Pustaka
Cari
Beranda / Romance / His Runaway Obssesion / CHAPTER 46

Share

CHAPTER 46

Penulis: Inkymagination
last update Terakhir Diperbarui: 2025-09-07 00:06:09

Sumapit ang hapon at napag pasyahan nila ni Xavier na sa mismong araw na iyon mamili ng pangregalo. Nakalugay ang kanyang buhok, simple lang ang suot—isang maluwag na blusa at itim na pantalon—habang inaayos ang baong meryenda na maaari nilang dalhin. May lamig pa sa hangin, ngunit sapat na ang init ng araw na sumisilip sa bintana upang magbigay ng kakaibang sigla sa bahay.

“Mommy, are we going na?” tanong ni Anchali, bitbit ang maliit na bag na may palamuting karton na bulaklak. Halata sa mukha ng bata ang pananabik.

“Wait lang, anak,” sagot ni Aurelia, inaayos ang thermos at ilang biskwit sa isang maliit na tote bag. “Kailangan nating dalhin ‘to. Baka magutom ka.”

Bumaba si Xavier mula sa itaas, nakasuot ng malinis na polo shirt at dark jeans, simple ngunit halatang bagay sa kanyang tindig. Nakangiti ito habang pinagmamasdan ang dalawang babae sa kanyang buhay.

“Handa na ba kayo?” tanong nito, sabay lapit kay Aurelia upang kuhanin ang dala nitong bag. “Ako na.”

“Hindi na, kaya ko na
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Bab sebelumnya Bab selanjutnya

Bab terbaru

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 66

    Maaga pa lamang ay abala na si Jill sa pag-aayos ng mga gamit. Sa loob ng malaking sala ng inuupahang apartment, nakalatag ang ilang malalaking bag na puno ng damit, sapatos, at accessories. Habang pinipili niya ang mga isasama para sa araw na iyon, nakatingin lamang si Aurelia mula sa sofa, nakayakap sa unan, at wari’y lumulutang pa rin ang isipan.Napansin ito ni Jill kaya’t ngumiti siya, nilapitan si Aurelia at naupo sa tabi nito. “Hey, I know what you’re thinking. Paranoid ka na naman.”Tumingin si Aurelia, napabuntong-hininga. “Jill… parang kahit anong gawin ko, naroon pa rin siya. His voice, his presence—hindi nawawala. Kahit sabihin kong safe na ako rito, para bang may anino na laging sumusunod.”Hinaplos ni Jill ang kamay ng kaibigan, pinisil iyon nang mahigpit. “Then you need a distraction. You need something na makakabaling sa isip mo. Kaya I’ve decided—you’re coming with me today. Both you and Anchali.”Nanlaki ang mga mata ni Aurelia. “Sa photoshoot mo?”“Yes!” tumango si

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 65

    Maagang nagising si Aurelia kinaumagahan. Tahimik ang buong apartment, at tanging tunog ng maliit na orasan sa dingding ang naririnig niya. Bumangon siya nang dahan-dahan upang hindi magising si Anchali na mahimbing pa ring natutulog sa tabi niya. Sa bawat hakbang niya patungo sa kusina, dala niya ang bigat ng hindi maipaliwanag na kaba sa dibdib.Pagdating sa kusina, dumiretso siya sa kabinet, kinuha ang garapon ng kape, at maingat na nagtimpla. Ang halimuyak ng mainit na kape ay unti-unting nagpakalma sa kanya, ngunit sa likod ng kanyang isipan, paulit-ulit bumabalik ang alaala ng gabing iyon.Muling naaalala ni Aurelia ang nangyari madaling araw. Nagising siya nang hindi niya namamalayan kung bakit, at sa pagdilat ng kanyang mga mata, ramdam niya agad ang init ng isang hininga sa kanyang pisngi. Bago pa siya nakagalaw, parang may labi na dumampi sa kanyang leeg—malambot, mainit, at masyadong totoo para tawaging panaginip lamang.Nanlaki ang kanyang mga mata, nanigas ang buong kataw

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 64

    Maagang natapos ang agahan, ngunit buong umaga ay hindi mapakali si Aurelia. Sa bawat hakbang niya sa loob ng apartment ni Jill, tila may aninong nakadikit sa kanyang likuran—ang alaala ng panaginip. Hindi niya maalis-alis sa isip ang init ng halik na iyon, ang bigat ng kamay ni Xavier na tila nakadantay pa rin sa kanyang pisngi.Naupo siya sa sofa, hawak ang tasa ng pangalawang kape, ngunit halos hindi niya matikman. Nakatingin lang siya sa telebisyon kung saan nanonood si Anchali ng cartoons. Ang bata ay masigla, tumatawa’t sumisigaw, paminsan-minsan ay tatawag sa kanya. “Mommy, look at this funny dog!”Ngumiti siya, pero pilit lamang. Para siyang nasa ibang mundo. Ang bawat tawanan ni Anchali ay parang malayo, nababalot ng ingay ng sariling isipan.Was it really just a dream? Or… could it mean something else?Bawat beses niyang ipipikit ang mga mata, muling bumabalik ang pakiramdam ng labi ni Xavier sa kanya. Hindi ito parang alaala, kundi isang bagay na sariwa, totoo, parang nang

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 63

    Maagang-maaga pa lamang ay gising na si Aurelia. Hindi siya halos nakatulog kagabi sa tindi ng kaba at pananabik. Sa tabi niya, mahimbing na natutulog si Anchali, nakayakap sa paborito nitong stuffed bunny. Sa bawat paghinga ng anak, dama niya ang bigat ng desisyong gagawin nila ngayong araw—ang paglayo, ang pagtakas, ang pagsisimula ng bagong buhay.Tahimik siyang bumangon at naglakad patungong bintana. Nakalilis ang kurtina, at mula roon ay tanaw niya ang mga ilaw ng bayan na unti-unting naglalaho habang sumisikat ang araw. Ito na iyon, bulong niya sa sarili. Wala nang atrasan. Kailangan naming makaalis bago makaramdam si Xavier.Pagkaraan ng ilang minuto, bumaba si Aurelia sa kusina at nadatnan ang ina niyang si Selene na abala sa pagluluto ng almusal. “Anak, maaga kang bumaba. Sigurado ka ba sa gagawin niyo ngayon?” tanong ng ina, habang inihahain ang mainit na tinapay at gatas.Tumango si Aurelia. “Yes, Ma. If we don’t leave now, baka wala na kaming chance. Jill is already waitin

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 62

    Mahigpit ang titigan nina Aurelia at Xavier sa sala—parang dalawang mabangis na hayop na handang magsalpukan. Sa gitna nila, walang kamuwang-muwang na nakaupo si Anchali sa sofa, hawak-hawak pa ng kanyang ama ang maliit nitong kamay. Ang bata ay nakangiti kanina, pero nang maramdaman ang bigat ng hangin at makita ang malamig na ekspresyon ng kanyang ina, dahan-dahan na rin itong natahimik.“Aurelia…” malalim at mariin ang boses ni Xavier, tila ba isang babala. “Huwag kang lalapit.”Ngunit hindi nagpigil si Aurelia. Dahan-dahan siyang umusad, hawak pa rin ang maleta na kanina pa niya pinipigilan na bumagsak. Ang bawat hakbang niya ay sinasabayan ng mabigat na tibok ng kanyang puso. *Kailangan ko siyang makuha… kailangan ko siyang mailabas.*“Anchali, halika sa Mama.” Malumanay ang boses niya, pilit niyang pinapakalma ang anak. “We need to go, sweetheart.”Nag-angat ng tingin ang bata, naguguluhan. “But Daddy’s here…” bulong nito.Humigpit ang hawak ni Xavier sa kamay ng anak, kaya agad

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 61

    Simula nang pumasok muli si Anchali sa eskwela at sumunod si Xavier sa trabaho, naiwan siyang mag-isa sa bahay.Para bang masyadong tahimik. At sa gitna ng katahimikan na iyon, ang isip niya ay hindi mapalagay.Matagal na niyang napapansin—ang pagkakaila ni Xavier sa ilang tanong, ang bigat sa mga mata nito tuwing binabanggit ang nakaraan, at higit sa lahat, ang misteryosong opisina nito sa itaas ng bahay.Mula sa kanyang kinauupuan, napatingin siya sa hagdan.Anong meron sa opisina niya? Bakit parang sobrang lihim ng lahat?Hindi niya alam kung ano ang nagtulak sa kanya, ngunit bago pa siya makapagdesisyon nang tuluyan, tumayo na siya, marahang humakbang patungo sa hagdan, at nagsimulang umakyat.Sa bawat yapak niya sa hagdan, tila lalong bumibigat ang kanyang dibdib. Nang makarating siya sa tuktok, napaharap siya sa pintuan ng opisina ni Xavier—madilim na kahoy, mabigat, at laging nakasara.Huminga siya nang malalim, dahan-dahang iniikot ang seradura. Laking gulat niya nang bumukas

Bab Lainnya

Anda juga akan menyukai

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status