เขาแค่นยิ้มหยันตัวเอง ตลอดเวลาที่คิดอกุศลกับยัยเด็กนั่น เขารู้สึกผิดแทบตาย พยายามดึงตัวและหัวใจตัวเองกลับมาอยู่กับผู้หญิงตรงหน้านี่ทุกครั้ง แต่เธอกลับมาระเริงชู้ โดยที่ ไม่คิดถึงเขาเลย “คุณทำแบบนี้ได้ยังไง เพิ่งเจอกับเขาแค่สองวัน คุณก็สวมเขาให้ผมแล้ว” “มันไม่ใช่แบบนั้นค่
เขากลับถึงบ้านอีกครั้งในเวลาตีหนึ่งด้วยสภาพเมามายแทบไม่เหลือสติ เสียงรถที่แล่นเข้ามาในยามดึก ทำให้พาขวัญที่ยังไม่นอนเพราะอ่านหนังสือเตรียมสอบเพิ่งเสร็จต้องลุกขึ้นไปแหวกม่านหน้าต่างดู ก็เห็นเขาเดินเซออกมาจากรถแล้วล้มลง ที่พื้น เหล่าบอดี้การ์ดต่างวิ่งมาช่วยพยุงพาเขาเข้าบ้าน “คุณพีท ทำไม
“ผู้หญิงเลว อืมมม ทำไมตัวเธอหอมนัก ชัญญ่า” เขาซุกไซ้ที่ซอกคอหอมของเธออย่างหิวกระหาย มือใหญ่ฉีกทึ้งชุดนอนเสื้อเชิ้ตแขนสั้นแบบกระโปรงลายน่ารักที่แม่ของเขาซื้อมาฝากเธอ จนกระดุมที่เป็นรูปดอกไม้สีชมพูกระเด็นหลุดออกจากรังดุมทุกเม็ด หล่นกระจายเต็มเตียงไปหมด เท
แค่มองจากชิ้นส่วนชิ้นนี้ก็ต้องตัวชาวาบ เขาว่าเขาพอจะเดาได้แล้วว่าผู้หญิงเมื่อคืนนี้คือใคร ตาคมมองไปบนที่นอนเพื่อหาร่องรอยอะไรบางอย่าง แต่ดันเจอกระดุมรูปทรงดอกไม้สีชมพูหวาน ซึ่งเขาจำได้ดีว่าเคยเห็นกระดุมแบบนี้ที่ไหน ก็จะที่ไหนได้ล่ะ ถ้าไม่ใช่บนชุดนอน แบรนด์เนมสีหวานลายน่ารักที่แม่ของเข
พาขวัญออกจากห้องสอบเมื่อทำข้อสอบวิชาสุดท้ายของวันเสร็จ ก็รีบเดินเร็วๆ ไปที่หน้าตึกคณะที่นัดกับบอดี้การ์ดที่มาส่งเธอเมื่อเช้าทันที แต่แล้วก็ต้องตัวชาวาบ เมื่อรถยนต์คันหรูที่จอดอยู่ ไม่ใช่รถคันเมื่อเช้าที่เธอนั่งมา แต่มันคือรถของพิรัชย์ ที่เขาใช้อยู่ทุกวัน เธอทำใจดีสู้เสือ ถอนหายใจเล็กน
อย่างแรง ไม่ได้ปรานีเธอเลย “เจ็บค่ะ แต่ว่าพั้นช์..” “ฉันจะไม่ทำแบบนี้กับเธออีก ขอโทษนะ ที่เข้าใจผิดว่าเธอเป็นผู้หญิงสารเลวคนนั้น” “ไม่เป็นไรค่ะ แค่ไม่ทำพั้นช์อีกก็พอ” ไม่ทำอีกในความหมายของเธอกับเขามันต่างกัน ไม่ทำอีกของเธอคือจะไม่ยุ่งวุ่นวายก
วันเวลาช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว เผลอแป๊บเดียวเธอ ก็เปิดเทอมใหม่ขึ้นเรียนในชั้นปีที่สอง เทอมที่สองไปแล้วถึงสองเดือน ในช่วงปิดภาคเรียนของปีแรกที่ผ่านมา เธอก็ไม่ได้อยู่ว่างๆ เพราะลงเรียนซัมเมอร์เก็บหน่วยกิจให้ได้มากที่สุด เพื่อที่จะจบ เร็วขึ้นอย่างที่เคยตั้งใจมานาน ร่างใหญ่เดินเข้าครัวในต
ไม่โดนผมขย้ำคอแน่นอนครับ” แต่จะโดนขย้ำอย่างอื่นแทน “จ้ะ งั้นแม่ค่อยสบายใจหน่อย ถ้าพี่เขาดุหรือไม่มีเหตุผล พั้นช์ต้องรีบบอกป้าเลยนะ ป้าจะกลับมาจัดการให้” “ค่ะ ป้าพิมพ์” คนอย่างเธอน่ะหรือจะกล้าฟ้องพิมพ์มาดาให้มาจัดการกับลูกชายจอมเผด็จการอย่างเขา
เขาจับเธอให้ลุกขึ้นจากกายเขา แล้วจูงมือพาคนตัวน้อยลงไปเล่นน้ำกันในสระโดยที่ไม่ยอมให้เธอใส่ชุดว่ายน้ำสีหวานนั่นอีกสักชิ้น หนุ่มสาวหยอกล้อกันอยู่ในน้ำอีกไม่นาน คนตัวโตที่หื่นกระหายก็แผลงฤทธิ์ใส่เมียสาวอีกครั้ง “พี่พีท” “เรียกพี่ทำไมครับ” “ก็พี่ เอ่อ มัน..”
“พี่พีท” ภรรยาสาวที่ได้ฟังคำสารภาพบาปของเขาก็อดที่จะตกใจไม่ได้ เธอเคยได้ยินเขาสารภาพกับแม่ของเขาเหมือนกันว่าเขาชอบเธอตั้งแต่แรกเห็น แต่เธอก็ไม่ได้คิดว่ามันจะเป็นเรื่องจริง หรือเขาจะจริงจังอะไรกับคำพูดนั้น แต่ที่ไหนได้ มันคือเรื่องจริงหรือนี่ “ตอนนั้นพี่สับสนและรู้สึกผิดมา
สามีภรรยาข้าวใหม่ปลามันตื่นขึ้นมาในช่วงสายของวันต่อมา เมื่อคืนเข้าหอ เขาปล่อยให้เธอนอนหลับพักผ่อนหลายชั่วโมง ก่อนปลุกเธอมาทานข้าวเย็นแล้วอาบน้ำเตรียมตัวนอน ซึ่งเขาก็จับเธอกินด้วยความหิวกระหายอีกแค่สองครั้งเท่านั้น เพราะภรรยาป้ายแดงที่พ่วงด้วยตำแหน่งว่าที่คุณแม่ยังสาวค่อนข้างอ่อนเพลียจนเห็นได้ชัด เขา
“โอวว เมียจ๋า โคตรเซ็กซี่ อื้มมม พี่จะไม่ไหวเอานะเมียจ๋า อ่าห์ ที่รักกกก” ความอดทนของเขาหมดลงแล้ว จึงเกร็งสะโพกกระแทกกระทั้นตัวตนใหญ่โตในร่องรักของเธอแรงๆ ถี่ๆ จนสาวน้อยของเขาสมใจ นอนหลับตาพริ้มครางกระเส่า “ลืมตามองพี่ ที่รัก” เธอลืมตามาสบตาคมกริบที่เต็มไปด้
ไหนว่าตามใจเธอไง งานแต่งงานในโบสถ์ง่ายๆ ของเขา คือการเชิญแขกมาร่วมงานจนเต็มโบสถ์ขนาดใหญ่ที่บรรจุคนได้นับพัน ไหนจะตกแต่งสถานที่ด้วยดอกกุหลาบนำเข้าสีขาวและดอกลิลลี่แห่งหุบเขา หรือ Lily of the Valley สีขาวน่ารักเต็มโบสถ์ไปหมด ทั้งยังจัดสถานที่สำหรับถ่ายรูปที่สวนข้างโบสถ์เสียหรูหรา ประดับประดาด้วยดอกไม้
พาขวัญหลับไปหนึ่งคืนเต็มๆ เธอรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกทีในช่วงเช้าของอีกวัน สิ่งแรกที่เธอเห็นนอกจากเพดานสีขาวของโรงยาบาลคือคนตัวโตที่ฟุบหน้านอนหลับอยู่ที่ข้างเตียงของเธอ มือใหญ่จับมือของเธอแน่นจนรู้สึกอุ่นวาบไปทั้งหัวใจ “พี่พีท” พิรัยช์สะดุ้งตื่นทันทีที่ได้ยินเสียงหวานที่แสน
“นายนิมมานต์ หยุด ยกมือขึ้น นี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ เราล้อมไว้หมดแล้ว ทิ้งปืนซะ ช้าๆ ทิ้งปืนลงพื้น” ชายวัยกลางคนที่ถึงแม้จะสั่งฆ่าคนมาหลายครั้ง แต่ก็ไม่เคยได้ลงพื้นที่จริงๆ ด้วยตัวเองเลยสักครั้ง จึงตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ยอมยกมือขึ้นตามที่ตำรวจบอก แต่เมื่อมองไปทางด้านข้างที่เป็นทางออก
พิรัชย์เหยียบคันเร่งแทบมิดเพื่ออยากไปถึงที่หมายให้เร็วที่สุด ทีมบอดี้การ์ดขับตามมาติดๆ แต่เมื่อใกล้ถึงที่หมายก็ต้องขับตามเจ้านายให้ห่างเข้าไว้ เพื่อความปลอดภัยของพาขวัญ พิรัชย์ถึงที่หมายในไม่นาน ตรงหน้าเขาคือโกดังร้างกลางป่า ที่มีคนของนิมมานต์ยืนเฝ้ายามอยู่รอบบริเวณ พวกมันตรงเข้าค้นตัว
หลังจากวันนั้น คลื่นลมก็สงบมาโดยตลอด นิมมานต์ไม่ได้เคลื่อนไหวอะไร และคนของเขาก็พยายามหาหลักฐานมาจนได้นั่นคือคลิปเสียงที่ไอ้คนที่รับจ้างมาฆ่าเขาแอบอัดไว้ทุกครั้งที่มีการนัดเจอกันและพูดคุยรายละเอียดงานทุกอย่าง มีเสียงของมันและนิมมานต์ชัดเจน มันคงรู้ตัวว่ามันคงอาจถูกเก็บได้ทุกเมื่อ จึงรวบรวมหลักฐานเอาผ