Prologue

Prologue

"OMG! Ang gwapo niya talaga! Anaia, tingnan mo oh." Hinatak ako nito bigla paharap sa TV na nandirito sa Coffee Shop kung saan ako nagtatrabaho. 

"Ano ba 'yan?" kunot noo kong tanong nang makita ang mga nagkakagulong press at mga taong tumitili.

"Ito naman oh. Tingnan mo kayang mabuti nang makita mo asawa ko." 

"Asawa? Boyfriend nga wa—"

"Pasmado bibig mo, 'te. Tingnan mo na lang kasi dami mong sinasabi eh. Kita mo iyang lalakeng pinagkakaguluhan ng media? Si Kheious 'yan. Hindi mo ba siya kilala?" 

Napalunok ako nang ma-recognized ang mukha nito. Hindi ako kaagad nakaimik at nanatiling nakatingin lang sa screen dahil sa pagragasa ng mga alaala. Ang layo na talaga ng narating niya. 

"Natulala ka na d'yan, Ate Girl? Crush mo na kaagad? Hoy 'wag ah. Asawa ko na 'yan. Hanap ka na lang ibang bias mo. Pinakita ko lang hindi ko sinabing angkinin mo, 'te."

"Wala naman akong sinabing aangkinin ko."

"Sus naninigurado lang ako. So ano 'di mo talaga kilala? Sobrang famous kaya niyan." 

I gulped. "N-No," I lied and walked to the dirty kitchen to avoid her questions.

Ayokong magsinungaling pero iyon ang dapat. Wala na rin namang sense kahit sabihin ko ang totoo. I'm not even comfortable talking about him after all... after everything that happened between us. Mabuti na lang din at nagdatingan na ang mga customers. Naging abala na kami pareho kaya hindi na ako nakulit pa ni Brea.

"Finally, uwian na." Itinaas nito ang mga braso at humikab. 

"Ang daming customers buti kinaya natin kahit tayong dalawa lang."

"Oo nga eh. Tapos ang sungit pa nung isang customer. Akala mo naman ang ganda-ganda."

"Sino?"

"Hindi ko alam pangalan basta ang arte. Huwag na lang natin pag-usapan. She's not worth it to waste our time. Duh!" 

"I have to go na." 

"Sige na umuwi ka na. Baka umiiyak na iyong anak mo roon wala pa namang nag-aalaga."

"Nandoon si Syn." 

"Nakauwi na pala iyong bruhang iyon?"

"Oo, dumating siya kaninang madaling araw." Tumawa ako at isinakbit na sa balikat ang strap ng bag.

"Gagang 'yon ni hindi man lang ako sinabihan. So ano kumusta siya? Nakabingwit na ba ng Afam?"

"Work pinuntahan niya roon, 'te, hindi landi."

"Kasama na 'yon, 'no. Hmm, since napag-usapan na rin naman ang tungkol d'yan, kung humanap ka na rin kaya ng bagong boyfriend."

"Hindi hinahanap 'yan. Kusa iyang dumarating sa tamang panahon."

"Marami namang dumarating pero ini-snob mo. Si Gelo ang tagal na nung nanliligaw sa 'yo ah. Hanggang ngayon 'di pa rin umuusad status n'yo."

"I told him in the first place na hindi ako nagpapaligaw at wala akong planong pumasok sa relasyon. Anak ko priority ko sa ngayon at sa mga susunod pang mga taon."

"Nasaan ba kasi tatay niyan? Tatlong taon na tayong magkaibigan pero hindi mo pa rin naipapakilala tatay ng anak mo."

"We have different lives now. Okay na sa akin na hindi kami nagkatuluyan. I'm just thankful na binigyan niya ako ng mabait na anak. Anyway, I need to go na. Kita na lang tayo bukas." H******n ko ito sa pisnge at lumabas na.

I don't have my own car so I need to commute. Pumara ako ng jeep dahil mas mura iyon. Medyo siksikan pero pinatos ko na para makauwi ako nang mas maaga. Badtrip lang dahil traffic. Alam mo iyong pagod ka na sa work at gustong-gusto mo ng  matulog dahil sa pagod pero heto ka at naiipit sa traffic na 'di mo alam kung uusad pa ba. Bumaba na ako nang marating ang aking distinasyon. 

Sobrang nakakapagod ang araw na ito dahil pay day kaya naman marami kaming customers kanina. Pero hindi ako pwedeng huminto sa pagtatrabaho dahil baka mamatay kami sa gutom. Ako lang ang kumikilos kaya hindi pwedeng magpahinga. Bumili muna ako ng lutong ulam sa tapat ng gusali ng apartment kung saan ako nakatira. Late na para magluto at pagod na rin ako para gawin iyon.

"Ate Esme, may ulam pa ba?" 

"May caldereta at chopsoy pa rito."

"Pabili nga po ng tig-isang order." 

Binalot na nito iyon at umalis na ako matapos kong iabot ang bayad. Tumingin muna ako sa kaliwa't kanan at nang masiguradong walang parating na sasakyan ay tumawid na ako. Pumasok ako sa gusali at inakyat ang mga hagdan papunta sa fifth floor kung saan ako nakatira. 

Napangiti ako nang matanaw na ang pintuan. Binuksan ko iyon at kaagad napawi ang pagod ko nang makita ang anak kong mabilis na iniwan ang kaniyang lego nang bumukas ang pinto at tumakbo upang yakapin ako. Lumuhod ako upang magkapantay kaming mag-ina.

"How's your day, baby? Nagpakabait ka ba sa Ninang?"

"Opo, Mommy." 

"Pinakain ko na ng dinner iyan. Mayroon pang ulam dito kumain ka na rin," sabi ni Syn na best friend ko na simula High School. 

Galing itong kusina at mukhang katatapos lang maghugas ng plato dahil nagtutuyo pa ng kamay. 

"Thanks, love, pero sa bahay na lang. Bumili rin kasi ako ng ulam." Itinaas ko iyon upang makita niya.

"Oh, I see. Paano ba 'yan, ba-bye na." Lumuhod ito para hagkan sa pisnge ang anak ko. "Drink your milk bago ka matulog."

"Opo, Ninang." 

"Thank you ulit sa pag-aalaga sa anak ko habang nasa work ako. Alam mo na wala akong ibang mapag-iwanan. Nahihiya na nga ako eh."

"Ano ka ba walang problema iyon. Saka mas gusto ko nandito siya tutal wala rin naman akong kasama. At least kapag nandito siya nalilibang ako. Sige na umuwi na kayo nang makapagpahinga na." 

Inakay ko na ang anak ko at lumabas na kami. Katabi lang ng tinitirahan niya ang sa amin kaya hindi mahirap kapag ihahabilin ko ang anak ko. Ganito na ang naging routine ko simula noong nagtrabaho ako para sa amin ng anak ko dahil wala akong ibang mapag-iwanan. Since home-based naman ang trabaho ni Syn, naiiwan ko sa kaniya ang bata.

"Mommy, our teacher told us to create a family tree."

Napatigil ako sa paghuhubad ng jacket nang marinig ang sinabi nito. I don't understand why most teachers are giving this kind of project. I know they want to teach students about what family is that it has mom, dad, and children. 

But how about those people who never meet their dad? Or those who came from a broken family? This topic was very triggering for them. And I know this would be so uncomfortable for them doing this too. Sometimes world is really unfair.

"Is that a project?" I tried my best to keep my voice calm because I was shaking.

"Opo. Mommy, iyong classmate ko sinundo ng daddy niya. Our teacher told us that a family composed of daddy and mommy. May daddy rin po ba ako?"

Bumigat ang paghinga ko dahil sa itinanong nito. Nagpalipat-lipat sa kaliwa't kanan ang tingin ko— naghahanap ng sagot. Lumuhod ako upang makausap ko siya nang mabuti.

"Uhm, baby, tama naman iyong sinabi ni teacher. Pero iba kasi iyong case natin. You have a daddy too but since he's no longer with us, si mommy na lang ang tatayong daddy. Is that okay with you?" He gave me a nod. "I promised na kahit ako lang ang tumatayong magulang mo, I will do everything to provide your needs. We can still be happy kahit tayong dalawa lang, anak. Mommy, loves you so much."

"I love you too, Mommy." Yumakap ito sa akin.

Gustuhin ko man ay hindi ko maaaring sabihin sa kaniya kung sino ang ama niya. I am still protecting his name after all. Ayoko ring madamay ang anak ko sa gulong posibleng mangyari sa oras na lumabas ang totoo. Alam kong hindi ko ito habang buhay maitatago sa lahat ng tao. Sasabihin ko rin naman sa kaniya pagdating ng araw. May tamang panahon sa lahat ng bagay at hindi pa iyon ngayon.

Nagbihis lang ako tapos inilabas na namin ang mga materyales na gagamitin para sa project niya. We have here everything we need except for one thing... his father's photo. Sobrang simpleng bagay lang niyon sa totoo lang pero hindi ko pa maibigay sa anak ko. And that hurts me so bad as a mother. Iniwan ko saglit ang anak ko nang maka-received ako ng tawag. 

"Brea, napatawag ka?"

"Busy ka?"

"Uhm, tinutulungan ko lang ang anak ko sa project niya. Bakit?"

"Help mo 'ko sa votings, 'te."

"Votings?" my brows furrowed.

"Oo, iyong group ni Kheious. Sige na oh para rin naman sa bansa natin iyon. Pa-advance birthday gift mo na lang din sa akin. Check mo message board mo, na-send ko sa 'yo ang link. Thank you in advance, girl. Mwa!" Ibinaba na nito ang tawag. 

Nang tingnan ko ang message board ko nandoon na nga ang link. I rolled my eyes after seeing her follow-up massages with the cry baby emoji. I placed back my phone on the table and go back to my son. Naabutan ko siyang nakalupagi pa rin sa mat at nagdidikit.  Tumingala ito sa akin at nakangiting iniharap ang family tree na nasa card board. 

"Mommy, look oh, I put a picture na for daddy."

I took a step backward when I saw the picture he pasted on the father's corner. 

"Baby, w-what's that?"

"I put Kheious picture, Mommy." 

Kinuha ko iyon at tiningnan. "Where did you get this?" I asked and my heart started to beat fast and loud.

"Tita Brea gave me that photo card when she visited me last week."

"Si Brea talaga." 

"Is there a problem, Mommy?"

"Uhm, baby, I think we should not use this. Kheious is an artist and we can't just use his photo especially in this case without his consent." 

"But why does Tita Brea using his photo?" Hindi ako nakasagot kaagad. "Let's use it for now. They knows naman na he's an artist and we were not serious about it. I just don't want to leave that space empty, Mommy. And besides, Tita Brea also calling me Baby Kheious because he looks like me raw." 

"Yes, baby, he looks like you." I carressed his face gently. 

He looks exactly like you because... he's your father. 

—Azureriel