WARNING!!!! R18 Ahead (Read at your own risk)Lia's POV:Wala nga sigurong usapang magaganap sa aming dalawa ngayong gabi. Nawala na ako sa katinuan dahil sa pinag-gagawa ni Ethan. Wala na kaming damit pareho sa ibabaw ng kama. His hands were traveling in every space of my naked body and made adventures to where I am most sensitive at."Love, I can no longer stop myself. Promise, I won’t hurt you." Bulong niya sa taynga ko.Alam ko naman kung paano siya naging maingat tuwing ginagawa naming ang gawain ng mag-asawa. Minus the first time we did it, the rest were pretty careful. He always makes sure It won't be too much for me while we get to enjoy the night we shared intimately. When his about to claim me, naalala ko na naman yung bumabagabag sa isipan ko."Wait!" Hinihingal kong saad.I pushed his chest but not that hard, just a little force to get his attention and made him stop."Bakit? May problema ba? Are you hurt? Napwersa ba kita?" Nag-aalala niyang tanong.Agad akong umiling. Ni
Lia's POV:Walang tao sa bahay namin maliban sa mga kasambahay. Mom and Dad left for business trip, while Kuya? I don't know, ang sabi niya sa akin convoy sila ni Kuya Edward pauwi pero nagkausap kami ni Ethan sa phone kanina, ang sabi nakauwi na si Kuya Edward.Mag-aalas nuwebe pa lang ng gabi. Sinabi na ni Ethan sa akin na pupuntahan niya ako ngayong gabi pero madalas umaakyat siya sa kwarto ko mga alas diyes o maghahating gabi na dahil yun naman yung mga oras na tulog na ang mga tao sa bahay.Naisip ko tuloy ang sinabi ni Kendra kanina "Eh di akitin mo ngayong gabi kapag ginamitan ka 'non consider it as confirmed na hindi siya ready kung hindi edi ewan ko ba't meron siya 'non alangan naman ako pa ang magtanong.". Napabuntong hininga ulit ako. Ang sagwa naman kapag gawin ko yun. Ayaw ko namang gawin yun para lang masagot yung iniisip ko. Tiningnan ko si Onion, mahimbing siyang nakatulog ngayon habang nakahiga sa pet bed niya sa sulok nitong kwarto ko. Kagat labi akong tumayo at pini
Lia's POV:Everything went well with our internship. We are required to attend 240 hours internship program in legal departments, government or private wherever we want to. Every week, we at least need to attend 2 days of a full 8 hours shift to finish within 3 or 3 and a half months possible. Ako at si Kendra ay pinili naming mag-submit ng application sa government offices while Ethan and Fernan decided to do internship sa law firm ng mother side ni Fernan it’s a private one. Hindi pa rin bati si Kendra at Fernan kaya mas okay na rin na magkahiwalay sila ng internship program para hindi maapektuhan ang trabaho namin bilang interns. This is our second day of internship. Pauwi na ako at inaantay ko si Ethan kasama si Kendra sa may exit ng Hall of Justice kung saan kami ni Kendra nag-iintern. Nakatayo lang kami sa may gilid."Okay ka lang ba? Medyo matagal si Ethan ngayon. Pinag-antay pa kita." Sabi ko kay Kendra."Girl naman, ako na nga 'tong makikisakay ako pa yung magrereklamo. Tsaka
Lia's POV:Gabi na at kasama ko si Ethan at ang parents niya pati na rin si Kuya Edward na kumakain sa dining nila. Biglang nag-lagay ng ulam si Mommy Marie sa plate ko. "Lia anak kumain ka pa ng marami." Saad niya."Thanks Mom." I responded sabay subo. "I don't have to be worried kung may mukha pa ba akong ihaharap kay Arnulfo since I see na hindi naman napapabayaan ni Ethan si Lia. Mas nagkalaman ka ngayon anak." Saad sa akin ng Daddy ni Ethan."Hahaha Daddy naman parang ayaw ko ng kumain dahil sa sinabi mo. Baka pag tumaba ako iiwan ako ni Ethan." Pagbibiro ko pero nabulonan si Ethan. Nakita kong agad siyang uminom ng tubig bago niya ako tiningnan ng mariinan. "What did you say? Are you accusing me of something that I won't ever dare to do?" Tanong niya sa akin.Nakataas ang mga kilay niyang tiningnan ako at nagaantay ng sagot ko. Hindi ako kumibo I chose to stay silent."Lia, Ethan won't do that hindi niya sasayangin yung gabing nilalasing niya sarili niya dahil natotorpe siya
Author's POV:Both Hannah and Edward were silently eating, unconsciously napangiti ang lalaki sa dalaga. Hannah noticed him smiling kaya napangiti narin siya. She thought of him as a nice person, that exceeds her expectations sa date niya.*Hindi katulad nung...* Hindi na niya tinuloy ang nasa isip niya. Napailing na lang siya, ba't naman kasi niya iisipin yung taong matagal tagal na niyang hindi nakikita at ayaw na niyang makita ulit. "Haelie, can I ask you something?" Tanong ni Edward nang huminto ito sa pagkain.Tumango naman si Hannah. Inaantay niya ang tanong ni Edwards sa kanya."Do you perhaps consider marrying at such a young age?" Edward asked with curiosity.Hindi naman nag-isip nang kung ano si Hannah kaya agad niya itong sinagot, she wants to be honest with him since she finds him as a person she can trust and be comfortable with."Yes, honestly I want to continue the family that was built by my parents. It must have been nice to experience a complete and loving family bu
Author's POV:Sa kabilang banda naman makikita ang mukha ni Lio na kahit sa kagwapuhan ay hindi ma-ipinta ang reaksyon nito na nakaupo kaharap ang babae sa isang mesa. His Mom once again tricked him that made him went to a restaurant, he thought they’ll met. Kausap pa lang niya si Edward kanina when he was driving. Tinatawanan pa niya ang kaibigan because he himself would despise blind dates.Iniisip niya, someday magiging bestman na pala siya kung tutuosin. Hindi naman sa ginagawa niyang katatawanan yung marriage. It's just that he doesn't want his parents to decide for him. But here he is doing the same sh*t n front of a woman with a chick fashion style."If I did not forget that Mom went to the airport today, I shouldn't have come here." Ani pa ni Lio sa kaharap.Lio intended to offend the woman in front of him but instead the woman responded a seductive smirk. She leans on the table putting her chin on her palm like a pretty gesture. "Don't make excuses my Bunny Love. I know you
Lia's POV:Kasalukoyang sinusuboan ko si Ethan ng lugaw. Nakasandal siya sa may headboard habang sinusuboan ko siya na hindi umiimik. Naiinis parin ako sa kaartehan niya."Galit ka ba sa akin?" He asked me in a weak tone."Tapusin mo 'to panghuling kutsara na 'to." Saad ko sabay subo sa kanya.I put the small bowl on the bed side table."Love seriously you can go home. Ayaw kong mahawa ka sa akin." Nag-aalalang saad niya.I glared at him."Hey! Lia Aerabelle stop glaring at me." He said.He sounded authoritative and scary yet hindi maalis yung nanghihinang boses niya. I chuckled sarcastically."Really Haeil Ethan?" Naiinis kong sabat sa kanya."Did we just fight?" Tanong niya sa akin."And you think we're not?" Sarkastikong tanong ko sa kanya.Nakita ko siyang napakagat labi. Binuksan ko yung drawer ng bed side table to get his medicine. I paused for a while before I closed the drawer. I took the flu med from the packet and handed it to him with a glass of water. Uminom naman siya ng g
Lia's POV:Magkasabay kaming kumain ng family ko with Ethan. Mom asked him to have dinner with us dahil matagal tagal na rin na hindi naming yun nagagawa. We keep on eating when Dad initiated a conversation. "Ethan, I heard you are working with Edward and Harold. Are you sure you can manage it anak? Tandaan mo nag-aaral ka pa." Nag-aalalang sabi ni Daddy. "Yun nga ang sabi ko eh, I talked with Marie about it pero nagpupumilit daw itong si Ethan." Saad naman ni Mommy. Ramdam ko yung kamay ni Ethan na nakahawak sa kamay ko sa ilalim ng mesa. Gusto kong matawa, minsan kasi walang preno 'tong pamilya ko unlike Ethan's family na ang tahimik. Pakiramdam ko naghahanap si Ethan ng kakampi."Mom-Dad don't worry I'm taking an off this time. Hindi ko naman yun gagawin kapag hindi ko naman kaya. I am doing good with it so I'm keeping the job whenever I have time.” Ethan, explained. "Why bro? Are you planning to buy a new car? Nahh just name it akong bahala hindi naman nabibilhan yan si Lia ng
Author's POV:The loud buzz was heard across the gym. An indication na tapos na ang laro."Ouch!!" Nanghihinayang na sambit ng halos lahat ng studyante.Mas lalong nanlulumo ang mga taga Pol. Sci. Department."It's the first time they lose in the game." Lia uttered. "Sayang naman!" Saad nung ibang studyante. "Medyo wala sa mood maglaro si Fernan ngayon ah, isa pa naman siya sa ina-anticipate ko!" Saad naman ng isa. "They lose the game but it was a good match so far." Saad naman ng isa. "Given naman na mahihirapan sila te, na-injured yung isa sa kanila, isa lang yung substitute nila." Saad naman ng isa pang student. "I am sorry for Ethan's team." Malungkot na saad ni Kendra. "Why?" Tanong ni Lia. "I am partly to blame for Fernan's performance today." Kendra said in dismay. Para itong maiiyak sa sitwasyon pero pilit na pinipigilan ang sarili."Hindi naman sa lahat ng panahon mananalo yung team nila." Saad ni Lia while tapping Kendra's shoulder. "I want to be alone, mauna na ako