Chapter Fifteen: Drunk
Rilley
"I'M SORRY KLEYO. I've been busy these days that I couldn't check how you feel about Paris. I thought everything is okay between the two of you. I still notice how the two of you cared for each other and I just shrug it off." I heaved a heavy sigh. "I'm sorry that I didn't see your pain" Kleyo just laughed at me.
"Wala ka namang kasalanan Rilley. Labas ka naman sa pinasok ko. Saka naiintindihan ko naman na lagi kang busy, lahat naman tayo busy e. Wala naman iyon pati sa akin." Nagkibit balikat siya saka uminom ng beer.
Obsession Nineteen: HopeRilleyBlue eyesBlonde hairHourglass bodyA perfect ratioThat's HopeI don't know if that's really Hope.Hindi ko pa naman siya nakikita sa personal or even sa picture. Third called her 'Hannah', and Hope's full name is Hannah Oden P. Encuagen. So, I guess she's hope?She called him Alastair. She hugged him. She kissed him. Of course, she is hope.She's so prettyVery elegant.I like her eyes, her hair, her body. I think she's perfect.Red suits her.Like her car, shoes, dress, and lips."Siya ba si Hope?" Walang sumagot sa amin sa tanong ni Asia. Hindi naman kasi namin alam. Si Eloi kasi ay nagpaiwan sa airport. Susunod na lang daw siya, nawili ata sa pagpapalipad ng eroplano. Kaya wala kaming makuhang kompirmasyon."Ganoon siguro 'yong mga tipo ni Sir Ace 'no? Blonde iyong buhok" Tumikhim ako at nagpuyod ng buhok."Blue eyes, ganda" Napakurap kurap ako sa sinabi ni Paris. Okay."Sa tingin niyo, sa bahay ng mga Smith didiretso sina Sir Ace o sa hotel?" Wa
Chapter Eighteen: DreamRilley"Third sagli—Hmm" Sinubukan kong iiwas ang aking labi ngunit hinablot niya ang aking batok.Hinalikan niya ako sa mabilis at marahas na paraan."Ahh—Aray" Kinagat niya ang aking ibabang labi. Sinupsop at hinigop.Pakiramdam ko'y matatanggal ang aking labi.Sinubukan kong umatras kahit ang likod ko'y nakasandal na sa pader ng kweba. Tinulak ko siya at nagtagumpay naman ako.Ngunit naging sanhi lang iyon para bumaba ang mga halik niya sa aking leeg. Kinilabutan ako.Nagsimulang lumikot ang kamay niya. Hinawakan niya ang garter ng aking jogging pants at akmang ibaba nang pigilan ko siya.Kinagat niya ako sa leeg dahil sa ginawa ko."Aray ko, putangin—" Sinunggaban niya muli ang aking labi. Hinapit ako sa bewang at mas diniin ang sarili sa akin.Pinasok niya ang dila niya sa loob ng aking bunganga. Nanlaki ang mata ko. Hindi ako makahinga.Ginalugad niya ang aking bibig gamit ang dila niya. Napakapit ako sa bewang niya ng madiin.Hindi ko alam kung ano ang g
Chapter Seventeen: Iniirog (PART ONE) Rilley AS HOUR PASSED by, Third is getting weirder for me, though Alpha Team doesn’t seem to notice it because they we’re blinded by his sudden change of mood. Or I was overthinking again? Nope, I wasn’t because from the very beginning, weird na talaga siya para sa akin. He is moody, yes, pero napasobra naman ata ngayon. Sa hitsura niya kasi ay masayang masaya siya. Ngayon lang namin siyang nakitang ganito. Hindi man siya ngumingiti’y kitang kita naman iyon sa kislap ng mata niya. Binati niya pa lahat ng Alpha Team, si Eloi at Ivan. Kahit mali mali ang nasabi niyang pangalan ay hindi na sila nagreklamo dahil ngayon lang ito bumati sa kanila. “Germany ka na pala ngayon Paris!” Tumawa ng tumawa si Leonel. Inaasar ni
Chapter Sixteen: MeaningRilleyTHIRD IS BEING unreasonable again.Kasi no'ng sinundan ko siya sa parking lot at natapos na ang pag-uusap nila ni Eloi ay hindi niya ako pinansin at nilampasan lamang kahit na tinawag ko siya."He is probably in a bad mood babe, hayaan mo na" Inakbayan ako ni Eloi at nilapit ng sobra ang bibig niya sa tainga ko at inamoy ako doon. Nanindig ang balahibo ko sa kaniyang ginawa at agad siyang itinulak.
Chapter Fifteen: Drunk Rilley "I'M SORRY KLEYO. I've been busy these days that I couldn't check how you feel about Paris. I thought everything is okay between the two of you. I still notice how the two of you cared for each other and I just shrug it off." I heaved a heavy sigh. "I'm sorry that I didn't see your pain" Kleyo just laughed at me. "Wala ka namang kasalanan Rilley. Labas ka naman sa pinasok ko. Saka naiintindihan ko naman na lagi kang busy, lahat naman tayo busy e. Wala naman iyon pati sa akin." Nagkibit balikat siya saka uminom ng beer.
Chapter Fourteen: Friend Rilley ITINIGIL KO ANG aking sasakyan sa tapat ng isang matangkad na lalaking nakatayo sa labas ng airport. Sa kaniyang magkabilang gilid ay dala niya ang kaniyang dalawang maleta na kulay pink. Nakasuot siya ng pink V-Neck T-Shirt at jeans and a pink rubber shoes din. Nakashades pa ito. Aakalain mo talaga siyang lalaki dahil sa kaniyang tikas ng tayo at sa gwapong mukha. Kung hindi lang siya naka-overall pink, mapapagkamalan ko siyang lalaking Hollywood star.