Chapter 7: Phone Call

May narinig akong nag-creak kaya nagising ang diwa ko. Malakas ang buhos ng ulan mula sa labas at meron pang kasamang kulog at kidlat.

Sa unti-unti kong paggising, napansin ko kaagad ang magulo kong posture sa ibabaw ng kama. Bukod dito ay nakakalat pa rin ang tatlong bote ng alak.

As I roamed my gaze around the room, agad kong napansin ang pigura ng taong nakaupo malapit sa bintana ko. Nakaupo siya at tila nakaharap sa direksyon ko.

"S-Sino ka?" tanong ko sa namumuong takot sa loob ko. Hindi iyon sumagot.

Sa figure pa lang, mahahalata ko ng isa itong lalaki. Ang nakapagtataka ay kung paano ito nakapasok dahil sarado ang bintana at pinto ko.

"S-Sino ka? U-Umalis ka sa kwarto ko! Tatawag ako ng p-pulis!" pagbabanta ko pa rito pero hindi pa rin ito umiimik.

Halos mapahigop ako ng hininga nang dahan-dahang tumayo ang pigurang 'yon at tila nagtanggal pa ito ng suot na jacket. Dahan-dahan din itong naglakad patungo sa direksyon ko kaya napapaatras ako.

"L-Lumayo ka! Don't come near me! Get the hell out of my r-room!" sigaw ko pero para akong nilamon nang dilim dahil sa paglapit niya sa mukha ko.

BUMUKA ang mga mata ko sa tindi ng gulat habang dama ang mabilis na pintig ng puso ko. I scanned myself to know kung ano ang nangyari sa 'kin.

It's already morning. Nakikita ko na ang liwanag mula sa labas ng bintana. Tinignan ko rin ang buong paligid ko and still, nakakalat pa rin sa sahig ang mga bote ng alak.

Nanaginip lang ba ako?

Pinakalma ko muna ang sarili ko bago ako tumayo. Sinimulan kong ayusin at linisin ang room ko bago ako nag-asikaso ng sarili.

Kailangan ko ng kumilos dahil pupunta ako ng company.

I own an apparel company named Alerian. Sinimulan ito ni daddy and mommy no'ng mag-girlfriend and boyfriend pa lang sila.

After kong mag-shower, I style myself, I make up myself and I prepared everything bago ako umalis at pumunta ng company.

Bumaba ako ng kotse nang maiparada ko na 'to sa underground parking area. My secretary, Ely Marquez, comes to me para mag-report.

"Good morning, Ma'am Oprah—"

"What's my appointment?" tanong ko kaagad sa kaniya.

"You will have a meeting with Ms. Veeya Adrilan at 9:00 am and a team meeting about collaboration with celebrity at 2:30 pm."

Naglalakad kami at nagtungo kami sa elevator para makarating sa 4th floor kung nasaan ang office ko.

"Veeya Adrilan? Meeting about what?" nagtataka kong tanong kay Ely.

"About her exclusive outfit she wants to have from our company. That's for her special occasion as she mentioned in email. She's Mr. Trono Adrilan's only daughter. She's a model and a rising actress."

I don't know about her but I'm thankful because she trusts my company.

Nang pumasok na ako sa office ko, naupo ako sa office chair at pinatong ko ang bag ko sa ibabaw ng mesa. Sinimulan ko na rin'g tignan ang mga folders ng mga designers ko about sa pinagawa kong porfolio regarding sa Christmas collection.

"Bring me coffee, Ely. I want my brewed coffee."

"Yes, ma'am."

Lumabas ng opisina ko si Ely habang nilalapag ko naman sa ibabaw ng mesa ang mga napili kong designs. Ang iba, hindi pasok sa standards ko.

Habang busy ako sa pagpili, I heard my phone rang inside my bag. Hininto ko muna ang ginagawa ko para kunin 'yon at tignan kung sino ang tumatawag na 'to.

It's an unknown number.

"Hello?" tanong ko nang sagutin ko ang tawag. Who the hell is calling me on my work?

"Hi, Ms. Rizario."

Nagtaka ako kung sino ang nasa kabila pero naalala ko kaagad kung sino nga ba 'tong kausap ko.

"Will you please stop calling me? I'm working, Mr. Garrett. Ano ba ang kailangan mo?" naiinis kong tanong.

"I want you."

What?!

"Are you insane? Hindi ako interesado sa 'yo. Could you please stop calling this number or—"

"Or what? Sue me?" tanong din niya at saka ngumisi. "Well, to be honest with you, I'm so interested to know more about you, Ms. Rizario. Kung magbago ang isip mo, pwede mo naman akong—"

Before pa niyang tapusin ang sinasabi niya, I already hung up the phone call at saka ko tinanggal ang simcard ko. Tinago ko 'yon sa bag para wala ng tumawag pa tulad niya.

"Here's your coffee, ma'am," my secretary, Ely, said as she enters in my office. Tinuon ko na lang ang sarili ko sa mga portfolio.

"Anything you need to—"

"No. Wala na. You can get out."

Wala ng sinabi pa si Ely kaya umalis na siya sa office ko. Nang mawala na siya sa paningin ko ay saka na ako huminga nanf malalim.

Nakakabwiset na ang Mr. Garrett na 'yon. Now, he wants to get closer to me. Hindi ko alam kung ano ang problema niya. Hindi ba niya naiintindihan that I'm not interested to know him? Tsk!

Sana, hindi ko na lang siya na-meet.