้วนะ”

“หรือนายป๊อดแล้วล่ะ” พูดแล้วก็ยิ้มเย้ย จากนั้นยัยตัวแสบก็เดินหายเข้าไปข้างในพร้อมกับปิดประตูลง

“….” เจควอนส่ายหัวเอือมระอา เขาพ่นควันบุหรี่ออกมาอีกรอบก่อนจะก้าวขาเดินลงมาจากเตียงนอน ร่างกายกำยำเจ้าของความสูงราว 187 เดินตรงไปที่โต๊ะแล้วทิ้งมวนบุหรี่ลงบนถาดเขี่ย

รอไม่นานเจควอนก็เปิดประตูเข้าไปด้านใน สิ่งที่เขาเห็นตรงหน้าเป็นร่างสวยเจ้าของหน้าอกอวบอิ่มที่ตอนนี้ยืนเปลือยอยู่ใต้สายนํ้า เรือนผมเปียกนํ้า ใบหน้าดื้อรั้นหันมามองเล็กน้อยแล้วเอ่ยออกมา

“ไหนบอกไม่อยากมาอาบด้วย หรือเสี้ยน?”

หมับ!

“เกิดอะไรขึ้นในนี้ก็อย่ามาโวยวายทีหลัง” เจควอนรั้งร่างบอบบางที่แสนเย้ายวนตรงหน้าเข้ามาใกล้ จากนั้นก็ผลักติดกับผนังแล้วกระชากผมเปียกดึงลงให้ใบหน้าเงยขึ้น เจควอนโน้มลงไปจูบอย่างดูดดื่มและเร่าร้อน

“พูดมากทำไม รีบทำซะสิ” พอจูบกันแล้วถอนริมฝีปากออกเล็กน้อย ยูกิก็พูดขึ้น เรียวแขนยกขึ้นคล้องลำคอแกร่งแล้วโน้มลงมาจูบต่อ

แล้วไม่นานคนตัวเล็กก็เป็นฝ่ายผลักร่างของนายเพื่อนรักไปติดกับผนังแทน เธอจูบเจควอนอย่างคนอดอยากและต้องการมาก ไม่เพียงเท่านั้นริมฝีปากแดงระเรื่อยังขยับตํ่าลงมาที่แผงอกกว้างแล้วใช้ลิ้นเลียมัน

“…ยู” เขาปล่อยเสียงครางกระเส่าออกมาเบา ๆ มือหนารั้งเอวคอดเอาไว้แน่นแล้วปล่อยให้เธอได้ทำตามใจตนเอง

“นายอย่าทำเหมือนอ่อนปวกเปียกสิ ไม่สนุกเลย” พอลวนลามร่างกายหนาจนพอใจก็เงยหน้าพูด

“…เก่งดี” ปากพูดออกมาเบา ๆ แล้วยิ้มมุมปาก เจควอนทนไม่ไหวดันร่างบางกลับไปให้เป็นฝ่ายที่อยู่ใต้ร่างแทน เขาอุ้มร่างบางขึ้นควบเอวแล้วประกบจูบกับยูกิต่อ ครั้งนี้มันดุเดือดและหนักแน่นจนทำเอาคนอวดเก่งจูบตอบแทบไม่ไหว…

…

ชมรมดนตรี

รถ Maserati mc20 เลี้ยวเข้ามาจอดที่หน้าชมรมในเวลาบ่ายโมงครึ่ง เหตุผลที่ช้าก็เพราะว่ามัวแต่เอากันต่อในห้องนํ้าเลยเสียเวลา พอรถจอดเรียบร้อยแล้วมือเรียวก็เอื้อมจะเปิดประตูแต่ทว่า..

“เดี๋ยว” เจควอนเรียกเธอเอาไว้ก่อน

“อะไร” ยูกิหยุดการกระทำแล้วเอ่ยถาม

“ทำตัวให้ปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น”

“กลัวเพื่อนรู้ขนาดนั้นเลยรึไง” ยูกิหรี่ตาถาม พลางยกแขนขึ้นกอดอก

“ไม่มีใครควรรู้เรื่องของใคร”

“เอาหน่า มันจะเป็นความลับต่อไป นายไม่ต้องห่วง”

“…ก็ดี”

“ไม่อยากให้ใครรู้แต่นายทำรอยบนตัวฉันเยอะเชียว” เธอยิ้มออกมาพลางใช้ปลายนิ้วชี้เชยคางมนขึ้น แล้วแตะเบา ๆ เชิงหยอกล้อ

ถามว่าชินไหม มันชินจนเหมือนการใช้ชีวิตปกติประจำวันแล้วแหละ

“เรียกร้องให้ทำไม่ใช่เหรอ”

“ก็ขอให้ทำแค่รอยสองรอยพอให้ฟิน แต่เล่นซะเต็มตัว แล้วแบบนี้จะทำงานยังไง”

“นั้นมันเรื่องของเธอ” เจควอนปัดมือเรียวออกจากปลายคางตนเองอย่างนึกรำคาญแล้วเขาก็เปิดประตูลงจากรถไป ยูกิมองตามก่อนจะเปิดประตูลง เธอเดินตามหลังเจคเข้ามาในชมรมติด ๆ

ถามว่าความสัมพันธ์นี้มันเริ่มยังไงก็คงจะเริ่มจาก ความเมา เมาหนักจนพลาดมีอะไรกับเพื่อนตนเอง พอมันเลยเถิดเลยปล่อยเลยตามเลย ต่างคนต่างชอบเซ็กส์ของกันและกันเลยตกลงเป็น FWB ห้ามบอกเรื่องนี้กับใคร รู้กันแค่สองคน

กฎของเพื่อนนอนมันก็เป็นไปตามกฎ ต่างฝ่ายต่างสนองแค่ความต้องการแต่ความสัมพันธ์ยังแค่เพื่อนเหมือนเดิม ไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัว ไม่ก้าวก่าย ไม่หึงหวง อีกอย่างครอบครัวของทั้งสองก็รู้จักกันอยู่แล้วด้วย

ความสัมพันธ์นี้จึงห้ามบอกใคร…

“ตัวติดกันเหมือนผัวเมียจริง ๆ เข้าทุกวันแล้วนะพวกมึง” แบดซ์เอ่ยทักเป็นคนแรก เขานั่งอยู่หัวมุมของห้องโถงภายในห้องชมรม

“เมื่อคืนทำงานด้วยกันดึก เลยไปส่งมัน ตอนเช้าเลยได้มาพร้อมกัน” เจควอนตอบด้วยนํ้าเสียงราบเรียบ ส่วนยูกิก็นั่งเท้าคางมองไปที่เพื่อนสนิทอย่างเจควอน เขาและเธอนอกจากจะเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันแล้ว ยังทำงานในวงการเดียวกันอีก

เจควอนเป็นดาราดังควบคู่กับการเรียน

ส่วนยูกิเป็นนางแบบ เป็นอินฟลู และเป็นสไตล์ลิสต์ส่วนตัวของเจควอน

“เราจะเริ่มประชุมกันรึยัง” ขนมผิงที่นั่งมองรายละเอียดของการรับน้องที่จะถึงเอ่ยขึ้น โดยไม่ได้มองใครในกลุ่มเพื่อนเลย

“จริง ๆ ก็เริ่มประชุมได้เลยนะ แต่กูมีบางเรื่องสงสัย” ริวเซย์เอ่ยขึ้นมา

“สงสัยอะไร” ไคโรถามขึ้นมา

“รอยอะไรข่วนที่คอมึงวะ”

“รอย?” เจควอนทวนแล้วยกมือขึ้นแตะคอตนเอง มันเป็นรอยข่วนของเล็บยูกิ เจควอนบอกอย่าทำรอยบนร่างกายของเขาแต่ยูกิก็ทำมัน

ในสมองคิดสายตาก็จ้องมองยัยตัวดีราวกับจะฉีกเลือด ฉีกเนื้อ

“เออ รอยอะไร” ริวเซย์ถามยํ้า

“แมวจรจัดมันข่วน” เจควอนตอบพลางเอนหลังกับโซฟา

“มึงเลี้ยงแมวด้วยเหรอ” เคเลนถามต่อ

“เปล่า แมวจรจัดข้างถนน มันฮีท…”