4

“Please take a sit, if you don't mind to join me her-"

Hindi na natapos nito ang kanyang sasabihin ng may sumingit sa usapan namin.

“Ano ba Kiro! Umayos ka talagang t*t*dy*k*n kita.” sabi ng babae na nasa gilid nito.

Hindi ko ito napansin dahil siguro masyadong kay sir Kiro ako nakapokus at hindi ko siya napansin.

“Pasensya kana, Ria right? Nice to meet you, I'm Renee girlfriend ng h*******k na ito.” nakangiti itong inilahad ang kanyang palad sakin.

Kahit naguguluhan ay inabot ko ito at binigyan siya ng pilit na ngiti.

“N-nice to meet you po, Ms. Renee.” mahinahon at pinilit kong maging pormal sa harap nila.

“Wag mo na masyadong intindihin si Kiro talagang malakas lang saltik ng isang 'yan.” sabi pa nito saka naka ngiti akong hinarap.

“Hey, babe that's too much kung hindi lang kita mahal eh-

Narinig ko pang bulong nito pero hindi na tapos ng magsalita ulit si Ma'am Renee.

“May sinasabi ka Mr. Alverez?” mataray na sambit ni ma'am Renee.

“Wala Mrs. Alverez.” nakasimangot na tugon nito lihim all napatawa dahil sa naging reaksyon ni ma'am renee ng tawagin Siya nitong Mrs. Alverez saka inagaw ang atensyon ko.

“If you don't mind, I have a word with you after your shift Ms. Fernandez.” may bahid na sensiridad na sambit nito.

Muli at nakaramdam ako ng pangamba at kakaibang kaba dahil sa sinabi nito.

Mukhang seryosong usapan ang aasahan ko sakanya at ano naman kaya iyon.

Hindi kaya tungkol sa kanya.

__________

Ria's Pov

Napatingin ako sa kambal habang mahimbing na natutulog sa tabi ko. Mukhang masyadong silang napagod sa paglalaro kanina.

Muli ay nanumbalik sakin ang mga alaala ng nakaraan na tila hindi ko na matatakasan pa.

Ang nakaraan na pilit ko nang kinalimutan at pilit ibinaon sa limot. 

Mga alaalang sumira ng pangarap at buhay ko pangarap na hindi ko aakalain ng dahil sa isang gabing pagkakamali ay tuluyang sinira ang buhay ko.

Napatingin ako sa wall clock na nakasabit sa dingdong ng kwarto namin. Quarter to 10 na pala hindi ko namalayan na napahaba ang pagiisip ko.

Muli ay naalala ko nag pag uusap namin ni Sir Kiro, mga bagay na hindi ko inasahan at inasahan na mangyare.

“Ms. Fernandez, can I have a word with you?” nagulat ako ng biglang sumulpot sa gilid ko si Sir Kiro akala ko umuwi na ito.

“Ano pa po ba ang kailangan natin pag usapan sir kiro, lumayo na po ako para makaiwas sa gulo at hindi na makagulo pa ng nanahimik na relasyon.” seryosong komprontra ko sakanya.

“Chillax, Ms. Fernandez hindi ako pumunta para manggulo or what, like I said just want a word with you.” natatawang sambit nito sakin.

Humugot ako ng mahabang buntong hininga saka pumayag sa nais nito na makipag usap sakin.

Marami itong sinabi sakin at alam nila na nabuntis ako ng kaibigan nila bigla naman ako kinabahan pero napagalaman ko na pinadala ni Sir Xeanus si Franco sa Spain dahil umano nabuntis nito si Ember at a-ako.

Hindi ko lang lubos maisip na magagawa ni Franco na pagsabayin kame ni Ember. Marami pa itong sinabi pero hindi ko na pa kinaya ang iba.

Masyadong personal ang iba at hindi ko maaatim na totoo lahat ng 'yun.

Marami itong sinabi sakin at alam nila na nabuntis ako ng kaibigan nila bigla naman ako kinabahan pero napagalaman ko na pinadala ni Sir Xeanus si Franco sa Spain dahil umano nabuntis nito si Ember at a-ako.

Hindi ko lang lubos maisip na magagawa ni Franco na pagsabayin kame ni Ember. Marami pa itong sinabi pero hindi ko na pa kinaya ang iba.

Masyadong personal ang iba at hindi ko maaatim na totoo lahat ng 'yun.

***

Matapos ng paguusap namin ay nagpaalam na ako dito at agad na dumaan sa malapit na bakery para bilhan ang kambal ng paborito nilang donut.

Wala nga ako sa wisyo hanggang sa makauwi ako sa bahay, naabutan kong papalabas na si Ate Hilda sa bahay pinatulog na raw niya ang kambal. Masyado raw napagod kakalaro ang mga ito kaya agad rin nakatulog.

Pilit kong iwinaksi ang mga bagay na pilit bumabalik sa aking alaala na patuloy lang pinapaalala na gaano ako ka hindi ka halaga at hindi worth it na mahalin.

Muli ay pinilit kong matulog dahil maaga pa ako bukas sa trabaho namin sa palengke.

Kinabukasan ay nagising ako sa tunog ng alarm clock, nag alarm ako para maaga ako makapag hands ng trabaho.

Linggo ngayon kaya kailangan ko pumuntang palengke para magtinda sa pwesto ni Aling Tes.

Napatingin ako sa mga anak ko na mahimbing parin ang tulog ng kambal.

Mapait akong napangiti habang pinagmamasdan ang mga anak ko. 

Pero may naramdaman akong kakaibang sakit, pakiramdam ko may pinagkait ako sa buhay nila.

Ang makilala nila siya.

_______

“Ria hija,” tawag nito sakin kaya napatingin ako kay Aling Tes na abala sa pag rerepak ng mga sari-sari na gulay.

“May kailangan kayo Aling Tes?” nagtatakang tanong ko kasi hindi ko maintindihan hindi kasi siya komibo.

“Maaga tayong magsasara mamaya dadaan pa ako ng hospital nagkaroon ng komplekasyon yung asawa ko. Walang ibang magbabantay dahil sa susunod na buwan pa makakauwi ang dalawa kong anak galing ibang bansa.” malungkot sa sambit nito kaya pala napansin kong puyat at nangangayayat si Aling Tes.

Malaki ang utang na loob ko sakanya dahil siya ang una namin nilapitan ni Eve ng manganak ako, kulang yung ipon ko kaya siya ang umabono kaya kahit may trabaho na kame ay tumutulong parin ako sa pwesto nito.

“Kamusta na po ang asawa niyo, Aling Tes?” mahinahon kong tanong, isa rin si Mang Kanor sa tumulong na idala ako sa hospital ng kabuwanan ko na sa kambal.

“N-naawa n-na a-ako sakanya hinihintay niya ang dalawa naming anak kasi nais niya itong masilayan, hindi ko alam pero hindi ko kakayanin kapag may nangyareng masama sakanya. Bumukod na ang mga anak namin ang bawat isa nalang ang kasama namin.” nagsimula na itong humagulgol tanging pagyakap at pag alo lang ang kaya kong ibigay at iparamdam rito.

“Wag kayong mawalan ng pag asa Aling Tes, may awa ang diyos paniguradong pagsubok ito pero malalampasan niyo pp ito ng asawa niyo manalig lang po tayo sa kanya at sa plano niya.” sambit ko saka hinimas-himas ang kanyang likuran.

Alas tres kame nag sarado ng pwesto, pinakamusta ko nalang rito ang asawa niya at magpakatatag siya.

Hindi kasi pumasok si Eve may inasikaso raw ito kaya ako lang ang kasama ni Aling Tes kanina sa palengke.

Papauwi pa lang ako ng may mamataan akong tao, hindi pa ako ganun nakakalapit ay kilala ko na kung sino ito.

Paano niya nalaman na kung saan ako nakatira hindi maaari, hindi niya maaring makita ang mga anak ko.

Nagmadali akong maglakad maigi kong sinuot ang cap na dala ko muli nilingon ko ito pero tila nagtanong tanong ito tungkol sakin kaya niya ako nahanap.

Hindi ko hahayaan malaman niya ang tungkol sa mga anak ko, hindi ko hahayaan mangyare ang bagay na kinatatakutan ko.