ผัวเพื่อน... ขอเถอะนะ [5]

น้ำฝนตื่นมาบนเตียงของตัวเอง หลังจากพาตัวเองกลับมาถึงบ้านแล้ว เธอรู้สึกดีสุดๆ หลังจากเคยเศร้าเสียใจ นั่งร้องไห้ เพราะแฟนทอดทิ้งไปแล้ว เขาคือความรักทั้งหมดของเธอ และเขาก็ทุบทำลายมันจนไม่เหลือความรู้สึกดีๆ ให้อีก

น้ำฝนทั้งเศร้า และเหงาเปล่าเปลี่ยวมาหลายเดือน ไม่มีจิตใจจะหาผู้ชายมาเป็นแฟน เพราะกลัวเขาจะหลอกลวง เพื่อแค่เซ็กซ์เท่านั้น แฟนเก่าที่ทอดทิ้งเธอไป เขาก็คือผู้ชายคนแรกของเธอ ซึ่งเคยแอบได้กันมานานแล้ว

น้ำฝนนั่งมึนเงียบๆ อยู่บนเตียง พาตัวเองไปอาบน้ำบนอ่าง หวังเพียงว่าความเย็นของสายน้ำ จะทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นมาได้บ้าง เมื่อเธอได้ล่อลวงแฟนหนุ่มของเพื่อนสาวสองคนมาฟาดได้สำเร็จ

“ความรักงี่เง่า แค่เจอยั่วนิดหน่อย ก็ยอมแพ้แล้ว” น้ำฝนเปรยเพียงลำพังระหว่างทิ้งร่างอยู่ในน้ำเย็น และมีฟองสบู่ในอ่างปกปิดร่างเอาไว้

แววตาของเธอนึกถึงตอนที่ได้กับนาวินในห้องน้ำมหาวิทยาลัย และพลางคิดถึงท่วงท่ารักของไม้ที่หนักหน่วง กระแทกเสียวลึกสุดๆ สั่นสะท้านไปทั้งปากมดลูก เรือนร่างเธอสั่นสะเทือนไปทั้งกายขนลุกซู่ซ่า อิ่มเอมเต็มพุง หลังจากเขาพุ่งน้ำขุ่นท่วมท้นในกายเธอ

“น่าจับไม้ทำผัวจริงๆ แต่น่าเสียดายที่เขายังรักพรีมอยู่ ทำไมเพื่อนฉันมันโชคดีกว่าฉันวะ” น้ำฝนเปรยแบบอย่างเสียมิได้ เพราะเธอยอมถ่างขาให้พวกเขาง่ายๆ นาวินกับไม้ จึงฟาดเธอง่ายๆ เช่นกัน แต่มิอาจรับเธอเป็นแฟน...

หรือว่าเพราะเธอมันง่ายไป ตั้งแต่แฟนเก่าที่เปิดบริสุทธิ์เธอ เขาจึงจากเธอไปโดยง่ายเช่นกัน แล้วทิ้งให้เธอเดียวดาย กับความอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวจนต้องหาทางออกด้วยการมีอะไรกับผัวเพื่อน...

เสียงแชทดังจากมือถือของน้ำฝน ทำให้เธอไม่อยากรีบลุกจากอ่างอาบน้ำไปเปิดดู นี่ใกล้จะเช้ามืดใครกันนะ ส่งข้อความมาหา

******

เมื่อเรือนร่างสะอาดจากการชำระล้างร่างกาย ผ้าขนหนูจึงห่อเรือนร่างเธอเอาไว้ เพื่อพาร่างบางเดินไปยังหัวเตียง เปิดแชทอ่านข้อความว่าใครส่งมา

“ได้ข่าวว่าจะตกแต่งภายในบ้านใหม่หรอ? ถึงไปปรึกษากับไม้ ทำไมไม่บอกล่ะ เผื่อเค้าจะช่วยลดราคาให้ ไม้เขาคิดราคาเต็ม จัดหนักไปแบบนั้น จ่ายไหวหรือเปล่า?” พรีมแชทมาถามเพราะความเป็นห่วง บริการตกแต่งภายใน เป็นอะไรที่มีค่าใช้จ่ายแพงมาก

น้ำฝนแอบอมยิ้มกึ่งจะหัวเราะ นี่พรีมคงไปถามไม้สินะ ว่าตอนที่เธอกับไม้มีอะไรกัน รดาอาจจะไม่ได้เข้าไปคุย หรือโทรต่อสายก็ไม่ได้ ยังดีที่ไม้ไม่ได้บอกเรื่องน้ำฝนกับความสัมพันธ์ที่ตกแต่งภายใน ถึงขนาดเสียบใส่จนรู้สึกดีแบบนั้น

“ไม่เป็นไรจ้าพรีม ช่วยเพื่อนให้มีรายได้เพิ่ม ฝนจ่ายไหวนะ พรีมไม่ต้องห่วงหรอก” เธอพิมพ์แชทกลับไป หวังเพียงว่าเพื่อนสาวจะไม่ระแคะระคายว่า เธอสุขใจมากที่ได้ฟาดกับไม้แล้วมันได้อารมณ์มากกว่านาวินตอนเมา...

ปลายสายจึงกดแชทกลับมา ยกนิ้วบอกโอเค ที่น้ำฝนมิได้โกรธเรื่องค่าคิดออกแบบ ในความเป็นจริง น้ำฝนไม่อยากให้พรีมรู้มากกว่า ว่าไม้คิดค่าออกแบบภายใน ด้วยการใส่ท่อนเนื้อยาวๆ กระแทกหนักๆ เข้าไปในร่างกายเธอ แบบคิดหนัก คิดแรง และตอกลึกเสียด้วย

น้ำฝนมิได้ตอบแชทอีกเลย จนกระทั่งทิ้งตัวเองลงนอนบนเตียง เพื่อหลับพักผ่อนอีกครั้ง ครานี้เธอจะไปฟาดใครอีกคนดีนะ...

******

น้ำฝนลากสังขารไปเรื่อย มองหาร้านอาหารดีๆ สักร้านก็นึกไม่ออกว่าจะกินอะไรในวันนี้ดี... พลางนึกขึ้นได้ว่า ผัวเพื่อนเปิดร้านอาหารฝรั่งเศสที่สุขุมวิท เธอน่าจะแวะไปใช้บริการเสียหน่อย...

ตัดภาพมาที่ห้องของเจ้าของร้านอาหาร ซึ่งกำลังนอนตาค้างอยู่บนโซฟารับรองภายในที่ส่วนบุคคลตามลำพังกับฝน หมูกำลังตัวสั่นเกร็ง เพราะฝนกำลังนั่งคุกเข่าอยู่ที่พื้น และกำลังใช้ปากกลืนกินองคชาตของหมูอย่างเอร็ดอร่อย

“แฮมหมูอันนี้กำลังได้รสชาติพอดีเลย ขออมนานๆ ได้มั๊ย?” ราวกับไม่กลัวความเค็มขององคชาตของหมู ซึ่งเป็นกำลังนั่งตัวสั่น จนลืมตัวเองเลื่อนมืออวบหนากดหัวของน้ำฝนอย่างลืมตัว เพราะปลายลิ้นเธอกำลังตวัดเข้ากับลำท่อนองคชาตอ้วนคับปากของเธอ

“เลียให้หน่อยสิ ตวัดปลายให้ด้วย...” หมูนั่งเหวอตาค้าง เพราะไม่คิดเลยว่า เพื่อนสนิทของแฟนสาว จะแวะมาหาอะไรอร่อยๆ กิน เขาตั้งใจจะเตรียมอาหารแนะนำให้เธอ ระหว่างที่จะหยิบเมนูอาหารมาให้

น้ำฝนกลับผลักเขานั่งลงกับโซฟา แล้วคุกเข่าต่อหน้า เพื่อจะปลดตะขอและรูดซิปลงบริการให้เขาเสียเอง พร้อมกับอยากจะกินก้อนเนื้อของเขาเป็นอาหารอร่อยแสนพิเศษ

ชายหนุ่มแม้จะรู้สึกขัดเขิน เพราะไม่เคยถูกรดาใช้ปากแบบนี้มาก่อน แม้ว่าเขากับรดาจะเคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งมาบ้างแล้ว ถึงจะไม่บ่อยครั้งรดาชอบให้หมูใช้ลิ้นกับร่องสวาทเธอซะมากกว่า

แต่พอปลายลิ้นน้ำฝนลงกลืนกินอย่างง่ายดาย พลางอมกลืนแทบหมดลำในคราวเดียว ภายในโพรงปากที่แสนอุ่นเปียก ชุ่มชื้นและบีบรัดความอวบอ้วนใหญ่ขององคชาตเอาไว้ มันเลยคับแคบในปากของน้ำฝนไปถนัดตา

******

“อึ๊ก!!! ... อึ๊ก!!! ...” หญิงสาวยังคงดูดกลืนอมเพลินปาก ทำให้รู้สึกดีและเคลิบเคลิ้มจนสนุกปากเอร็ดอร่อยจนอยากจะลองมีสัมพันธ์กับผัวเพื่อนที่ค่อนข้างมีฐานะ และร่ำรวย หวังเพียงว่าเขาจะเทคแคร์เธอดีๆ บ้าง

“เสียวจริงๆ จะเสร็จแตกอยู่แล้ว” หมูนั่งตาพริ้มแทบจะอัดฉีดน้ำขุ่นยิงเข้าปากเธอเสียมากกว่า เขาแทบจะหมดแรงยามเมื่อเธอใช้ปาก จนเขาเกือบจะเสร็จเสียวขนลุก ปากสั่นระริกแหงนหน้ามองเพดานอย่างลืมตัว

ชายหนุ่มค่อนข้างเจ้าเนื้อ อ้าปากค้างเพราะกำลังเพลิดเพลินจากเรียวปากเล็กคับแคบ กำลังอมกลืนความอวบอ้วนขององคชาตเขา แม้จะไม่ใหญ่ยาว แต่เขาก็ยินดีจะเลี้ยงข้าวให้น้ำฝนฟรีๆ มื้อนี้ แบบไม่ต้องให้ลีน่ากระวนกระวายใจ

“ปล่อยในปากเลย อยากกินอ่ะ ว่าจะรสชาติดีมั๊ย?” น้ำฝนกระซิบระหว่างดึงองคชาตเขาออกเล็กน้อย ปล่อยให้หัวบากอวบอ้วน โลมเลียอยู่บริเวณเรียวปากเธอแผ่วๆ เชิงกระตุ้นอารมณ์หมูง่ายๆ เสียดื้อๆ

ชายหนุ่มนั่งตัวเกร็ง ปลายมือกำเบาะโซฟาจนเนื้อตัวสั่น เผลออ้าปากหอบหายใจรัวๆ เพราะเขาจะแตกในปากอย่างที่น้ำฝนต้องการ...

สักพักระหว่างที่หญิงสาวรัวๆ กลืนลึกๆ กระชากออกถี่ๆ พลางดูดลึกแทบหัวบากกระแทกลิ้นไก่เธอ หมูอดกลั้นไม่ไหว พลางกัดฟันอัดฉีดน้ำขุ่นเข้าปากน้ำฝนแทบทะลักล้นออกมามากมาย ไหลหยาดเยิ้มจนเขาเหนื่อยหอบ เพียงเพราะแค่นั่งอยู่เฉยๆ แล้วปล่อยให้ฝนใช้ปากกับเขาจนเสร็จแตกคาปากเธอจนได้...

“ถ้าคราวหน้าฝนจะมาอีก หมูรอเสมอเลยนะ” แววตาชายหนุ่มค่อนข้างเจ้าเนื้อ เหม่อลอยตาค้าง เพราะไม่เคยรู้สึกเสียวเสร็จจนแตกแบบนี้มาก่อน เพราะลีน่าไม่เคยใช้ปากให้เขาแบบนี้ จนเขารู้สึกดีได้อีกแบบจากน้ำฝน

“หมูคงจะไม่บอกเรื่องฝนกับรดาใช่มั๊ย”

“ไม่มีทางหรอก ขืนรดารู้ มีหวังได้ทะเลาะรุนแรงแน่ๆ แต่ถ้าหมูอยากเจอฝนอีก.. ฝนจะมาทำอย่างนี้ให้หมูอีกมั๊ย?” ชายหนุ่มเริ่มจะควบคุมสติได้ เข้าที่เข้าทาง เขาไม่นึกไม่ฝันว่าเพื่อนสนิทของแฟนตัวเอง จะมาทำแบบนี้ให้เขารู้สึกดีๆ ได้

“ทำให้สิ อยากให้หมูลองออกแรงกับฝนด้วยก็ดีนะ” หญิงสาวกระเซ้าอารมณ์เขา เพราะเธอยินดีจะใช้ปากให้ และอยากลองมีอึ๊บกับเขาสักท่า จะได้รู้ว่าเพื่อนเธอได้แฟนดีแค่ไหน

“ฝนคงไม่บอกเรื่องนี้รดาหรอกนะ” หมูแค่รู้สึกแปลกๆ เมื่อฝนมาหาเขาเพื่อที่จะลงมือแบบนี้ เขาเลยไม่ได้ตั้งตัวรับเพราะคิดว่า เพื่อนสนิทของแฟนจะมาทานข้าวเฉยๆ

“ถ้าบอกเราก็อดทำอะไรด้วยกันแบบนี้อีกสิ...” น้ำฝนยิ้มแย้มร่าเริง พร้อมกับได้ทานอาหารฝรั่งเศสฟรีๆ ของหมู อิ่มท้องเกือบจะทั้งวัน ซึ่งก่อนกลับเธอจึงนัดกับหมูในโอกาสหน้าทันที

******