HT - 4

Hapon na pero wala pa rin akong nakukuhang text galing kay Xerxes. Hindi pa rin kaya tapos iyong pinapagawa ni Mrs. Reyes sa kanya? 

Nakatulog na lang ako lahat-lahat kahihintay sa text niya pero wala akong natanggap man lang. 

Bumaba ako sa sala namin at tumungo roon sa dining, nakita ko si mommy na nagluluto ng pancake. Kinuha ko ang pitchel sa refrigerator, nagsalin ako sa aking baso. 

"Princess, gising ka na pala. Gusto mo?" Lumingon ako kay mommy habang nilalagok ko ang aking tubig. 

"Opo, mommy. Thank you po." aniya ko at nilagyan ulit ng tubig ang aking baso. 

Dinala ko ang aking baso sa lamesa, kumuha na ako ng dalawang plato at dalawang tinidor. Inayos ko na ito sa dining table namin. 

"Ali," napalingon ako kay mommy ng tawagin niya ang pangalan ko. "Ayos na ba ang pakiramdam mo? Sumasakit pa rin ba?" 

Hindi ako nakagalaw ng sabihin ni mommy niyon. Masakit pa rin ba? Kanina bago ako makatulog sumakit ulit ang aking dibdib, buti na lang nawala ulit ng makainom ako ng gamot ko. 

Tinignan ko si mommy at saka umiling sa kanya. Ayokong mag-alala na naman sila sa akin. 

"Okay na po ako, mommy. Maayos na po pakiramdam ko." anito ko at ngumiti sa kanya. 

"It's good to hear that, princess. Sinabi ko sa dad mo ang nangyari sa'yo kahapon. Kapag 'di pa naging okay ang pakiramdam mo, ipapa-consult ka ulit namin." seryosong saad ni mommy sa akin. 

Ngumiti ako sa kanya, "okay na po ako, mommy. Maayos na po ang nararamdaman ko." 

Pasado alas-tres na ng hapon, nakahiga ako sa aking kama habang nakatitig sa aking cellphone. Wala pa rin paramdam sa akin si Xerxes. 

"Hay! Ano ba talagang pinagagawa ni Mrs. Reyes sa inyo, Xerxes." 

Napapabuga na ako nang hangin dito sa k'warto ko. Ilang beses ko na rin siyang tinetext pero wala akong nakukuhang reply galing sa kanya. 

Sobrang clingy ko na ba iyon?

Tinungo ko ang computer desk ko, binuksan ito at nag-log-in sa aking account sa peysbok, makikibalita na lang ako sa online world.  Sa kasagsagan ng aking pag-i-scroll, nakita ko ang post ni Mrs. Reyes, na siyang pagkakirot ng aking puso. 

Napalunok ako at namumuo na ang iilang butil ng pawis sa aking noo kahit malamig naman sa aking k'warto. 

Sa peysbok post ni Mrs. Reyes ay isang picture niya na kasama sina Xerxes at Edel. Nakangiti sa larawan si Xerxes, minsan lang siya ngumingiti sa mga picture at madalas kapag kami ang nagse-selfie 'di rin siya ngumingiti, bilang lang sa mga picture namin na nakangiti siya. 

Lalo akong nagselos sa larawan ng makita ang caption ni Mrs. Reyes, "My best students. They're lovely, right?" may kasama pa itong heart emoji and maraming heart emojis. 

Hindi ko alam pero nagseselos talaga ako kay Edel, matalino siya katulad ni Xerxes. Ako, isang average student at nakilala lang dahil kay Xerxes. 

Nawalan na ako nang ganang mag-scroll kaya pinatay ko na ang computer na gamit ko. Nilayo ko rin ang cellphone ko, sinaylent ko ito para 'di marinig kung may message o tawag man siya sa akin. 

Sa buong araw na iyon, kinulong ko na naman ang aking sarili sa loob ng k'warto. 

KINABUKASAN, tinanghali na naman ako ng gising. Wala ako sa mood na kumilos man lang, 'di pa ako kikilos dapat kung 'di na naman sumakit ang aking dibdib buti na lang agad din ito nawala. 

"Late morning, mommy!" bati ko kay mom ng makita ko siyang nakaupo sa may sofa habang may nginangatngat. 

"Oh, princess, you're late." Tumango ako sa kanya at umupo sa kanya tabi. Niyakap ko siya nang mahigpit. "Did you have a bad dream? Are you okay, Ali?" nag-aalala niyang tanong sa akin at nilagay niya ang kanyang kanang palad sa aking noo. 

I gasped softly and nodded at her, "a bad dream, mommy."

"Hindi ka naman mainit," dugtong na sabi niya pagkatapos niyang hawakan ang aking noo. "Kagabi ng alas-siyete, dumating si Xerxes hinahanap ka niya. Hindi ka raw nagrereply sa text messages niya. Nag-away ba kayong dalawa?" 

Seven in the evening na siya nakauwi? Text messages? Hindi ko pa rin kasi hinahawakan niyong phone ko at wala akong balak kunin niyon.

Tumango na lang ako kay mommy, "mom, tomorrow po need kong pumunta sa university na papasukan ko po. Bukas po ang entrance examination ko po roon." balita ko kay mommy. 

Nakita ko ang pagtataka niya sa kanyang mukha. Nakalimutan siguro ni mommy. 

"Did you forget, mommy?" pagtatanong ko sa kanya. 

"Of course not, princess. Same course kayo ni Xerxes, right?" balik na tanong niya sa akin at tumango ako sa kanya.

Balak namin kumuha ng Bachelor Secondary Education, nu'ng una nagdadalawang isip pa ako pero dahil sa nakita ko nang magkaroon kami ng outing nila mommy, sobrang konti ng mga teacher lalo na sa mga liblib na lugar. 

I nodded to mommy, "opo. Teka, mom, kain po muna ako. Sige po, nood po muna ulit kayo." paalam ko sa kanya at gumawi sa dining namin. 

Kailangan kong paghandaan niyong examination bukas, hindi ako p'wedeng bumagsak kaya after kong kumain umakyat na ulit ako upang i-focus ang aking sarili para bukas.

Nasa kasagsagan ako ng pagrereview ng may kumatok sa pinto ng k'warto ko, paulit-ulit na katok kaya tumayo na ako at pinabuksan ito. Nakatayo roon si Xerxes na naka-board short na hot pink and v-neck shirt na kulay itim siya. Ang hot niya tignan, isama mo pa na nakasalamin siya, na low bridge eyeglass. 

"X-xerxes..." mahinang sabi ko sa kanyang pangalan at palihim na napalunok dahil sa kanyang titig. 

"Why don't you reply to my text messages to you?" malalim niyang tanong sa akin. 

Napaiwas ako ng aking tingin sa kanya, grabe naman kasi niyong mata niya. "Nakatulog ako nang maaga kagabi dahil sa pagod ko. Saka, nakikita mo naman diba, Xerxes, nagrereview ako para bukas sa entrance examination natin. Hindi ako p'wede bumagsak doon." mahabang paliwanag ko sa kanya at tinuro ko po kay Xerxes ang nakabukas kong computer. 

Nakatingin lang siya sa akin kaya iniwan ko na siya roon sa pinto ng k'warto ko, bumalik na ulit ako sa aking pagrereview. 

"I'm sorry, babe, if I didn't reply to your text messages yesterday." Napatigil ang pa-scroll ko. "Hindi namin namalayang niyong oras, Ali." 

Hindi ko alam kung sinsero ba ang pagkakasabi niya, seryoso naman ang mukha niya pero parang 'di naging sapat sa akin ang paliwanag niya. 

Hindi niya namalayan ang oras? Aish, may wristwatch siyang suot, makikita niya ang oras doon. 

Nakisiksik siya sa aking gaming chair. "I will help, babe. Hindi p'wedeng 'di tayo magkasama, Ali. Kung nasa'n ka, nandoon din dapat ako. We promised each other right? Nothing will separate the two of us." nakangising sabi niya sa akin at sabay kaming nag-aral.