"Bullshit!"
Nag-echo sa loob ng apat na sulok ng modernong opisina ni Lorenzo ang sunud-sunod na pagmumura niya. He is more than furious. Margaux is gone and nobody could tell where she is.
Nasipa ni Lorenzo ang pa ang mesa at muntikan na niyang ibato sa kung saan ang cellphone. Kung hindi pa niya naisipang magpadala ng bulaklak sa tauhan para kay Margaux ay di niya malalamang umalis ito. Kabilin-bilinan niya sa tauhan na personal na iabot ang regalo sa dalaga at hindi kung kani-kanino lang.
Niluwagan niya ang kwelyo. He felt his chest tightening. Suddenly, pinangangapusan siya ng hininga. A week since his engagement and his bride ran away. Malaking insulto sa buo niyang pagkatao ang nangyari. Naikuyom niya ang kamao. He has to get to the bottom of this.
"Cancel all my appointments," utos niya sa assistant at mabilis na tinung
Sa tantiya ni Elisa ay tatlong beses siyang nagpalipat-lipat ng sasakyan. Nakapiring man ay sinikap niyang makiramdam sa paligid. Binilang niya talaga. Mula sa silid na kinaroroonan niya ay lumulan sila sa kotse at lumipat sa isang eroplano. Nararamdaman niya ang pressure. Halos masuka siya. Napahawak siya nang mariin sa upuan at naipikit nang mariin ang natatabingang mga mata. Ito ang dahilan kung bakit hindi siya nagsasa-sama kay Margaux kahit anong pangungulit nito na isama siya sa mga bakasyon nito sa ibang bansa. Kapag lumuluwas siya ng Manila, barko ang sinasakyan niya. Ang pressure, ang pagod, ang kaba, naghahalo sa sistema niya. Hinihila na siyang matulog pero hindi niya ginawa.Nang makababa sa eroplano ay sumakay naman sila sa isa pang sasakyan na siyang nagdala sa kanya sa kinaroroonan ngayon. Tinanggalan siya ng piring sa mga mata. Naninibago siya sa nakakasilaw na liwanag na tumambad sa kanyang mga mata. Ilang oras ding may tabing ang paningin niya. Napapikit siyang muli
"What the hell was that?!"Dumadagundong ang malakas at galit na boses ni Audrey sa buong opisina. He was expecting for Audrey to barge in. Hinintay lang nito na lumabas ang ka-meeting niya. Habang nakikipag-usap kay Mr. Pantaleon, ibinulong na ng sekretarya niya na naghihintay ang kapatid sa opisina at mukhang mainit ang ulo nito. Hindi ugali ni Audrey ang pumarito sa opisina lalo at hindi maganda ang relasyon nito sa mga magulang nila. For Audrey to have come here, may mahalaga itong pakay. By the looks of it, she was furious over something."Ganito ba talaga ang greeting mo sa akin, ha, sis? Matapos nating hindi magkita ng matagal-tagal?"Kakauwi lang nito mula sa Europe. Kung nagkataong good mood ito, malamang na sumugod na ito ng yapos sa kanya. Sa buong pamilya niya, si Audrey ang pinakamalapit sa kanya.Niluwagan niya ang pagkakabuhol ng kurbata at naupo sa swivel chair at minwestrahan ang kapatid na maupo sa katapat na upuan. Instead, nagpalaka-lakad ito sa harapan niya habang
Sa nakalipas na dalawang araw na nanatili si Elisa sa bahay ni Lorenzo, walang pagbabago sa sitwasyon niya. Nakakulong pa rin siya sa isang silid. Bagama't hindi sinasaktan, hindi niya maiwasang makaramdam ng pangamba na baka isoli siya nito kay Sir Deo anumang oras. Nakakabagot ang bawat minutong nakakulong siya sa maliit na silid na nagbubukas lang kapag may inihahatid na pangangailangan niya."Hindi mo ginagalaw ang pagkain."Mula sa pagtitig sa labas, nabaling ang pansin niya sa pagkain na inihatid kanina ni Mando. Gaano man ‘yon kasarap tingnan, hindi niya makuhang ganahang kumain. “Pakialis na lang niyan.”Imbes na bitbitin ang tray, napapailing lang na napatingin doon si Mando."Mando, ‘yong bag ko. Kailangang-kailangan ko lang talaga ‘yon. Please." May halo nang pagmamakaawa ang boses niya pero ang lalaki, tumalikod lang nang walang sinabi. Narinig naman siguro nito ang sinabi niya. Napabuntung-hininga na lang siya at muling tumitig sa labas ng grills partikular na sa mga ha
10“Tito, can you read me some stories?”Nakahiga na sa kama si Caleb at kasalukuyan niyang kinukumutan.“Next time, Cal. Promise, next time.”Bahagyang sumimangot si Caleb. Kapag nasa kanya ito, wala itong hinihiling na hindi niya ibinibigay. Pinupunan niya sa abot ng makakaya ang kakulangan nito sa hindi pagkakaroon ng ama. But tonight, he will make a pass on bedtime stories. May mahalaga siyang gagawin. Inihabilin niya muna si Caleb kay Aling Cora. Bumaba siya ng hagdanan at tinungo ang silid ni Elisa. Kailangan niyang makausap nang masinsinan ang babae, once and for all, nang matapos na ang lahat ng gulo at bumalik sa normal ang lahat.Naratnan niyang kasalikuyang nag-aayos ng higaan ang babae."We need to talk."Napahinto ito sa ginagawa at dahan-dahang humarap sa kanya. Tinitigan lang siya ng babae. Hinintay ang anumang sasabihin niya.Damn those eyes.Nakakainis.“May kailangan ka?”He heaved a heavy sigh. Isinuksok niya sa bulsa ang dalawang kamay at matamang tinitigan ang bab
Buong gabi siyang halos hindi makatulog. Pabiling-biling siya sa higaan pero mailap ang antok sa kanya. Hindi pinatahimik ang isip at puso niya sa kaganapan kanina. Bumangon siya at sandaling sinilip si Caleb sa kabilang silid.Mahimbing na sa pagtulog ang pamangkin niya habang yakap ang malaking unan.Ilang sandal rin siyang nanatili sa bungad ng pinto ng silid ni Caleb bago nagdesisyong bumalik sa silid niya.May meeting siya bukas. Kailangan niya ng tamang pahinga.But then he did otherwise. Bumaba siya ng hagdan at nagtungo sa tapat ng silid na kinaroroonan ni Elisa.“Kanina pa siya natutulog, boss.”Wala siyang sagot sa sinabi ni Boyong.“Si Mando?”“Nasa kusina, boss, nagkakakape.”Elisa was a harmless human being to begin with. Pero daig pa nito ang isang criminal kung pabantayan niya ang silid na kinaroroonan. Nakita niyang nangalumata na ang ilalim ng mga mata ng tauhan.“Go get some sleep.”Lumarawan ang pagtataka sa mukha ng lalaki. Hindi ito makapaniwala sa narinig na sina
"Why isn't Tita Eli eating with us, Tito?"Si Elisa na naman ang hinahanap ni Caleb. Pangalawang beses na itong nagtanong sa loob lang ng ilang minutong paghaharap nila sa dining. "She is already resting, Caleb."Napahinto si Caleb sa pagkagat sa hotdog na nakatusok sa fork at napasimangot. "Sayang. I like to eat with her pa naman sana po."Napahinto na rin siya sa pagsubo at napasandal sa upuan at matamang tinitigan ang bata. "Why do you like her so much, Cal?" Naalala niya na kahit si Margaux ay halos isumpa siya kapag inaagrabyado niya noon si Elisa. Even Audrey, once, sa kaisa-isang beses na napilit itong sumama sa Hacienda Samonte. "She is so nice po. No. Super-duper nice."Ano ba ang ipinakain ni Elisa sa pamangkin niya at sa buong durasyon ng dinner hanggang sa natapos sila, ito lang ang bukambibig ng bata. Bago umakyat si Caleb sa silid nito ay dinaanan pa muna nito si Elisa."Good night, Tita." . "Good night, Caleb."He didn't mean to spy on them, pero nakikinig siya sa ma
“Are you looking for someone, Tita Eli?” Namalayan niyang hawak na pala ni Caleb ang baba niya para ibaling muli sa TV na nasa kanilang harapan. “No, Caleb.” Nababaliw na yata ang pakiramdam ni Elisa. Bigla na lang kasi siyang napapalingon sa gawing maindoor sa gitna ng panonood nila ni Caleb ng cartoon show. May huminto kasing sasakyan sa garahe. Hinihintay niya lang naman kung sino ang papasok. “Hello po, Kuya Boyong!” Si Boyong lang pala ang dumating. Akala niya kung sino. “Nabili mo na po ang cookies and cream ice cream ko po?” Excited na lumapit si Caleb kay Boyong. Napapalakpak pa ang bata nang makitang bitbit nito ang ice cream. Pinatay niya ang TV at sumunod na rin sa kusina. Nang matapat sa maindoor, hindi na naman niya mapigilan ang pagsilip sa labas. Baka lang kasi…baka mapapadpad muli si Lorenzo sa bahay nito. Dalawang araw na ring hindi napapagawi si Lorenzo sa bahay. Dalawang araw pero sa pakiwari niya ay sobrang tagal na. Napabuntong-hininga siya at pumasok na r
Lakad takbo ang ginawa ni Lorenzo sa pasilyo ng hospital na kinaroroonan sa ngayon. Tuwid lang ang mga titig niya habang sabay na tumatagaktak ang pawis at sapatos niya sa tiles. Si abot-langit ang kaba niya para sa pamangkin. Sa wakas, natunton niya ang silid na kinaroroonan ni Caleb. Caleb’s name was mounted on that door. Kaagad niyang ipinihit ang seradura at sumalubong kaagad ang katamtamang buga ng aircon mula sa loob. "Caleb." Naratnan niya ang pamangkin na nakahiga sa hospital bed, may oxygen na nakakabit sa bibig nito. Conscious na ito at kumaway pa nga sa kanya. Behind that oxygen mask, nasisiguro niyang nakangiti ang bata. Katabi nito si Elisa at mahigpit na hawak ang kamay ng babae. "Caleb." Lumapit siya kabilang gilid ng kama at naupo sa tabi nito. “How are you, buddy?” Gumalaw ang ulo ni Caleb, may kulob na sinabi. “Pinapakaba mo ang tito.” His hand rested over Caleb's, but his eyes bore on Elisa. As expected, iniwasan nito ang paningin niya. Hinarap nito si Caleb.