ทัณฑ์มาเฟีย

ทัณฑ์มาเฟีย

last updateTerakhir Diperbarui : 2024-11-14
Bahasa: Thai
goodnovel18goodnovel
10
1 Peringkat. 1 Ulasan
40Bab
1.2KDibaca
Baca
Tambahkan

Share:  

Lapor
Ringkasan
Katalog
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi

ภายใต้ใบหน้าที่เย็นชา และเต็มไปด้วยความหยิ่งทะนงของมาเฟียนักรัก แท้จริงคือหน้ากาก ที่ดักใจใครบางคนให้ตกหลุมพลาง รักที่เกิดขึ้นโดยคนสองคนโดยไม่ต้องมีเหตุผล แต่เมื่อไหร่เราไร้ตัวตนจากสายตาเขา เราก็ต้องหาเรื่องให้ได้ใกล้ชิด เพื่อเรียกร้องความสนใจ และให้อีกฝ่ายซึมซับว่าเรามีตัวตนเพื่อที่จะอยู่ในใจเขา แม้ว่าจะด้วยวิธีการเห็นแก่ตัวก็ตาม....

Lihat lebih banyak

Bab 1

บทรัก

“서인경, 너는 무고한 사람을 무참히 살해하는 간악무도한 짓을 저질렀다. 그리하여 오늘부로 상왕비의 자리에서 폐하고 평생 안락당에 가둘 것을 명한다. 평생 다시 너와 얼굴을 마주할 일은 없을 테니, 네가 죽든 살든 앞으로는 더 이상 관여치 않을 것이다.”

서인경은 머릿속이 혼란스러지며, 사내의 냉랭한 목소리가 반복해서 귓가에 울렸다.

‘내가 무고한 사람을 살해했다니?’

‘상왕비는 또 뭐야?’

“죽은 척하지 말고 당장 일어나지 못할까!”

귓가를 맴돌던 목소리가 다시 들려오고, 서인경은 놀라서 번쩍 눈을 떴다.

가장 먼저 눈에 들어온 것은, 날카롭고 매정한 누군가의 시선이었다.

“당장 일어나거라! 억울한 사람을 모함하였으면 사과를 해야지!”

사내는 거칠게 서인경의 팔을 잡아 일으켰다.

그러자 무수히 많은 장면들이 서인경의 머릿속을 헤집고 지나갔다.

‘이게 소설에서만 보던 타임슬립 빙의?’

게다가 더 어처구니없는 사실은 그녀가 빙의한 상대가 사랑에 눈이 멀어 이성과 지혜를 상실해버린 왕비라는 점이었다.

결국 어리석음의 극치가 무엇인지 보여준 그녀는 왕비의 자리에서 폐위당하고 평생 안락당에 갇혀 지내다가 우울하게 생을 마감했다.

지금 눈앞에 펼쳐진 시점은 상왕비가 폐위되기 3년 전, 즉 그녀가 간사한 꼬드김에 속아 바람난 상왕을 잡으러 다루, 즉, 차를 마시고 이야기를 듣는 곳으로 와서 난동을 부린 직후였다.

그녀는 맹국공의 딸인 맹은영이 자신의 부군인 상왕 연기준에게 꼬리를 쳤다고 욕설을 퍼부었고, 이에 충격을 받은 맹은영은 현장에서 기절한 상황이다.

어릴 적부터 지병을 앓은 맹은영에게는 이런 작은 자극도 치명적이었다.

원주인에게 굴욕적인 욕을 들은 그녀는 시름시름 앓다가 며칠 후에 결국 세상을 떠났고, 이 사건 직후로 상왕은 그녀에게 완전히 실망하고 맹국공 가문과 서씨 가문은 앙숙이 되었다.

나중에 서씨 가문이 간신배로 몰렸을 때, 앞장서서 개국공신인 서씨 가문의 탄핵을 주장한 사람이 바로 맹국공이었다.

그리고 깨어나기 전에 그녀의 귓가에 맴돌았던 비정한 말들은 원주인이 죽기 전에 그녀가 가장 사랑했던 사내가 그녀의 얼굴에 화리서(和离书:이혼합의서)를 던지며 했던 말이었다.

“휴.”

서인경이 상처를 후벼파는 그 말을 떠올리자 이 몸에서 강렬한 절망과 비통함이 느껴졌다.

‘21세기 참된 여성으로서 비혼주의를 주장하던 내가 어쩌다가 이런 얼간이의 몸에 빙의된 거지?’

“어휴.”

‘그럼 앞으로 어떻게 살아야 하지?’

그녀의 연이은 한숨은 연기준의 마지막 인내심마저 날려버렸다.

곧이어 다리에서 강력한 힘이 느껴지더니 서인경은 그대로 바닥에 털썩 무릎을 꿇게 되었다.

멍하니 서 있는 그녀가 마음에 안 들어 연기준이 발로 그녀의 다리를 걷어찬 것이었다.

“잘못을 했으면 사과하고 벌을 받는 게 마땅하거늘. 얼른 사과부터 하거라!”

서인경은 길게 심호흡하며 통증이 가라앉을 때까지 기다렸다.

사람들은 상왕을 철없는 사고뭉치 왕비를 잘못 들여 뒷수습하기 바쁜 피해자로 알고 있었다.

그러나 서인경은 그가 진심으로 그녀의 죽음을 바란다는 것을 알고 있었다.

그녀가 죽어야지 진정으로 연모하는 단은설과 혼인할 수 있으니까.

‘망할 남정네, 이 원한은 꼭 기억해 두마.’

“맹 소저, 내가 요사한 자의 이간질에 속아 소저를 오해한 것 같군. 내 이리 사과하지. 정말 진심으로 미안하네!”

깔끔한 사과와 함께 서인경은 고개를 푹 숙였고, 사람들은 경악한 눈빛으로 그녀를 바라보았다.

존귀한 상왕비께서 세가의 딸에게 서슴없이 고개를 숙이다니!

하지만 서인경은 그런 시선들을 일일이 의식할 여유가 없었다.

‘내가 온 이상, 어떻게든 그 비극은 막아야 해. 철따구니 없는 원주인이 친 사고도 내가 수습할 수밖에.’

한편, 연기준의 눈가에도 의아함이 스치고 지나갔다.

“또 무슨 꿍꿍이를 꾸미는 게야? 당장 왕부로 꺼지지 못할까!”

서인경은 자신을 대하는 사내의 태도에 굉장히 화가 났다.

“사과를 해야 할 사람은 그쪽이고 꺼져야 할 사람도 그쪽이야. 내가 그쪽만 아니었으면 맹 소저를 오해하고 이렇게 비굴하게 사과할 일도 없었다고. 그러니 꺼질 테면 그쪽이 꺼지든가!”

연기준과 사람들은 동시에 할 말을 잃었다.

상왕비가 누굴 욕하는 게 흔한 일이긴 하지만, 상왕에게 삿대질까지 하며 욕을 하는 건 처음 있는 일이었다.

상왕의 표정이 음침하게 굳었다.

어쨌거나 연기준과 서인경의 연이은 사과로 맹은영의 기분도 한결 편해진 상태이긴 했지만 말이다.

약을 먹은 후, 어느정도 기력을 회복한 그녀는 아직도 무릎을 꿇고 있는 서인경을 보고 있으면서도 전혀 쾌감이 느껴지지 않았다.

“어서 일어나세요. 존귀하신 왕비께서 어찌 저에게 무릎을 꿇으십니까? 이건 이치에 맞지 않습니다.”

자리에서 일어선 서인경은 대수롭지 않게 무릎을 툭툭 털었다.

“괜찮네. 소저가 화가 풀렸으면 된 거지. 내가 말도 안 되는 헛소리를 좀 했네. 이렇게 어여쁜 처자가 상왕 같이 똥 씹은 표정만 하고 다니는 사내에게 마음을 주었을 리가 없지.”

연기준은 머리를 한대 얻어맞은 기분이었다.

너무도 빠른 태세 변화에 맹은영 본인도 당황함을 금치 못했다.

워낙 귀족들 사이에서 악명 높은 서인경이라 접근조차 하기 싫었던 맹은영이었다.

“상왕비께선 앞으로 누군가를 비난하실 때 사실관계를 잘 알아보고 하셨으면 좋겠군요.”

서인경은 성큼 그녀의 앞으로 다가가 작은 소리로 말했다.

“소저가 날 안 믿어줄 것을 알지만 돌아간 이후로 음식을 유의해서 드시게. 누군가 소저를 해하려 하고 있으니.”

맹은영은 순간 가슴이 철렁 내려 앉았다.

“당신….”

서인경이 절레절레 고개를 흔들었다.

“나였으면 이렇게 소저에게 말해줄 이유가 없지.”

원주인의 기억을 통해 서인경은 맹은영이 단순히 화병으로 죽은 게 아님을 추측해냈다.

이는 단씨 가문이 그녀에게 죄를 뒤집어씌우려고 행한 짓이었다.

원주인은 죽는 순간까지 그것도 모르고 엄한 죄를 뒤집어쓴 채 숨이 끊어졌다.

맹은영은 천천히 고개를 끄덕이며 말했다.

“일깨워 주셔서 감사합니다.”

맹은영이 돌아가고 더 이상 구경거리가 없게 되자, 사람들도 각자 흩어졌다.

서인경이 안도의 숨을 내쉬며 돌아서려던 때, 검은 인영이 그녀의 앞을 막았다.

“또 무슨 꿍꿍이를 꾸미고 있는 거지?”

연기준이 굳은 표정으로 물었다.

‘참 잘생기긴 했는데… 사람이 정이 없어. 원주인은 대체 얼마나 멍청하면 이런 남자 때문에 망가진 거야?’

서인경은 도무지 이해할 수 없었다.

“이혼하고 싶습니다. 그러니 준비를 해주십시오.”

다루 안으로 들어서던 단은설이 그 말을 듣고 화들짝 놀라며 다가왔다.

“인경아, 자꾸 이상한 고집 부리지 마. 한낱 여인인 네가 어찌 먼저 이혼을 입에 담을 수 있어?”

아무도 그들의 대화를 듣지 못하고 있던 와중에 단은설이 목소리를 높이면서 주변 시선들이 또다시 서인경에게로 쏟아졌다.

상왕비가 이혼이라니!

참으로 어처구니없는 얘기가 아닐 수 없었다.

이 혼사는 그녀가 가문의 공적을 내세워 억지로 받아낸 것이었다.

심지어는 상왕이 아니면 죽겠다고 하던 그녀가 갑자기 이혼을 주장하고 있으니, 사람들은 또 그녀가 꿍꿍이를 꾸민다고 생각했다.

그리고 연기준 또한 같은 생각을 하고 있었다.

그는 멈칫하더니 냉소를 지으며 말했다.

“이건 또 무슨 수작이지? 내가 네 말을 어찌 믿을 수 있겠느냐?”

서인경은 한심한 눈으로 그를 흘겨보며 말했다.

“왕야께선 단은설과 혼인하고 싶어하시니, 제가 두 사람을 위해 자리를 내어드리겠다는 말씀인었사온데, 오히려 잘된 일 아닌가요?”

그 말을 들은 연기준은 인상을 확 찌푸렸고 단은설의 얼굴은 빨갛게 달아올랐다.

“인경아, 그런 헛소리는 하는 게 아니야. 나와 왕야 사이는 결백해.”

서인경은 피식 비웃음을 터뜨렸다.

“그 입꼬리나 내리고 그런 말을 하지. 혼인도 하지 않은 처자가 매일 상왕부에 들락거리면서 결백을 주장하는 꼴이라니.”

단은설은 발을 동동 구르며 억울한 척했다.

“인경아, 난 네가 보고 싶어서 상왕부에 들른 거야. 다른 사람이면 몰라도 날 오해하면 안 되지.”

서인경은 음산한 미소를 지으며 되물었다.

“다른 사람은 오해해도 되고 너는 안 된다? 애초에 맹 소저와 상왕이 이 다루에서 밀회를 가지고 있는 것 같다고 말한 사람이 너였어. 너 아니었으면 내가 무슨 수로 이 빠른 시간 안에 여기까지 찾아왔을까!”

단은설의 안색이 급격히 변했다.

서인경이 그 사실을 사람들이 있는 앞에서 떠벌릴 줄은 전혀 예상치 못했다.

예전의 서인경이라면 절대 하지 않던 행동이었다.

“인경아… 어찌 날… 그런 식으로 모함할 수 있어? 난 동생인 널 진심으로 돕고 싶었는데. 내가 대체 뭘 잘못했기에 나한테 이렇게까지 하는 거야?”

단은설은 마치 큰 상처라도 받은 양, 눈물을 글썽이며 말했다.

원주인이었다면 이 상황에서 급히 사과를 했겠지만 서인경은 그저 이들에게서 멀어지고 싶은 생각뿐이었다.

“나는 서씨고 너는 단씨야. 난 존귀한 상왕비고 내 할아버지와 아버지는 호국공신이시지. 일개 상인의 딸인 네가 내 언니 행세를 하다니, 참으로 우습구나.”
Tampilkan Lebih Banyak
Bab Selanjutnya
Unduh

Bab terbaru

Bab Lainnya

Komen

user avatar
Flower Blue
สนุกมากกกอ่านและฟินนนชอบแนวแบบนี้มากก
2025-08-30 15:21:59
0
40 Bab
บทรัก
โหด ‘ให้’ ได้ใจ (รังเถื่อน) “จะไปไหน”คนที่ปันคิดว่านอนหลับสนิท กลับผงกศีรษะขึ้นมาถามด้วยน้ำเสียงทุ้มหนัก จนสะดุ้งใจสั่นอย่างกับคนกำลังทำผิดแล้วโดนจับได้“ผมจะไปห้องน้ำ” ปันตอบกลับแล้วค่อย ๆ ขยับกายที่ปวดหน่วงไปทั้งตัวลงจากเตียง“จะให้อุ้มไปไหม”คำถามที่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์พร้อมกับหรี่ตามองด้วยความกรุ่มกริ่มปันจิกตามองค้อน แล้วตอบกลับ “ผมไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้นครับ ...แต่ก็เพราะคุณ ผมถึงมีสภาพเช่นนี้" ประโยคหลังต่อว่าอยู่ในใจ“ก็ดี… อย่าทำตัวอ่อนแอ เพราะฉันไม่ชอบ”สีหน้าและน้ำเสียงของเขาไม่ได้อ่อนโยนต่อใจคนฟังอย่างปันนัก “ผมก็ไม่ได้อยากให้คุณมาชอบผมนี่ครับ” ปันโต้กลับเพราะเกือบเดือนมานี่เขาเรียกหา และเอาแต่ได้ตลอด จนจะขาดใจตายอยู่ใต้อ้อมอกแกร่งของเขาอยู่รอมร่อ ไม่รู้ติดใจหรือกลัวเสียเปรียบกันแน่…และประโยคนั้นทำให้ได้สายตาจ้องกร้าวเป็นคำตอบ ซึ่งนั้นทำให้นักศึกษาหนุ่มวัยสิบเก้าปีอย่างปัน หมดหวังจะหลุดพ้นจากกรงขังของนายเดร์อย่างสิ้นเชิง“อาบน้ำแต่งตัว เดี๋ยวฉันจะพาออกไปข้างนอก” เจ้าของห้องบอกพร้อมกับขยับลุกขึ้น จนผ้าห่มหลุดร่อนลงไปกองอยู่ตรงหน้าตัก เผยให้เห็น
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-11-14
Baca selengkapnya
 บทลงโทษ
“ว่าไง เงียบทำไม…” เจ้าของร่างสูงใหญ่ที่ทาบทับอยู่ย้ำถามปันที่นิ่งเงียบเพราะความกระดาก หากแต่อีกฝ่ายอยากได้คำตอบ จึงจิกตามองค้อน ก่อนจะตอบกลับไปว่า“มันใช่เรื่องที่จะเอามาพูดไหม”…ถ้าให้ตอบ มันก็ดี ดีจนไม่กล้าปฏิเสธ… แต่จะให้ตอบก็ไม่กล้า!“ไม่ จนกว่านายจะตอบ และทำตามความต้องการจนฉันพอใจ”“นี่คุณเดร์ ที่ผมยอมอยู่ทุกวันนี้ ไม่พอใจคุณอีกเหรอครับ” ปันมองคนเอาแต่ใจเอาแต่ได้ ผิดกับมาดนิ่งขรึมยามที่นั่งสั่งงานต่อหน้าลูกน้องอย่างฟ้ากับเหว“ไม่! ทำไมกลัวใจ หรือกลัวที่จะไปกับฉัน…”“ใช่”“ไม่ใช่กลัวคนของนายเห็น เวลาออกไปไหนมาไหนกับฉัน” คิ้วหนาขมวดนูนประหนึ่งมีโจทย์ต้องเร่งหาคำตอบด่วนปันหรี่ตามองคนพูด ก่อนจะเลือกตอบเพื่อตัดความรำคาญ “ก็ไช่”“หึ!” แล้วปลายจมูกโด่งก็ซุกลงมาที่ซอกคอ สลับกับซี่ฟันขาวขบกัดลงมาประหนึ่งเป็นการลงโทษ“หือ คุณเดร์ อย่าทำรอย!” ปันร้องปราม พร้อมกับใช้ฝ่ามือดันอกหนาให้ออกห่างพร้อมกับขยับดิ้น แต่อีกฝ่ายไม่ขยับเขยื้อน ซ้ำยังกดน้ำหนักลงมามากกว่าเดิม จนรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง จึงหยุดการกระทำ“กลัวใครเห็น” น้ำเสียงของเดร์ขุ่นกว่าเก่าปันตาหรี่แคบ “เอะคุณ!” ปันอยากบอก แต่คิดว่าคนอ
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-11-14
Baca selengkapnya
คนของใคร
อาหารบนโต๊ะยังไม่พร่อง แต่เจ้าพ่อหมั่นหน้ารวบช้อนเข้าด้วยกัน ครั้นปันสงสัยจึงเงยหน้าขึ้นมองสายตาเป็นคำถาม‘อิ่มแล้ว?’ ซึ่งเดร์เข้าใจความหมายในสายตาของปันดี เขาไม่ตอบแต่หยิบแก้วน้ำขึ้นมาดื่มเกือบหมดแก้วแล้ววางไว้ที่เดิม มืออีกข้างหยิบผ้าผืนเล็กที่วางอยู่บนหน้าตักก่อนหน้านี้ขึ้นมาเช็ดมุมปากทั้งสองข้าง ซึ่งเป็นการย้ำชัดว่าเขา ‘อิ่มแล้ว!’ปันถอนหายใจ เพราะรู้สึกเสียดายอาหารบนโต๊ะจึงเอ่ยถาม “อาหารพวกนี้บางอย่างคุณยังไม่แตะเลยนะครับ”“แล้วไง ฉันสั่งให้นาย นายก็กินให้หมดสิ”ปันตาโตอีกครั้ง “นี่คุณ ผมชินกินข้าวจานเดียวแต่คุณเล่นสั่งมาเต็มโต๊ะแบบนี้ ใครจะไปกินหมด เรียกลูกน้องของคุณมากินเถอะ” ปันว่าแล้ว ก็อิ่มขึ้นมาทันทีเช่นกัน“คนของผม ผมก็สั่งให้ต่างหาก ผมกินอะไรลูกน้องผมก็กินอย่างนั้นไม่ต้องไปเป็นห่วงหรอก” ปันถอนหายใจ มองอาหารในจานที่หรูและแพง ซึ่งวาสนาตนคงไม่มีโอกาสได้เดินเข้ามาสั่งกินเป็นแน่ระหว่างที่นั่งตัดพ้อเจ้ามือ กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ก็โชยมาแตะจมูก จนต้องหันไปมอง จึงเห็นว่ามีชายหนุ่มร่างสูงโปร่งหน้าตาหล่อเหลาแต่งตัวเนี้ยบไร้ที่ติ เดินมาหยุดอยู่ใกล้ ๆ และมองตรงไปที่เดร์ คล้าย
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-11-14
Baca selengkapnya
ผลที่ได้รับ
คฤหาสน์กิติพงศ์ ที่คนนอกน้อยคนจะมีสิทธิ์ย่างกรายเข้ามาได้ แม้แต่คนที่คบกันนานที่สุด เดร์ก็ไม่เคยพาเข้ามา หากแต่ปันได้สิทธิ์นั้น ซึ่งทำให้คนที่อยู่ใกล้ชิดรู้สึกแปลกใจเป็นอย่างมาก“เย็บไปสี่เข็ม แล้วก็ยาผมจัดให้ ต้องกินให้หมดนะครับ แต่ยังไงก็ต้องดูผลข้างเคียง จากการกระทบกระเทือนที่ศีรษะด้วย หากมีอะไรผิดสังเกต ผมอยากให้คุณเดร์รีบพาคนป่วยไปโรงบาลเพื่อเอกซเรย์น่ะครับ”นายแพทย์ประจำตระกูลหันมารายงานเดร์ซึ่งนั่งหน้านิ่งอยู่บนโซฟา โดยสายตาไม่ละไปจากใบหน้าขาวซีดที่ยังไม่กล้าสบตาเขาโดยตรงอยู่บนเตียงกว้างเมื่อเห็นว่าปันหลับไปแล้ว เดร์ก็เรียกลูกน้องที่เกี่ยวข้องทุกคนเข้ามาพบ“เล่าเรื่องทั้งหมดตั้งแต่เริ่มมา…”เดร์เริ่มไตร่สวนสีหน้าเครียดตึง จนลูกน้องที่ยืนเรียงแถวเป็นหน้ากระดานหน้าซีดตัวเกร็ง หากมีเพียงคเชนทร์ที่ยังยืนนิ่งสงบและเอ่ยรับหน้า“ผมดูกล้องวงจรปิดมาแล้ว แต่คงมีเรื่องเข้าใจผิดกันระหว่างอยู่ในห้องน้ำนะครับ”“เข้าใจผิดยังไง ถึงกล้าทำร้ายร่างกายคนของฉัน ไปจัดการเอาตัวมาให้ฉัน”ด้วยความแปลกใจ คะเชนทร์เหลือบตามองเจ้านายเพียงนิด ก่อนจะก้มหน้ารับคำสั่ง “ครับ” หากแต่ใจก็อดคิดไม่ได้ เพราะเจ้านาย
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-11-14
Baca selengkapnya
กล้าลองดี
สุดท้ายก็ทำสำเร็จเมื่อเห็นว่าบอดี้การ์ดเข้าเงียบไปแล้ว คนเจ้าแผนการก็รีบวิ่งออกไป ระหว่างที่ลนลานวิ่งออกมาถึงลานจอดรถ ความรีบร้อนทำให้เผลอไม่ระวังจึงชนกับผู้ชายกลุ่มหนึ่ง“ขอโทษครับ…” ปันรีบโน้มตัวก้มศีรษะเพื่อขอโทษแต่ชายกลุ่มนั้นกลับไม่ยอมฟังชักสีหน้าตึง สายตาเอาเรื่อง “ผะ ผมขอโทษจริงๆ ครับ” กลัวทั้งท่าทางและแววตาที่ไร้ความเป็นมิตร พลันใจก็คิดถึงอีกคนที่ตัวเอง ชอบต่อว่า ว่าใจร้ายบ้าอำนาจและเอาแต่ใจขึ้นมาทันที แม้จะเห็นแต่ข้อเสียของเดร์ แต่กระนั้นปันก็รู้สึกปลอดภัย!“ไอ้หน้าอ่อน…” คำพูดกร้าวพร้อมกับฝ่ามือหนายื่นมาขยุ้มคอเสื้อ อีกทั้งเห็นว่าอีกมือข้างล้วงไปใต้ชายเสื้อและดึงบางอย่างออกมาปันผวาเฮือก “คุ คุณครับ ผมขอโทษจริงๆ ครับ” ปันละล่ำละลักบอกอีกครั้งด้วยความหวาดกลัวหากมุมปากหนาของชายหน้าเหี้ยมกลับเหยียดตรง สายตาไร้ความโอนอ่อน เพียงเสี้ยวนาทีต่อมาปันรับรู้ถึงแรงกระแทกศีรษะ ก่อนที่ทุกอย่างจะดับวูบลงไปพร้อมกับความเจ็บแปลบ แต่เมื่อรู้สึกตัวอีกที่ ก็พบว่าตัวเองมานอนอยู่บนเตียงกว้าง พร้อมใครบางคนกำลังทำแผลบนศีรษะให้…หลังจากความคิดกลับมาอยู่กับปัจจุบันตรงหน้า ประโยคเสียวท้องน้อยก็ดังกระ
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-11-14
Baca selengkapnya
ตีค่าราคาของคน
ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง การสนทนาของหัวหน้ากับลูกน้องก็ยังคงเคร่งเครียด ปันใช้เวลานั้นเดินสำรวจห้อง จนกระทั่งได้ยินประโยคน่าหวาดเสียวจึงเอียงหูฟัง“มือข้างไหนจับปืนก็ตัดข้างนั้น”น้ำเสียงเด็ดขาดไร้ความปรานี ปันหน้าเฝือดสี ในใจนึกขยาดกับผู้ชายที่กกกอดตัวเองมาตลอดหลายคืนโหดร้ายขนาดนี้เลยเหรอ…และเดร์เหมือนจะรู้ตัว ว่าหลุดพูดคำบางคำให้คนหัวอ่อนใจบางได้ยิน จึงหันมามองเพื่อดูท่าที และก็เห็นว่าแววตานั้นเต็มไปด้วยความหวาดหวั่นและกริ่งเกรง“นายไปจัดการตามนั้นเลย” ปากสั่งลูกน้อง แต่สายตายังมองชายหนุ่มที่อายุน้อยกว่าหลายปีไม่วางตาคเชนทร์ออกจากห้องไปแล้วเดร์จึงกวักมือเรียกปันให้มานั่ง ใกล้ ๆ แต่ความขยาดหวาดกลัวทำให้เท้าของปันจิกอยู่บนพื้นไม่ขยับเขยื้อนเดร์ทำเสียงในลำคอ “มานั่ง!” เสียงทุ้มสั่งพร้อมกับใช้มือตบไปบนโซฟาที่ว่างใกล้ ๆปันส่ายหน้าช้าๆ คล้ายไม่แน่ใจ“นายมันขี้ดื้อ”“ก็คุณใจร้าย”“ฉันร้ายกับคนที่ร้ายกับฉันและคนของฉัน”“แต่คุณไม่ควรไปตัดสินเองแทนกฎหมายนะครับ”“คิดว่ากฎหมายมันช่วยใครก่อน ระหว่างคนมีเงินกับคนธรรมดาอย่างนาย”“แต่ผมก็ไม่ได้เป็นอะไรมากนี่”“เพราะมีคนอย่างนายไง ไอ้พวกนักเลงก
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-11-14
Baca selengkapnya
รังเสือ
ความที่ต้องการใช้บัตรประชาชน แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ จึงนึกขึ้นได้ ว่ามีครั้งหนึ่งรุ่นพี่ที่อยู่ร่วมห้องเคยเอ่ยขอ เดือดร้อนต้องตามหาจากเพื่อนสนิทของรุ่นพี่ที่คณะ จนได้ข้อมูลมาพอสมควร ซึ่งรุ่นพี่ชอบมาสิงอยู่ที่นี่ จำเป็นต้องตามมาหา…“ผมหยิบกระเป๋ามาผิด ลืมไปว่าเก็บไว้อีกกระเป๋าครับ”เมื่อตั้งใจแน่วแน่ จากคนที่ไม่เคยพูดปดก็จำเป็นต้องพูด เพราะอยากเจอคนที่กำลังตามหาจริง ๆ“ไม่มี ไม่ให้เข้า อายุไม่ถึง ก็ไม่ให้เข้า ออกไปยืนไกลๆ แขกคนอื่นเขาจะเข้ามา”น้ำเสียงที่มาพร้อมสีหน้าเข้มจนดุ ปันยิ้มยิงฟันใส่ เพื่อกลบเกลื่อนความไม่เนียนของตัวเองแล้วคนตัวเล็กก็ขยับหลบไปยืนท่าทางสำรวมอยู่ห่างๆ จนเห็นว่าไม่มีแขกเดินผ่านเข้ามาอีกแล้ว ก็ขยับไปหาชายร่างสูงที่สีหน้าดูไม่เป็นมิตรกับตัวเองเท่าไหร่“โธ่พี่ชาย ให้ผมเข้าไปหาเพื่อนหน่อยนะครับ เข้าไปแปบเดียวเอง” ปันปรับน้ำเสียงออดอ้อนกระพริบตาปริบปรอย โดยสองมือกุมเข้าหากันแล้วปีบกระชับประหนึ่งให้กำลังใจตัวเองสายตาออดอ้อนของหนุ่มหน้าหวานตรงหน้า หากเป็นที่อื่นคงใจอ่อน แต่ที่นี่มีกฎ ใครทำผิดก็เท่ากับฆ่าตัวเอง คนหน้าดุจึงถลึงตาใส่ พร้อมกับส่งเสียงเข้ม“นิ อย่ามาทำตาเ
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-11-14
Baca selengkapnya
แมวน้อยใจกรงเสือ
ยังไม่ทันได้ก้าวพ้นร่างสูงใหญ่ที่ยืนก้มหน้านิ่ง ปันก็ตัวลอยหวือ เท้าไม่แตะพื้น ใจหายวาบ สีหน้าลนลาน เลือกตามองหาข้างๆ และเห็น ว่าแท้จริงแล้ว ตัวเองกำลังโดนหิ้วปีก โดยชายแปลกหน้าสองคน“... อ้าวเฮ้ย! จะทำอะไรผมเนี่ย” ปันถามเสียงหลง และเป็นจังหวะเดียวกัน ที่ตัวเองถูกบังคับให้หันไปอีกทาง ซึ่งไม่ใช่ประตูที่หมายตาไว้ตั้งแต่ต้นคำถามไร้ซึ่งคำตอบ ปันใจเต้นแรงกว่าเก่า “เฮ้ย! ปล่อยนะ จะทำอะไรผม ปล่อยผมลงเดี๋ยวนี้นะ!”ปันโวยวายเสียงดังลั่น มองซ้ายมองขวาก็เจอแต่คนตัวโตใบหน้าดุๆ ที่กำลังหิ้วปีกตัวเองอยู่ โดยไม่เกรงสายตาคนรอบข้างที่กำลังมองมาอย่างสนใจ“พวกคุณเป็นใครเนี่ย”ปันทั้งอยากรู้ทั้งหวาดกลัวในคราเดียวกัน หากแต่ชายแปลกหน้าร่างสูงใหญ่กับไม่ใส่ใจ“เอาเข้าไป”เสียงทุ้มกังวานของอีกคน ที่ยืนห่างออกไปไม่กี่ก้าว เอ่ยคำสั่งแล้วเดินนำหน้าไปก่อนปันที่ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังเจอกับอะไร หน้าเจื่อน ก่อนจะกลายเป็นสีขาวซีด“เข้า? เข้าไปไหน เฮ้ย! ปล่อยผมนะ”ปันส่งเสียงโวยลั่น หากแต่คนพวกนี้ ทำเป็นไม่ได้ยิน...มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย!!!ชายฉกรรจ์ทั้งสองหิ้วปีกของปันคนละข้าง แล้วเดินตามหลังชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ แต่
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-11-14
Baca selengkapnya
โดน
ปันหัวใจกระตุกวูบ เหมือนความร้อนพัดเข้ามากลบความเย็นที่เป่ารดใบหน้า จนหูอื้อตาลาย ยิ่งสายตานั่นอ่านไม่ออกว่ามองตัวเองเป็นมิตรหรือศัตรู ยิ่งทำให้ปันอยากหลับแล้วตื่นขึ้นบนที่นอนของตัวเอง ให้เรื่องที่กำลังเกิดขึ้นกลายเป็นเพียงความฝัน“ใช่มั้ย” ประโยคแรกที่หันไปถามชายฉกรรจ์ทั้งสอง ซึ่งหากมอง เขาผู้นั้นคือผู้ที่มีอำนาจสูงสุด“ใช่คนเดียวกันครับนาย”อะไร ใครคนเดียวกันกับใคร! ปันมองหน้าคนทั้งสองสลับกันไปมา“อืม…” คนที่ถูกเรียกว่านายรับแล้วกระดิกนิ้ว เพื่อให้ลูกน้องคนสนิทส่งบัตรที่ถืออยู่ในมือให้เมื่อเจ้าของผับดังรับสิ่งที่ต้องการมาแล้ว ชายทั้งสองก็โน้มตัวลงเล็กน้อยแล้วถอยหลังเดินออกไปเสียงปิดประตูไม่ดังมาก หากแต่ทำให้ปันที่มีแต่ความหวาดระแวงสะดุ้ง…ภายในห้องสี่เหลี่ยมที่มีกันเพียงสองคน หากแต่ความอึดอัดมันมีมากล้น อย่างกับคนนับร้อยมารวมตัวกันอยู่ในห้องนี้ไม่ปาน เมื่อสายตาที่มองมา มันเร่งเร้าให้รู้สึกอึดอัดและหายใจไม่ทั่วท้อง“มองพอหรือยัง”จู่ๆ เจ้าของร่างสูงสง่าที่นั่งบนเก้าอี้ก็ถามขึ้นด้วยเสียงมีน้ำหนัก ปันกลืนน้ำลายลงคอ โดยสายตาจับจ้องใบหน้าหล่อเหลา จนใจที่เต้นแรงอยู่แล้วเร่งส่งระดับสูบฉี
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-11-14
Baca selengkapnya
คนคุม
เดร์ยกยิ้มมุมปาก …น่าแปลก น้ำเสียงนั้นแม้จะดูดื้อรั้น ไร้ความเกรงกลัวคนอย่างเขา หากสามารถทำให้เสือร้ายในตัวของเขาอ่อนลงได้อย่างไม่น่าเชื่อแต่เดร์ก็อยากสั่งสอนหนุ่มหน้าอ่อนให้หลาบจำ“นี่นายไม่ฟังที่ฉันพูดเลยใช่ไหม” เดร์เค้นเสียงออกมาพร้อมสายตาจดจ้องหน้าหวานที่เชิดรั้นจ้องตอบไม่ลดละ“คุณพูดอะไร… ผมลืมไปแล้ว”เดร์เห็นแววตาหวาดหวั่นหากแต่เจ้าตัวยังกล้าปากดีต่อปากต่อคำไม่ลดละ ยิ่งทำให้อยากเข้าไปจัดการสั่งสอนชายหนุ่มตรงหน้าให้หลาบจำ“ได้! อยากดื้อนักใช่ไหม”จากที่ไม่เคยยอมเดินไปหาใครก่อน แต่รอบนี้เดร์เดินตรงไปหาแล้วกระชากคอเสื้อหนุ่มหน้าใสเต็มแรงความแรงทำให้กระดุมเสื้อเชิ้ตของปันขาดกระเด็นไปสองเม็ด“เฮ้ย!”ปันตกใจร้องเสียงหลง เมื่อเห็นเสื้อตัวโปรดของตนเองถูกดึงขาด จึงใช้ด้านข้างฝ่ามือสับไปที่ข้อมือหนาจนอีกฝ่ายเจ็บและปล่อยมือ ซึ่งปันลืมไปว่าระหว่างถูกกระชากตัวเองก็ลอยคว้างกลางอากาศ พออีกฝ่ายปล่อยมือแบบไม่ทันตั้งตัว กลับเป็นว่าตัวเองก็ร่วงก้นกระแทกพื้นอีกครั้งเต็มแรง“อุ๊บ! ซี้ดด”ปันหู้ปากร้องซี้ดออกมา หน้าบิดเบี้ยวเหยเก มือลูบไปตรงสะโพกตัวเองแรง ๆ สายตาก็มองหน้าผู้ชายแต่งตัวภูมิฐานและหล่อ
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-11-14
Baca selengkapnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status