His Mistakenly Bride

Rion's Point of View Nang pumailanlang sa loob ng simbahan ang mabining bersyon ng kanta ng FireHouse ay naging hudyat iyon para sa akin upang iumpog ang aking sarili, upang sa ganon ay magising ako sa kahibangang nangyayare sa akin at ng makatakbo ako sa kasalang ito, pero dahil likas ang aking pagkatanga ay wala sa wisyo ng inihakbang ko ang aking mga paa patungo sa loob ng simbahan.You know you're everything to meAnd I could never seeThe two of us apartNapangiti ako dahil sa sobrang ganda halatang ginastusan ng damuhong humitak sa akin at pinipilit na ako ang bride niya hindi ko alam kung sira na ba ang ulo niya sayang pa naman kung saka-sakaling nasiraan na nga talaga siya. Nagpatuloy ako sa paglalakad habang nililibot ang aking paningin. Isa lang ang masasabi ko sumisigaw sa kaelegantehan ang kasal na ito ganoon din ang mga taong narito napansin ko rin na may mga reporters at live coverage na tila b

Rion's Point of View Nakarating ako sa mall isang oras bago ang napag usapan naming dalawa ni Bench, napag isipan ko na dito na magpalipas ng oras dito dahil baka mapag usapan na naman namin ng parents ko iyong topic kanina. Balak ko din na bumili ng mga bagong damit na dadalhin ko papuntang pilipinas. Nakalipas ang isang oras at lahat ng nais kong gawin ay nagawa ko na pero ang anino ni Bench ay hindi ko pa nakikita, kanina pa rin ako nababahala at hindi mapakali dahil pakiramdam ko ay may nakasunod sa akin gusto ko nang umuwi pero hindi ko magawa dahil baka dumating si Bench at hindi kami magkita siya pa naman ang pagbibilinan ko ng lahat ng dapat gawin at lahat ng maiiwan kong trabaho sa publishing house, nasabi ko naman na lahat sa kanya pero nais ko padin ipaalala sa kanya ang pag hawak niya sa kumpanya. Napatingin ako sa phone na hawak ko ng bigla itong tumunog senyales na may natanggap ako ng mensahe at ng tignan ko ay pangalan ni Bench ang nakarehistro ka

Rion's Point of View Natapos ang sakalan este kasalan at nagsimula ng mag alisan ang ibang mga bisita siguro ay diretso na sa reception ang mga iyon, ang iba naman ay lumapit sa amin at binati kami ng best wishes, todo ngiti at pasalamat naman ako kahit na ang totoo mas kailangan ko sa kanila ay goodluck hindi ang kanilang best wishes. Sa sobrang sakit nadin ng paa ko dahil sa pesteng sapatos na suot ko ay hindi na ako nag dalawang isip upang hubadin ko na iyon kahit maraming nakakakita at ihahagis ko pa sana sa kung saan kaya lang nanghihinayang ako dahil mukha itong mahal baka pagbayarin pa ako hindi ko naman dala ang pera ko. Patay malisya akong bumaling sa Photographer at nginitian ito. "Let's have a picture hubby!" pekeng tawa ko sabay hila ko kay Grey na nakatingin sa akin na kunot na naman ang noo tila nagtataka din ito sa ginawa ko. Pumwesto naman sa harap namin ang photographer at kinunan kaming dalawa ng litrato, may kaming dalawa lang, meron