Semua Bab Her Possessive Sugar Ninong (SPG): Bab 1 - Bab 10

SAMARAH "Gumising ka na diyan, Samarah! Akala mo yata prinsesa ka para gumising ng tanghali!" sigaw ng kanyang tiyahin na si Rosie. Dahan-dahang iminulat ni Samarah ang kanyang mga mata. Inaantok pa siya pero wala siyang magagawa. Siya kasi ang nakatoka sa pagtitinda ng pares mula ala syete ng gabi hanggang alas kuwatro ng madaling araw. Ala singko na siya nakatulog at alas nuebe na ng umaga ngayon. Ilang oras lang ang naging tulog niya. "Ano po ang almusal natin, tita?" tanong ni Samarah sa kanyang tiyahin. "Aba! Ewan ko sa iyo! May usapan na tayo, 'di ba? Lumalaki na ang gastusin ko kaya napag-usapan na nating ikaw na ang sasagot sa almusal mo at tanghalian. Kapag may sobra na ulam sa tanghalian, puwede mong kainin. Kapag wala, eh 'di wala. Hapunan lang ang sagot ko sa iyo. Huwag mong bawasan ang kung anumang pagkain sa ref. Para sa mga anak ko iyan. May sahod ka naman kahit papa'no sa pagtitinda mo ng pares, 'di ba?" mabilis na sabi ni Rosie. Hindi na lang nagsalita si S

SAMARAH "Ano na, Samarah? Wala ka pa ring nahahanap na trabaho? Ano? Lumalaki na ang gastos ko sa iyo! Ang mahal ng bilihin! Halos hindi na tayo nangangalahati sa nabebentang pares tapos sahod mo pa!" pagrereklamo ng kanyang tiyahin. "Pasensya na po, tita. Hindi pa tumatawag ang kaibigan kong si Dina pero pupunta po ako doon sa Linggo. Kahit huwag niyo na po akong sahuran. Ganoon pa rin po ang gagawin kong pagbabantay dito sa paresan. Kahit libre na lang po ang pagkain ko mula almusal hanggang hapunan. Ayos na po sa akin iyon," wika ni Samarah bago tipid na ngumiti. Ngumuso si Rosie bago nag-iwas ng tingin. "Okay sige. Sinabi mo iyan, ha. Hindi na kita sasahuran. Pero libre na ang pagkain mo dito. Mainam ng makatipid ako kahit papaano. Okay sige, mamayang ala syete, ikaw na ang papalit sa akin dito." "Sige po, tita. Marami pong salamat," masayang sabi ni Samarah. "Basta, kailangan mong humanap ng trabaho, Samarah. Dahil kung hindi, pasensyahan na lang tayo. Mapapalayas kita

SAMARAH "Good morning, Samarah! Mag-almusal ka na. Ibinili ko ng almusal ang perang ibinigay mo sa akin kagabi. Saan pala galing iyon?" nakangiting bungad sa kanya ng tiyahin niyang si Rosie kinaumagahan. Bumuga ng hangin si Samarah. Ngayon na lang siya ulit makakapag-almusal. Simulan kasi nang magkaisip siya at magkaroon ng trabaho bilang bantay sa paresan, hindi na siya nakakapag-almusal ng libre. "Sa kaibigan ko po iyon. Sumama ako sa kanya kagabi. Sinabi ko sa kanya na ipasok ako sa club bilang waitress. Malaki raw po ang sahod doon. Waitress naman po ang trabaho ko," sagot niya. "Waitress nga pero may iba ka pang sideline sa club na iyon. Club iyon kaya maraming lalaki ang hayok doon," biglang singit ng pinsan niyang si Fiona. "Hayaan mo na siya, Fiona! Kung ano man ang maging sideline niya sa club na iyon, wala ka ng pakialam! Ang mahalaga, makakapag-ambag siya sa mga gastusin dito!" suway ni Rosie sa anak. Umirap naman si Fiona. "Tsk! Kahit na. Kadiri naman ang sideline

SAMARAH Napangiwi si Samarah dahil humihilab ang kanyang tiyan. Hindi siya nahiyang kumuha nang kumuha ng pagkain kaya nakarami siya. Bahagyang lumaki nga ang tiyan niya ngayon sa dami ng kanyang kinain. Ngayon, nadudumi na siya. Matapos makipag-usap ni Hendrix sa mga kaibigan niya sa bahay na iyon, nilapitan niya si Samarah nang mapansing hindi maitimpla ang itsura nito. "Ano ang nangyayari sa iyo? Bakit ganiyan ang itsura mo?" tanong ni Hendrix sa kanya. Sumenyas siya kay Hendrix na lumapit sa kanya at iyon nga ang ginawa ng binata. Nanghihina niyang inilapit ang kanyang bibig sa tainga nito. "Na-Nasaan ba ang banyo dito? Taéng-taé na ako. Parang anumang oras, sasabog na ang taé ko dito," aniya bago nalukot ang mukha. Bakas sa mukha ang labis na pagkabigla ni Hendrix kasabay ng pagbuka ng bibig nito bago napailing. Lumikha ng tunog ang nagkiskisang ngipin ng binata. "Nakakahiya ka namang babae ka! Sinabihan na kasi kitang huwag kakain ng marami pero hindi ka nakinig

SAMARAH Pinagmasdan ni Samarah ang kanyang itsura sa salamin. Suot niya ang simpleng dress na hanggang tuhod ang haba, sleeveless ito kaya masisilayan ang makinis niyang braso. Pinagmasdan niya ang kanyang mukha sa salamin. Naglagay lang siya ng kaunting lipstick at inahit niya ang kalat sa kanyang kilay kaya lalong nagbigay ng ganda iyon sa kanyang mukha. Makapal na kasi ang kilay niyang may maayos na hubog. Sinamahan pa ng natural na namumulang pisngi. Pagkalabas niya ng kanyang kuwarto, nakita niya ang nakataray na mukha ni Fiona. Nakapamaywang itong nakatingin sa kanya. "Ano? Gandang-ganda ka sa sarili mo? Akala mo ba maganda kang talaga? Oo maputi ka at makinis pero iyon lang iyon. Sa ganda? Wala ka namang panama sa akin. At saka, ano ka ba dito sa bahay? Katulong ka lang naman. Ako? Prinsesa. Hindi ko na kailangan pang magtrabaho sa club na iyon para lang kumita ng pera. May mabait kasi akong nanay na ginagawa ang lahat para buhayin ako. Ikaw ba? Mayroon ka ba no'n?" mapa