“ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว คุณเล่าเรื่องของคุณมาหน่อยสิพาสต้า ผมจะได้รู้ว่าผมควรจะไปเริ่มจากตรงไหนดี”
การจัดเอกสารมันก็ดูน่าเบื่ออยู่เหมือนกัน แฟนมีตเลยคิดว่าวิธีการใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ด้วยการฟังชีวิตของพาสต้าเสียเลยและเจ้าตัวก็ดูจะยินดี พร้อมเล่าแทบจะทันที “ผมมีพี่สาวหนึ่งคน น้องสาวหนึ่งคน ผมเป็นลูกชายคนกลางพ่อกับแม่ก็เลยตามใจมากเลยแหละ” แววตาของพาสต้าเป็นประกายในยามที่เขากำลังพูดถึงเรื่องราวในอดีตของตัวเอง “บ้านผมเป็นหมอกันทั้งบ้าน แม่กับพ่อก็เป็นด็อกเตอร์ ผม พี่สาว กับน้องสาวก็ตั้งใจจะเรียนเป็นหมอตามพ่อกับแม่ แต่เพราะผมหล่อมากก่อนเป็นหมอเลยได้มาเป็นดาราซะก่อน” แฟนมีตเบะปากเบาๆ ที่พาสต้ากล้าชมตัวเองโดยไม่สะทกสะท้านอะไรเลยสักนิด ถึงแม้ว่าเขาจะหล่อจริงๆ ก็ตาม “จริงๆ การที่ผมได้มาเป็นนักร้องผมก็ต้องขอบคุณพลอยนะ” พลอยคือชื่อแม่ของแฟนมีต คนเดียวกันกับที่พาสต้ากล่าวอ้างว่าเคยเป็นแฟนกับเขามาก่อน “เกี่ยวอะไรกับแม่ผม” แฟนมีตหันไปถามในทันที เขาอยากจะรู้เหมือนกันว่าเรื่องที่พาสต้าบอกว่าเขาเป็นแฟนกับพลอยแม่ของเขามันมีความจริงที่เป็นไปได้มากน้อยแค่ไหน ให้พูดตามตรง จนถึงตอนนี้แฟนมีตก็ยังปักใจเชื่อไม่ได้อยู่ดีว่าพาสต้าเคยเป็นแฟนของแม่เขามาก่อน “เมื่อก่อนพลอยเปิดร้านขายเสื้อผ้า สมัยนั้นการขายของออนไลน์นิยมมากๆ พลอยก็เลยมาขอให้ผมช่วยเป็นแบบถ่ายภาพให้ ผมก็ไม่ได้อะไร เห็นว่าเป็นรุ่นพี่คณะมาขอก็เลยไปช่วย จนเราสนิทกันมากสุดท้ายผมก็ขอพลอยเป็นแฟน” รอยยิ้มปรากฎบนใบหน้าของพาสต้าก็จริงแต่มันกลับดูเศร้าอย่างบอกไม่ถูก ส่วนเรื่องที่แม่ของเขาที่เคยเปิดร้านขายเสื้อผ้ามันก็เป็นเรื่องจริง จนทุกวันนี้ยังมีเสื้อผ้าหลายตัวที่เก็บเอาไว้ในห้องเก็บของอยู่เลย แปลว่าพาสต้าอาจจะรู้จักแม่เขามาก่อนจริงๆ “เสื้อผ้าพลอยขายดีมากนะ ไม่รู้ว่าสินค้าดีหรือพรีเซนเตอร์หล่อ จนพี่เจนผู้จัดการส่วนตัวของผมติดต่อมาว่าอยากให้ผมลองไปแคสการแสดง นี่เป็นความลับที่ผมไม่เคยบอกใครเลยนะว่าก่อนที่ผมจะไปเป็นนักร้องผมไปแคสงานตั้งหลายตัว” น้ำเสียงกระซิบกระซาบราวกับกลัวว่าจะมีใครได้ยิน ทั้งๆ ที่ต่อให้พาสต้าตะโกน คนทั้งโลกเดินผ่านมาพร้อมกันก็ไม่มีทางได้ยินอย่างแน่นอน “แต่งานแสดงผมไปไม่รอด ผมกับพี่เจนเลยลองทำเพลงกันเล่นๆ จนผมมีเพลงเป็นของตัวเอง งงๆ เหมือนกันนะที่เพลงมันดัง พ่อกับแม่ผมยังไม่รู้เลยว่าผมแอบไปทำงานพวกนี้ เพราะพ่อกับแม่ก็ไม่ได้สนับสนุนอะไร ท่านอยากให้ผมเป็นหมอ แต่พอเพลงมันดันดังขึ้นมากลายเป็นว่างานเข้าเฉย” สองมือแฟนมีตจัดแฟ้มเข้าตู้เก็บเอกสารหูก็ฟังเรื่องราวของพาสต้าไปเรื่อยๆ “ผมกับพลอยก็ยังช่วยเหลือกันดี ต่างคนต่างเข้าใจกัน แถมผมยังเอาเสื้อร้านพลอยมาใส่บ่อยๆ แฟนคลับจะได้แห่กันไปซื้อพลอยก็ขายดีขึ้นเรื่อยๆ” “มันก็ควรจะดีไม่ใช่เหรอ” “ก็ใช่ แต่พอผมงานเยอะ พลอยก็งานเยอะ เวลาที่ได้เจอกันก็น้อยลง ที่สำคัญการมีแฟนของศิลปินนักร้องดังๆ ในยุคนั้นเป็นสิ่งที่แฟนคลับรับไม่ได้ ค่ายเลยสั่งเด็ดขาดว่าไม่ให้แฟนคลับรู้เรื่องการมีแฟนของผม” น้ำเสียงของพาสต้าฟังดูเศร้าลงเมื่อเล่าถึงเหตุการณ์ตรงนี้ ใจหนึ่งแฟนมีตก็สงสาร อีกใจก็อยากรู้เรื่องราวของเขาว่ามันจะไปจบลงที่ตรงไหน “ผมพยายามประคับประคองมาจนสุดทาง พลอยมาบอกเลิกผมด้วยเหตุผลบ้าๆ ว่าเธอท้องและพ่อของเด็กในท้องไม่ใช่ผม” “เห็นไหม ผมบอกแล้วว่าคุณไม่ใช่พ่อผม” “แต่ผู้ชายที่พลอยเอามาอ้างเขาเป็นเกย์! พี่จอมมันเป็นเกย์!” จอม.. พาสต้าพูดถูก แม่บอกว่าพ่อของแฟนมีตชื่อจอมและเขาก็ไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้พาสต้าฟัง ฉะนั้นพาสต้าไม่มีทางรู้เด็ดขาด ถ้าไม่ได้รู้จักแม่ของเขาเป็นการส่วนตัวมาก่อน “เกย์แล้วทำคนท้องไม่ได้หรือไง ก็มี...เหมือนกัน” พาสต้าเงียบลงในทันทีที่ถูกแฟนมีตทำหน้าดุใส่ “ผมรู้ว่าเกย์ก็ทำผู้หญิงท้องได้ แต่พี่จอมมันเป็นหมัน” “ว่าไงนะ?” แฟ้มเอกสารแทบล่วงหล่นลงจากมือของแฟนมีต “พ่อผมเป็นหมอประจำครอบครัวของพี่จอม คุณพ่อยืนยันว่าพี่จอมเป็นหมันตั้งแต่กำเนิดเขาไม่มีทางมีลูกได้ แล้วพลอยจะไปท้องกับพี่จอมได้ยังไง” น้ำเสียงของพาสต้าอ่อนแรง เขาจ้องมองใบหน้าแฟนมีตด้วยคำพูดมากมายที่เขาไม่อาจจะเรียบเรียงมันออกมาได้ แม้แต่ตัวของเขาเองในตอนนี้ก็สับสนเช่นกันใครกันแน่ที่กำลังโกหกเขาอยู่ แม่หรือพาสต้า... “แล้วแม่จะโกหกผมทำไม” “ผมไม่รู้.. แต่ถ้าคุณยอมรับว่าที่แม่คุณบอกว่าพ่อของคุณคือพี่จอม นั่นก็แปลว่า เขาโกหก” “ใช่ แม่บอกว่าพ่อผมชื่อจอม และตอนนี้ผมไม่รู้ว่าตัวเองควรจะตกใจเรื่องไหนก่อนดี” แฟนมีตวางแฟ้มเอกสารลงข้างตัวแล้วค่อยๆ เรียบเรียงเรื่องราว วันเกิดอายุ 25 ปี เขาได้เป่าเทียนในขณะที่มีวิญญาณ? หรืออะไรก็ไม่รู้มาบอกว่าตัวเองยังไม่ตายและอยู่กับแฟนมีตมาตั้งแต่วันที่เขาเกิด แถมยังบอกอีกว่าเขาอาจจะเป็นพ่อของตัวเอง ห่างกันแค่วันเดียวเขาก็ต้องมารับรู้ว่าจริงๆ แล้ว คนที่เขาคิดว่าเป็นพ่อของเขามาตลอด 25 ปีดันเป็นหมัน ซึ่งนั่นก็แปลว่าเขาจะผลิตแฟนมีตออกมาลืมตาดูโลกไม่ได้แน่ๆ แล้วถ้าคนที่โกหกคือพาสต้า เขาก็ไม่น่าจะรู้เรื่องราวในอดีตได้มากถึงขนาดนี้ แต่ถ้าคนที่โกหกคือแม่ของเขา เหตุผลที่แท้จริงของการโกหกคืออะไร “ผมขอตั้งสติสักครู่นะพาสต้า ตอนนี้ผมไม่รู้แล้วว่าควรจะตกใจ ประหลาดใจ กับเรื่องไหนในชีวิตตัวเองดี” จู่ๆ ก็รู้สึกร้อนผ่าวในดวงตาขึ้นมา “วันนั้นที่งานคอนเสิร์ต ผมตั้งใจจะประกาศลาออกจากวงการ และกลับไปขอพลอยคืนดี เลยขอร้องให้พลอยมาดูผมที่คอนเสิร์ต แล้วพลอยก็รับปากว่าจะมา” เหตุการณ์ในคืนวันเกิดเรื่องย้อนกลับมาอีกครั้ง -- คืนวันเกิดเหตุ -- “เดินทางมาถึงช่วงท้ายแล้วนะครับ เพลงนี้เป็นเพลงที่ผมแต่งขึ้นเอง เพื่อใครสักคน ที่เป็นความรู้สึกที่ดีที่สุดในชีวิตผม.. แด่คนสำคัญของผมครับ” เสียงกรี๊ดดังสะท้านไปทั่วบริเวณที่จัดงาน หากแต่สายตานักร้องหนุ่มจับจ้องไปที่หญิงสาวเพียงคนเดียว “ไม่ว่าจากนี้.. มันจะเกิดอะไร ชีวิตของฉันที่มันอาจจะไม่เหลือใคร แต่อยากให้เธอจดจำดวงตาคู่นี้เอาไว้...ว่ามันจะมีแค่...” ร่างของหญิงสาวค่อยๆ ทรุดลงช้าๆ ท่ามกลางความตกใจของคนที่อยู่ใกล้ตัว ปัง! ปัง! ปังงงงงง! ตามด้วยเสียงปืนดังขึ้นติดต่อกัน พร้อมๆ กับนักร้องขวัญใจแฟนคลับล้มลงกลางเวที เลือดสีแดงสดไหลทะลักออกมาจากอกด้านซ้าย เจ้าหน้าที่ด้านบนวิ่งวนไปมา ต่างพากันตกใจกับเหตุการณ์ข้างหน้า ส่วนด้านล่างหลายฝ่ายค่อยๆ กันคนออกเพื่อให้เจ้าหน้าที่พยาบาลเข้าช่วยเหลือคุณแม่ท้องแก่กำลังจะคลอดอย่างเร่งด่วน ท่ามกลางเสียงเอะอะโวยวาย ดวงตาของนักร้องหนุ่มจ้องมองไปที่แฟนคลับด้านล่าง ราวกับรออะไรบางอย่าง บางอย่างที่มีความหมายที่สุดของผู้หญิงที่เขารัก : - TBC - #hgdคุณผีที่รัก“มีตกลับมาแล้วเหรอลูกแม่เห็นข่าวเรื่องที่บ้านของพาสต้า มีตไม่เป็นอะไรใช่ไหม”“ผมสบายดีครับแม่”พลอยแทบไม่เป็นอันทำอะไรในตอนที่ข่าวหน้าจอทีวีกำลังรายงานเรื่องราวที่เกิดขึ้นในบ้านตระกูลเพียงสิงขรเธอสังหรณ์ใจว่าลูกชายของเธออาจจะมีส่วนเกี่ยวข้อง แต่พอได้เห็นว่าแฟนมีตปลอดภัยดีเธอจึงยิ้มออกมาอย่างโล่งใจ“ว่าแต่แม่เถอะครับเป็นไงบ้างผมไม่อยู่ตั้งสามวัน” “แม่จะเป็นอะไร ก็สบายมากๆ เลยไงมีทั้งน้ากิ่ง อาเวลมาช่วยดูแลแม่อยู่ตั้งสองคน”“จริงเหรอครับแล้วตอนนี้น้ากิ่งเขาอยู่ที่ไหน”แฟนมีตมองไปรอบๆ บ้าน เห็นแค่เพียงเวลที่กำลังนั่งซ่อมวิทยุตัวเก่งให้แม่ของเขาอยู่ที่มุมห้อง“เหมือนจะอยู่ในห้องนอนนะเห็นว่าเข้าไปหาอะไรสักอย่าง”“งั้นเหรอครับ ขอไปทักทายสักหน่อยดีกว่าจะได้รู้ว่าหลานรักกลับมาแล้ว”แฟนมีตเดินตรงไปยังห้องรับรองที่เขาเป็นคนจัดเอาไว้เพื่อให้กิ่งแก้วใช้เป็นที่นอนชั่วคราวระหว่างรอต่อเติมบ้าน“น้ากิ่งเขาไม่อยู่แล้วนิครับ เสื้อผ้าก็ไม่มี”“หมายความว่ายังไงลูก”“เป็นไปได้ยังไงก็ก่อนที่พลอยจะเข้าไปล้างจานในครัวอายังเห็นเขาอยู่ในห้องเลยนะ”พลอยกับเวลรีบตามลูกชายเข้าไป ถึงได้เห็นว่าภายในห้องไม่มีแม้แต
“พาสต้าคุณโอเคหรือเปล่า”หลังจากที่น้ำหนาวและพายุขอตัวกลับ แฟนมีตก็รีบขึ้นมาดูอาการของพาสต้าทันที“ดีขึ้นแล้วครับ เป็นยังไงบ้างน้ำหนาวกับพายุได้เรื่องหรือเปล่า”“ยิ่งกว่าได้เรื่องอีก อย่างแรกผมกู้คืนคลิปวิดีโอจากในมือถือตัวเองได้แล้วนะ ตอนนี้ผมเก็บไฟล์ทั้งหมดใส่ไดร์ฟเรียบร้อยแล้ว”แฟนมีตพูดพร้อมกับโชว์แฟลชไดร์ฟสีดำในมืออันเป็นหลักฐานสำคัญ“ส่วนอีกเรื่องคือเรื่องเครื่องติดตามพี่เพนเน่มีตัวส่งสัญญาณอีกหนึ่งตัวที่พายุเก็บเอาไว้ ตอนนี้กำลังดูว่าสัญญาณรถของพี่เพนเน่จะไปอยู่ที่ไหน”“แล้วคุณจะทำยังไงต่อไป”“หลังจากที่ผมแน่ใจแล้วว่าของทุกอย่างในโกดังมันถูกย้ายไปไว้ที่ไหน ผมจะส่งเรื่องทั้งหมดให้กับตำรวจและให้เขาเข้าไปจัดการ ถึงตอนนั้นคุณน่าจะเข้าไปใกล้ร่างของคุณได้แล้ว”แฟนมีตบอกด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น แต่พาสต้ากลับดูท่าทางคิดหนัก ทั้งๆ ที่มันควรจะเป็นสิ่งที่เขารอคอยมันมาตลอด แต่เวลานี้เขากลับดูไม่ได้ดีใจกับมันเสียเลย“คุณต้องรีบหาวิธีกลับเขาร่างให้เร็วที่สุด คุณสัญญากับผมได้ไหมพาสต้า”“สัญญาอะไรเหรอครับ”“คุณต้องกลับเข้าร่างของคุณให้ได้นะ มันไม่ใช่เพราะว่าผมอุตส่าห์ลงทุนช่วยคุณมาถึงตอนนี้”“แล้ว
“ตื่นแล้วเหรอแฟนมีต”“กี่โมงแล้ว”“น่าจะเกือบเที่ยงได้แล้วมั้ง”“อะไรนะ นี่ผมหลับไปนานขนาดนั้นเลยเหรอ”แฟนมีตรีบเด้งตัวขึ้นมาจากที่นอนทันทีแม้จะยังรู้สึกเจ็บกับบาดแผลตามลำตัวอยู่เล็กน้อยก็ตาม“คงเพราะว่าคุณเพลียมากนั่นแหละ ตอนเช้าขอบฟ้าเข้ามาดูอาการคุณไปรอบหนึ่งแล้วนะเห็นบ่นว่าจะออกไปทำธุระข้างนอก ตอนนี้เลยไม่มีใครอยู่บ้านสักคน”พาสต้าจัดการไล่เรียงเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดในตอนที่แฟนมีตนอนหลับให้เขาฟัง“แล้วที่ร้านพี่เพนเน่มีเรื่องอะไรหรือเปล่า”“ผมไปมาแล้ว ร้านปิดแถมยังขึ้นป้ายว่าปิดไม่มีกำหนดอีกต่างหาก”“อะไรนะคนอย่างพี่เพนเน่เหรอจะมาปิดร้านอย่างไม่มีกำหนดแบบนี้”“ก็คงมาจากเรื่องที่คุณบุกเข้าไปในโกดังเขาเมื่อคืนนั่นแหละ ตอนนี้ที่โกดังไม่มีใครอยู่เลยสักคน”พาสต้าใช้เวลาในช่วงที่แฟนมีตได้พักผ่อนออกไปตรวจสอบทุกที่มาจนหมดเพราะไม่อยากรู้สึกว่าเขาปล่อยให้แฟนมีตมาจัดการเรื่องนี้อยู่คนเดียว และมันก็ทำให้เขารู้ว่าตอนนี้ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องทั้งหมดพยายามทำลายหลักฐานเพื่อหนีความผิดในครั้งนี้“เป็นไปได้ยังไง?”“พวกเขาย้ายออกจากที่นั่นไปแล้ว ไปพร้อมกับอุปกรณ์ทั้งหมดของโกดังน่าจะขนออกไปต
“อาเวลครับแม่หลับไปแล้วหรือยังครับ”แฟนมีตไม่กล้ากลับไปที่บ้านของตัวเองในเวลานี้จึงตัดสินใจมาที่บ้านของขอบฟ้าแทน‘พลอยหลับไปแล้ว อาบอกว่ามีตจะไปค้างบ้านเพื่อนพลอยเขาพยายามโทรหามีตตั้งหลายสายแต่ก็ไม่มีคนรับ’“พอดีผมทำโทรศัพท์หายครับอา นี่ผมก็มายืมโทรศัพท์ไอ้ฟ้ามันจะโทรมาฝากอาบอกแม่ด้วยแล้วกันนะครับว่าผมขออยู่บ้านฟ้ามันสักสองสามวัน พอดีฟ้ามันให้มาช่วยงาน”‘แน่ใจนะมีตว่าเราไม่ได้เป็นอะไร’เพราะน้ำเสียงแฟนมีตที่ตะกุกตะกักผิดปกติ ทำให้เวลจับผิดได้ไม่ยากว่าคนปลายสายกำลังโกหกเขาอยู่“นะครับอาทำตามที่ผมบอก”‘ก็ได้ แต่จบเรื่องนี้เรามีเรื่องต้องคุยกันนะ’“ว่าแต่ทางนั้นมีอะไรน่าสงสัยหรือเปล่าครับ”เมื่อเห็นว่าเวลยอมให้ความร่วมมือ แฟนมีตจึงถามถึงเรื่องสำคัญที่ฝากเอาไว้ทันที‘ก็ไม่มีนะ กิ่งแก้วดูปกติดีไม่ได้ทำอะไร จะมีก็แค่เขาดูไม่ค่อยพอใจนิดหน่อยที่อามาอยู่ที่นี่’“จะเป็นอะไรไหมครับถ้าผมจะขอร้องให้อาหาเรื่องอยู่ที่บ้านนั้นกับแม่ไปก่อนจนกว่าผมจะกลับไป”‘มีตจะให้อาทำแบบนั้นจริงๆ เหรอ’“ผมไม่มีทางเลือกจริงๆ แล้วครับอา และผมก็มีอีกเรื่องสำคัญที่จะฝากให้อาช่วย”ด้วยทุกอย่างมันผิดจากแผนเดิมไปจนหมด และแ
แฟนมีตเดินลัดเลาะไปที่ด้านหลังของโกดังซึ่งอยู่ติดกับทุ่งนาของชาวบ้านรั้วสูงถูกพันเอาไว้ด้วยลวดหนาม เป็นหนทางเดียวที่เขาจะสามารถเข้าไปด้านในได้ และเขาต้องยอมเสี่ยงแฟนมีตสำรวจไปรอบๆ เพื่อความปลอดภัยว่าจะไม่มีใครมาเจอตัวของเขาก่อนที่เขาจะเข้าไปในโกดังได้หนามจากลวดเกี่ยวเข้าที่แขนและขาของชายหนุ่มจนเป็นรอยยาว โชคดีที่เขาไม่ได้เป็นอะไรมาก จึงสามารถข้ามเข้ามาในฝั่งของโกดังได้อย่างปลอดภัย“คุณแม่มาถึงหรือยัง”“ด็อกเตอร์กำลังเดินทางมาครับ อีกประมาณ 15 นาทีจะถึง เห็นท่านแจ้งว่าวันนี้รถค่อนข้างติด”ผู้ชายวัยกลางคนเดินออกมาต้อนรับเพนเน่ที่ด้านหลังโกดังซึ่งถูกดัดแปลงให้เป็นที่จอดรถ ชายคนนั้นสวมชุดขาวคล้ายกับชุดป้องกันรังสีเหมือนในภาพยนต์ที่เคยเห็น“ก็จริง กว่าฉันจะมาถึงได้ก็เสียเวลาไปหลายนาทีอยู่ แล้วข้างในเป็นยังไงบ้าง”“ด็อกเตอร์สั่งปรับสูตรยาตัวใหม่ให้มีประสิทธิภาพที่แรงขึ้นกว่าเดิมสองเท่าครับ”“สองเท่าเองเหรอ?”“ใช่ครับ ฟังดูมันอาจจะน้อยนะครับคุณเพนเน่ แต่สองเท่าสำหรับยาสูตรนี้ถ้าหากเป็นคุณเพนเน่คนเดิมที่เพิ่งเคยใช้ยาตัวนี้เป็นครั้งแรกอาจจะไม่ต้องใช้ยาไปอีกเลยถึงสามเดือน”ผู้ดูแลอวดอ้างสรรพ
แฟนมีตหลับสนิทไปแล้ว ส่วนพาสต้ายังคงนอนตะแคงมองใบหน้าของเขาอยู่อย่างนั้นถ้าวันหนึ่งเขากลับเข้าร่างไปได้ เขาจะมีโอกาสมาอยู่แบบนี้อีกหรือเปล่า แฟนมีตจะหายไปจากชีวิตของเขาไหม หรือเขาจะต้องไปอยู่ที่ไหนกันแน่เรื่องที่เรนิสากับภานุทำเอาไว้มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆ ถ้าความจริงถูกเปิดเผยพ่อกับแม่ของเขาก็คงต้องไปชดใช้ความผิดตามกฎหมายที่ไม่รู้ว่ามันจะหนักหนามากสักแค่ไหนแต่ที่แน่ๆ มันอาจจะนานมากพอที่จะทำให้ยาอายุวัฒนะที่อยู่ในร่างกายของคนพวกนั้นหมดฤทธิ์แล้วธรรมชาติก็จะได้กลับมาทำหน้าที่ของมัน..:“แม่คะ หนูรู้สึกว่ายารอบนี้ประสิทธิภาพมันลดลงนะคะ”เพนเน่กลับมาจากร้านกาแฟ เธอรีบตรงไปหาเรนิสาที่ห้องทำงานทันที หลังจากที่เธอเจอความผิดปกติบางอย่างในร่างกาย“เกิดอะไรขึ้น?”“คือหลังจากหนูรับยาไปได้ 1 สัปดาห์ร่างกายก็เริ่มรู้สึกอ่อนเพลียแล้วก็เหมือนมันจะมีอาการคล้ายๆ กับเวลายามันหมดฤทธิ์”“เป็นไปได้ยังไง ในเมื่อตัวยานี้มันสามารถดูดซึมอยู่ในร่างกายถึง 1 เดือนหรือเพราะมีอะไรผิดพลาด”เรนิสาถอดแว่นตาออกก่อนจะเดินรอบๆ ตัวของลูกสาวเธอเพื่อสำรวจความผิดปกติที่เกิดขึ้น“หนูเองก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะแม่ แต่มันเป็นแบบน