3

Nang makarating sa cashier ay nakita ko doon si Leigh na inip na inip nang naghihintay sakin kaya agad akong lumapit dito.

"Hey what took you so long? Akala ko natabunan ka na ng mga binili mo." Inis na sabi niya. Napatawa nalang ako. Masyado kasi siyang mainipin kahit 5 minutes lang ata siyang maghintay maiinip na siya.

"Sorry nahirapan lang akong hanapin 'yong isa sa nasa listahan but don't worry nahanap ko naman. Ano let's go and pay it." Nakangiting sabi ko.

Ayokong sabihin sakanya na pupunta na naman ako sa condo ni Sage dahil alam kong bubungangaan na naman niya ko. Kailan ba hindi? Basta talaga pagdating sa issue na kasali si Sage ay daeg pa niya ang may armalite na bibig.

Nang makapag-bayad na kami ay nag patulong na din kami sa isang staff na magbuhat ng mga pinamili namin dahil madami-dami ito at hindi namin kaya kung kaming dalawa lang so we ask for help.

"Leigh mauna ka na sa Cafe. May daraanan lang ako sandali." Sabi ko after kong isara ang trunks ng kotse. Tinaasan naman niya ko ng kilay habang naka cross arm.

"At saan ka naman pupunta aber? Don't tell me your going to the lion's den again? Seriously December? Kailan ka ba magtatanda ha?"

"Aish pagbigyan mo na ko Leigh. He is my happiness saka wala pa namang binibigay na sign sakin na sinasabing i should stop na diba. So habang wala pang sign susulitin ko na ang mga oras na makakasama at makikita ko pa siya."

Bumuntong hininga naman ito tanda na sumusuko na siya sa diskusyon namin.

"Fine. But make you when you return maayos ka at hindi namumugto yang mga mata mo sa kakaiyak dahil sa walang pusong lalaking 'yon. Intendes?" Parang nanay na sabi niya. Tumango-tango naman ako at nagsalute pa.

I hug her before she went into the car and drive away. Nagpara na din ako ng taxi papunta sa condo ni Sage. Hindi ko man aminin pero nae-excite akong malaman kung bakit nga ba ko kailangan ni Sage. Anong dahilan?

______

Nakangiti kong tinype ang passcode ng condo ni Sage. I know his passcode dahil ilang beses na din naman akong nakakapunta sa lugar na ito and he told me para daw hindi ko na kailangang abalahin pa siyang pagbuksan ako ng pinto if ever pinapa punta niya ko dito.

"Sage nandito na k--" Hindi ko na natapos ang sinasabi ko ng may isang malakas na pwersa ang humila sakin papasok at isinara ang pinto saka ako sinandal doon.

Nanlalaki ang mga matang tinignan ko ang gumawa non at napa-awang nalang ang bibig ko ng mapagtanto kung sino ang taong nasa harap ko.

"S.. sage? B.. bakit?" Hindi ko maiwasan ang hindi mautal kapag kaharap ko siya. His presence scream power and authority. His presence is telling me how dangerous he is kaya nakakaramdam ako ng takot.

He is not like this back then. He is a sweet person towards me pero nang dahil din sakin kaya siya nagkaganito. I should be blame for that.. for his changes.

Magsasalita pa sana ako ng bigla niyang sinakop ang mga labi ko at marahas akong hinalikan.

"Hmmppp.." Gusto kong magsalita at tanongin siya kung bakit niya ginagawa ito pero hindi ko magawa dahil sa rahas ng halik niya feeling ko nagdurugo na ang labi ko.

Sinubukan ko na din siyang itulak but it's no use dahil imbes na itulak siya ay napahaplos nalang ako sa matipuno niyang dibdib. He's kisses is making me weak to that point na parang gusto ko nalang sumalampak sa sahig. Kung hindi niya lang ako hawak ay malamang kanina pa ko napasalampak sa sahig dahil sa panghihina ng mga tuhod ko.

"Don't try to resist my kisses December. Kailangan ko ng mapag lalabasan ng galit dahil sa pag- aaway namin ni Leandra that's why i need you." Sabi niya nang ilayo niya ng konti sakin ang mukha niya pero agad din naman akong siniil ulit ng mapupusok niyang mga halik.

'Nag-away sila ni Leandra? E anong kinalaman ko don? Bakit ako ang kailangan niyang paglabasan ng galit at bakit hindi si Leandra?'

Pero kahit ganon na ang sinabi niya ay hindi ko parin maiwasan ang matuwa dahil ako ang tinawagan niya. Ako ang kailangan niya kaya lihim akong napangiti.

Tinugunan ko na din ang mga halik niya at isinukbit ko sa leeg niya ang dalawang braso ko at mas lalo pa siyang hinila palapit sa katawan ko.

Ramdam ko na ang init ng katawan niya dahil wala siyang suot na pang- itaas na damit. Naglalakbay din kung saang parte ng katawan ko ang kamay niya.

"Hmm.. Sage.." ungol ko ng bumaba ang labi niya sa leeg ko.

Naibigay ko na din naman sakanya ang sarili ko kaya wala namang masama kung ibigay ko ulit diba?

NAGISING ako dahil sa pagkalam ng sikmura ko. Nagmulat ako ng mata at napangiti nalang ng maalala ko ang nangyare kanina. Tumingin ako sa tabi ko at nakita kong nandoon pa din si Sage at mahimbing na natutulog.

Napabungisngis naman ako. Mukha kasi siyang inosente kapag natutulog pero demonyo paggising hehe..

Tumagilid ako paharap sakanya na ngayon ay nakayakap ang isang braso sa bewang ko at 'yong isa ay nasa ulo ko.

Dahan-dahan kong inangat ang kamay ko to trace his face. From his eyebrows, nose and to his lips. Namumula nalang ako kapag naaalala ako ang mga nagawa na ng labi niya sa akin.

"I miss you Sage and i love you.. sana pwede pa tayong bumalik sa dati, 'yong masaya at walang galit." Mahinang sabi ko at dahan-dahan siyang hinalikan sa noo.

I decided to cook for him. I think dinner na ata. Dahan-dahan kong inalis ang braso niyang nakayakap sa bewang ko at ang paa niyang nakadagan sakin. I'm thankful na hindi siya nagising.

Isa-isa kong pinagpupulot ang mga damit kong nakakalat sa sahig at pumasok sa banyo to take a bath. Ang lagkit na kasi ng pakiramdam ko.

I'M CURRENTLY cooking him a dinner chicken curry at kanin lang ang hinanda ko. Chicken curry is his favorite food.

Hinahanda ko na sa mesa ang mga niluto ko ng pumasok si Sage na bagong ligo din and as usual wearing his poker face. Naupo na ito.

"You want coffee?" Tanong ko dito pero umiling lang ito at nagsimula ng magsandok ng pagkain sa plato niya. Tahimik lang kaming kumakain nang basagin niya ang katahimikan na yon.

"You should go home after you eat at baka maabutan kapa ni Leandra at kung anong isipin non." Mapait nalang akong napangiti pero tumango din naman.

After kong kumain ay hinugasan ko na muna ang mga pinagkainan namin at naglinis na din mula ako ng kalat espescially sa may kwarto bago umalis.

Nakasakay na ako ngayon sa taxi at pauwe na sa bahay. Nakatingin lang ako sa labas ng bintana habang nasa byahe. Nag-iisip-isip kasi ako kung titigil na nga ba ako sa pangangarap na mamahalin din ako ni Sage, na magkaka-ayos din kami at babalik sa dati ang lahat.

But i know it's too impossible to happen. Wala atang kapatawaran ang nagawa ko noon. I know Sage's family don't blame me for what happen pero ako mismo sinisisi ko din ang sarili ko sa mga nangyare noon.

I should be the one who died not tita Sylvia and Sanya-- Sage little sister. Nang dahil sakin dalawang mahalagang babae sa buhay niya ang nawala.. nang dahil sakin.

"You should run and ask for help hija. Don't worry about us mag-iisip ako sa kung paano kami makakatakas." Tita Sylvia said pero umiling lang ako. I don't want to leave them here at baka kung ano pang mangyare sakanila.

"Hindi po tita, hindi ko po kayo pwedeng iwan dito. Kapag may nangyareng masama sa inyo hinding- hindi ako mapapatawad ni Sage o maging sarili ko mismo hinding- hindi ko mapapatawad so please let's all run together."

"Listen to me December. Mahihirapan tayong tumakas kapag nagsama-sama tayo. Mas malaki ang tyansa nating makahingi ng tulong kung ikaw lang ang tatakas. Kaya na namin ni Sanya ang mga sarili namin." Umiiyak lang akong umiling dahil ayoko silang iwan dito.

"Sige na ate December umalis kana at humingi ng tulong. Wag kang mag-alala samin ni Mommy."

"Pero Sanya.."

"Wala ng pero-pero pa ate umalis ka na! ALIS NA!"

"Ma'am nandito na po tayo." Napa- balik ako sa reyalidad ng magsalita si manong driver. Tumingin naman ako sa labas at nasa harap na nga kami ng gate ng bahay ko.

Kumuha ako ng pera sa bag ko at inabot kay manong. "Keep the change nalang po." Sabi ko at bumaba na.

"Maraming salamat po ma'am." He said at tinanguan ko lang.

I open the gate at pumasok saka nilock din ulit at naglakad na papasok ng bahay. Mag-isa lang ako sa bahay na ito. Isa kasi akong ulila at galing sa bahay ampunan. Nakilala ko naman si Sage nong minsan akong tumakas sa bahay ampunan para makita ang labas and i bump into him sa park at doon nagsimula ang friendship namin hanggang sa unti-unting may nabuo akong feelings para sakanya but he doesn't know about it dahil ni minsan naman ay hindi ko sinasabi.

Close din ako sa mga magulang niya at kapatid. Para ko na nga silang pamilya ay inampun din ako nina tita Sylvia and tito Zandro but not legally. I mean i'm not their adopted daughter dahil wala namang papers na nagsasabi that i belong to them pero kahit ganon ay minahal nila ko at inalagaan na parang isang tunay nilang anak.

But because of what happen two years ago i decided to move out. hindi ko kayang harapin si tito dahil sa mga kasalanan ko although hindi niya ko sinisisi pero hindi ko parin kaya.

'That incident from two years ago become my nightmare.'