Share
Chapter 39
Kaugnay na kabanata
His Name Chapter 40
Matapos ang halos tatlong oras na byahe ay nakarating kami ni Lucian sa sinasabi niyang park. Ang layo ng pinuntahan namin at halos mahiga na 'ko sakanina sa kotse niya dahil sa pagkairita."Bakit ba dinala mo 'ko rito sa Laguna?" Inis akong bumaba sa kotse niya. Nagmadali naman din siyang bumaba at sumunod sa akin."Bakit hindi? Wala akong pasok ngayon kaya walang iistorbo sa atin."Napabuntong-hininga ako nang sagutin niya ang tanong ko. Ano pa nga ba ang magagawa ko?Agad na hinawakan ni Lucian ang kamay ko. Puno ng mga ngiti ang mga mukha ng mga tao rito. Sa tingin ko ay isa itong mall pero may malaking open area ito sa labas, kaya masasabi kong malaki ang lugar na ito.Hinayaan ko siyang hilahin ako sa direksiyon na gusto niyang puntahan. Tumambad sa akin ang isang kilalang store... Gusto na naman niya ba akong ibili ng mga damit?"Oh, ano namang gagawin natin dito?" Nagtataka akong tumingin sa kanya dahil sa pagkalito. Kailan niya lang ako ibinili ng mga damit — hindi ko magagam
His Name Chapter 41
Maxine's Point Of ViewPaggising ko ay agad akong tumingin sa paligid ko, hoping that I will be seeing Lucian — but I was wrong. Wala siya rito.Kumilos na lang ako at nag-ayos. Maybe he's already downstairs, I thought. Ang sabi niya lang ay huwag ko na siyang hintayin, baka naman maaga lang siyang nagising.Pagtapos kong mag-ayos ay sumakto na tumunog ang cellphone ko. Agad ko 'yong kinuha sa side table ng kama at sinagot nang hindi tinitignan kung sino 'yon."Hi, Max. I'm sorry, hindi pa 'ko makauwi."His voice sound tired. Mukhang simula kagabi pa siya nagtatrabaho at wala pang tulog."It's fine. Nagpahinga ka na ba?" I replied.I heard him sigh from the other line. "Nagpahinga na 'ko. How's your sleep? You want anything?"Ako pa talaga ang inalala niya kahit siya ang dapat na alalahanin ngayon."I'm good, Lucian. Nasaan ka ba ngayon? Are you with Cloud?" I asked.Naupo ako sa kama niya kasabay ng pagsagot niya sa tanong ko. "Nasa opisina ako ngayon at oo, kasama ko si Cloud."I no
His Name Chapter 42
Buong araw lang akong nakahiga sa kama. I don't feel like talking to anyone, kahit pa lumabas man lang sa kuwarto. I think it's been eight hours since I was last seen outside the room. Alas-onse na ng gabi at hindi pa rin ako kumakain simula kaninang tanghali. Breakfast was the last meal I had. I heard knocks from the door, so I shouted again. "Busog pa 'ko, Sunny!" I tried to make my tone as polite as I could. "Love, it's me." Napatingin ako sa pinto nang marinig ang boses ni Lucian. So he's finally home... Ayoko siyang kausapin pero gusto ko siyang masulyapan kahit saglit lang. I decided to get out of the bed and open the door. "Bakit wala ka sa kuwarto ko?" Iyon talaga ang bungad na tanong niya sa akin? "Bakit hindi?" balik ko ng tanong sa kanya. He sighed. Napansin ko na hindi pa siya nakakapag-ayos ng sarili. Mukhang kauuwi niya lang galing sa trabaho. "Puwede bang mag-usap tayo? Let me explain things." I gulped in annoyance. "Fine, pero mag-ayos ka na muna." He nodd
His Name Chapter 43
Kinabukasan ay maaga akong nagising. It's Monday and I have to work already. Ang sabi lang ni Cloud ay hanggang Linggo lang akong walang trabaho kaya ito, naghahanda na ulit ako para sa pagpasok.Mabilis lang akong nakapag-ayos ng sarili ko kaya agad akong nakababa sa sala. Wala akong nakita na kahit sino sa sala, pero rinig ko ang usapan ng mga kasama ko sa dining area kung saan kumakain sila ng agahan.Dumiretso ako roon at umupo sa tabi ni Sunny."Good morning, Ate Maxine!" masayang bati ni Sunny sa akin.Masigla na ulit siya ngayon. Mukhang wala na talaga siyang problema at nagawan niya na paraan ang kung ano man 'yon."Magandang umaga sa inyo," bati ko sa kanilang dalawa ni Cheska.Ngayon ay si Sunny at Cheska lang ang kasama ko, tinawag na rin ata si Terrence para magtrabaho sa headquarters."Umuwi ba kagabi sina Lucian?" tanong ko sa dalawa.Tumago si Cheska habang si Sunny naman ay nanatiling tahimik. Bahagya akong ngumiti at sinimulan na lang ang pagkain. Hindi man lang niya
His Name Chapter 44
Limang na araw na ang nakalilipas simula noong tawag ako ni Lucian. Pagtapos no'n ay puro text na lang ang ginagawa niya, mas madalas pa nga kung tumawag si Cloud.Hindi ko maiwasang mag-alala sa kanya, pero kahit ganoon ay tiniis ko dahil sa tuwing tumatawag sa amin ni Sunny si Cloud, itinatanong ko naman kung kamusta na si Lucian.Hindi rin naman kami nagkikita ni Lucian sa bahay nila dahil kadalasan ay ala-una o alas-dos na siyang umuuwi para lang kumuha ng gamit. Sinubukan ko na intindihin ang sitwasyon niya dahil mukhang aligaga silang dalawa ni Cloud sa trabaho.Kung si Lucian ay umuuwi pa rito tuwing madaling-araw, si Cloud naman ay nananatili lang sa headquarters. Pati nga ang graduation ni Sunny ay hindi nila napuntahan — kami lang nina Cheska at Terrence ang pumunta at naghanda para sa graduation niya.Pero kahit ganoon ay hindi ako nakakita ng pagkadismaya sa mukha ni Sunny noong araw na 'yon dahil pinadalhan siya ng regalo ng mga kapatid niya. Panandalian siyang pumunta sa
His Name Chapter 45
Sabay kaming naupo ni Tita Malou sa sofa pagtapos naming kumain. I missed this, kung minsan talaga ay naiisip ko kung ano kaya ang puwedeng mangyari kung hindi ko pinutol ang koneksiyon naming dalawa pag-alis ko sa probinsya."Nasaan nga pala si Tito Luis?" kuryosong tanong ko sa kanya."Dalawang araw sa Makati ang Tito Luis mo. Doon na siya tutuloy, pupuntahan niya na lang kami rito sa Martes."Tumango ako bilang sagot. So, they're just here for Tito Luis' work."Iyong nobyo mo? Hindi mo isinama, nasaan ba siya?"Napangiti ako sa tanong niya. Lucian is someone that I would love to brag about, not because he's rich, but because he's the best man for me... kahit pa nagagawa niyang magsinungaling at palaging nasa trabaho."Nasa trabaho siya, tita."Hindi na siya nagulat sa sinabi ko, bagkus ay natuwa pa siya. Alam ko na magugustuhan niya si Lucian dahil noon pa man, gusto na niyang mahanap ko ang lalaking magpapasaya sa akin. Akala niya nga noon ay babae rin ang gusto ko dahil ni isang
His Name Chapter 46
I looked at myself in the mirror, I have to be calm before leaving the house. Kailangan magmukhang natural ang lahat dahil kung hindi, baka mahalata ni Cheska ang balak ko.Kinuha ko ang isang backpack pati na rin ang sling bag ko. It was heavy, but I managed to handle them both.Paglabas ko sa kuwarto ay agad akong bumaba sa sala, doon ay nakita ko si Cheska habang kausap ang asawa niya."Umuwi ka pala?" usap ko kay Terrence. "Si Lucian?" tanong ko pa.Umiling siya. "Hindi siya umiwi, eh."Napakagat ako sa labi ko at tumango na lang. I should've expected that."Mauna na 'ko, baka ma-traffic pa kami papunta sa condo ng tita ko." Iyon na ang huling paalam ko sa kanila at deretsong lumabas ng bahay.Naghihintay na roon ang kotse na palagi kong sinasakyan kaya tinulungan na rin ako ng driver na isakay ang backpack ko na punong-puno.Naramdaman ko ang presensya nina Terrence at Cheska sa likod ko kaya naman hinarap ko sila para magpaalam muli."See you tomorrow?"They both nodded. "Babali
His Name Chapter 47
Bumaba agad ako sa taxi na sinasakyan ko nang makarating ako sa bahay nina Lucian. Awtomatikong bumukas ang malaking gate na nagsisilbing harang at binati ako ng mga bantay.Nagpatuloy lang ako sa paglalakad kahit pa galit at halos sumikip ang dibdib ko.Bago ko pa mabuksan ang pintuan ng bahay ay bumukas na 'yon at tumambad sa akin si Terrence at Cheska."Maxine! Akala ko ba—"Napatigil si Cheska sa pagsasalita nang bahagya ko siyang itulak para makapasok ako sa loob ng bahay. Dali-dali akong umakyat pero bago ko pa maabot ang ikalawang palapag ng bahay ay nahawakan ni Terrence ang kamay ko."Maxine, anong problema mo?" Nakita ko sa mata niya ang pag-aalala, ngunit hindi ko 'yon pinagtuunan ng pansin."Anong problema ko?" ulit ko sa tanong niya. "Kayo ang problema ko!" Sinubukan kong kumalma pero masyadong mahirap para sa akin ang sitwasyon ko ngayon.I saw how confused they were when I said that. Hindi sila makapagsalita dahil alam nilang hindi ako ayos — alam may mali."All of you
Pinakabagong kabanata
