LOGINShare
บทที่ 6 ทำไม่ได้
Last Updated:
2024-12-07 18:47:20“ไอ้ฟ้า มึงอยู่บ้านหรือเปล่า“
“อยู่ๆ มีอะไรวะ” “ไม่มีอะไรแค่เบื่อ เดี๋ยวกูแวะไปหา” แฟนมีตกดโทรศัพท์มือถือไปหา ‘ขอบฟ้า’ เพื่อนสนิทที่มีชื่อชวนให้แปลกใจไม่ต่างกัน ขอบฟ้าเคยบอกแค่สั้นๆ ว่าพ่อกับแม่ของเขาเจอกันที่ร้านเหล้าแห่งหนึ่ง ในวันที่มีนักร้องดังไปร้องที่นั่น ซึ่งก็น่าจะเป็นวันเดียวกันที่เขาถูกใครสักคนส่งลงมาเกิดพอดิบพอดี แต่ถึงอย่างไร ทุกวันนี้แฟนมีตยังคงเชื่อมั่น ว่าความเป็นมาของชื่อคนรอบตัวเขาไม่มีใครน่าจดจำไปได้มากกว่าตัวเขาเองอีกแล้ว และเพราะเรื่องราวการเกิดของเขาในตอนนั้นมันก็ทำให้ชีวิตตอนนี้ของแฟนมีตเองจับต้นชนปลายไม่ถูกเช่นกัน “มีตจะไปไหนลูก เพิ่งกลับมาเอง” พลอยที่กำลังเตรียมตั้งโต๊ะอาหารเย็นหันไปเห็นลูกชายของเธอสะพายกระเป๋าลงมาจากห้องนอน “คืนนี้มีตไปนอนบ้านไอ้ฟ้า แม่ไม่ต้องรอนะ มีตขอไปอยู่เงียบๆ สัก 2-3 วัน แล้วเดี๋ยวจะกลับมา” ถ้าใครมาเห็นภาพนี้ก็คงจะมองว่าแฟนมีตดูเป็นลูกที่ใจร้าย แต่สำหรับเขามันก็คงจะดีกว่าการที่เขาต้องมาทนมองหน้าแม่ของตัวเองแล้วรู้สึกไม่สนิทใจเพราะไม่รู้ว่าเธอกำลังมีเรื่องราวความลับอะไรที่ปิดบังไว้อีกหรือเปล่า เขาแค่อยากห่างออกไปตั้งสติคิดทบทวนดู บางทีมันอาจจะมีอะไรเล็กๆ น้อยๆ ที่เขามองข้ามไป “น้ากิ่งครับ รบกวนมาอยู่เป็นเพื่อนแม่สัก 2-3วันได้ไหมครับพอดีผมไม่ได้อยู่บ้าน” แฟนมีตโทรหากิ่งแก้ว น้องสาวของพลอยให้มาอยู่ดูแลแม่เขาในระหว่างที่เขาหลบไปสงบสติอารมณ์ เพราะตัวของพลอยเองอายุก็ไม่ใช่น้อยๆ จะลุก จะเดิน จะนั่ง ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ อย่างน้อยถ้ามีกิ่งแก้วมาอยู่ด้วยแฟนมีตก็จะมั่นใจว่าแม่ของเขามีคนช่วยดูแล “ได้ๆ เดี๋ยวน้าเข้าไปตอนนี้เลย ว่าจะแวะไปหาพอดี” “ฝากแม่ด้วยครับ ขอบคุณนะครับน้า” แฟนมีตกดวางสายแล้วขับรถออกจากบ้าน เพื่อไปยังจุดหมายปลายทางตามที่นัดหมายกับเพื่อนสนิทเอาไว้ บ้านขอบฟ้า “ไงมึง มีเรื่องไรวะถึงจะมาขอซุกหัวนอนบ้านกู” “ไม่มีอะไรกูแค่กำลังรู้สึกสับสน” “ถ้าไม่มีอะไรอย่างที่ปากพูด มึงคงไม่ถ่อมาหากู เอาเป็นว่าสบายใจค่อยมาคุยกัน กูให้แม่บ้านจัดห้องไว้ให้มึงแล้ว” “ขอบใจนะมึง” “เออตามสบาย” ขอบฟ้าพาแฟนมีตมาส่งถึงหน้าห้องนอน อันที่จริงแฟนมีตก็เคยมาบ้านของขอบฟ้าหลายต่อหลายครั้งตั้งแต่สมัยเรียน เรื่องนอนค้างก็อาจจะเรียกได้ว่าในหนึ่งสัปดาห์คงต้องมีสักสองวันที่เขามานอนบ้านหลังนี้ เหตุผลง่ายๆ เพราะบ้านของขอบฟ้าอยู่ใกล้มหาวิทยาลัยทำให้เขาไม่ต้องรีบตื่นเช้าเพื่อไปรอขึ้นรถเมล์ อีกอย่างขอบฟ้ากับแฟนมีตทั้งสองคนมีนิสัยค่อนข้างคล้ายกันคือโลกส่วนตัวสูง ไม่ค่อยชอบสุงสิงกับใคร ตรงไปตรงมา ก็เลยทำให้พวกเขาคบกันมาได้จนถึงทุกวันนี้แม้จะต่างคนต่างแยกย้ายไปทำงานแล้วก็ตาม “แฟนมีต” พาสต้าโผล่ออกมาแทบจะทันทีที่สบโอกาสในตอนที่แฟนมีตอยู่ตัวคนเดียว “พาสต้า.. คุณยังไม่ต้องพูดอะไร ตอนนี้ผมเหนื่อยที่จะตกใจสารพัดเรื่องราวในชีวิตของผมแล้ว ขอผมอยู่เงียบๆ คนเดียว” “ผมรู้ว่าคุณกำลังสับสน” แฟนมีตทิ้งตัวลงที่เก้าอี้ด้านนอกระเบียง เหม่อมองออกไปอย่างไร้จุดหมายโดยมีพาสต้ายืนอยู่ไม่ไกล “ผมไม่ได้สับสน ผมแค่ไม่รู้ว่าควรจะทำอะไรต่อไปดี ผมไม่รู้ว่าตกลงแล้วไอเรื่องที่เกิดขึ้นกับชีวิตผมตลอด 25 ปีที่ผ่านมา เรื่องไหนคือเรื่องจริง” แฟนมีตหันมองหน้าพาสต้าเพียงชั่วครู่แล้วเบนสายตากลับไปมองท้องฟ้าสีดำเช่นเดิม “ผมไม่เคยโกหก” “แต่แม่ก็ไม่มีทางโกหกผมเหมือนกัน ผมเชื่อแบบนั้น” “มันต้องมีอะไรบางอย่างที่ผิดพลาด” “พาสต้า ถ้าผมจะผิดคำพูดไม่ขอช่วยคุณตามหาร่างคุณ คุณจะโกรธผมไหม ไม่รู้สิผมรู้สึกว่าถ้าเรื่องราวของคุณที่ผมกำลังก้าวเข้าไป มันอาจจะทำให้ชีวิตผมไม่มีความสุขเหมือนเดิมผมก็อยากเห็นแก่ตัว” เขาบอกกับพาสต้าออกไปตามตรง พอได้ฟังเรื่องราวของตัวเองมาจนถึงตอนนี้ มันทำให้เขามาคิดทบทวนดู ว่าจริงๆ แล้วที่ผ่านมาการที่เขาไม่รู้อะไรเลยก็สามารถใช้ชีวิตแบบมีความสุขดีมาโดยตลอด ไปทำงาน กลับมาบ้าน กินข้าวเย็นพร้อมแม่ นอนดูซีรีส์ คุยกับเพื่อนๆ บ้างเป็นบางครั้ง ไปปาร์ตี้บ้างเป็นบางวัน แต่พอมาตอนนี้ ระยะเวลาเพียงแค่ 2 วันจากวันที่เขาได้เจอกับพาสต้า ชีวิตเขาเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ แฟนมีตต้องมารับรู้เรื่องราวมากมายที่เขาคาดไม่ถึง ปากอาจจะบอกว่าไม่ได้สนใจว่าพ่อของเขาจะเป็นใคร เพราะมันก็เป็นเรื่องที่ผ่านมานานแล้ว แต่ลึกๆ ก็คงต้องยอมรับว่ามีใครบ้างจะไม่อยากรู้เลยว่าอีกคนในครอบครัวที่หล่นหายไปนานแสนนานเขาจะเป็นใคร แต่ตอนนี้เขาไม่อยากรับรู้อะไรไปมากกว่านี้อีกแล้ว เขาอยากกลับไปเป็นแฟนมีต พนักงานออฟฟิศธรรมดาๆ คนเดิม ที่มีแม่ชื่อพลอยและมีพ่อชื่อจอม.. “ผมเข้าใจคุณนะแฟนมีต คุณจะไม่ช่วยผมก็ได้ แต่ผมอยากบอกคุณว่าผมไม่ได้โกหก ทุกอย่างที่ผมเล่าคือเรื่องจริง” แล้วพาสต้าก็ค่อยๆ เลือนหายไปต่อหน้าต่อตา ทุกอย่างมันก็คงจะจบลงเพียงเท่านี้.. พรุ่งนี้เมื่อพระอาทิตย์ขึ้นบ่งบอกว่าเป็นสัญญาณของวันใหม่เขาจะลืมทุกอย่าง จะทำเหมือนว่ามันไม่มีอะไรเกิดขึ้น จะทิ้งทุกเรื่องที่เขารับรู้มา ไม่ว่ามันจะเป็นเรื่องจริงหรือไม่จริงก็ตาม แฟนมีตตั้งใจว่าจะทิ้งมันไปให้หมด แล้วเอาชีวิตสงบสุขของตัวเองกลับคืนมา : - TBC - #hgdคุณผีที่รัก
Latest chapter
Happy Ghost Day คุณผีที่รัก บทที่ 23 ตามหา (ตอนจบ)
“มีตกลับมาแล้วเหรอลูกแม่เห็นข่าวเรื่องที่บ้านของพาสต้า มีตไม่เป็นอะไรใช่ไหม”“ผมสบายดีครับแม่”พลอยแทบไม่เป็นอันทำอะไรในตอนที่ข่าวหน้าจอทีวีกำลังรายงานเรื่องราวที่เกิดขึ้นในบ้านตระกูลเพียงสิงขรเธอสังหรณ์ใจว่าลูกชายของเธออาจจะมีส่วนเกี่ยวข้อง แต่พอได้เห็นว่าแฟนมีตปลอดภัยดีเธอจึงยิ้มออกมาอย่างโล่งใจ“ว่าแต่แม่เถอะครับเป็นไงบ้างผมไม่อยู่ตั้งสามวัน” “แม่จะเป็นอะไร ก็สบายมากๆ เลยไงมีทั้งน้ากิ่ง อาเวลมาช่วยดูแลแม่อยู่ตั้งสองคน”“จริงเหรอครับแล้วตอนนี้น้ากิ่งเขาอยู่ที่ไหน”แฟนมีตมองไปรอบๆ บ้าน เห็นแค่เพียงเวลที่กำลังนั่งซ่อมวิทยุตัวเก่งให้แม่ของเขาอยู่ที่มุมห้อง“เหมือนจะอยู่ในห้องนอนนะเห็นว่าเข้าไปหาอะไรสักอย่าง”“งั้นเหรอครับ ขอไปทักทายสักหน่อยดีกว่าจะได้รู้ว่าหลานรักกลับมาแล้ว”แฟนมีตเดินตรงไปยังห้องรับรองที่เขาเป็นคนจัดเอาไว้เพื่อให้กิ่งแก้วใช้เป็นที่นอนชั่วคราวระหว่างรอต่อเติมบ้าน“น้ากิ่งเขาไม่อยู่แล้วนิครับ เสื้อผ้าก็ไม่มี”“หมายความว่ายังไงลูก”“เป็นไปได้ยังไงก็ก่อนที่พลอยจะเข้าไปล้างจานในครัวอายังเห็นเขาอยู่ในห้องเลยนะ”พลอยกับเวลรีบตามลูกชายเข้าไป ถึงได้เห็นว่าภายในห้องไม่มีแม้แต
Happy Ghost Day คุณผีที่รัก บทที่ 22 สัญญา
“พาสต้าคุณโอเคหรือเปล่า”หลังจากที่น้ำหนาวและพายุขอตัวกลับ แฟนมีตก็รีบขึ้นมาดูอาการของพาสต้าทันที“ดีขึ้นแล้วครับ เป็นยังไงบ้างน้ำหนาวกับพายุได้เรื่องหรือเปล่า”“ยิ่งกว่าได้เรื่องอีก อย่างแรกผมกู้คืนคลิปวิดีโอจากในมือถือตัวเองได้แล้วนะ ตอนนี้ผมเก็บไฟล์ทั้งหมดใส่ไดร์ฟเรียบร้อยแล้ว”แฟนมีตพูดพร้อมกับโชว์แฟลชไดร์ฟสีดำในมืออันเป็นหลักฐานสำคัญ“ส่วนอีกเรื่องคือเรื่องเครื่องติดตามพี่เพนเน่มีตัวส่งสัญญาณอีกหนึ่งตัวที่พายุเก็บเอาไว้ ตอนนี้กำลังดูว่าสัญญาณรถของพี่เพนเน่จะไปอยู่ที่ไหน”“แล้วคุณจะทำยังไงต่อไป”“หลังจากที่ผมแน่ใจแล้วว่าของทุกอย่างในโกดังมันถูกย้ายไปไว้ที่ไหน ผมจะส่งเรื่องทั้งหมดให้กับตำรวจและให้เขาเข้าไปจัดการ ถึงตอนนั้นคุณน่าจะเข้าไปใกล้ร่างของคุณได้แล้ว”แฟนมีตบอกด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น แต่พาสต้ากลับดูท่าทางคิดหนัก ทั้งๆ ที่มันควรจะเป็นสิ่งที่เขารอคอยมันมาตลอด แต่เวลานี้เขากลับดูไม่ได้ดีใจกับมันเสียเลย“คุณต้องรีบหาวิธีกลับเขาร่างให้เร็วที่สุด คุณสัญญากับผมได้ไหมพาสต้า”“สัญญาอะไรเหรอครับ”“คุณต้องกลับเข้าร่างของคุณให้ได้นะ มันไม่ใช่เพราะว่าผมอุตส่าห์ลงทุนช่วยคุณมาถึงตอนนี้”“แล้ว
Happy Ghost Day คุณผีที่รัก บทที่ 21 หาทางออก
“ตื่นแล้วเหรอแฟนมีต”“กี่โมงแล้ว”“น่าจะเกือบเที่ยงได้แล้วมั้ง”“อะไรนะ นี่ผมหลับไปนานขนาดนั้นเลยเหรอ”แฟนมีตรีบเด้งตัวขึ้นมาจากที่นอนทันทีแม้จะยังรู้สึกเจ็บกับบาดแผลตามลำตัวอยู่เล็กน้อยก็ตาม“คงเพราะว่าคุณเพลียมากนั่นแหละ ตอนเช้าขอบฟ้าเข้ามาดูอาการคุณไปรอบหนึ่งแล้วนะเห็นบ่นว่าจะออกไปทำธุระข้างนอก ตอนนี้เลยไม่มีใครอยู่บ้านสักคน”พาสต้าจัดการไล่เรียงเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดในตอนที่แฟนมีตนอนหลับให้เขาฟัง“แล้วที่ร้านพี่เพนเน่มีเรื่องอะไรหรือเปล่า”“ผมไปมาแล้ว ร้านปิดแถมยังขึ้นป้ายว่าปิดไม่มีกำหนดอีกต่างหาก”“อะไรนะคนอย่างพี่เพนเน่เหรอจะมาปิดร้านอย่างไม่มีกำหนดแบบนี้”“ก็คงมาจากเรื่องที่คุณบุกเข้าไปในโกดังเขาเมื่อคืนนั่นแหละ ตอนนี้ที่โกดังไม่มีใครอยู่เลยสักคน”พาสต้าใช้เวลาในช่วงที่แฟนมีตได้พักผ่อนออกไปตรวจสอบทุกที่มาจนหมดเพราะไม่อยากรู้สึกว่าเขาปล่อยให้แฟนมีตมาจัดการเรื่องนี้อยู่คนเดียว และมันก็ทำให้เขารู้ว่าตอนนี้ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องทั้งหมดพยายามทำลายหลักฐานเพื่อหนีความผิดในครั้งนี้“เป็นไปได้ยังไง?”“พวกเขาย้ายออกจากที่นั่นไปแล้ว ไปพร้อมกับอุปกรณ์ทั้งหมดของโกดังน่าจะขนออกไปต
Happy Ghost Day คุณผีที่รัก บทที่ 20 ผิดแผน
“อาเวลครับแม่หลับไปแล้วหรือยังครับ”แฟนมีตไม่กล้ากลับไปที่บ้านของตัวเองในเวลานี้จึงตัดสินใจมาที่บ้านของขอบฟ้าแทน‘พลอยหลับไปแล้ว อาบอกว่ามีตจะไปค้างบ้านเพื่อนพลอยเขาพยายามโทรหามีตตั้งหลายสายแต่ก็ไม่มีคนรับ’“พอดีผมทำโทรศัพท์หายครับอา นี่ผมก็มายืมโทรศัพท์ไอ้ฟ้ามันจะโทรมาฝากอาบอกแม่ด้วยแล้วกันนะครับว่าผมขออยู่บ้านฟ้ามันสักสองสามวัน พอดีฟ้ามันให้มาช่วยงาน”‘แน่ใจนะมีตว่าเราไม่ได้เป็นอะไร’เพราะน้ำเสียงแฟนมีตที่ตะกุกตะกักผิดปกติ ทำให้เวลจับผิดได้ไม่ยากว่าคนปลายสายกำลังโกหกเขาอยู่“นะครับอาทำตามที่ผมบอก”‘ก็ได้ แต่จบเรื่องนี้เรามีเรื่องต้องคุยกันนะ’“ว่าแต่ทางนั้นมีอะไรน่าสงสัยหรือเปล่าครับ”เมื่อเห็นว่าเวลยอมให้ความร่วมมือ แฟนมีตจึงถามถึงเรื่องสำคัญที่ฝากเอาไว้ทันที‘ก็ไม่มีนะ กิ่งแก้วดูปกติดีไม่ได้ทำอะไร จะมีก็แค่เขาดูไม่ค่อยพอใจนิดหน่อยที่อามาอยู่ที่นี่’“จะเป็นอะไรไหมครับถ้าผมจะขอร้องให้อาหาเรื่องอยู่ที่บ้านนั้นกับแม่ไปก่อนจนกว่าผมจะกลับไป”‘มีตจะให้อาทำแบบนั้นจริงๆ เหรอ’“ผมไม่มีทางเลือกจริงๆ แล้วครับอา และผมก็มีอีกเรื่องสำคัญที่จะฝากให้อาช่วย”ด้วยทุกอย่างมันผิดจากแผนเดิมไปจนหมด และแ
Happy Ghost Day คุณผีที่รัก บทที่ 19 เก็บหลักฐาน
แฟนมีตเดินลัดเลาะไปที่ด้านหลังของโกดังซึ่งอยู่ติดกับทุ่งนาของชาวบ้านรั้วสูงถูกพันเอาไว้ด้วยลวดหนาม เป็นหนทางเดียวที่เขาจะสามารถเข้าไปด้านในได้ และเขาต้องยอมเสี่ยงแฟนมีตสำรวจไปรอบๆ เพื่อความปลอดภัยว่าจะไม่มีใครมาเจอตัวของเขาก่อนที่เขาจะเข้าไปในโกดังได้หนามจากลวดเกี่ยวเข้าที่แขนและขาของชายหนุ่มจนเป็นรอยยาว โชคดีที่เขาไม่ได้เป็นอะไรมาก จึงสามารถข้ามเข้ามาในฝั่งของโกดังได้อย่างปลอดภัย“คุณแม่มาถึงหรือยัง”“ด็อกเตอร์กำลังเดินทางมาครับ อีกประมาณ 15 นาทีจะถึง เห็นท่านแจ้งว่าวันนี้รถค่อนข้างติด”ผู้ชายวัยกลางคนเดินออกมาต้อนรับเพนเน่ที่ด้านหลังโกดังซึ่งถูกดัดแปลงให้เป็นที่จอดรถ ชายคนนั้นสวมชุดขาวคล้ายกับชุดป้องกันรังสีเหมือนในภาพยนต์ที่เคยเห็น“ก็จริง กว่าฉันจะมาถึงได้ก็เสียเวลาไปหลายนาทีอยู่ แล้วข้างในเป็นยังไงบ้าง”“ด็อกเตอร์สั่งปรับสูตรยาตัวใหม่ให้มีประสิทธิภาพที่แรงขึ้นกว่าเดิมสองเท่าครับ”“สองเท่าเองเหรอ?”“ใช่ครับ ฟังดูมันอาจจะน้อยนะครับคุณเพนเน่ แต่สองเท่าสำหรับยาสูตรนี้ถ้าหากเป็นคุณเพนเน่คนเดิมที่เพิ่งเคยใช้ยาตัวนี้เป็นครั้งแรกอาจจะไม่ต้องใช้ยาไปอีกเลยถึงสามเดือน”ผู้ดูแลอวดอ้างสรรพ
Happy Ghost Day คุณผีที่รัก บทที่ 18 คำขอร้องจากลูกชาย
แฟนมีตหลับสนิทไปแล้ว ส่วนพาสต้ายังคงนอนตะแคงมองใบหน้าของเขาอยู่อย่างนั้นถ้าวันหนึ่งเขากลับเข้าร่างไปได้ เขาจะมีโอกาสมาอยู่แบบนี้อีกหรือเปล่า แฟนมีตจะหายไปจากชีวิตของเขาไหม หรือเขาจะต้องไปอยู่ที่ไหนกันแน่เรื่องที่เรนิสากับภานุทำเอาไว้มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆ ถ้าความจริงถูกเปิดเผยพ่อกับแม่ของเขาก็คงต้องไปชดใช้ความผิดตามกฎหมายที่ไม่รู้ว่ามันจะหนักหนามากสักแค่ไหนแต่ที่แน่ๆ มันอาจจะนานมากพอที่จะทำให้ยาอายุวัฒนะที่อยู่ในร่างกายของคนพวกนั้นหมดฤทธิ์แล้วธรรมชาติก็จะได้กลับมาทำหน้าที่ของมัน..:“แม่คะ หนูรู้สึกว่ายารอบนี้ประสิทธิภาพมันลดลงนะคะ”เพนเน่กลับมาจากร้านกาแฟ เธอรีบตรงไปหาเรนิสาที่ห้องทำงานทันที หลังจากที่เธอเจอความผิดปกติบางอย่างในร่างกาย“เกิดอะไรขึ้น?”“คือหลังจากหนูรับยาไปได้ 1 สัปดาห์ร่างกายก็เริ่มรู้สึกอ่อนเพลียแล้วก็เหมือนมันจะมีอาการคล้ายๆ กับเวลายามันหมดฤทธิ์”“เป็นไปได้ยังไง ในเมื่อตัวยานี้มันสามารถดูดซึมอยู่ในร่างกายถึง 1 เดือนหรือเพราะมีอะไรผิดพลาด”เรนิสาถอดแว่นตาออกก่อนจะเดินรอบๆ ตัวของลูกสาวเธอเพื่อสำรวจความผิดปกติที่เกิดขึ้น“หนูเองก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะแม่ แต่มันเป็นแบบน
You may also like
