BINALOT sila ng nakakabinging katahimikan. Ang tanging paghampas lamang ng alon sa dagat ang kanyang naririnig. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi. Aiden is waiting for her to say something but it feels like she ran out of words to speak. At tila rin ay tinakasan siya ng sariling tinig. Hindi na niya alam kung saan magsisimula.“I’m sorry.” Yan ang salitang unang lumabas sa kanyang bibig nang buksan niya ito. “I didn’t mean to keep this a secret from you.”“How?” he asked. “How did it happen?”Mariin niyang kinagat ang ibabang labi. Mabilis ang tibok ng kanyang dibdib. There’s no point of denying. Hawak na ni Aiden ang ebidensya. DNA test results pa nga lang ang nakikita nito ay galit na galit na ito. Paano pa kaya kapag narinig nito ang katotohanan sa ibang tao?She stared into the horizon as she started telling how did it happen.“Five years ago, I came in the Philippines to give into my mother’s request,” she said. “It was to celebrate her fifty-first birthday. I also heard abo
TAHIMIK silang dalawa sa loob ng sasakyan. Nandito sila sa labas ng hospital at mukhang wala ni isa sa kanilang dalawa ang may nais na bumaba ng sasakyan. Marami ang tumatakbo sa kanyang isipan ngayon at hindi niya alam kung alin doon ang uunahin.“Are you not gonna introduce me to her now?” tanong nito na siyang nagpagiising sa kanya mula sa malalim na pag-iisip.She blinked and looked at him. “Can you give me this day? Ayokong magulat ang anak ko.”“Anak natin,” he corrected. “Miracle is our child, Bliss. Hindi lang sa ‘yo. She’s mine, too.” Humugot ito ng malalim na hininga. “How can I make sure you’re not going to run away from me again?”“Miracle is still healing,” aniya. “Do you really think I would risk my daughter’s welfare just to run away from you? Alam ko rin nama na susundan at susundan mo pa rin kami.”There’s no use of running away. Mahahanap at mahahanap pa rin sila ni Aiden. Sa dami ng pera nito at sa kung anong pamilya ang pinanggalingan, sa isang iglap ay agad na siy
“You are my sunshine, my only sunshine. You make me happy when skies are gray. You'll never know, dear, how much I love you. Please don't take. My sunshine away.”Yan ang kanina niya pa kinakanta habang tinatapik ang anak sa pagtulog nito. Every minute, every second, that passes by is scaring her. Hindi niya alam kung paano niya sasabihin sa kanyang anak na mayroon itong ama. That Aiden is her father.‘Well, madali lang naman. Just introduce them as father and daughter!’ usal ng maliit na tinig sa kanyan isipan.Well, sige. Ipagpalagay natin na ganon na nga. But what about the consequences? Paano kapag dumating ito sa pandinig ng kanyang ina? For sure ay hindi siya nito mapapatawad. Isang malaking sampal ito sa mukha ng kanyang ina lalo na’t ilang araw na lang ay magpapakasal na it okay Aiden.“Ang hirap ng sitwasyon ngayon ni mommy, anak.” She caressed her daughter’s hair. “One’s happiness will be someone’s doom.”Bakit ganon? Bakit palaging mayroong kapalit? Hindi ba pwedeng kahit i
“Sigurado ka na ba sa desisyon mo?” tanong ni Kenji sa kanya habang nakatitig sa anak niya na ngayon ay busy sa panonood ng palabas sa iPad nito.“Hindi ko alam,” she whispered. “I’m scared.”“Ano bang kinakatakot mo?”“What if Aiden takes her away from me? What if he decided to expose my daughter into danger? What if—”Agad na hinawakan ni Kenji ang kanyang braso at pinisil ang kanyang kamay. “Calm down. You’re starting to panic.”Anong starting to panic? Kanina pa siya nagpa-panic. Hindi niya alam kung ano ang kanyang gagawin. Gusto niyang itakbo palayo si Miracle ngunit alam niyang masusundan pa rin silang dalawa ni Aiden. And that man… sobrang tuso nito. Alam na alam nito kung saan sila hahanapin.She bit her lower lip and looked at her daughter. Hindi niya pinapunta ngayon ang kanyang lolo at lola dahil ito ang araw na binigay sa kanya ni Aiden na ipakilala kay Miracle bilang ama nito.“Hindi ko na alam ang gagawin ko,” mahinang usal niya.“I think Aiden deserves to be known as h
HINDI maipaliwanag ni Aiden ang kabang nararamdaman habang kaharap ngayon ang kanyang anak. Anak. It feels surreal to hear those words and calling someone like that. And now, looking at the girl in front of him, hindi na niya mapigilan ang pamumuo ng luh sa kanyang mga mata.“Daddy?” tanong nito habang nakatingin sa kanya. “You’re my daddy?”Halos pigilan na ni Aiden ang kanyang hininga habang nakatingin dito. Hindi na siya kailangang magduda pa. Alam niyang mayroong koneksyon sa kanilang dalawa ng bata.And he’s right. There really is a connection. Dahil anak niya ito. His own flesh and blood.Kahit nanginginig ang kanyang mga tuhod ay dahan-dahan siyang lumapit sa kama na kinauupuan nito, habang ang bata naman ay nakakunot ang noo habang nakatingin sa kanya. Mukhang nagtataka. Dahan-dahan siyang umupo sa kama at ngumiti rito. Hindi niya alam kung ano ang kanyang dapat na sabihin. He’s lost for freaking words. Parang ‘yung pagiging tigre niya sa ibang tao ay walang epekto kung sa p
“NABABALIW ka na ba?” Hindi niya mapigilang magtaas ng boses habang kausap ito. “You know we can’t live with you. Pinapaasa mo lang ang bata!”“Hindi ko siya pinapaasa. I am true to my words. You are living with me, whether you like it or not.”Umiling siya rito at kinunutan ito ng noo. “You’re gone mad.”Kumunot din ang noo nito sa kanya. “I am not mad, Bliss. I’ll get mad kung hindi mo susundin ang gusto ko.”Nandito sila sa labas ng hospital. Si Kenji muna ang nagbabantay sa kanyang anak ngayon habang kinakausap niya ngayon si Aiden. Hindi pwede ang gusto nitong mangyari.“Balak mo bang kaladkarin ang anak ko sa magulo mong mundo?!” Inis siyang napahilamos sa sariling mukha at humugot ng malalim na hininga. “Aiden, please. Matuto ka namang makuntento. Pinakilala ko na ang anak ko sa ‘yo.”“Anak mo? Anak mo lang? She’s also my daughter, Bliss. Anak ko rin siya. Dugo ko ang nananalaytay sa kanya. What do you want? Gusto mong iparating pa ito sa korte? I’m up to that.”Hindi siya maka
“TAMA NGA ang sabi nila,” anito. “Baliw ka na nga.”Sinamaan niya na lang ng tingin ang kanyang kaibigan na ngayon ay nakatingin sa kaibigan na ngayon ay mayroong babaeng nakakandong dito. Tumawa lamang ito nang mapansin ang matalim niyang tingin dito.“Shut the fuck up,” asik niya rito.“What?” Mahina itong natawa. “I’m just telling you what kind of stupid you are right now.”Bumaling ang kaibigan sa tauhan nilang nakatayo lamang sa kanilang likuran at mayroong binulong. Ang mga sumunod na pangyayari ay inasahan na niya. Kinuha ng lalaki ang babaeng nakakandong dito at nilabas sa silid kung nasaan sila ngayon. Muli siyang nagsalin ng alak sa kanyang baso. Masyadong maraming tumatakbo sa kanyang utak ngayon. And he wanted liquor to calm all his nerves down. Hindi niya pa rin maiarok sa kanyang isipan ang katotohanang mayroon siyang anak.“I can’t believe you’re setting aside your first family for the sake of the woman who is the daughter of our mission,” anito. “Nakakabaliw talaga an
“MOMMY, daddy was so kind and handsome!” anas ng kanyang anak habang nag-aayos sila ng kanilang gamit.Ngayong araw sila makakalabas ng hospital. Okay na rin naman ang mga vital signs ng kanyang anak. Ngunit mahigpit na pinagbabawal ng mga doktor sa kanila ang paggiging magalaw ng bata. Kaya naman ay pansamantala muna siyang magwo-work from home para pagtuonan ng pansin ang kanyang anak.Lumapit sa kanya si Pia at ngumiti. Binigay nito sa kanya ang isang resibo. “I already paid for the little girl’s bills.”“Thanks, Pia.” Tipid siyang ngumiti rito. “Can you take this to the car, please?”Walang angal namang tinanggap ni Pia ang kanyang binigay ritong bag at lumabas na ng silid. Bumaling siya sa kanyang anak na ngayon ay sobrang behave. Nakaupo na lamang sa kama. Kung wala pa siguro itong sugat, paniguradong nagtatalon na ito sa kama.She caressed her daughter’s face. “Do you like him?”“Yes!” agad nitong sagot at pumalakpak pa. “I think he’s the best daddy. And I can’t wait to see him
“ANO FEELING?”Yan ang kanina pa bukambibig ng kanyang pinsan habang busy ito sa pagkaon ng junk foods. Ano ba naman ‘tong babaeng ‘to, hindi ma lang nakakaramdam ng awa sa kanya. Kabuwanan na niya sa susunod na buwan. Yes, she’s pregnant again. This time, planado na. Hindi na rin sila masyadong nag-aalala sa kanilang kaligtasan dahil tuluyan nang nabilanggo si Marcella, ang mommy siya.Did she every try visiting her mother? No. Hindi niya ito bibisitahin hangga’t sa hindi pa sila kinakasal. Ang plano nila ni Aiden ay ang magpakasal after niyang manganak. Why? Simple. Gusto ni Bliss na makasuot siya ng gown at makaramdam na hindi nabibigatan ang tiyan.It’s a once in a lifetime moment. Para naman sa kanyang pagtanda ay mayroon siyang litratong tinititigan. In that way, she can recall memories with her looking so pretty in photos.“Bakit ba kasi hindi ka mag-asawa? Gusto mo talagang tumanda ng talaga e no?” asik niya rito. “Ty tol'ko postareyesh', no ne stanesh' krasivoy.” Umismid siy
HINDI na mabilang ni Bliss kung ilang minuto na niyang tinititigan ang kanyang singsing. It feels like she’s just dreaming. Ramdam niya ang pamamaga sa kanyang mga mata dahil sa labi na pag-iyak kanina. But it was all worth it.Sobrang ganda ng singsing. Malaki ito at nakakakuha talaga ng atensyon. The happiness in her is still there kahit nakasuot na siya ng kanyang damit pantulog ay nakatitig pa rin siya rito. Parang sobrang bilis kasi ng mga pangyayari. Parang kahapon lang, umaaayaw pa siya kay Aiden. Parang kahapon lang ay ayaw niya itong makita. Parang kahapon lang sobrang naiinis pa siya rito.A warm arm wrapped around her waist. Pinatong ni Aiden ang baba nito sa kanyang balikat.“Tebe ponravilos'?” tanong nito. [translation: Did you like it?]She chuckled. “My seychas govorim po-russki?” [translation: Are we talking Russian now?]Mahina rin itong natawa. “Nothing. My tongue misses my first language. I had a hard time convincing your grandparents to let me marry you. YA izo vse
HINDI MAALIS kay Bliss ang pagtataka habang naglalakad sa pathway na sinasabi nila. Anong congratulations na pinagsasabi non? Baka kinulang ‘yon sa tulog o ano. Pinilig niya na lang ang kanyang ulo at nagpatuloy sa paglalakad. Her tummy is growling so bad. Yung tipong kahit isan metro ang layo ng tao sa kanya ay maririnig pa rin nito ang pagtunog ng kanyang sikmura.She was busy roaming her eyes all over the place. Ang weird naman ng venue na napili nila. Dito pa talaga sa madilim? She bet, si Miracle ang pumili ng hardin dahil paborito nito ang mga bulaklak at paruparo.Agad na nangunot ang kanyang noo nang makitang may kung anong backdrop ang nakatayo roon. She frowned. At mas lalong nangunot ang kanyang noo nang mapagtanto niyang hindi na pala pathway itong dinadaanan niya.Shit! Mukhang na-wrong turn pa siya.Nilibot niya ang kanyang tingin at napangiwi. Looks like someone is going to propose here. Kaya siguro napasabi ‘yung babae kanina ng congratulations.“Damn. Nasaan ba sila?”
PIKIT MATANG tinatakpan ni Bliss ang kanyang tenga sa buong byahe. Kanina pa kanta nang kanta ang babaita ngunit hindi man lang ito napapaos. She was just closing her eyes the whole ride. Kung ano ano na lamang ang iniisip niya. Katulad na lang ng pagtalon sa sasakyan o ang paglagay ng duct tape sa bibig nito.Nang tumigil ang sasakyan ay nagmamadali niyang sinuot ang heels na suot niya kanina at binuksan ang pinto sa kanyang tabi. But upon closing the door, doon lamang napansin ni Bliss na hindi ito ang residence ni Aiden. Nilingon niya ang kanyang pinsan at nakitang lumabas din ito ng sasakyan habang hawak ng phone at nakangiti.“Cali, we’re lost. Hindi ito ang resident ni Aiden.”“Hindi. We’re at the right place.” Lumapit ito sa kanya at pinakita ang go*gle map nito. “Here. See?”“What are we even doing here?” tanong niya rito.Kumunot ang noo nito. “Hindi mo alam? Hello? Family dinner? Celebration sa pagkapanalo ng kaso?”She frowned as well. Nagmamadali niyang hinagilap ang kanya
“WHAT MAKES YOU think you want to marry my granddaughter?” tanong ng lola ni Bliss.Humugot siya ng malalim na hininga. “I’m going to be honest with you. Being in a relationship is not my thing, not even a part of my dream. I thought marriage and love is all about business. But the moment I met Bliss and realized I was wrong. Predstaviv sebe, chto prosnus' utrom bez neye, ya ponyal, chto ne smogu. Ona zastavila menya pochuvstvovat' to, chego ya nikogda ne chuvstvoval ran'she. U menya nikogda ne bylo togo, kto zhdal by menya doma i molilsya by o moyey bezopasnosti kazhdyy den'. U menya nikogda ne bylo togo, na kogo ya mog by operet'sya, ne osuzhdaya menya. I ona... ona pokazala mne vse.” [translation: Thinking of waking up in the morning without her in sight, I knew I cant. She made me feel things that I never felt before. I never had someone to wait for me to come home and prays for my safety every day. I never had someone I can lean on without judging me. And she... she showed me eve
BAHAGYA SIYANG napangiwi nang mapansin niyang hapit na hapit ang dress na binili ni Cali para sa kanya. Umikot siya sa harap ng salamin dito sa loob ng fitting room. Kulay itim ang dress at hangang ibabaw ng tuhod ang haba nito. The jewelries complimented her skin tone. Napatingin siya sa isang box. It’s not from Dior.Kinuha niya ito at mariing napapikit. It’s from Louboutin. A heel na kulay pula ang ilalim. Napahilot na lamang siya sa kanyang sintido at pinikit ang mga mata. This is the only heel that fits her fit. Kaya wala siyang ibang choice kundi ang suotin ito. Mariin niyang kagat ang ibabang labi at tumingin sa harap ng salamin.“Damnb,” she whispered.She looks like she’s about to go to a party.“Hindi ka pa ba tapos niyan?”Napairap siyang muli sa hangin at humugot ng malalim na hininga. The chest part of this dress is pushing her breast together, forming a great view of her cleavage. Sinulyapan niya muna sa huling pagkakataon ang kanyang sarili bago siya lumabas ng fitting
“NO FREAKING WAY?!”Napatakip siya sa kanyang taenga nang biglang tumili nang malakas si Cali. Tumakbo palapit sa kanya ang kanyang anak na mukhang nakaramdam ng takot sa biglang pagtili ng Tita nito. Aga niyang tinakpan ang taenga ng bata.“Oo nga. Can you please stop shouting? Natataranta ang bata sa ‘yo,” natatawa niyang sambit.Tumalon-talon si Cali at pagkatapos ay lumuhod ito at hinawakan ang balikat ng kanyang anak. “Baby, did you hear that?”“Hear what?” tanong ng bata at dahan-dahan niyang tinanggal ang pagkakatakip ng kanyang kamay sa taenga nito.“They won, baby! They were able to defeat the bad guy!”Ang kaninang nakakunot nitong noo ay agad na nawala. Umaliwalas ang mukha ng kanyang anak at tumalon-talon na rin kasabay ni Cali kahit na wala itong masyadong naiintindihan. Nabaling ang kanyang paningin kay Aiden nang pumasok ito sa loob ng silid, mukhang nakakaramdam ng pagkataranta.“What is happening?” tanong nito at napatingin kina Cali at Mira na kasalukuyang nagtatalon
AFTER THE doctor discharged her, agad nilang finollow-up ang kaso. It was a long process, it was worth it. Hindi na niya nakakausap pa ang kanyang ina. At kahit doon sa court, she refused to look at her own mother. Pakiramdam niya ay nandidiri siya.“She assaulted you and asked someone to order someone to put odorless Chlorine to your food?” tanong ng lawyer sa kanyang harapan.“Yes.” She nodded her head. “I thought I was going to die when she inserted the needle of the syringe to my IV. I was hopeless. And then Cydine suddenly came and stopped her. He also pulled out needle out of my hand so that the potassium or KCl won’t flow any further.”“Sinungaling ka talaga!”Hindi niya pinakinggan ang kanyang ama. After some questions, answers, a little bit of exchanging words and orders, the jury was finally able to come to a decision.The moment the judge bang the gavel twice after saying guilty, tears rolled down her cheeks. Laht ng panginginig sa kanyang katawan ay parang nagkaroon ng ras
WALA SA sariling nabaling ang kanyang tingin nang biglang bumukas ang pinto at bumungad sa kanya si Aiden. Napatingin siya sa kanyang katabi at nakitang tulog na tulog pa rin si Cali. Mukhang napagod nga ito sa biyahe. Then her eyes darted on the bouquet of flowers in his hand. Agad siyang napangiti rito.“Why the hell is she asleep?” tanong nito nang mapansing tulog na tulog ang kanyang watcher sa tabi.Watcher nga tas ito naman ang natutulog. E ‘di parang nagkapalit na rin ang kanilang role dito. Siya na ang watcher at ito na ang kanyang pasyente.Aiden walked in and walked towards her. Dinampian nito ng magaaang halik ang kanyang noo na agad namang pumikit ang kanyan mga mata para damhin ‘yon. After a few moments or so, lumayo ito at inabot sa kanya ang bulakak.“Here. I got you another,” he said.“Aiden,” mahinang sambit niya rito at nilingon ang mga bulaklak sa tabi. “Those flowers are still fresh. Bakit bumili ka na naman ng bago?”“Nailagay ko ang petal ng last bouquet na binil