#พี่หลามคนจริง EP.87 หน้าที่ของเเฟนดีๆ (3) จบตอน

จนมาถึงท่าเรือ นิ้งก็ยังกล้าๆ กลัวๆ ที่จะลงเหมือนเดิม

คราวนี้ผมเลยอุ้มเธอลงมาแทนเพราะขี้เกียจรอให้เธอหายตื่น นิ้งบ่นผมว่าผมทำให้เธออายคน แต่สุดท้ายสักพักพอผมซื้อน้ำง้อให้ก็หาย

ผมกับนิ้งเข้ามาในวัด เธอดูมีความสุข คงจะชอบมาที่ประมาณนี้ ผมดูจากหน้าเธอไง มันดีกว่าตอนที่ผมพาไปร้านเหล้า ไปผับไรเทือกนั้นเยอะ

แต่เอาจริงๆ เธอก็ไม่ใช่คนประเภทเหี้ยๆ อย่างผมอยู่แล้วว่ะ

อย่างผมเวลามาวัดแม่งร้อนไง ทำบาปมาเยอะ แต่ให้พูดตรงๆ ตอนนี้ก็กำลังมีนางฟ้ามาช่วยยื้อชีวิตผมอยู่เหมือนกัน

“ฉลาม เราเข้าไปไหว้ตรงนู้นกันก่อนนะ” นางฟ้าที่ว่าเดินเข้ามากระตุกชายเสื้อผม แล้วชี้ไปทางที่เธออยากไป “แล้วเดี๋ยวเราจะไปตีระฆัง”

“เหมือนไม่เคยมาเลยว่ะ” ผมแซว แล้วนิ้งก็ทำหน้ามุ่ย

“เราไม่เหมือนฉลามนะ เราชอบมาวัด เรามากับม๊าตลอด” เธอกัดผมเจ็บๆ ไปทีนึง แล้วก็เปลี่ยนมาทำตัวน่ารักอีกที จูงมือผมเองเลยว่ะรอบนี้ “ไปทางนี้ก่อนนะ”

โคตรมีความสุขเลยกู

“ตามใจเมียเลยครับ” ผมเอนหน้าไปกระซิบเสียงหนักใส่ แล้วก็โดนเธอดันหน้าออกมาเบาๆ

“นิสัยไม่ดี” เธอทำหน้ามุ่ยใส่ผมอีก คงเป็นเรื่องที่เรียกเธอว่าเมียข้างนอก แต่ผมไม่สนแล้วว่ะ

“จะไปไหว้ปะพระอ่ะ” ผมกระ