chapter 2–Angelica

Aella stood in awe, overwhelmed with joy, as she surrendered herself—body and soul—to the one man who had captured her heart.

Ang lalaking pinakasalan niya dahil sa kahilingan ng lola nito at ang lalaking bumuntis sa kanya. Ang ama ni Angelica Marie Larson na tatlong taong gulang na ayaw tanggapin ng lahat dahil sa sakit nito maliban sa yumao nitong lola.

Tiniis niya ang ilang sandaling pag-alipusta ng mga ito.

Theodore's cold eyebrows moved and finally paid some attention to her. Matalim siyang tinitigan bago ito lumapit sa kanya. "Bantayan mo ng maigi ang anak mo dahil maraming media ngayon dito. I don't want anything to be wrong at grandma's funeral. Do you get it?"

Magaling lang ito magbigay ng reminders at warnings pero walang ambag sa anak nito.

Binalewala niya ang nagmamasid na mga tao, na para bang normal na sa lahat na may kabit ito at tinik lang siya sa relasyon ng dalawa.

Ang malambing nitong mga mata kanina ay naging malamig at malayo sa kanya. Tila dinudurog ang puso niya habang nakipagtagisan ng tingin dito. Kinagat niya ang ibabang labi at piniling tumahimik.

Iniwas niya ang tingin at bumaling sa puntod ng yumao niyang grandmother in-law at nanalangin na sana payapa itong tumungo sa piling ng Diyos.

Mayamaya'y kinuha niya ang kamay ni Angelica. Nais niyang magpakalayo para humugot ng sariwang hangin. Akma siyang aalis nang bumuntong hininga si Theodore. Kumunot ang noo nito at halata ang pagkadismaya. Saglit ay bumalik ito sa tabi ni Scarlet. Natilihan siya nang mapuna ang mapupulang mata nito dahil sa pag-iyak at mukhang kawawa.

Inabot ni Theodore ang malinis nitong panyo sa dalaga na nakangiti naman nitong tinanggap. Hayagan ang pagiging sweet ng dalawa sa harapan ng madla kaya nakuha ang atensyon ng lahat. Sa pagkatulala niya ay di niya napansin na binitawan niya ang anak at tumakbo ito. Gulat niyang hinabol pero huli na ang lahat nang mabangga nito ang paparating na batang lalaki.

Nanginig ito, halatang natakot. Hinatak niya patayo ang anak at inirapan ang bata na masama silang pinasadahan ng tingin. Then, he opened his mouth and said, "kilala kita... anak ka ni Dad 'di ba? Sabi nila, may problema ka daw sa utak, tama?"

Nanlaki ang mga mata niya, hindi niya inaasahan na ganito ka bungangero ang isang three years old. "Sino ka ba? Ang talas ng dila mo ha!"

"Anak lang naman ako ni Scarlet Dixon! May problema?" Kumibit balikat ito. "And my dad... is Theodore Larson!"

Bumilis ang tibok ng puso niya. So, matagal na pala siyang tinatrayidor ng dalawa at may anak pa.

"Abnormal ba ang anak niyo? Ba't di makapagsalita? P**e ba? Tanga? O may sayad sa utak?" Matapos siya tadtarin ng tanong ay muli ito nagsalita. "No wonder everyone dislikes her..."

"You..."

Muntik na niya itong sigawan ngunit biglang nag-tantrum si Angelica.

"No... hindi... totoo 'yan..." hiyaw nito.

"Angelica..." mangiyak-ngiyak niyang pinantayan ang anak at niyakap ito para patahanin. "Tahan na anak, 'wag ka maniwala sa sinasabi niyan. Ikaw kaya ang pinakamatalino at masunurin kong baby sa buong universe."

Imbes na kumalma ay lalo itong umiyak dahil hindi nito naririnig ang sinasabi niya. Iyon din ang dahilan para makuha ang atensyon ng media. Nagkarerahan ang mga ito na lumapit sa kanila at tinutok ang camera. Saka niya natanto noong tumikhim si Theodore. Nawala sa isip niya na nasa libing pa pala siya.

He looked down at her and yelled angrily. "Ano'ng kalokohan ito? Kasasabi ko lang sa'yo na bantanyan mo 'yang anak mo. Kahit kailan ay wala talaga kayong ginawang matino!"

Mas hinigpitan niya ang pagyakap sa kanyang anak, itinago ang magkahalong galit at pangamba. "Hindi naman sinasadya ni Angelica."

"Hindi sinasadya? Halata naman na gumagawa kayo ng eksena eh. Sa dami-dami ng araw ngayon pa talaga nag-tantrum iyan!"

"Ininsulto ng batang iyan ang anak mo! Sa palagay mo hindi siya maiirata sa ginawa nito?!"

"Away bata lang iyan. Pinapatulan mo pa!"

"Ang talas ng dila ng bata—"

Kumunot ang noo nito at malamig na pinutol ang pagsasalita niya. "Kakauwi lang ni Jaspher sa Pilipinas at ngayon niya lang nakilala si Angelica. Ba't niya naman ito iinsultuhin? If you want to find an excuse, find a reasonable one!"

"Nagsasabi lang ako ng totoo, Theo." Tumayo siya't binuhat ang anak.

"Tapos na ang libing ni lola, mabuti pa umuwi na kayo kaysa gumawa ulit kayo ng eskandalo rito!"

Naiinis siya sa pagiging walang tiwala nito sa kanya. Mayamaya'y dumating ang masasahol nitong kamag-anak.

"Oy, nagpapasikat ulit?" sabad ni Tyler Larson—ang nakababatang kapatid ni Theodore. Isa rin ito na may matinding hinanakit sa kanya. Nakapamulsa itong lumapit sa kanya at muling nagsalita. "Saka bilib ako sa talent mo ha. Para mapansin ni kuya ay ginagamit mo pa mismo ang anak mo. Alam mo nagbibigay ka lang ng kahihiyan sa libing ni Lola. Tama si Kuya, umuwi ka na at pagnilayan ang kalokohan mo."

"Hindi ako—"

Hindi niya natapos ang pagsasalita nang bigla siyang tinalikuran at padabog na nilampasan ang mga tao.

Bumuntong hininga si Aella. Kahit saan siya magpunta ay sinusundan pa rin siya ng mga taong ayaw sa kanya.

"Ano'ng tinutunganga niyo? Umuwi na kayo!" taboy ni Theodore bago sila tinalikuran.

Tiniis niya ang kirot habang marahan na humahakbang palayo ng sementeryo. Wala rin siyang masakyan na kotse kaya napilitan siyang lumabas at maghintay ng taxi.

Sa kasamaan palad ay naabutan siya ng ulan. Bagaman nangangatog hatid ng malamig na hangin at ulan ay tiniis niyang maghintay sa gilid ng daan hanggang sa may humintong taxi.

Nanginginig din ang kanyang anak na pulang-pula ang mga mata. Hinalikan niya ito sa ulo bago sumakay ng kotse. Mahimbing itong natutulog dahil sa sobrang pagod sa pag-iyak kanina.

Di niya inaakala na ang pamilya ng matandang kumupkop at nagmahal sa kanya ay mas masahol pa sa hayop ang ugali. Nais niya lamang magpaalam sa matanda, hindi ang masaksihan kung paano siya pagtaksilan at bitawan ng masasakit na salita ng kanyang asawa sa harap ng ibang tao.

Pipi siyang umiyak habang pinagmamasdan ang tanawin sa labas.