VALERIE PUMASOK NA NGA SILANG DALAWA ni Samuel sa banyo. Kung kanina, lantang-lanta at halatang walang gana sa buhay si Samuel pero ngayon, tila nabuhayan ang binata. Tila naging masigla ito. Hinubád kaagad ni Samuel ang saplot niya sa katawan. Wala na tuloy siyang kahit anong damit. Natawa si Valerie nang makita ang tayong-tayo at maugat na sandata ni Samuel. Mataba iyon at mahaba. Maugat-ugat pa nga. "Grabe naman ang titï na iyan! Galit na galit! Maugat! Akala ko ba wala kang ganang kumilos? Hinang-hina ka kanina pero ngayon, buhay na buhay ka yata?" tumatawang sabi ni Valerie. Ngumiti ng nakaloloko si Samuel. "Ito kasi ang pampalakas ko, Valerie. Ito ang gamot na mag-aalis ng panghihina ko. Halika na sa banyo. Maligo na tayo." Natawa na lamang si Valerie at saka naghubád na rin. Kapwa na sila walang kahit anong saplot. Binuksan ni Valerie ang shower doon at hinayaang umagos sa kanyang katawan ang malamig na tubig. Ngunit tila naging maligamgam na iyon para sa kanya dahil nagsis
VALERIE ISANG LINGGO PA ANG lumipas, hindi pa rin maka-move on si Samuel sa nangyari kay Clarisse. Nagkukulong pa rin ito sa kanyang bahay. Hindi nagpupunta sa kanilang kumpanya. Nalaman ni Valerie mula kay Shaun na may trauma pala si Samuel sa ganoon. Noong mga bata kasi sila, may namatay dahil sa pang-aasar ni Samuel. Kaya ganoon na lang ang nangyayari kay Samuel nang mamatay si Clarisse. "Ate! May naghahabap po sa iyo sa labas," sabi ng pinsan niyang si Lyka. Kumunot ang noo ni Valerie. "Ha? Sino naman?" Binilisan niya ang pagliligpit ng kanyang pinaghigaan bago lumabas ng kanyang kuwarto. Kumunot ang noo niya nang makita ang isang magandang ginang na nakasandal sa isang magandang sasakyan. Kahit may edad na ang babae, mahahalatang napakaganda nito noong kabataan niya pa. "Magandang umaga sa iyo, hija. Ikaw ba si Valerie?" sabi ng magandang ginang sa kanya. Nagtataka man pero ngumiti si Valerie. "Ako nga po. Sino po kayo?" Matamis na ngumiti ang magandang ginang. "N
VALERIE NILAPITAN NI VALERIE ANG NAKATULALANG si Samuel. Hindi pa rin sila makapaniwala na wala na si Clarisse. Dahil kasi sa mga masasakit na sinabi ni Samuel sa dalagang si Clarisse, palagi siyang nag-iisip at lalong na stress. Kung kaya naman lalong lumala ang sakit niya and worst, tuluyan na siyang namaalam. Pero hindi naman maaaring sisihin si Samuel dahil si Clarisse naman ang may gusto ng ganoong set up. At si Clarisse rin ang nakiusap kay Valerie na huwag sasabihin kay Samuel ang tungkol sa sakit niya. "Kasalanan ko ito.... kasalanan ko kung bakit nawala siya kaagad. May ilang buwan pa sana siya pero dahil sa pagiging masama ko, iyan ang nangyari sa kanya," nanginginig ang labing sabi ni Samuel. Hinaplos ni Valerie ang balikat ni Samuel. "Wala kang kasalanan. Wala ka naman kasing alam. At isa pa, siya naman ang may gusto ng lahat. Siya ang nagsabi na huwag sasabihin kahit kanino ang sakit niya. Siya ang humiling sa akin na makasama ka. Siya lahat. Kaya aware naman siy
SAMUEL YAMOT NA YAMOT SI SAMUEL kay Clarisse habang kumakain sila. Napansin niya kasi na parang lalong nagiging pabebe si Clarisse. Panay pa ito sabi sa kanya na masakit ang kanyang ulo. Iritang-irita tuloy siya. "Ano ba? Puro ka na lang ganiyan. Tanggalin mo na lang iyang ulo mo," sarkastiko niyang sabi bago asar na tumawa. Napatingin sa kanya si Clarisse. Naluluha ang mga mata nitong nakatingin sa kanya. Pero wala siyang nararamdaman na awa. Wala talaga siyang pakialam kay Clarisse. "Bakit ayaw mong maniwala na masakit ang ulo ko? Hindi ka ba naaawa sa akin? Hindi ka ba naniniwala sa mga sinasabi ko sa iyo?" mapait na sambit ni Clarisse. "I'm sorry, Clarisse pero wala talaga akong awa na nararamdaman para sa iyo. Bilisan mo na lang palagi kumain, ha? Huwag mong bagalan dahil lang akong naiirita." Gumuhit ang lungkot at sakit sa mukha ni Clarisse pero walang pakialam si Samuel doon. Wala siyang kaalam-alam na habang lumilipas ang mga araw, lalong lumalala ang sakit ni C
VALERIE NAKAUPO SA LABAS NG BAHAY na iyon si Valerie nang biglang dumating si Shaun. Nagtaka si Valerie kung bakit dumalaw ang binata pero hindi na siya nagtanong pa. "Oh bakit napadalaw ka yata?" tanong niya kay Shaun. "Wala naman. Trip ko lang magpunta dito. Bawal ba?" sagot ng binata sa kanya. Tumawa si Valerie. "Wala naman akong sinabing bawal. Nagtaka lang naman ako kung bakit ka napadalaw." Bumaga ng hangin si Shaun at saka siya tinitigan. Simula nang magkaayos silang dalawa ni Samuel, hindi na sila masyadong nakapg-usap ni Shaun. At ayos lang din naman sa kanya iyon dahil ayaw naman niyang magselos si Samuel. Minsan kasi iba ang takbo ng utak ni Samuel. Pakiramdam niya tuloy masyado siyang maganda kaya nababaliw sa kanya si Samuel at kulang na lang magwala ito kapag may kasama o kausap siyang lalaki. "Si Samuel kasi kanina ko pa tinatawagan pero hindi naman sumasagot. Akala ko magkasama kayo dito ngayon. Gusto ko sanang maki-join sa inyong dalawa kahit third wheel
VALERIE "Tahan na, Clarisse. Huwag ka ng umiyak," wika ni Valerie habang hinihimas ang likod ni Clarisse. Pinahid nito ang kanyang luha. "Salamat, Valerie. Salamt dahil kahit na may mga nasabi ako sa iyong hindi maganda at may mabigat akong hiling, maayos mo pa rin akong pinakikitunguhan. Mabait ka pa rin sa akin." Ngumiwi si Valerie. "Eh matitigok ka na rin naman kaya pumayag na ako. Tinupad ko lang ang last wish mo." Namilog ang mata ni Clarisse bago natawa. "Loko ka ngang talaga. Natatawa ako kung paano ka magsalita pero ang sarap mong kausap, ha. Alam mo ba dati, ang dami kong kaibigan. As in madami. Pero lahat sila, plastik. Walang totoo kahit isa. Hindi ko alam na inggit pala sila sa akin dahil sa kung anong mayroon ako. Ang hindi nila alam, may problema rin ako." "Bakit? Eh 'di ba mayaman ka man? Marami kang pera. Bakit hindi ka masaya? Bakit ayaw mong sabihin sa pamilya mo?" Bumuga ng hangin si Clarisse. "Hindi lahat ng taong may pera o mayaman, masaya talaga ang