ตอนพิเศษ 5

[HUSBAND]:

(จบบริบูรณ์)

รอให้ลูกหลับก่อน

ผิง Talk

วันเวลาได้ล่วงเลยมานานหลายปีและมีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นนับไม่ถ้วน อย่างเช่นวิวและคุณแดนตั้งแต่ทั้งสองได้ให้กำเนิดลูกสาวอย่าง น้องแวนด้า คุณแดนก็ทำการซื้อบ้านหลังใหญ่ราคาหลายล้านเพื่อพักอาศัยกับภรรยาและลูกน้อย เพราะตอนที่อยู่บ้านหลังนี้ร่วมกับครอบครัวของเราสามีของฉันมักจะแอบไปขโมยเอาลูกสาวของวิวมาเล่นด้วยเป็นประจำจนผู้เป็นพ่อและแม่ไม่ได้อยู่กับลูกเหตุผลนี้คุณแดนจึงย้ายออกไปเพราะกลัวว่าลูกจะสับสนว่าใครเป็นพ่อเป็นแม่ที่แท้จริง

ส่วนคุณพ่อสามีของฉันที่เป็นอดีตนายกรัฐมนตรีเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมาได้ถูกจับกุมที่สภาข้อหามีค้ายาเสพติดและเป็นเอเย่นรายใหญ่ ข้อหาการค้ามนุษย์ และอีกมากมายศาลจึงตัดสินว่าประหารชีวิต แต่เรื่องราวก็ไม่ได้ส่งทอดมายังลูกชายและลูกสาวเพราะนักการเมืองทั้งหลายเป็นพยานให้ว่าสามีของฉันแล้วผิวไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับพ่อเนื่องจากผิดใจกันเรื่องแม่ตั้งแต่ตอนเด็ก

ส่วนพ่อและพี่สาวแท้ๆของฉันก็ต้องฟันฝ่าวิบากกรรมครั้งใหญ่เหมือนกัน เพราะลุงธนัทนั้นโกงเงินบริษัทของพ่อและยืมหนี้สินมาอีกหลายล้านจนบริษัทล้มละลายเพราะเหตุนี้จึงทำให้ผู้เป็นพ่อของฉันตัดสินใจจบชีวิตด้วยการยิงตัวเองตายอยู่ในห้องทำงาน พี่แพนผู้เป็นพี่สาวของฉันก็รับไม่ได้กับเรื่องราวที่เกิดขึ้นจนสติแตกฟั่นเฟือนพูดคุยไม่รู้เรื่องตอนนี้ก็รักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลและฉันก็ไปเยี่ยมพี่สาวทุกอาทิตย์เพราะเธอไม่มีใครแล้วจริงๆ

"พ่อพ่อก๊าบ พี่วินอยากกินจ็อกโกแลตรูปหมี"หนุ่มน้อยวัยสองขวบอ้วนท้วมปากเล็กเปื้อนมอมแมมไปด้วยคราบช็อกโกแลตเดินเตาะแตะมาเกาะขาผู้เป็นพ่อพร้อมกับทำสีหน้าวิงวอนออกออนในสิ่งที่เขาต้องการนั่นก็คือการได้กินช็อกโกแลตรูปหมีน้อยแสนน่ารัก

"ไม่ได้นะครับพี่วิน พี่วินกินไปสิบกว่าชิ้นแล้วนะลูกเดี๋ยวฟันก็ผุหรอก รอกินข้าวดีกว่านะ"นาวินผู้เป็นแฝดพี่ทำหน้ามุ่ยทันทีเมื่อตนนั้นไม่ได้สิ่งที่ต้องการแถมผู้เป็นพ่อยังพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังแสดงสีหน้าดุหน่อยๆ

ฉันผู้แอบดูอยู่ห่างๆในขณะที่กำลังจัดเตรียมอาหารให้คุณสามีและลูกๆทาน ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาอย่างน่าขัน ไม่น่าเชื่อว่าคนที่เจ้าระเบียบดุร้ายแบบสามีของฉันเวลาที่อยู่กับลูกนั้นจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเพราะเขาทั้งอ่อนโยนไม่ใช้อารมณ์มีเหตุผลถึงจะทำหน้าดุบ้างเป็นบางครั้งเพื่อไม่ให้ลูกได้ใจเกินไปถือว่าเขาเป็นผู้ชายที่เลี้ยงลูกเป็นและเลี้ยงได้ดีเผลอๆดีกว่าฉันเสียอีก คงเป็นเพราะเขาเคยเลี้ยงยายวิวมาตั้งแต่เล็กๆเขาจึงเข้าใจเด็กมากกว่าฉัน

"พ่อก๊าบเมื่อไหร่หม่ามี๊จะทำอาหารเสร็จครับพี่วาหิ๊วหิว"

"มาแล้วค่ะ หมูน้อยสองตัวของหม่ามี๊" ฉันยกอาหารมาเรียงรายไว้ที่โต๊ะอาหารโดยเมนูวันนี้มี ผัดผักรวมน้ำมันหอย แกงจืดเต้าหู้หมูสับของโปรดลูกลูก และที่ขาดไม่ได้ก็คือกระเพราเนื้อของโปรดคุณพ่อ

คุณเวลรีบเดินมายกอาหารและจัดวางช่วยฉันจนเสร็จเรียบร้อยจากนั้นก็ทำการยกเจ้าแฝดตัวอ้วนท้วมมีแก้มป่องๆสีชมพูน่าหยิกน่ามันเขี้ยวขึ้นมานั่งบนเก้าอี้เตรียมตัวรับประทานอาหารเช้า คุณพ่อผูกผ้ากันเปื้อนไว้ที่คอให้ลูกทั้งสองแล้วกลับหลังหันมานั่งที่ของตนเองที่อยู่ตรงกลางระหว่างลูกชายฝาแฝดเพื่อจะได้ป้อนลูกถนัด

ฉันนั่งมองทั้งสามคนตรงหน้าก็อดคิดไม่ได้ว่าสามพ่อลูกนั้นหน้าระไม้คล้ายกันอย่างกับแฝดเพราะลูกชายของฉันหน้าเหมือนกับสามีเป๊ะเพียงแค่ย่อส่วนลงมา ฉันชื่ออะไรแล้วล่ะว่าเชื้อแฟนของเขามันแรงจริงๆ

"นี่ค่ะ กินผักด้วยนะ จะได้แข็งแรงเหมือนพ่อพ่อ"

"พี่วินชอบกินผักก๊าบ"

"พี่วาก็ชอบ"

"ดีมากลูก"คุณเวลเอื้อมมือไปลูบหัวน้อยๆของลูกชายทั้งสองอย่างรักใคร่และเอ็นดู นับวันยิ่งพูดมากขึ้นทุกวันทุกวันแถมยังทำข้าวของเสียหายหลายชิ้นไม่ว่าจะเป็นของเล่นเครื่องสำอางแม้แต่รถยนต์ของผู้เป็นพ่อก็ต้องมีรอยขีดข่วนแทบทุกคัน ฉันจึงดุและตีบ้างเป็นบางเวลาและก็พร้อมบอกเหตุผลเสมอว่าทำไมถึงต้องตี คนทำผิดก็ต้องโดนลงโทษเด็กๆจะได้ไม่ทำอีก

"พ่อพ่อก๊าบ"

"ว่าไงครับพี่วา"

"พ่อพ่อก๊าบ เมื่อคืนป๋มเห็นพ่อพ่อดึงผมหม่ามี๊ต้วยงับ หม่ามี๊ดื้อใช่ไหมก๊าบ"

"บอกแล้วใช่ไหมคะ ว่ารอให้ลูกหลับก่อนถ้าเกิดว่าเจ้าแฝดไปเล่าให้คนอื่นฟัง ผิงอายนะคะ"

"เด็กเขาไม่รู้เรื่องหรอกน่าที่รัก เดี๋ยววันสองวันก็ลืมแล้ว"

"เมื่อสามวันก่อนพี่วินก็เห็นพ่อพ่อตีตูดหม่ามี๊ด้วย เพราะหม่ามี๊โป่โป๊ ไม่ยอมใส่เสื้อผ้าใช่ไหมก๊าบพ่อพ่อถึงลงโต๊ดหม่ามี๊ เอิ้กๆ"

" °-° "

"เอ่อ... ใช่ครับ หม่ามี๊นิสัยไม่ดีพ่อพ่อเลยลงโทษ เพราะฉะนั้นลูกๆต้องเป็นเด็กดีนะครับ"

"ก๊าบ/ก๊าบ"

22:00 น.

ขณะนี้เป็นเวลาสี่ทุ่มแล้วแต่เจ้าสองแฝดตัวอ้วนๆกลมๆก็ยังไม่มีทีท่าว่าเปลือกตาเล็กๆจะปิดลงเลย ผู้เป็นพ่อก็ทำการกล่อมลูกให้นอนจนสุดชีวิตแท้ลูกชายทั้งสองคนก็ยังทำการเปลี่ยนไปเพื่อขึ้นหลังขึ้นคอคุณพ่อแถมยังหัวเราะร่าอยากมีความสุข

คุณเวลจับร่างอ้วนกลมทั้งสองนอนเรียงกันบนเตียงนอนสี่เหลี่ยมและมีที่กั้นข้างๆสำหรับเด็กนอนสองคนก่อนที่จะยัดจุกนมเข้าปากให้ลูกดูดจะได้เคลิ้มหลับไป แต่เด็กน้อยทั้งสองคนก็ยังนอนตาแป๋วใสกิ๊งไม่มีทีท่าว่าจะหลับจนผู้เป็นพ่อนั้นท้อแท้

"รีบหลับเร็วๆสิครับลูก พ่ออยากไปปั้มน้องให้หนูสองคนแล้วนะครับ"

"พี่วาเอาน้องปู้หญิงนะก๊าบ"

"หึ ได้สิลูก"

"แต่พี่วินอยากได้น้องปู้จาย"

"ถ้าอย่างนั้นก็....เอาทั้งน้องผู้หญิงและน้องผู้ชายเลยละกัน"

"เย้!/เย้!"

"ถามหม่ามี๊หรือยังคะว่าหม่ามี๊อยากได้น้องเพิ่มหรือเปล่า"ฉันเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งปนดุจากนั้นจริงเดินตรงมาที่เตียงของลูกน้อยแล้วจุ๊บไปที่หน้าผากเล็กๆทั้งสองอย่างรักใคร่และหวงแหน

"หูย พี่วาพี่วินดูสิครับหม่ามี๊ไม่ยอมมีน้องให้หนูสองคนอ่ะลูก" เมื่อหนุ่มน้อยทั้งสองคนได้ยินแบบนั้นก็ตีหน้าเศร้าปากเล็กเริ่มเบะคว้ำลงน้ำตาเริ่มคลอเบ้าเหมือนจะร้องไห้ ก่อนที่จะคลานไปเกาะขอบเตียงแล้วยืนขึ้นต่อหน้าฉันแล้วออดอ้อนด้วยเสียงเล็กๆว่า

"หม่ามี๊ก๊าบ ป๋มอยากมีน้อง~" ฉันจ้องหน้าน้องนาวาด้วยสีหน้าเรียบนิ่งและไม่ตอบอะไร

"อึ่ก! หม่ามี๊~" น้องนาวินเอ่ยออกมาพร้อมกับสะอึกสะอื้นเล็กน้อยเมื่อเขารับรู้ได้ถึงความโกรธ จนในที่สุดเจ้าอ้วนจ้ำม่ำทั้งสองก็ร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจแต่ไร้เสียง พอฉันเห็นภาพนี้ตรงหน้าก็รู้สึกว่าหัวใจสลายออกเป็นเสี่ยง มันช่างเจ็บปวดเหลือเกิน

"โอ๋~ หม่ามี๊ยอมมีน้องให้หนูสองคนก็ได้ แต่ถ้าได้เป็นพี่แล้วห้ามดื้อต้องเป็นเด็กดีเหมือนคุณพ่อนะครับ"

"ก๊าบ/ก๊าบ"สองแฝดยกมือน้อยๆขึ้นมาปาดน้ำตาตัวเองแบบลวกๆ จากนั้นก็ฉีกยิ้มเคยให้เห็นฟันเล็กๆเรียงรายกันอย่างสวยงาม

"ทีนี้ก็นอนได้แล้วค่ะ"

"รีบนอนซะนะลูกนะ"หลังจากที่สิ้นเสียงคำสั่งของฉันและสามีลูกชายทั้งสองคนก็เดินกลับไปนอนที่ที่ของใครของมันแล้วฉันก็ไม่ลืมพี่จะดึงผ้าขึ้นมาห่มให้ลูกพร้อมกับตบตูดน้อยเบาๆ จนในที่สุดเด็กน้อยทั้งสองก็เข้าสู่ห้วงนิทรา

"ที่รักลูกหลับแล้ว"

"เราก็ไปนอนพักผ่อนกันเถอะค่ะพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าไปทำบุญครบรอบวันตายของพ่อผิง"

"แปลว่าวันนี้ต้องอดใช่ไหม"

"วันอื่นก็ได้นี่คะ"

"แต่วันนี้บรรยากาศดี เพราะฉะนั้น"

"ปั้มน้องให้เจ้าสองแฝดวันนี้แหละ"

หลังจากที่เขาพูดจบก็ทำการใช้แขนแกร่งช้อนร่างบางของฉันขึ้นมาส่วนฉันก็ทำการคล้องคอผู้เป็นสามีอย่างรู้งานจากนั้นเขาก็พาฉันเดินไปที่เตียงแล้วค่อยๆวางร่างฉันลงแล้วทำการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกและฉันก็ไม่รอช้ารีบถอดชุดนอนสีขาวบางตัวจิ๋วออกเหมือนกันเขาจะได้ไม่ต้องเสียเวลาจัดการเสื้อผ้าของฉันอีก

คนตัวสูงขึ้นคร่อมร่างขอฉันไว้มือหนาก็พลางปัดไรผมที่บังหน้าเรียวเล็กออกให้ฉันกลัวว่าฉันจะรำคาญ จากนั้นก็เลื่อนมาบีบเค้นเต้านมสวยทั้งสองข้างจนมันผิดก็ออกมาตามซอกมือ

"อื๊อ~ เอาให้ติดนะคะ ถ้าไม่ติดห้ามหยุด"

"หึ เอาแฝดชายหญิงไปเลยเป็นไง"สามีสุดที่รักลงมาประทับจูบแสนหวานให้กับฉันอย่างอ่อนโยนอย่างละเมียดละไมไม่เร่าร้อนฉันก็รีบสอดมือไปของคอและก็ขย้มไรผมของเขาเบาๆ

"ผิงรักแด๊ดนะคะ"

"ฉันก็รักเธอ เด็กน้อย"

"อื้ม จ๊วบ~"

จบบริบูรณ์