Chapter 6: I Missed Him

"You know what, Oprah? Garrett wants to know you. Tinanong niya sa 'kin kanina if may boyfriend ka na," paliwanag ni Steve habang abala siya sa pagmamaneho. Nasa passenger's seat si Torrie at ako naman sa backseat.

Napairap ako sa ere sa sinabi ni Steve.

"Oo sana ang sinabi mo," dugtong ko sa kwento niya but he laughed.

"I told him that you're now single."

Napairap ako sa ere sa sinabi ni Steve. Bakit niya sinabi 'yon?

"Dapat, nagsinungaling ka. I don't wanna know him. I don't like Mr. Garrett. Wala rin akong time to know another man," pagtanggi ko.

"Well, I think, I made a wrong move," sabi pa ni Steve. Nagtaka kami ni Torrie kaya't tinignan namin siya na may pagtataka.

"What do you mean, honey?" tanong ni Torrie.

"I gave him your number, Oprah."

Nanlaki ang mga mata ko sa gulat habang si Torrie ay napapapalakpak sa tuwa.

"Ano?! You gave him my number? Steve, this isn't funny. Totoo ba?" tanong ko. He nodded as an answer.

Huminga ako nang malalim at napapikit. I know, I don't like that person. Nakakainis ang aura niya.

"Well, I have to take off my simcard—"

"Oprah, no," pagtanggi ni Torrie na ngayon ay nakatingin na sa 'kin. "Mr. Rhoden is mabait. Hindi mo pa kasi siya nakikilala e. Nag-meet lang kayo nang maaga. Tsaka, bakit ka ba naiinis sa kaniya? May ginawa ba siyang masama sa 'yo?"

"Meron. He thinks he's cool pero hindi naman. Nakakainis!" sagot ko.

"He is cool, Oprah. Alam mo, kung ako sa 'yo, papatulan ko na 'yang si Mr. Rhoden. Hindi hamak na mas gwapo siya compare kay Lloyd," sugsog naman ng kaibigan ko.

Umirap na lang ako sa ere at sinandal ang likod ko. I want to relax myself. Nakakainit ng ulo dahil sa ugali ng lalaking 'yon. Siguro, kaya ako sinama ni Torrie ay para gawin 'to? Tsk! Dapat pala, tumanggi na ako kanina pa.

Hinatid nila ako sa bahay bago sila umalis. Pinahinga ko na lang ang sarili ko sa room. I thought, our lunch would be great but it turns out na hindi because of that Garrett.

Habang nakahiga sa kama, I heard a message from my phone. Kinuha ko 'yon sa pag-aakalang si Torrie ang nag-text sa 'kin, but nakita ko ang isang unknown number.

FROM 09*********: Hi, Ms. Rizario. Did you enjoy our second meet?

Umusok ang ilong ko sa inis. Hindi ko ni-reply-an ang number na 'yon dahil halata naman kung kanino 'yon nanggaling. Kahit sa text, nakakabastos.

I blocked his phone number bago ko muling ilapag ang phone ko sa side table at nagpahinga. I still imagine his face in my head. From top to bottom, para na siyang naka-print sa utak ko.

"Tsk!" I hissed as I moved myself a little.

Mas gusto kong magpahinga kaysa maisip ang hitsura ng lalaking 'yon.

NAGISING ako around 7:30 pm. Hindi ko namalayang sobrang haba ng tinulog ko pero inaantok pa rin ako.

Bumangon ako at nagpalit ng damit bago ako magtungo sa kitchen. Wala akong kasambahay rito dahil ang gusto ko, ako ang gagawa ng lahat for myself.

I prepared and cooked my dinner bago ako kumain. Hindi ko rin dinamihan dahil baka mahirapan akong makatulog.

Pero nang matapos ako, I started to think about my ex-boyfriend, Lloyd. Naalala ko na naman ang nadatnan ko sa apartment niya. I'm still asking myself kung bakit niya 'yon ginawa sa 'kin.

He's my first boyfriend. I'm not interested to be in a relationship before dahil na rin sa pagiging busy ko sa company works. But when he came into my life, he made me happy. Yung pakiramdam na kapag wala siya, hindi kumpleto ang araw ko.

He also was my first kiss, first sex, first love... basta, siya ang pinakauna ko sa lahat. Kaya nagtataka ako kung bakit gano'n na lang niya ako palitan?

Am I not good enough for him?

I started to cry habang dinadama ang pain sa dibdib ko. Kumuha ako ng tatlong beer na nasa fridge. Hindi ko alam na meron pala akong natitirang beer dito. Matapos nito ay saka ako pumunta sa room ko para mag-inom.

Sa bawat pag-inom ko, nakatitig ako sa litrato namin ni Lloyd na nasa wallet ko. I missed him so much. Gusto ko siyang puntahan, yakapin, halikan at balikan pero pinipigilan ako ng katawan ko.

Sa bawat pag-inom ko, nararamdaman ko ang pag-init ng batok ko hanggang sa buo ng katawan ko. Kitang kita ko ang pamumula ng balat ko sa isa't kalahating bote na nainom ko.

"W-Why did you leave me, Lloyd? A-Am I not good enough for you? T-Tell me kung anong gusto mong b-baguhin ko. I'll do it," I said to his picture.

Habang ipinagpapatuloy ko ang pag-inom ko, unti-unti ko na rin'g naramdaman ang pagkahilo. Umiikot ang paningin ko.

Nilapag ko sa sahig ang bote at walang ano-ano kong naibagsak sa kama ang katawan ko. I want to sleep. Bumibilog na ang paningin ko.

Pinindot ko ang switch ng lamp ko kaya tanging liwanag mula sa labas ng bintana ang tanging nagiging ilaw sa room ko. Hindi ko na kinaya ang hilo kaya't unti-unting dumilim ang paningin ko.