Halos mapasigaw si Ashy sa narinig. Kung nkabukas lang ang pintuan ng kotse ni Jem bka nahuli na ito sa pagpoprotesta. Kung di lang niya naisip na maaari silang madisgrasya baka nasabunutan na niya ito.
"Seryoso ka!?" Sagot nitong napabilog ang mata na halos lumuwa na ito.
"Well, what friends are for diba? Ganun ka kalakas sa akin. So congratulationa sa bago mong trabaho," tawang sabi nito. Habang tinutuon ang sarili sa pagmamaneho.
"You know what, I might think that you are doing this on purpose. How crazy. Alam mo hindi ito pwede ehh.dapat matigil to ehh.." protestang sagot ni Ashy na mukhang may binabalak xa.
"Ohhhhh??? No.. no...!" Sagot ng kaibigan sabay kaway sa mga daliri nito.
"Lahh, baliw ka na.. Ako talaga ang inilagay mo sa ganung sitwasyon? Nakakahiya ka, gigil ako sayo alam mo ba?" Himutok ni Ashy na walang nagawa kundi sumandal na lang sa upuan ng sasakyan..
Itinaas ang mga kilay nito sabay irap sa kaibigan na tinawanan l
Kinaumagahan maagang nagising si Ashy. Kailangan niyang ihanda ang sarili niya sa panibagong umaga kung saan bagonng boss ang makakasama niya na hindi naman talaga niya inakala kung hindi lang dahil sa kalokohan ng kaibigan niya.Dali-dali siyang nagbihis upang makapag-almusal man lang siya bago pumasok sa trabaho."Goodluck sa bago mong boss anak, ohh ayan kumain ka na masarap iyan, para sa magandang simula ng umaga mo." Sbit ng ina. Umupo na rin ito sa katapat niyang uouan upang sabay na silang makapag-almusal."Salamat ma. Ewan ko nga kubg paano ko pakikitunguhan ang bagong boss namin ehh. Si Jem kasi kung anu-anong naiisip. Ayan tuloy napasubo ako." Sagot nito sabay inom ng kape."Kaya mo yan. Alam ko naman na wala kang hindi kakayanin. Isa pa gawin mo lang ang trabaho mo at siguradong wala kang magiging problema." Pinalalakas naman nito ang loob niya, pero halata naman sa itsura ng mama niya na parang kinikilig din iyo at hi di niya alam kung bakit.
Habang dumadaan ang mga araw, mas nagiging malapit sina Ashy at Paul, idagdag pa riyan ang mga paandar ni Jem. Habang tumatagal ay nakikilala na nila ang isat-isa. Napatunayan niya na hmmabuti talagang tao si Pau. Ano pa nga ba ang hahanapin ng isang babae sa katulad niya. Aminin man niya o hindi may konting paghanga na nabuo para kay Paul, natiral hindi naman niya iyon sasabihin.Minsan hindi na sila nagkijita ni Jem sa opisina dahil pareho na silang abala sa mga trabaho nila."Ohb Jem, andito ka pa pala? Akala ko ankauwi ka na? Bakit andito ka nasaan ang sasakyan mo?" Tanong nito sa kanya na halatang kanina pa naghihintay ng masasakyan."Pinaospital ko sissy, nanghina na. Ehh ikaw mukhang natagalan ka yatang lumabas ngaun.?" Balik tanong nito sa kanya."Oo may emergency meeting kasi sa taas kanina. Hindi naman ako puwedeng luambas na lang kaya hinintay ko ng matapos." Aagot naman nito."May lakad ka pa ba? Labas naman tayo tutal maaga pa naman oh
Pagkatalikod ni Paul ay hinanda na niya ang binili niyang pagkain para sa mama niya. Panay ang tingin nito sa kanya na mukhang may gumatakbo nanamang kakaiba sa isip niya. Nahawa na yata ito sa kaibigan niyang si Jem."Ma ha? Kanina ka pa diyan. Mabuti pa umupo ka na at nang makakain kana." Pansin niyo sa mama niya na nakatayo lang sa kikod ng upuan."Bakit masama na ba ang tumingin sayo anak? Si paul na lang ba ang may karapatang tumingin sayo?" Panunukso nito tsaka umupo sa upuan upang kumuha ng pagkain."Hay nako ma! Sa susunod huwag na kayong kakain sa mga dinadala ni Jem dito ha?nahahawa kayo sa mapaglaro niyang utak." Naiiling na sagot ni Ashy. Umupo iyo sa harap ng mama niya upang sabayan parin itong kumain.Tahimik silang kumain. Nangatapos na sila ay nagpunta sa sala si Ashy dala-dala ang dalawang kape. Nakagawian na nila ito ng mama niya."Ma,kape." Iniabot niya ito sa kanya."Salamat,""Ano po iniisip niyo? Namimis niyo ba
Habang nasa sasakyan sila ay tahimik lang na nakaupo si Ashy. Hindi niya maibtindihan ang nararamdaman niya ng mga panahong iyon. "Akala mo hindi na kita sisiputin noh?" Biglang tanong sa kany ni Paul. Napatingin ito sa kanya saka nagsalita. "Oo nga ehh,uuwi na sana ako." Sagot niya na totoo naman. "Pwede ba naman 'yon? Ikaw pa? Malakas ka sakin ehh." Ngumiti ito tsaka ibinaling ang tingin sa daan. Tumahimik na lang si Ashy. Nakarating sila sa isang garden restaurant kung saan makikita sa entrance pa lang kung gaano ito ka ganda at kasosyal. Halatang lugar ito para sa mga taong mayayaman lang. Pinagbuksan siya ni Paul ng pintuan at hinawakan ang kamay niya upang tulungang bumaba sa sasakyan. Sinalubong sila ng waitress at itinuro sa kanila ang lugar. Maganda ang lugar. May lugar para sa mga gustong mag-bonefire, may mga malalaking puno sa paligid kung saan may kubo sa taas na intended for VIP's, isa nga sa mga ito ang i akyat n
Lumipas ang mga oras, araw taon.. naging masaya ang relasyon nina Ashy at Paul, walang maututuring na dull moments nila. Hindi niya maalala na may pinag-awayan sila sa loob ng dalawng taon nilang magkarelasyon. Sa loob ng dalawabg taon na iyon ay walang kahit anong nangyari sa kanila. They never tried making love and that was boring. Hindi kagaya kay Storm nuon na unang sabak palang ehh meron na agad-agad. Napahanga siya sa tindi ng respeto na ibinibigay nito sa kanya kahit minsan madalas siyang tuksuhin ng kaibigan. "So ano meron na ba?" Isang araw ay kumakain sila dahil lunch reak nila at nataon na nasa out of town meeting si Paul. "Merong ano?" Takang yanong naman ni Ashy habang sumusubo siya ng pagkain. "My God, untill now wala pa? Alam mo sissy nagtataka na ko diyan sa boss natin ha? Hi di ko alam na may pagkatorpe din pala siya." Nakanganga ito habang nakatingin sa kanya hawak sa kaliwang kamay ang tinidor. "Torpe agad? Hindi ba pw
Makalipas ang ilang linggo, niyaya ni Paul si Ashy sa kanilang bahay. Gusto niyang makita nito ang magiging bahay niya.Para kay Ashy malaking bagay ito para sa kanya. Hindi niya ito naranasang makilala ng maayos ang mga magulang ni Storm nuon. Ngayon ay hindi siya ganun kasigurado kung paano ang pakikitungo sa kanya ng mga magulang ni Paul.Pagdating nila sa bahay ng lalake ay nagtaka siya na parang ang tahimik ng bahay nila. Parang walang katao-tao."Hon, sinong tao rito? I mean diba hindi ka nman nag-istay rito? So sinong nakatira dito?" Tanong ni Ashy kay Paul."Mga maid. Masyado kasing malaki ang bahay, nalulula akong mag-isa rito." Nakangiting sagot nito."Parents mo pala nasaan?" Takang tanong ni Ashy na hindi maialis ang tingin sa kanya.Hinawakan nito ang kamay niya saka ito inaya papasok sa loob."My parents passed away by a vehicular accident. Nasa US kami nun. We tried our best to save them but, wala na kaming nagawa. Kaya
Kinaumagahan ay maagang nagising si Storm. Hindi siya gaanong makatulog dahil pakiramdam niya ay naninibago siya sa loob ng bahay nila. Naninibago siya na hindi kasama ang mga magulang. Naninibago siya na ang kapatid lang ang kasama niya. At hindi niya maintindihan ang pakiramdam na meron siya mula pa kahapon nang makita niyang kasama ng kapatid niya si Ashy. Nagulat siya na siya pala ang mapapangasawa nito. Kung paano at kelan ay hindi niya maipaliwanag.Hindi niya alam kung paano nangyari. Hndi niya alam na sa dinami dami ng babae ay bakit si Ashy pa. Bakit ang babaeng minahal niya ng sobra.Dumating siya ng bansa na hindi alam kung ano ang totoo. May mga bagay na mahrap paniwalaan na eto at totoo nga.Umupo siya sa may veranda ng kanilang bahay kung saan madalas siyang tumambay nuon. Eto nga at malaki ang ipinagbago ng kanilang bahay.Binago ang disenyo nito mula nang mamatay ang kanilang mga magulang.Hindi man sila ganun kalapit sa isa't-i
Wala ng magawa si Ashy kundi umoo na lang. Paano niya haharapin ang mga susunod na araw na kasama si Storm sa iisang lugar? Ngaun pa nga lang ay gusto na niyang mag-leave rin upang hindi niya ito makita. "Okay lang ba sayo hon, I mean I'll be out of your sight for a month or more and I'm not sure when will I get back?" Tanong nito sa kanya habang nakatingin sa kanya. "Oo naman, huwag kang mag-alala hindi naman natin kailangang magmadali." Sagot nito tsaka ngumiti. "Okay, we're settle then. And siguro its an opportunity na rin para makilala niyo ang isa't-isa." Dagdag pa nito. Pagkatapos nun ay lumabas na si Ashy. Bigla siyang pinagpawisan ng malamig dahil sa narinig. Hindi niya inakala na darating siya sa punto kung saan kailangan pa niya itong makasama ng matagal na sila lang. Inayos niya ang kanyang mga trabaho. Maya-maya pa ay nakita niya si Jem na papalapit sa kinauupuan niya. May mga dala-dala itong papel at siguradong magpapapirma