Paano siya makakauwi mamaya kung may butas ang gulong ng sasakyan niya?
"Ayos na. Pinaayos ko na sa talyer na dinaanan ko kanina kaya okay na," aniya. "Sabihin na lang nating may inggit sa akin ang taong gumawa n'yon kaya niya naisipang gawin iyon sa sasakyan ko. Pero ayos lang. Kilala ko naman kung sino iyong may gawa."Kumunot ang noo ko. Subalit hindi na ako nagtanong dahil alam kong magsasalita pa siya."But you know what? Never had I expected him to have a cute personality like that. That's probably why mom likes him a lot." Then he giggled.Mas lalo akong naguluhan sa kinuwento niya pero hinayaan ko na.Maya maya ay may kinuha si Cayster mula sa kaniyang bulsa. Pagkatapos ay inabo niya sa akin."Inumin mo 'yan twice a day para hindi lalong mamaga and to relieve the pain.""Thanks.""Habang may pamamaga pa rin, iwasan mo muna ang tumakbo, sumayaw, o kahit anong sports activities. Then..." he said in suspe*Slight SPG* Lampas alas-dose na nang gabi pero hindi pa rin ako makatulog. Nakatingala lang sa kisame habang napipilitan ang sarili na makinig sa mga kakaibang sigawan sa kabilang kwarto. Kanina ko pa gustong matulog. Ilang beses ko na ding sinubukang tumuwad, tumambling, tumihaya, at tumagilid sa aking higaan ngunit hindi naman gumagana. Sa huli ay tigang akong nakatitig sa kisame habang pinapakinggan sila. "Ooh god! That's am-hmmazing... Yeah!" Lumukot agad ang aking mukha nang marinig ko na naman ang kakaibang boses sa kabilang kwarto. Yamot kong kinapa ang isa ko pang unan at ginamit 'yon upang takpan ang tenga ko para wala na akong marinig, pero nagkamali ako. "Sh*t! There... You hit the spot!"Dahil kahit natatakpan na ang dalawang tenga ko gamit ang unan ay dinig na dinig ko pa rin ang kababalaghan na ginagawa nila sa kabilang kwarto. Yes. Kababalaghan or rather should I say, kabalbalan. "Do it... H-harder! Yes! Yes!" Napapikit ako sabay hinga ng malalim. Sh*t! Nanging
"Hindi pa rin ho ba umuwi si Xeno, Manang?"Natigilan sa pagdidilig ng halaman ang may katandaang si Manang Kora nang bigla ko siyang tanungin. Malungkot siyang tumingin sa'kin bago ako inilingan. "Hindi ko pa siya nakikitang umuwi simula noong biyernes, Hija, e."Sumimangot ang mukha ko sa naging sagot niya. "Ganoon ba?" Napayuko ako sabay ipit ng aking labi. Kailan na naman kaya uuwi 'yon? Magbibilang na naman ba ako ng mga araw kung kailan siya uuwi?E.., may sasunod pa ba?Hindi ko na narinig na sumagot si Manang kaya nang nag-angat muli ako ng tingin ay malungkot na pares na mga mata niya ang sumalubong sa akin."Kapag umuwi siya, paki sabing tawagan ho ako, Manang dahil may pag-uusapan pa kaming dalawa. Baka aalis na naman 'yon ng hindi nagpapaalam sa akin," bilin ko kay Manang bago bumalik sa kuwarto at humiga sa kama.Dalawang araw na din ang lumipas mula nang umalis si Xeno kasama ang babae niya. Gusto ko man siyang pigilan pero hindi ko naman nagagawa dahil kahit anong ga
Pabagsak akong umupo sa silya pagkabalik ko sa loob ng resto. Nakakainit talaga ng ulo ang lalaking 'yon! Agh! Bakit ko ba 'yon minahal?! Nakakainis!"Okay, ka lang?" Nilingon ko si Neca na mukhang nag-aalala, saka ay nginitian siya. "Yeah. I'm fine. May nakita lang akong aso sa labas. Alam mo namang allergic ako sa mga aso," paliwanag ko.Mabuti na lang at hindi na nila inusisa pa ang nangyari. Samantalang ako yamot na yamot pa rin dahil sa tarantadong 'yon. Pagbintangan ba naman akong nanlalaki? Baliw ba siya? Hindi kami magkatulad na kung saan siya mapunta may kabila't kanan siyang babae. Sumasakit na nga 'tong ulo ko dahil sa kaniya, dadagdagan ko pa ng isa?! Ay huwag na! Baka makalbo na ako ng hindi pa umaabot ng trenta.At walang-wala sa lugar ang pinagseselosan niya. Si Jerald? Kahit guwapo si Jerald, wala kaming talo no! Magkaibigan lang kami!Pagkatapos naming kumain ay umalis na rin kami sa resto."Saan pa kayo?" tanong ni Jerald.Nagkatitigan kaming dalawa ni Neca."Uuwi
Napa-angat ako ng tingin dahil sa taas ng building ng NoMaX Group, ang kompanyang pinapalakad ni Xeno. Napaisip tuloy ako habang tinitingala 'to. Ilang palapag kaya ang binubuo ng building na 'to? Sa pagkakaalam ko hindi lang ito ang pagmamay-ari ng NoMax, e. May headquarters din ang NoMaX sa China? Meron dong building ang NoMaX sa Europe, at South and North America. No wonder kung bakit nahalal siya bilang top one sa 'Top 10: The Most Eligible Young Business Tycoon' sa magazine ng Elites of the Year.I make face dahil sa naisip. Eligible. Pfft... Ano kaya ang magiging reaction ng press kapag nalaman nilang kinasal na ang top one of The Most Eligible Young Business Tycoon nila? Iniisip ko pa lang natatawa na ako. Pero napawi rin ang ngiti ko nang naalalang gusto nga pala niya akong i-divorce. Tss.Pumasok na lang ako sa loob ng building at dumiretso sa reception table. Hindi ko naman gustong pumunta rito e. Ang kaso hindi sinasagot ng napakabait kong asawa ang mga tawag ko, kahapon
"GOOD EVENING PO, LO!"Lumiwanag ang mukha ni Lolo Xian nang nakita niya na kaming papasok sa loob ng pamamahay niya."Mabuti naman at dumating na kayo. Akala ko talaga hindi na kayo makararating, e. Siya't pumunta na tayo sa hapag ng makakain na tayo. Gutom na ako eh."Naunang naglakad sa amin si Lolo Xian habang nakasunod kaming dalawa ni Xeno sa kaniya. And for some reason, hindi ko yata mapigilang mapangiti habang tinatahak namin ang dining area lalo na nang naramdaman kong dahan-dahang pinipuwesto ni Xeno ang kaniyang kamay sa aking bewang.Pinamulahan agad ako ng pisngi nang gawin niya 'yon kasabay ang pagbilis ng pintig ng puso ko. Wala sa sariling napangiti na pala ako."Stop grinning you look like an idiot," bulong niya sa tenga ko na nagdulot ng pagkasimangot ko."Bakit ba ang hilig mong mang-badtrip?""Badtrip ka?"Otomatikong umangat ang tingin ko sa kaniya. Nakakarami na 'to sa'kin, a! Akala ko pa naman mai-enjoy ko ang gabing 'to. Hindi rin pala.Umangat ang dulo ng labi
Pinagmasdan kong umalis sa dining room si Lolo. I wiped my mouth with a towel first before I decided to follow him, but when I passed by Leylah and saw her face beat red, my nerve instantly boiled when I realized she's blushing. Sa inis ko hinila ko ang braso niya and she looked up at me with puzzle in her eyes. "Don't even think na nakalimutan ko na 'yong sinabi mo kay, Lolo, kanina. How dare you told him na ako ang rason kung bakit hindi mo na matatapos ang kolehiyo. It's not like I'm forcing you to stop. I only gave you a suggestion and now you put the blame on me?" I remember a month ago, she asked me if it's okay with me for her to continue her studies. I didn't bother to answer her at first 'cause every time we talk it would always end up on an argument. She always throw a fit for every thing. It's not like I care about her not even less her life. Umasim ang mukha niya. "Bakit may mali ba sa sinabi ko? Totoo naman lahat ng sinabi ko ah." Magsasalita pa sana ako pero tinawag
Ilang minutong katahimikan bago lugmok na napaupo si Lolo pabalik sa sopa. "Alam na pala ni, Leylah ang lahat and the both of you were pretending just now?" Hindi ako sumagot. I just looked away, avoiding his deadly stares. "God! How could you do that to her? She love you so much! Ano na lang ang mukhang maihaharap ko sa, Lola Greta mo kapag nakikita niya tayo ngayon?" I smirked indifferently. "Is this all? Kung wala na aalis na ako. I still have a business trip tomorrow and I'm tired." Saka tumayo na ako at inayos ang suit na suot. "Did you really think that, NoMaX's success was brought by your powers alone?" I freeze from the spot, rooted when I heard him talk. "If you still won't stop with your delusions, Xeno, I'm afraid I might use all my power to put your small business disappear." Nakagat ko ang babang parte ng labi ko dahil sa sinabi ni Lolo. Small business? F*ck! NoMaX is an international conglomerate group! It's not a small business, f*ck! "You think, keeping these un
HE WASN'T THERE.Kinabukasan ay nagising ako na masakit ang buong katawan at nang kapain ko na ang caviling side ng kama ay wala na siya. Agad kong iminulat ang mga mata at napagtantong tama nga ako. saka ko pa lang nakompirma. Wala siya... Wala na si Xeno.Dahan-dahan akong umupo ngunit napangiwi nang naramdaman na para bang nasagasaan ako ng train sa sakit ng katawan ko ngayon. Sa lahat ba naman nang nangyari kagabi? Hindi na nakapagtataka ang sakit na nararamdaman ko ngayon. Mapalad na nga ako at hindi niya ako binigyan ng kung anong pasa kagabi.Sa tuwing umuuwi si Xeno dito sa bahay ay ito lagi ang ginagawa niya. He loves making me suffer physically and mentally. But last night, it was different. He was angry for some reason.