001

"I'm so happy for you, Quincy! Sa wakas, ikakasal ka na! Matutupad na ang pangarap mo noon na makasal sa lalaking guwapo at mayaman pa! Ang swerte mo! Kung kasing ganda mo lang din sa ako, baka nakahanap din ako ng lalaking katulad ng fiancé mo," nakangiting saan ni Maris.

Tinawanan siya ni Quincy. "Huwag ka ngang ganiyan! Lahat tayo, maganda. Depende na lang talaga sa tao iyan. At saka huwag kang magmadali. Ako nga, hindi nagmamadali eh. Hinintay ko lang siyang yayain akong magpakasal. Nahihiya naman kasi akong mag-demand."

"Sabagay, tama ka naman. Pero sa tagal niyong magkasintahan, wala ka bang nakikitang red flag sa kaniya? Kasi 'di nananatili ka pa ring virgin? Hindi mo pa rin binibigay sa kaniya iyan dahil hindi pa kayo kinakasal? Hindi ba siya nagagalit o nagpaparamdam na magtalik na kayo?" curious na tanong ni Maris.

Bumuntong hininga si Quincy. "Mayroon. Ilang beses na. Pero panay ang tanggi ko. Napag-usapan na namin iyan. Sabi ko, sa mismong kasal na namin para worth it, 'di ba?"

"Hala! Baka mamaya sa iba siya nagpaparaos ng init!"

Nanlaki ang mata ni Quincy. Minsan kasi ay nahuli niyang may ka-chat na babae si Fern pero wala naman siyang nabasang landian sa convo ng dalawa. At sinabi rin ng kaniyang nobyo na kaibigan lang din iyon.

"Hindi naman siguro. Mahal na mahal namin ang isa't isa. At malaki ang tiwala ko sa kaniya," nakangiting wika ni Quincy.

Nagkibit balikat si Maris. "Hindi ko naman sinisiraan ang fiancé mo, ha. Concern lang ako sa iyo. Iba na kasi ang magiging takbo ng buhay mo kapag kasal na kayo tapos doon mo lang malalaman na nagloloko pala siya. Hindi ka makakatakas sa kaniya dahil kasal kayo."

Huminga ng malalim si Quincy. Hindi niya alam kung makakaya niya bang mawala sa kaniya si Fern. Mahal na mahal niya ang kaniyang fiancee.

"Basta, hindi niya magagawa sa akin iyon. Mahal ako ni Fern. Iyon ang totoo," may diin niyang sabi.

Hindi na muling nagsalita pa si Maris. Iniba na lamang niya ang kaniyang topic at nagpatuloy ang kanilang kuwentuhan hanggang sa umuwi na ang kaniyang kaibigan. Mayamaya pa, dumating na sa kanilang bahay si Fern. Ipinaalam siya nito sa kaniyang ina na kakain sila sa labas. Mayroong dalawang nakababatang kapatid si Quincy na nag-aaral pa ng college. Ang nanay na lamang niya ang naiwan nilang magulang. Si Quincy ang nagbibigay ng pera sa kaniyang ina para i-budget ito sa kanilang lahat.

"I miss you," wika ni Fern sabay yakap kay Quincy.

"I miss you, too!" tugon ni Quincy sabay ganti ng mahigpit na yakap.

"Bukas na ng gabi ang bridal shower mo. Gusto kong mag-enjoy ka ng sobra kasama ang mga kaibigan mo. Nakahanda na ang lahat sa hotel. Pupunta na lang tayo doon."

"Salamat, love! Excited na ako sa nalalapit nating kasal!" masayang wika ni Quincy.

"Me too. Sobrang excited ko na. Lalong-lalo na sa ating honeymoon. I'll make sure na magiging memorable ito. Ang tagal kong nagtiis para lang hindi ka angkinin. Kahit na sa totoo lang, sobra na akong nag-iinit sa iyo kahit sa simpleng yakap mo lang. Tulad ngayon, nabubuhay na ang alaga ko sa iyo," nakangising wika ni Fern.

Natawa naman si Quincy at saka tiningnan ang pagitan ng hita ni Fern. Namilog ang mata niya nang makitang may malaking umbok doon. Natawa siya ng malakas sabay hampas sa dibdib ng kaniyang fiancée.

"Huwag kang mag-alala, kahit palagi mo pa akong angkinin, hindi ako tatanggi. Mag-asawa na tayo no'n kaya wala ng dahilan para tanggihan pa kita. Kahit magkanda-tumbling pa tayo sa kama."

Natatawang pinisil ni Fern ang ilong ni Quincy. "Excited na talaga ako! Humanda ka talaga sa akin, love. Walang magpapahinga ng araw na iyon!" aniya sabay tawa ng malakas.

Kinabukasan ng gabi, naganap ang bridal shower ni Quincy. Sobrang saya niya kasama ang mga kaibigan. Marami siyang natanggap na regalo sa mga ito. Nag-enjoy siya sa mga palaro. Napahawak siya sa kaniyang ulo dahil medyo tinamaan na siya sa alak na ininom niya pero kaya pa naman. Natapos ang ganap na iyon nang masaya at sobra siyang nag-enjoy. Nag-message na siya sa kaniyang nobyo na ihatid siya sa kuwarto nila sa hotel doon para makapagpahinga na siya.

"Sa wakas, nandito ka na rin," wika ni Quincy nang dumating ang binata.

Agad siyang yumakap sa leeg ng binatang binuhat na siya dahil hindi na siya makapaglakad ng maayos. Nagkukwento siya ng mga naganap kanina pero hindi umiimik ang lalaking buhat-buhat siya. Ang hindi alam ni Quincy, hindi ang fiancé niyang si Fern ang lalaking yakap niya. Kundi ang kambal nitong si Hiro. Magkamukhang-magkamukha kasi ang dalawa. Ang pinagkaiba lang, mayroong peklat sa dibdib at leeg si Hiro dahil naaksidente ito sa motor noon.

"Hmmm..." mahinang ungol ni Quincy nang ihiga siya ng maingat sa kama ni Hiro.

Akma na sanang aalis si Hiro nang hatakin siya ni Quincy at siilin ng halik. Nanlaki ang mga mata ni Hiro at hindi kaagad siya nakapagsalita. Madilim sa kuwartong iyon kaya hindi na namalayan ni Quincy na hindi si Fern ang kaniyang hinalikan ngayon. Kanina pa niya pinag-isipan na ibibigay na niya ang kaniyang pàgkababae sa kaniyang fiancée dahil ikakasal na rin naman sila.

Huli na para pigilan pa ni Hiro ang init na kaniyang nararamdaman gayong may lihim siyang pagtingin kay Quincy. Kaya naman sinamantala na niyang hindi alam ng dalaga na hindi siya Fern. Tumugon na rin siya sa mainit na halik ni Quincy. Gumapang ang kamay niya sa maselang parte ng katawan nito habang patuloy na magkalapat ang kanilang mga labi. Nanginginig ang kalamnan ni Hiro sa mga oras na iyon. Hindi niya akalain na binigyan siya ng pagkakataong maangkin ang babaeng palihim niyang sinisinta.

"I love you, Quincy..." bulong ni Hiro bago muling inangkin ang labi ni Quincy.