ตอนที่ 27 ไข่เจียว

[ฉันจะไปส่งเธอที่สนามบินเอง]

[ใครอนุญาต!] เสียงที่ดังขึ้นมาทำให้บอดี้การ์ดคนสนิทสะดุ้งเฮือก ไม่คิดว่าเจ้านายจะย้อนกลับมา

[งานเข้าแล้ว]

หมั่บ!!

น้ำตาลโดนลากกลับไป เธอไม่ได้ต่อต้านแต่ยอมเดินตามเขาไปโดยดี แผ่นหลังกว้างนั้นทำให้เธอเอาแต่มองพร้อมตั้งคำถามในใจว่าเขาเป็นคนแบบไหนกันแน่ ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้าลากเธอมาแล้วผลักไสให้คนอื่น มาตอนนี้กลับลากเธอกลับโดยไม่สนใจว่าเธอจะรู้สึกยังไง

ตุ่บ!!

เธอถูกเหวี่ยงลงบนที่นอนจนหงายหลังลงไป

ปัง!!

เสียงประตูดังขึ้นหร้อมภาพแผ่นหลังที่หายไป น้ำตาลลุกขึ้นนั่งแล้วมองไปยังประตู เธอไม่ได้มีท่าทีใด ๆ คงเป็นเพราะเธอยังช็อกกับคำพูดและการกระทำของเขา ถ้าเมื่อกี้เขาไม่ไปลากเธอกลับมาจะเกิดอะไรขึ้นกันนะ ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงไม่ฆ่าเธอทิ้งตอนนี้กันล่ะ หรือเขาต้องการให้เธอตายทั้งเป็น

ในบรรยากาศที่เงียบสงบ น้ำตาแห่งความโศกเศร้าเริ่มไหลรินลงมาจากดวงตาสีน้ำตาลอ่อนของเธออีกครั้ง หยดน้ำใสไหลเป็นทางยาวลงมาบนแก้มที่ซีดเซียว ราวกับสายฝนที่โปรยปรายลงมาในยามพลบค่ำ เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ พยายามกลั้นสะอื้นที่จุกแน่นอยู่ในอก แต่เสียงสะอื้นก็ยังเล็ดลอดออกมาเป็นเสียงแผ่วเบา

ดวงตาของเธอแดงก่ำจา