KARINAAndito kami ngayon sa interrogation room sa Muntinlupa. Kasama ko din sina, Sergio at Ash. Ina-antay naming ang pagdating ni Francis dahil kasama siya ng pulis na kukuha sa suspek na pumatay kay Catalina. “Are you okay?” Nag-alalang tanong sa akin ni Sergio. Ramdam niya sigurong kinakabahan ako. Sasagot n asana ako ngunit bumukas ang pintuan at bumungad sa amin ang lalaking may malaking katawan naka-posas. “Maupo ka.” Utos ni Ash sa kanya at inupo siya ni Francis sa harapan namin. “Anong kailangan niyo sa akin? Case close na ang kaso at umamin na ako sa kremin. Ano pa ang kailangan niyo?” Sunod-sunod na tanong niya sa amin. Kita ko sa mga mata niya ang pagkabahala. Para siyang may itinatago pa rin sa amin.“Easy ka lang, hindi ka namin kakagatin, may ilan lang kaming katanungan.” Si Ash ang sumagot. “Nasabi ko na lahat sa korte—”“Eh di sabihin mo ulit!” Singhal niya dito na ikinagulat ko din. Hinila siya ni Francis palayo sa amin. Hindi ko narinig ang sinabi niya dito pero
KARINA“Mag-iingat ka.” Hinalikan niya ako sa noo at niyakap ng mahigpit.“Ikaw din.” Paalam ko sa kanya. Alanganin pa siyang bitawan ang dalawang kamay ko pero kailangan na naming umalis. Patungo kami ngayon sa hospital kung nasaan ang mag-ina ni Tomas. Kasama ko si Ash at Francis. Si Sergio naman at ang ibang mga kapulisan ang magtutungo sa Alvarez corporation upang hulihin si Bernadette at si Marla. Panatag naman ako dahil marami siyang police na kasama.“Kailangan na naming umalis, magkita na lamang tayo mamaya.”Kinabig niya ang batok ko at hinalikan ako sa labi bago niya ako bitawan. “Mag-iingat ako Sergio.” Wika ko sa kanya bago ko siya tinalikuran. Kaagad akong sumakay sa van, patungo sa hospital. Kumaway pa siya hangang makalayo na kami.“Sigurado ka bang sa farm mo muna natin sila dadalhin?” tanong ni Ash kay Francis.“Yes, ilang araw lang naman. Sabi ni Tomas, need ng anak niya ng heart transplant. Wala pang compatible donor kaya hindi pa nila magawa ang operasyon. Pero ang
KARINA “Saan niyo ba talaga kami dadalhin?” angil ko sa lalaking nagpapangap lang pala na pulis. May mga iilan ding silang pulis na kakampi kaya may dala silang police mobile upang hindi namin mahalata. Katabi ko ngayon si Ash at pareho kaming nakaposas. Hindi pa rin siya nagigising. Hindi na ako lumaban dahil tagilid kami sa kanila. Masyado silang marami at pinagbantaan pa ako na kung kikilos ako ay papatayin nila si Ash kaya hinayaan kong bihagin nila kami. “Huwag kang maingay diyan!” singhal niya sa akin. Nag-alala na ako sa maaring mangyari. Dapat sa mga oras na ito ay nahuli na nila si Bernadette at Marla. Ngunit malakas ang kutob ko na sila ang may kinalaman nang pagpapadukot sa amin. Sigurado din akong sa mga oras na ito ay alam na si Sergio na hindi kami nakarating sa farm ni Francis. Sana lamang ay maging ligtas pa rin siya. Hindi ko alam kung ano pa ang plano nilang gawin sa amin ngunit umaasa ako na magkikita pa kaming muli. Napalingon ako sa tabi ko nang gumalaw si Ash.
SERGIONaglalagablab na apoy mula sa kamalig ang bumungad sa amin. Mabilis akong bumaba at tumakbo patungo doon. Umaasang aabutan pa namin sila ng buhay ngunit sa laki ng apoy malabo na kaming makapasok.“Karina! Karina!” malakas na sigaw ko habang pinapanuod ang pagkatupok ng apoy nito. Pinigilan kami ni Francis na makalapit dahil gusto na naming pasukin ang loob nito. Kung hindi dahil sa unknown number na tumawag sa phone ko kanina at sa taong nag-send ng pictures at address kung nasaan sila hindi namin sila mahahanap.“Karina!”“Ashley!”Napaluhod na lamang ako sa damuhan. Wala akong nagawa, hindi ko siya nailigtas. Nahuli kami ng dating. Natakasan na kami ni Bernadette at Marla nakuha pa nila si Karina at Ash. Walang ibang dapat sisihin nito kundi ako! Wala akong silbi!“Aahhh! Karina!”Parang sasabog ang dibdib ko sa labis na galit at paghihinagpis. Kung naging mabilis lang sana ang kilos ko. Hindi sana nangyari ang lahat ng ito. Hindi sana nauwi sa kamatayan nila ang paghihigant
KARINAI saw his eyes burning with pleasure. When I slowly licked his erect manhood. Mahihinang ungol ang namutawi sa kanyang labi. Ito naman talaga ang plano ko. Ang pabaliwin ng husto ang isang Sergio Alvarez! Ang sirain siya sa kanyang asawa’t anak pati na rin ang guluhin ang kanyang buhay. Isang taon din akong nag-plano na bumalik dito sa Alvarez Building Industry. Bilang sekretarya niya at bilang si Katherine. Ang aking pinakamamahal na kakambal na kinitil ang sariling buhay dahil sa walang kuwentang lalaking ito! At ngayon nandito na ako para umpisahan ang pagdurog sa lalaking naging dahilan ng pagkasawi niya. Hinding-hindi na ako aatras pa!“Fvck! I can’t take it anymore baby!” Gigil na usal niya at mabilis niya akong hinila. Pinatalikod niya ako at itinukod ko ang aking tuhod sa ibabaw ng kama. Kahit puno ng galit ang aking puso. Kusang nagre-response ang aking katawan dahil sa mainit na haplos niyang nagpapataas ng sensation na namamagitan sa amin. Inabot niya ang aking labi
KARINA“Hi sis, kumusta ka na? Masaya ka ba kung nasaan ka ngayon? Masaya ka ba…kasi iniwan mo akong mag-isa? B-bakit? B-bakit—”Tuluyan na akong napahikbi sa harapan ng kanyang libingan. Matapos nang may mangyari sa amin ni Sergio kagabi ay lumiban muna ako sa trabaho sa opisina niya. Sinabi ko na lang na masama ang pakiramdam ko at naniwala naman siya. Birthday kasi namin ni Katherine ngayon. Kaya nandito ako sa libingan niya. Gusto ko siyang sumbatan sa tuwing nagpupunta ako dito. Gusto kong sabihin sa kanya kung gaano ako ka-miserable ngayon. Kung gaano kabigat ang nararamdaman ko. Pero kahit ganun gusto ko pa rin marinig niya na mahal na mahal ko siya. At hindi ko pa rin magawang patawarin ang lahat ng taong nanakit sa kanya. Lalong-lalo na si Sergio!“Happy birthday, sa atin Katherine.”Hinipan ko ang isang kandila at nagpunas ako ng luha. Pero patuloy parin ito sa pag-agos sa aking pisngi.“Naalala mo ba noon? Hindi tayo halos makapag-celebrate ng birthday kasi kapos tayo sa pe
KARINAKinabukasan ay pumasok na ako sa opisina. Hindi natulog si Sergio kagabi sa condo ko dahil tinawagan siya ng kanyang ama. Ayaw pa nga sana niyang umalis pero nahihimigan kong may importante silang pinag-usapan kaya napilitan siyang iwan ako.“Good morning Ma’am!” nakangiting bati sa akin ng security guard sa lobby. Sinuklian ko naman ito ng matamis na ngiti bago ako pumasok sa loob.“Sandali! Pasabay!” Nagmamadaling pigil sa akin ni Marla. Pinindot ko ulit ang elevator upang hindi ito tuluyang magsara.“Belated happy birthday.” bati niya.“Salamat Marla.” Nakangiting sagot ko sa kanya. Actually dalawa kaming secretary ni Marla sa office ni Sergio. Sa ibaba lang ang table niya kasi siya ang nag-aasikaso ng internal papers para kay Sergio. Ako naman ang nakatoka sa schedule at meeting niya sa loob at sa labas kaya mas madalas akong nakakasama ni Sergio. Si Marla din ang nag-training sa akin nang bumalik ako. Isang buwan pa lamang ang nakalipas. Pinalabas niyang kinailangan kong m
KARINAHinatid niya ako sa condo pagkatapos naming mag-dinner sa isang restaurant. Tumawag daw kasi si Catalina at may sakit daw ang anak nito. Sa ngayon ay wala pa akong balak mag-demand sa kanya dahil hindi pa siya tuluyang kumakapit sa akin. Pero sa oras na maramdaman kong baliw na siya sa akin ay saka ko uumpisahan ang aking plano dahil hindi naman ako nagmamadali. Pagkapasok ko sa condo ay dumerecho ako sa kuwarto. Ibinaba ko ang bag sa ibabaw ng kama at pabagsak akong humiga sa malambot na kama. Nang pumikit ako ay lumarawan sa aking isip ang mga nangyari sa amin ni Sergio. Kung paano niya akong inaangkin ng paulit-ulit at kung paano niya sinasabi sa akin kung gaano niya ako kamahal. Ayokong maniwala sa kanya na minahal niya ang kapatid ko. Dahil kung totoo man yun. Hindi sana niya pinili si Catalina kaysa kay Katherine kahit na gaano pa kalalim ang dahilan. Sarado ang utak ko sa ano mang paliwanag niya. Mabigat ang katawan na bumangon ako sa kama. Nagpunta ako sa malaking ca