CHAPTER 8

Agad na napatingala si Jossa nang iabot sa kanya ni Lemuel ang maliit na bote ng isang softdrink. Bukas na iyon at may nakalagay nang isang straw. She got it and uttered her thanks to him.

"Ang lalim na naman yata ng iniisip mo," komento nito sabay upo sa kanyang tabi.

Kasalukuyan silang nakapuwesto sa isang mesa ng isang kainang malapit lamang sa may dagat. Dahil nga sa may mangilan-ngilang tao ang madalas na pumaparoon ay laging may bukas na mga kainan sa naturang lugar.

Si Lemuel ang nag-aya sa kanya na pumaroon. It has been three weeks since they painted their fence. Sa loob ng tatlong linggong iyon ay may ilang pagkakataong dumadaan pa rin siya sa bahay ng mga ito para dumalaw.

Ngunit kaiba ang hapong iyon. Inaya siya ni Lemuel sa may dagat sa halip na hayaan lang siyang nakatambay sa shop at panoorin ang mga itong magtrabaho. Iyon ang dahilan kung bakit sila naroon. Dala niya ang kotse nang magtungo sa shop ngunit nang mag-aya ang binata ay ang motorsiklo nito ang ginamit nila.