Share

Chapter 2

Author: MissMissy
last update Huling Na-update: 2025-07-07 11:51:25

“Girl, sigurado ka ba talaga?” Cam asked for the fourth time habang naka-park kami sa harap ng five-star hotel. “You’re literally swaying like a drunk flamingo in heels.”

I unbuckled my seatbelt with all the grace ng isang queen na bagong galing bar. “Camille, I’m fine. I’ve walked on stilettos through snow in Milan. A little tequila won’t kill me.”

Cam rolled her eyes. “Hindi snow ‘to, Erena. Carpeted floor. With walls. And elevators. And coordination.”

“Whatever,” I said, grabbing my bag and opening the door with confidence na hindi aligned sa kalagayan ng katawan ko.

The cold air slapped me the moment I stepped out. My head spun like a poorly made cocktail.

Cam called out, “Text me kung sumuka ka ulit, ha!”

“Bastos,” I muttered, waving her off while clutching my purse like it could stabilize me.

Inside the lobby, everything looked... shiny. Too shiny. The chandelier sparkled like it was mocking me. Even the marble floors felt smug.

“Miss Lopez,” greeted the concierge with that overly polite tone that said we pretend not to judge rich people doing dumb things.

I tried to confidently walk as if I'm not drunk. Para ipakita sa kanila na kaya ko ang sarili ko.

Pero sa loob loob ko hindi ko na sigurado ang room number ko. "I can do this. I'll surely remember it once I'm there. They only have two doors sa floor na yun", pampalubag ko sa utak ko.

At ng makarating ng maayos sa tapat ng elevator, I strutted toward it, barely holding myself upright. I pressed the button with the elegance of someone who hadn’t almost vomited on a man less than an hour ago.

The doors slid open. I stepped in.

I blinked at the panel.

“Eight...teen...zero...something?” I mumbled, hitting buttons like a drunk DJ. My vision doubled for a second, but I shook it off. “No. I’m Erena Lopez. I don't get drunk. I glow under pressure.”

Ding.

Floor eighteen.

I stepped out, stumbling slightly but managing to throw in a hair flip like it was intentional.

Room 1809 Or 1808?

Whatever.

I pulled out the keycard, squinted at it, and swiped it at the first door I saw. The green light blinked. Unlocked. See? Perfect.

Erena Lopez: undefeated.

I stepped inside, kicked off my heels, and dropped my purse like a war trophy. The room was dark but smelled expensive. Like wood, leather, and something masculine.

“Damn,” I whispered, slowly making my way to the bed. “Y’all really clean fast here.”

I didn’t even bother turning on the lights. My head was pounding. My dress was tight. I face-planted onto the mattress, relishing the cold silk sheets and the temporary peace.

My eyes feel heavy. I finally can stop pretending that the alcohol did nothing to me. Everything is blurry and I feel sleepy.

The bathroom door clicked open.

Then... footsteps.

I barely lifted my head, one eye squinting at the tall, dripping-wet figure that just walked out of the bathroom, towel slung low on his hips, hair slicked back, water sliding down perfectly sculpted abs like he was auditioning for a sin.

Holy.

Living.

Greek. Statue.

He was wiping his face with another towel, unaware that I was very much awake and having what I assumed was a wild, vivid, high-definition, tequila-powered dream.

Because that? That man?

Was definitely not a hotel ghost. Or an illusion. Or someone my drunk brain had the right to imagine.

“Wow,” I whispered. “Even my hallucinations are rich and hot.”

He stopped mid-step. His head turned.

“Huh?” he muttered, confused.

I propped myself up on one elbow, grinning like a fox. “You’re a very detailed dream, you know that? The abs? The dripping water? The towel barely hanging on for dear life? 10 out of 10. Would fantasize again.”

His mouth dropped open. Then slowly... he smiled. Smirked, actually.

Oh no.

Smirking dream men meant one thing: I was about to say something humiliating.

“I bet your voice is deep, too,” I added, voice slurring just a little as I blinked lazily at him. “Do you talk in this dream, or do we just skip to the scandalous part?”

He raised a brow. “Scandalous part?”

I sat up more, eyes half-lidded. “The part where you fall in love with the heiress-slash-drunk goddess on your bed.”

There was a pause. A very long pause.

Then the man—the real, live, actual man—laughed.

It wasn’t a loud laugh. More like that rich, low chuckle you’d expect from someone amused and very aware he had the upper hand.

Wait. He looked like someone earlier. The one I bumped into and puked on. Geez.

I grinned. “You’re not real. You’re the sexy karma from earlier. Back for revenge and maybe a little seduction.”

Still grinning. “Do you talk too, or are you here to model and moisturize?”

He smirked. “You think this is a dream?”

“Oh absolutely. Real life isn’t this generous.”

I tried to sit up, dramatically flipping my hair—then everything spun. My head went sideways.

“Wait—”

Too late.

My stomach lurched.

With the grace of a dethroned queen, I vomited all over the pristine sheets.

Again.

Silence.

Then, faintly, just as I slumped back down—

"...Again?!" His voice was so full of disbelief, I would've laughed if I wasn’t semi-dead.

And then—darkness.

Total blackout.

.............

Sunlight slapped my face.

My head throbbed like a hangover mixtape. My tongue felt like it hosted a sandpaper convention.

I groaned, rolling onto my side, when I realized—

Wait.

Where the hell am I?

This wasn’t my room.

These sheets were crisp. Fresh. Not the vomit-soaked battlefield from last night.

I bolted upright and instantly regretted it. “Ow—ow—ow.”

My head felt like it was being drilled by a jackhammer wearing stilettos.

I blinked at my surroundings.

Hotel suite.

Classy. Quiet. Familiar... in a horrifying way.

I looked down.

NO. NO. NO.

The blanket slid slightly and—OH MY GOD I’M NAKED.

I grabbed the covers and wrapped them around me like armor. My clothes? Nowhere. No purse. No phone. No heels. Nothing.

“WHERE IS MY LIFE?!”

I screamed internally, clutching the bedsheet and checking every inch of the bed.

Nothing.

No receipts, no clues, not even the ghost of my dignity.

And my memory?

BLANK.

Completely. Utterly. Black.

I pressed my palms into my forehead. “What did I do last night...?”

I said it out loud. Frustrated. Panicked. As if the sheets could answer.

Images flickered in my head—bar. Cam. Tequila. Glitter? Wait, no, someone’s abs. Towels? Laughter?

I froze.

“Oh. My. God.”

My last clear thought was seeing a very wet, very shirtless man with a towel and a smile that could melt corporate stocks.

I groaned, falling backward onto the pillows. “I swear to God if I touched him... if I did anything...”

The door clicked.

My heart stopped.

PLEASE BE ROOM SERVICE. PLEASE BE A NUN.

But no.

Of course not.

It was him.

That man.

Wearing a black shirt, sleeves rolled up, holding a cup of coffee like he didn’t just find a stranger unconscious in his suite the night before.

His eyes swept the room. Landed on me.

Wrapped in his hotel blanket.

Hair wild.

Face frozen.

“Mornin’,” he said casually, sipping his coffee.

I stared at him, horrified.

He tilted his head. “You look... rested.”

“Where are my clothes?”

He raised a brow. “Dry-cleaning.”

My eyes widened. “Did you—did I—did we—?”

He smirked, the kind of smirk that made me want to either slap him or marry him. “What do you remember?”

I groaned, collapsing into the pillows again.

Nothing.

Absolutely. Nothing.

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • Hostile Takeover (of My Heart)   Chapter 14

    Pagbalik ni Erena sa opisina, dala-dala niya ang bigat ng pakiramdam pagkagaling niya sa opisina ng kanyang ama. Ano na naman kayang naisip ng pinsan niya na yun at kailangang bumalik pa siya dito sa Pinas. Last time na nasa US siya parang wala naman itong plano na umuwe. Alam kong magiging mahirap ang pagtatrabaho ko para sa project na pinaghirapan ko kung andito si Mikaela. For sure madami kaming bagay na hindi pagkakasunduan. And knowing dad.. hays.Umupo siya sa swivel chair at napa-exhale nang malalim. Inikot niya ang upuan paharap sa bintana, tinititigan ang view ng city habang nilalabanan ang paglalambot ng loob niya.Bukod sa laging nasa spotlight ang pinsan ko na yun. Grabe din ang pagprotekta ng ama dito. Tinuturing niya itong anak at gusto niya din na magturingan na kaming magkapatid. Napairap siya. Noong bata pa kami lagi itong nakabuntot sa kanya. Siguro dahil only child din ito at wala na ang mga magulang nito sa edad na walong taon. Naalala niya ang sinabi ng kanyang

  • Hostile Takeover (of My Heart)   Chapter 13

    Napapangiti si Erena habang papasok sa kanyang opisina. Kahit kita niya ang pagtataka sa mga taong nakakasalubong niya mula sa baba hanggang pagakyat niya sa floor kung nasaan ang opisina niya, tuloy tuloy lang siya at walang pakialam sa paligid.Kahit ang sekretarya niya ay gulat na gulat na parang nakakita ng multo. Pero lahat yun ay iwinaksi niya at patuloy lang siya sa paglalakad. Para na siya nababaliw dahil nakangiti siya sa buong paglalakad. Hindi niya maintindihan bakit ngiting ngiti siya. Well, masaya naman talagang sa wakas ay she got the deal with the Kingson group. Pero bukod dun ang sarap ng almusal niya kanina. Para siyang nasa alapaap. Bigla siyang napahinto ng maisip kung in love na ba siya sa lalaki. Halos gusto niya ng batukan ang sarili dahil ilang araw pa lang sila nagkatagpo in love agad?Ganun na ba ako karupok? Makakita lang ng gwapo, in love na? Hindi nga naging maganda ang tagpo nila. Inihilig niya ang ulo sa sandalan ng kanyang upuan. Sino ba namang mag-aak

  • Hostile Takeover (of My Heart)   Chapter 12

    Napadilat si Erena.Dahan dahang nag angat ng tingin at saglit na tumitig sa kisame. Sinilip ang oras sa maliit at bilog na alarm clock sa bedside table. Maaga pa, pero gising na ako. Naunahan ko pa ang alarm clock ko. Of course. Sino ba naman ang makakatulog nang mahimbing pagkatapos ng nangyare kagabi?Putangina. Hindi pa rin ako makapaniwala. Isipin pa lang na makikita ko na naman siya ngayong araw, nagwawala na ang dibdib ko sa kaba at hiya. Nakatitig pa din ako sa kisame habang pilit nilalabanan ang mga flashbacks na nagsisiksikan sa isip. ‘Yung ngisi nung Aki na yun. Yung boses niya. At higit sa lahat, ‘yung moment na tinawanan siya ni Cam habang nanginginig na siya sa hiya.She groaned and pulled the blanket over her head. “Ahhhhhh! Ayoko na. Ayoko na. Ayoko na.”Pero kahit magtago pa ako sa ilalim ng kumot, hindi ako makakatakas sa lalaki dahil contract signing today. At he confirmed last night that I'll see him there today, sa Kingson Group HQ. Siya na sinukahan ko. At inaad

  • Hostile Takeover (of My Heart)   Chapter 11

    (Erena's POV)Nakalabas na siya ng Kingson Group building, ramdam pa din niya ang kaba at gulat sa nangyare. Habang naglalakad nararamdaman niyang nanghihina ang tuhod niya. Parang anytime bibigay ito. Parang naiwan ang kaluluwa niya sa conference room kung saan siya nag-present kanina. Hindi siya makapaniwalang... siya ‘yon. Si Aki.“That freakin' guy,” bulong niya habang naglalakad sa sidewalk, bitbit ang tablet at folder. Inaantay niya ang kanyang assistant na dala ang sasakyan para sunduin siya sa labas ng building. Makalipas ang ilang minuto at nakasakay na sila sa kotse pabalik sa opisina. Tahimik si Erena habang nakatingin sa labas ng bintana. Sa utak niya, parang may mini fire drill. *What the hell just happened?*“Ma’am, tumawag po sila kanina. They accepted our proposal and they want to do the contract signing tomorrow sa office nila. They are preparing the terms and contract today.” ulat ng isa sa mga staff na kasama niya na nagmamaneho.Napatingin siya sa harap ng sasaky

  • Hostile Takeover (of My Heart)   Chapter 10

    (Joaquin's POV)Nakaupo ako sa opisina habang inaantay ang oras ng presentation ng isang project ng Empressa Group sa kanilang kompanya.Habang nakaupo at nagiisip, kumatok ng marahan ang sekretarya ko. "Sir, nasa boardroom na po sila." Dali dali akong tumayo na parang may emergency akong gagawin. "Masyado ba akong obvious na excited akong makita siya?" Wika ko sa aking sarili.Kalmahan ko lang para hindi niya isipin na inaabangan ko siya.Pero hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Alam kong siya ang magpepresenta ngayong araw. Erena Lopez. Ang babaeng nanggulo at sumuka sa kwarto ko noong nakaraang araw.Napangiti ako. "Ano kaya magiging reaksyon niya pag nakita ako?"Pagbukas ng pinto ng boardroom sumensya agad ako sa mga tao na huwag na mag-abalang tumayo. Nakita ko siyang nakatayo sa harap ng projector—mataas ang noo, kampante, confident na confident—halos mapahinto ako sa lakad.Erena.The drunk girl. The hurricane in heels.At ngayon, ang babae nagpi-pitch ng project gal

  • Hostile Takeover (of My Heart)   Chapter 9

    Paguwe ko galing opisina, umuwe ako diretso na sa aking bahay. Pero kahit nakauwe na, plano ko pa ring ituloy ang trabaho.Makalipas lamang ng isang oras ay dumating si Cam para manggulo. Narinig ko ang mga hakbang niya sa hagdan papunta sa opisina ko dito sa bahay."Nakabalik na pala galing bakasyon si ate Tessa? Saad ni Cam habang palinga linga na parang naghahanap ng pagkakaabalahan. "Yeah. At alam mo namang I rely on her a lot sa gawaing bahay. I probably still be staying sa hotel na yun kung hanggang ngayon nasa bakasyon pa siya" sagot ko habang abala sa pagcheck ng mga dokumento."Ayaw mo bang magdagdag ng kasama dito sa bahay mo para may kapalitan si ate Tessa?" Na tila wala sa sariling sabi ni Cam dahil abala na ito sa nakitang paglalaruan sa opisina ko. "Iniiwasan ko na baka spy ni Dad ang mahire ko. Alam mo namang lahat na lang gusto niyang pakiaalaman sa buhay ko. Tiwala na ako kay ate Tessa ilang taon na din kaming magkasama. Alam ko kung saan ang loyalty niya." Sagot ko

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status