Chapter 5: Garrett Rhoden

"Magkakilala kayo?" nagtatakang tanong ni Torrie habang tinitignan kaming dalawa ng lalaki. Napapalunok ako ng laway habang nagpa-flashback na naman sa utak ko ang nangyari noong isang gabi.

"H-Hindi. H-Hindi ko siya kilala. Akala ko kasi, siya yung... uhmm... nakita ko sa—"

"Club. We met at the club last evening. She was drunk and I accompany her in my condo unit to rest. Then kinabukasan no'n, nawala na siya," kalmadong paliwanag ng lalaki. Agad ko siyang tinignan na may inis pero natatawa siya sa reaction ko.

"Oh? Really? Oprah, I thought you said na okay—"

"Shut up, Torrie," agad kong sabi sa kaibigan ko. Sandali pa akong naglikot ng mga daliri habang iniisip kung paano ko sasabihin sa mag-asawa ang totoong nangyari. "He came at the club and talked to me. After that, I felt dizzy and siya yung narinig ko no'ng huli. Then, yes, napunta ako sa condo niya. But that doesn't mean na may nangyari sa 'min, 'di ba? 'di ba?"

Nagtinginan sina Torrie at Steve na parang hindi naniniwala sa sinabi ko.

"Yeah. Walang nangyari sa 'min. Tinulungan ko lang siya," sagot naman ng lalaki. Ramdam ko ang inis ko sa mukha niyang kalmado at seryoso na para bang gustong mang-asar.

"Well, if that's the case, thank you, Mr. Rhoden for taking good care of my wife's best friend. Oprah, he's Garrett Rhoden. He's my friend and co-partner in business," pakilala ni Steve sa lalaki.

Kahit naiilang ako, kinamayan ko ang lalaking si Garrett. Ramdam ko ang lambot ng palad niya pero agad ko rin 'yong binawi.

Sandali kong tinignan si Mr. Garrett at nakitang nakatingin siya sa 'kin habang nakangiti nang marahan.

Pumwesto silang dalawa sa isang seat habang kami naman ni Oprah sa isa. May importante silang pag-uusapan at siguradong magchi-chika si Torrie for what happened.

"Bakit hindi mo sinabi na nagkita na pala kayo ni Mr. Rhoden?" pabulong na tanong ni Torrie sa 'kin.

"Hindi ko siya kilala. Ni ngayon ko nga lang siya nakilala e," sabi ko naman.

"Alam mo ba kung gaano kayaman 'yan? And girl, take note, he's still single. Kung ako sa 'yo—"

"Shut up. Kung gusto mo akong i-push sa lalaking 'yan, I refuse. Hindi ko papatulan 'yan. He looks handsome, yes, but I don't like his attitude. It doesn't match to me."

"Napakaarte mo! Alam mo, Oprah, wala namang masama kung may kikilalanin kang bago. Hindi yung nai-stuck ka sa Lloyd na 'yon," depensa niya.

"I'll do it but not with that guy. Tsk! Wala pa ba tayong o-order-in?" tanong ko.

"I already ordered two T-Bone Steak and two Cappuccino for us. Hayaan mo silang um-order ng kanila. Alam naman ng mga tao rito kung ano ang lagi nating kinakain. Hindi na natin kailangan pa ng menu," paliwanag ni Torrie.

"Okay. Thank you for that. Anyway, kauuwi lang ng asawa mo, trabaho na naman ang inaatupag. Sigurado akong hindi na naman kita makakasama."

"Yeah. Alam mo naman na gusto ko, ako ang mag-aasikaso sa asawa ko. Kaya nga hindi ako kumuha ng maid, 'di ba? I mean, I wanna fulfill my duty as his gorgeous wife. Tsaka isa pa, matagal na rin akong walang dilig. Magpapadilig na rin ako sa kaniya gabi-gabi."

Napakunot pa ang noo ko at tinarayan si Torrie sa sinabi niya sa huli. Nakakdiri 'tong babaeng 'to. Kailangan pa talaga niyang sabihin sa 'kin?

"It's better to keep your mouth shut, Torrie. Baka mamaya, may makarinig pa sa 'yo," saway ko sa kaniya pero natawa siya sa 'kin.

Dumating ang appetizers, main dish at side dish namin. We enjoyed the food while having a conversation. Hindi namin maipreno ang mga bibig namin at kung ano-ano na lang ang topic na lumilitaw.

Nang matapos kaming kumain, kasabay no'n ay tapos na rin sa pag-uusap sina Steve at Mr. Garrett. Nag-handshake pa sila at saka kami hinarap ni Torrie.

"It's nice seeing you again, Ms. Rizario," sabi ni Mr. Garrett at kinamayan din ako habang binibigyan ko siya ng sarkastikong ngiti.

"So, Garrett, magkita na lang tayo ulit soon. I need to relax and spend my time with my wife. I really missed her so much," sabi ni Steve kaya nginitian siya ni Torrie.

"Yeah... enjoy your life with your wife, Steve. Maybe I could have time to know more about Ms. Rizario."

Masama ang tingin ko kay Garrett sa sinabi niyang 'yon but he just smirked.

"Well, I'm a busy woman and I need to focus to myself. I don't need a man," diretsa kong sabi.

"Hmm... really? Can you fulfill your duties without a man? Well, I guess not. Not at all."

Nag-iinit ang tainga ko sa binibitiwang salita ni Mr. Garrett but I remain quiet. Ayoko siyang patulan dahil ayokong gumawa ng eskandalo.

"So, Garrett, see you around. We'll have to go because I have a lot of things to do. Thank you again for your precious time."

"My pleasure."

Matapos nito ay saka na naunang umalis sina Steve at Torrie. Bago pa ako tumalikod, tinignan ako ni Mr. Garrett habang nakangiti. He even winked at me pero inirapan ko lang siya. Sinundan ko na lang sina Torrie at Steve para makaalis na kami sa lugar na 'to.