Sophia's POV.
After naming maglinis sa sarili bumaba kami at dumiritso na kaagad sa kusina dahil nagre-reklamo na ang sikmura namin. Hapon na pero wala pa kaming kain mula kaninang umaga though kumain naman kami sa airplane pero pagdating namin wala dahil dumiritso kaagad kami sa dagat para maligo. Kahit pinipigilan ko kanina pero parang may hiwagang nangyayari kasi parang tinawag ako ng dagat kaya ako na si marupok hindi na kumain at may nangyaring hindi namin inaasahan."Dahan-dahan lang sa pagkain mga Ineng!" Ani ni Manang. Ngiti lang ang naging sagot ko.Sunod-sunod na subo ang ginawa ko pati na rin ang mga kasama ko. Pagkatapos namin kumain pumunta kami sa sala para ro'n sila abangan.
Dumidilim na pero hindi pa sila nakakauwi may nangyari kaya sa kanila o kaya baka may kritikal na kondisyon ang isa sa kanila kaya natagalan sila. Nilibot ko ang tingin sa sala ngayon ko lang napansin na~°~Sophia's POV.No'ng araw na umalis si Travis at magpahanggang ngayon hindi pa ito bumabalik. At kung ano-ano na ang pumapasok sa isipan ko. Sana pala hindi ko na siya pinilit na i-celebrate ang birthday niya eh 'di sana okay kami ngayon.Tatlong araw na ang nagdaan pero hindi pa ito umuuwi. Lagi akong nakaabang sa pintuan nagbabakasakali na baka uuwi siya at gusto ko ako ang unang sasalubong sa kaniya pagpasok."Sige na, Sophia kumain na tayo." pag-aya ni Rica.Kapag nasa pintuan ako hinihintay rin nila ako. Tatapos na lang ba ang araw ngayon na hindi pa siya uuwi. Napabuntong hininga na lang ako at sumunod kila Rica.Unti-unti na akong napapagod. Hindi sa lahat ng oras kaya ko siyang intindihin. Bagsak balikat akong umupo sa harapan ng mesa at nilagyan ng pagkain ang pinggan ko bago ko simulan ang kumain nanalangin muna ako.&nbs
~°~Sophia's POV.It's already morning when I woke up feeling sore down there. I let out a deep breath before slowly moving my legs to stand up. Napasinghap ako noong binalot ng sakit ang buong katawan ko."I'm going to kill that man!" nangigil kong saad.Wala kasi ito sa tabi ko para tulungan man lang ako. Ano 'to pagkatapos niya akong lumpohin iiwan niya lang ako ng ganito. Hindi na siya makakaulit sa akin ang hinayupak na 'yon.So, may balak kapa pa lang maulit?Sinubukan kong igalaw ulit ang paa ko at inapak sa sahig. Hindi ko namalayang pinipigilan ko na pala ang huminga at sumigaw sa sakit na sumidhi sa kaibuturan ko.I wanted to cried out for help but I'm also embarrassed. I bite my lower lip and endure the pain before I stand up even though I'm naked. Ihing-ihi na talaga ako. My legs is shaking
•WARNING MATURED CONTENT AHEAD•~°~Sophia's POV.It's been a week since we got home and it's been a week since I said yes to Travis. One week had passed and I can say that our relationship is going well.Nag-aaway kami minsan sa maliit na bagay dahil sa marami itong pinagbabawal na gawin ko, gaya na lang ang magsuot ng shorts pag-aalis kami at ang pagngiti ko sa ibang lalaki kinaseselosan niya pa. But after that he'll say sorry and gave me a bone crushing hug. That's what he do when he knew that I'm upset or mad at him. But I also find it sweet, a sweet gestures for me.I'm crazy right?! Well, that's love. Love can make a person crazy."Oh! Come on, Babe you don't need to go the grocery store wearing that piece of thing." Travis hissed.Here we go again
~°~Sophia's POV.Today is our last day here. We're going to leave tomorrow morning. At ngayon busy kami dahil magkakaroon kami ng despidida. Kung saan kakain kami together with the family members and my friends here and magkuwentohan for the last time. In short, it's a farewell feast to us.At 'yong baboy na nahuli ni Travis ang ni letchon at luto na ito at kanina pa ako takam-na-takam na kumain. Nanghiram ulit kami ng malaking mesa sa kapitbahay namin at doon nakahain na ang iba't ibang klase ng pagkain except for the desserts baka matunaw. It's already five p.m kaya nakahanda na talaga. Nakaligpit na rin ako sa mga damit na ginamit ko at 'yong iba iniwan ko na lang dito kasi marami kaming dadalhin na pinadala ni Lola.Update sa biik na nahuli ni Zyron, binalik niya ito kay Jen at ayon hindi nga siya binenta ni Jen dahil binayaran na 'yon ni Zyron at binilhan
~°~Sophia's POV.Nagsalita pa ang speaker about sa rules bago nagpito na isang hudyat na magsisimula na ang paghuli sa biik. Tiningnan ko ang ibang mga binatang kalahok o ang kalaban ni Travis at lahat ng 'to ay may itsura."That brute has a fucking death wish." Bruce said angrily."Sasali lang sa paghuli ng biik may death wish kaagad." Jen said then roll her eyeballs."You don't know nothing, Miss Jen. Hindi porket simpleng laro ay wala ng mai-involve na sakitan. Kapag pinag-aagawan na ang isang bagay at nakuha na ng isa, gagawin ng kalaban nito ang lahat para makuha lang ang bagay na 'yon." Felix said. Sa wakas nagsalita na rin ito.Hiyang umiwas ng tingin si Jen. Ang sabi ni Travis mahirap daw talaga pasalitain si Felix pero kapag nagsalita na ito aasahan mong sa bawat salita na lumabas sa b
~°~Sophia's POV.Nagising ako sa katok at boses ng Lola ko. Pungas-pungas akong bumangon at binuksan ang pintuan."Ano po 'yon?""Ang batang ito nga naman mag-asikaso kana kasi mamasyal tayo." Aniya. Niyakap ko muna ito."Ano pong meron ngayon?""Araw ng kapyistahan 'di ba. Bakit nakalimutan muna ba?" tanong niya.Napabitaw ako sa yakap at tiningnan ang kalendaryong nakasabit sa gilid ng pintuan ko bigay pa 'yan ng barangay dito na may mukha ng gobernador sa bayan.September? Beer months na pala ilang buwan na lang pasko na naman at dadaan na naman ang bagong taon.Napakamot ako sa ulo ko, "Nakalimutan ko po. Sakto po pala ang pag-uwi ko.""Sige na kumilos kana at aalis na tayo ikaw na lang ang hinihintay." Hinali