"Mommy," napalingon ako ng marinig ang boses ng panganay kong anak. "Annarise, broke this mommy." Pinakita niya sa akin ang sirang cable wire ng kanyang charger sa tablet.Napabuga na lang ako nang hangin ng makita kong gunit-gunit na ang charger na hawak ni Axel. Axel was eleven years old, while Annarise was eight years old.Hinawakan ko ang buhok ni Axel, "magpapabili na lang ulit tayo kay daddy, okay? You will also scold Annarise once, so that she won't touch your belongings." bilin ko sa kanya at agad naman siyang tumango. Pero, duda akong pagagalitan niya ang kapatid niya. Simulang isilang ko si Annarise naging best kuya na siya sa kapatid niya. Kapag nga umiiyak ito, siya na mismo ang nagpapatahan. Naging supportive brother siya sa mga kapatid niya. "Annarise!" tawag ko sa pangalan ng pangalawang anak namin ni Xerxes. "Mommy!" Agad ko namang narinig ang boses niya at mga paang palapit sa aking p'westo. "Why po, mommy?" nakangiting tanong niya s
"Xerxes! Hintay!" malakas na sigaw ko kay Xerxes, ang bilis kasi niya maglakad. Alam naman niyang maliit ako kumpara sa kanya kaya nahuhuli ako sa paglalakad niya."Alistair, mahuhuli tayo sa pagpasa ng project natin baka umuwi agad sila Ma'am." pagmamadaling sabi niya sa akin, lumingon siya sa akin at pinuntahan niya ako sa aking p'westo saka ako inalalayang lumakad. Sabay na kaming naglalakad ngayon."Alam mo namang maliliit ang mga binti ko, Xerxes! Kasalanan ko bang maliit akong babae." pagtatampo ko rito at napanguso sa kanya habang hila-hila pa rin niya ako.Huling linggo na namin bilang senior high school student, papasok na kami bilang college student ni Xerxes buti na lang talaga parehas ang kursong kinuha namin.Napahawak ako sa aking kanang dibdib ng makarating kami sa English department, nagtaas-baba ang aking balikat dahil sa bilis maglakad ni Xerxes.
"Ma," tawag ko kay Mommy ng makauwi ako galing sa paglabas namin ni Xerxes."Alistair, are you okay, princess?" nag-aalalang niyang tanong sa akin.Dahan-dahan akong tumango sa kanya. "Inatake ako kanina, mommy." Umupo ako sa isahang sofa namin. "Buti na lang nawala rin po agad ng makainom ako ng tubig."Bakas sa mata niya ang pag-aalala sa akin. Lumapit siya sa akin at hinawakan ang aking dalawang kamay."Is the pain throbbing, princess?" she asked me a worried question. Even if Mommy doesn’t show it to me I know she cares deeply about me.Umiwas ako ng aking tingin sa kanya. Binasa ko ang aking ibabang labi dahil ramdam kong nanunuyo na ito dahil sa nerbyos na nararamdaman ko.Dahan-dahan akong tumango kay mommy. "Mom, sure po bang effective iyong gamot na tina-take ko po?"Hindi naman siya, hindi ako
"Hi po, Tita Anna! Good morning po! Si Alistair po?"Napahinto ako sa paghakbang pababa ng bahay namin nang marinig ang boses na iyon. Ang boses ni Xerxes."Nasa k'warto pa niya, Xerxes, iho. Pero, pababa na rin si Ali. Bihis na bihis ka yata, saan ang punta niyo ngayon?"Napakunot ang aking noo at naguguluhan sa kanilang usapan. Nakabihis si Xerxes? May pupuntahan ba kami na nakalimutan ko?Kinagat ko ang aking kanang kamay at pilit na inaalala kung may lakad ba kami ngayong araw."Wala talaga. Wala siyang sinabing may lakad kami ngayon." Nakakunot na ang aking noo at pilit na inaalala sa aking isipan kung may sinabi ba talaga siya sa akin pero wala talaga akong maalala."Ako lang po, Tita Anna. Pinapapunta po kasi ako ngayon ng adviser namin sa school."Huh? Pinapapunta siya ni Mrs. Reyes sa school? Para sa
Hapon na pero wala pa rin akong nakukuhang text galing kay Xerxes. Hindi pa rin kaya tapos iyong pinapagawa ni Mrs. Reyes sa kanya?Nakatulog na lang ako lahat-lahat kahihintay sa text niya pero wala akong natanggap man lang.Bumaba ako sa sala namin at tumungo roon sa dining, nakita ko si mommy na nagluluto ng pancake. Kinuha ko ang pitchel sa refrigerator, nagsalin ako sa aking baso."Princess, gising ka na pala. Gusto mo?" Lumingon ako kay mommy habang nilalagok ko ang aking tubig."Opo, mommy. Thank you po." aniya ko at nilagyan ulit ng tubig ang aking baso.Dinala ko ang aking baso sa lamesa, kumuha na ako ng dalawang plato at dalawang tinidor. Inayos ko na ito sa dining table namin."Ali," napalingon ako kay mommy ng tawagin niya ang pangalan ko. "Ayos na ba ang pakiramdam mo? Sumasakit pa rin ba?"
"Hi, babe!"Ang aga niya ngayon. Alam kong bawal ma-late sa entrance examination pero sobrang aga naman niya."Good morning," tipid na bati ko sa kanya.Nilagay ko sa tabi niya ang bagpack kong kulay pink, "kumain ka na, Xerxes?" pagtatanong ko sa kanya at nilahad ang aking kanang kamay."Mm-hmm... But, I want to see you eating, babe." anito sa akin at nakita kong may ngisi sa kanyang labi."Ang pilyo mo na naman, Xerxes! Kumain na tayo baka mahuli tayo mamaya!" saway ko sa kanya at kinurot ang kanyang tagiliran.Pasaway naman kasi.Sumakay na lang kami ng jeep papunta sa Carter's University, malapit lang naman ito sa subdivision kung saan kami naninirahan."Sana makapasa ako, Xerxes. Kinakabahan tuloy ako." mahinang sabi ko sa kanya at kiniskis ang magkabila kong kamay para mawala
"Hi, my one and only bestfriend, Ali! How are you naman?" Napangiti ako ng makita ang bestfriend ko kahit sa screen lamang ng phone ko. "Tiny, I miss you!" masayang bati ko sa kanya at kumaway sa screen ng phone ko. "Kumusta ka na d'yan, Tiny?""Of course, I'm doing great here, Ali! Look, lalo akong gumaganda and I have a good news for you! Pumasa ako sa Carter's University!" sabi niya sa akin at sumisigaw na siya ngayon sa kabilang screen. Naka-upo ako ngayon sa gitna ng aking kama. Kakauwi ko lang galing sa hospital dahil nawalan ako nang malay tao. Ayon sa doctor may nagpa-trigger sa akin kaya sumakit ang aking dibdib na siyang kinasanhi ko ng consciousness. Dinagdagan na naman ang gamot ko. "Aren't you happy that I passed, Ali?" Nawala ang gumugulo sa aking isipan ng magsalita na ulit si Tiny sa kabilang screen. "Ah? I'm happy for you, Tiny! Makakasama na ulit kita dito sa Pilipinas!" pinasigla ko ang aking boses para 'di siya mag-alala.
"Kuya Zach, dito lang po ako sa National bookstore. Saan ko po kayo hihintayin?" pagtatanong ko sa kanya nang makapasok kami sa mall. "Samahan na kita, nag-promise ako kay tita Anna na hindi ka pababayaan. Come on," aniya sa akin at hinila ang aking kaliwang kamay. Napatitig ako sa kanyang pagkahawak sa aking kaliwang pulso. Napahinto ako sa paglalakad kaya maging siya ay napahinto rin. Tumitig siya sa akin pero ang aking tingin ay nasa kamay niyang nakahawak pa rin sa aking pulsuhan. "Ay! Sorry! Sorry, Ali!" agaran niyang sabi sa akin at bumitaw siya sa aking kaliwang pulsuhan. "Pasensya na, Ali. Nakalimutan kong ilag ka pala sa ibang lalaki. Sorry, ha?" hingi niya ulit sa aking ng patawad. Mahina itong tumawa sa akin at nilagay niya ang kanyang kanang kamay sa likod ng kanyang ulo. "Huh?! O-okay lang po, kuya Zach." said to him and I focused my gaze on something else. "Saan ko po kayo hihintayin after ko po sa National Bookstore?" ulit na tanong