Hindi umuwi si Analyn sa bahay ni Anthony ng gabing iyon. Masyadong masama ang loob niya sa binata. Hindi niya alam kung paano niya haharapin ito. Naghanap siya ng apartelle na malapit at saka nagbayad para sa isang gabing pananatili.
Hindi rin naman siya nakatulog. Marami siyang iniisip. Tungkol kay Anthony at sa kung ano ba talaga ang meron sila. Pero bukod doon, meron ding napagtanto si Analyn sa sarili niya. Nahulog na ang loob niya sa binata. May nararamdaman na siya para rito. Kung kailan pa nagsimula, hindi na alam ni Analyn. Isa lang ang sigurado niya. Kapag pinangatawanan niya ang nararamdaman, alam niyang para na rin niyang ipinahamak ang sarili.
Pero ano naman ang kaya ang binata? Naitanong niya sa sarili kung may nararamdaman na rin kaya ito sa kanya? Kahit konti? O baka naman siya lang ang nag-aabalang mag-isip at wala lang siya sa amo?
Nasa kalahatian na ang programa ng makita ni Analyn na dumating si Elle, na may kasamang may edad ng mag-asawa. Marahil ay mga magulang niya ito at ni Brittany. Agad na dumiretso ang pamilya sa mesa kung saan nakaupo si Anthony.Napansin ni Analyn na laging nakadikit si Elle kay Anthony kahit saan man ito magpunta sa loob ng venue. Kahit may kausap si Anthony, nasa di-kalayuan lang si Elle at nakamasid. Sa mga hindi nakakakilala kay Elle, iisipin nila na interesado si Elle kay Anthony dahil sa ginagawa nito. Napansin din ni Anthony ang ginagawa ng dalaga kaya mahinahon niya itong pinagsabihan. “Elle, bisita ka ngayon. Huwag mo akong buntutan. Kung may sasabihin ka sa akin, let’s schedule it on another day. But not now. I am busy entertaining my guests.”“Nakita ko kasi ang bwisit na babaeng ‘yun. Baka lapitan ka, kaya binabakuran kita.”“Elle.”“Ayokong napagkikita ka sa mga okasyong katulad nito na kasama mo siya. Hindi bagay!”Hindi sinagot ni Anthony si Elle. Sa halip, lumingon s
Hindi kilala ni Analyn ang lalaki. Ni hindi niya alam kung bisita ba ng DLM ito. Pansin niya ang namumula nitong mga mata.Biglang tumayo si Analyn mula sa kinauupuan. “Sino ka? Umalis ka na, bago pa ako tumawag ng guard.”“Ako? Pinapaalis mo?” sagot ng lalaki at saka humakbang palapit kay Analyn.“Lumayo ka, huwag mo akong hahawakan.” Pilit na pinapatatag ni Analyn ang boses niya sa kabila ng takot na nararamdaman niya.Pero humakbang pa rin ang lalaki at mabilis na nahawakan ang pisngi niya.“Oh, hinawakan kita. Ano’ng mangyayari?” nang-aasar na sabi nito.Tinabig ni Analyn ang kamay ng lalaki. “Aalis
“Sir Anthony! Nahuli namin ang walanghiya!” sigaw mula sa likuran ni Anthony. Lumingon si Anthony sa likod, nakita niya ang hindi kilalang lalaki na nagpupumiglas mula sa pagkakahawak ng mga lalaking empleyado ng DLM. Napansin din niya ang dugo sa may kilay nito at sa gilid ng bibig. Mabilis siyang tumayo at nagmamadaling sinugod ang lalaking gumawa ng kahalayan kay Analyn. Pinagsusuntok niya ito nang walang humpay hanggang sa halos hindi na makilala ang mukha nito. Napamaang ang nanonood na si Vivian. Hindi niya akalain na gagawin ng amo ang ganito, ang tahasang ipakita sa mga empleyado ng DLM at mga matataas na mga bisita kung paano niya iginanti ang sinapit ni Analyn. Nababaliw na ba ang amo ko?! Sa totoo lang, nasorpresa talaga ang lahat ng mga naroroon. Hindi nila maunawaan kung bakit ganun na lang ang galit ng presidente ng DLM sa lalaking nagtangka sa empleyado niya. Sa isang babaeng empleyado.Oo. Obligado ang DLM na protektahan ang kanilang mga empleyado, pero parang
Nasa isang fruit stand si Analyn. Dumaan muna siya roon para bumili ng prutas. Dadalawin niya si Elle ngayon sa ospital. Mabuti na lang at dun din naka-confine ang dalaga kung saan naroon ang Papa niya. Kukunin na sana niya ang wallet niya sa loob ng bag ng marinig niya ang pamilyar na boses ni Anthony. Hinanap niya ang pinagmumulan ng boses nito. Doon pala sa TV iyon nanggagaling. Kasalukuyang ini-interview si Anthony ng mga reporter tungkol sa nangyari nung gabi ng party ng DLM. Sa background ay ang hotel na pinagdausan ng party at may nakalagay na abiso na UNDER RENOVATION. Wala naman kasing magagawa ang management ng hotel kung hindi sumunod sa gusto ni Anthony. Makapangyarihan ang batang presidente ng DLM. Kayang-kaya niya talaga ipasara ang hotel kapag ginusto niya. “Miss, magbabayad ka ba o manonood muna ng balita?” “Ay, eto…” sagot ni Analyn, sabay dukot ng wallet niya sa bag. Iniabot niya sa babae ang bayad niya at saka kinuha ang pinamili.NASA female medical ward ng os
Pagkalabas mula sa kuwarto ni Elle ay diretso ng umalis ng ospital si Analyn. Hindi na muna siya dumaan sa kuwarto ng Papa niya. May mas importante siyang kailangang lakarin.Agad siyang pumara ng taxi. Habang sakay ng taxi, naalala niya ang narinig niyang usapan nila Anthony at Vivian kagabi habang nasa study room ang lalaki. Naka-speaker ang telepono ni Anthony kaya niya narinig. Dalawa lang kasi sila sa bahay kaya siguro kampante si Anthony na ilagay sa speaker mode ang telepono nito. Isa pa, hindi siguro niya akalain na lalabas si Analyn sa kuwartong pinaglagakan niya sa babae. Lumabas kasi si Analyn at hinanap si Anthony para sana sabihin dito na magpadala ng damit niya. Gusto kasi niyang palitan ang punit-punit niyang damit. Narinig ni Analyn kung paanong idinetalye ni Vivian ang gabing iyon na nagpunta sa Buenaventura si Anthony. Totoo namang kumain si Analyn at ang mga taga-Design department nung gabing iyon, at ipinaalam niya iyon kay Anthony. Pero nagkataon na nakita ni
Nakaramdam ng lungkot si Edward sa naging pasya ni Analyn. Nang bigla niyang napansin ang bakas ng kalmot sa leeg nito. “Wait. Sinaktan ka ba ni Anthony?”Napa-isip si Analyn. Bigla niyang naalala na baka nagurlisan nung lalaki ang leeg niya kagabi habang nanlalaban siya rito. “Hindi,” maikling sagot ni Analyn, “aalis na ko,” paalam niya sabay talikod na kay Edward. Nag-aalala siyang maungkat pa ang nangyari kagabi sa party. Pero nagulat ang dalaga ng bigla siyang haltakin ni Edward. “Magsabi ka ng totoo, sinaktan ka ba niya?”“Hindi nga!” inis na sagot ni Analyn. Bumaba mula sa treadmill si Edward at saka padaskol na hinila si Analyn. Agad namang pumalag si Analyn, pero sadyang mas malakas sa kanya ang lalaki kaya walang hirap itong natangay siya papunta sa kung saan.“Saan mo ba ako dadalhin?” tanong ni Analyn habang pinipilit alisin ang brasng hawak niya mula sa kamay ni Edward. Pumasok sila sa isang kuwarto na tila opisina. Iniupo siya ni Edward sa swivel chair na nasa liko
Pagbalik ni Anthony sa kuwarto ni Analyn, gising na ito pero nakatulalang nakaupo sa kama niya.“Bakit? May sakit ka ba?” tanong ni Edward habang naglalakad palapit kay Analyn. Nang huminto siya sa tapat ng babae ay sinalat niya ang noo nito para tingnan kung may lagnat ito. Hindi naiwasan ni Analyn na pagmasdan si Anthony. Sa totoo, hindi siya nakatulog ng nakaraang gabi dahil sa sinabi sa kanya ni Edward tungkol sa namamanang mental illness ng nanay ni Anthony. Parang ang hirap paniwalaan na meron na rin nung sakit si Anthony.“Okay lang ako.”Ngumiti si Anthony. “Good. Get up. Mag-almusal na tayo. Dadalaw tayo kay Elle.”Hindi na kumontra pa si Analyn at sumunod na kay Anthony.NAGTAKA si Analyn na hindi sila sa ospital nagpunta. Wala siyang alam na nakalabas na pala ng ospital ang babae. Ang bahay nila ay makaluma, at maliit lang kumpara sa bahay ng lolo ni Anthony na sobrang laki. Ang bahay nila Elle ay parang iyong katulad ng mga napapanood niya sa mga horror na pelikula. Iyon
Mula ng araw na iyon, hindi na umuwi si i si Anthony sa bahay na ‘yon. Umuwi si Analyn sa bahay ni Anthony sa Grace Village, gusto niya talagang magpaliwanag sa lalaki. Pero hindi rin niya napagkikita roon ito. Nagdesisyon si Analyn na magpunta sa opisina nito sa DLM. Nagtaka siya na wala si Vivian doon. “Ilang araw ng hindi pumapasok si Assistant Vivian, Miss Analyn,” sabi ng napagtanungan na sekretarya ni Analyn. Ilang araw ng hindi pumapasok? Parang napaka-imposible kay Vivian ang hindi pumasok at hindi niya makita si Anthony. “Si Sir Anthony?”“Wala po si boss.”Natigilan si Analyn. Sandali siyang napaisip. Wala pareho si Anthony at Vivian. Ilang araw hindi umuwi si Anthony at ilang araw na ring hindi pumapasok si Vivian. “May maitutulong ba ako sa iyo, Miss?” Naputol ang mga iniisip ni Analyn.“Ah, wala. I mean, sige na. Aalis na ko.”HINDI pumasok si Analyn sa Creatives. Nagbilin lang siya kay Michelle ng mga dapat pang gawin, pagkatapos ay umuwi na uli siya sa bahay ni An
Nang nasa loob na ng elevator ang dalawa, nagtanong si Ailyn kay Brittany. “Ano’ng nangyari?”Matalim na tiningnan ni Brittany si Ailyn. Pagkatapos ay kinuha niya ang telepono niya sa bag niya at saka tumipa nang pagalit. Nang matapos sa pagtipa ay saka niya ipinakita kay Ailyn ang isinulat niya. “Anthony treats you well.”Pagkabasa ni Ailyn ay nag-angat siya ng tingin pero iniwasan niyang tingnan si Brittany.“Mabuti siya sa akin. Pero iyon ay dahil sa nakaraan…”Muling pagalit na tumipa si Brittany sa telepono niya.“Magaling kang magpa-ikot ng mga lalaki.” Hindi na sumagot si Ailyn. Sa halip ay nagyuko na lang siya ng ulo. Ayaw niyang makipagtalo kay Brittany. Pero tila hindi pa rin tapos si Brittany sa gusto niyang sabiihin. Muli siyang tumipa sa telepono niya.“Nilalansi ko na nga si Anthony para malaman mo kung ano ang damdamin niya sa iyo bilang si Ailyn. Tapos, eto pa ang mapapala ko? Masaya ka na? Ha? Mukhang nakuha mo na si Anthony. Protektado ka na niya.”Sunod-sunod na
Nang dumating ang sasakyan ni Anthony sa gate ng DLM Building, nakita niyang nakatayo roon si Ailyn. Nakasuot ito ng simpleng blouse at maong jeans. Pinahinto niya si Karl at saka nagbaba ng salamin ng bintana. “Tonton!” masayang pagbati ni Ailyn.“Ano’ng ginagawa mo rito?” “Ayaw nila akong papasukin sa loob. Ayaw nilang maniwala na magsisimula na akong magtrabaho rito.”Saka lang naalala ni Anthony ang usapan nila ni Sixto. “Sumabay ka na. Pagagawan kita ng ID sa itaas.” Pagkasabi nun ay binuksan ni Anthony ang pintuan para makasakay si Ailyn. Pagkadating sa palapag ng Executive Office, dinala agad ni Anthony si Ailyn sa opisina ng mga sekretarya niya at ipinakilala ang babae. “From now on, makakasama n’yo na rito si Ailyn. Pansamantala ko muna siyang magiging assistant. Ituro n’yo na sa kanya ang mga basic na dapat niyang matutunan.”Pasimpleng nagtinginan at nagkalabitan ang mga staff ni Anthony. Sa tinagal-tagal nila sa departamentong iyon, ngayon lang nagsama ng babaeng sekr
Sobrang nagulat si Analyn sa narinig. “Anthony, huwag.”“Mga litrato lang ‘yun, mas mahalaga ka.”Umiling-iling si Analyn. “Pero nagbalik na siya…”Nagbuga ng hangin si Anthony. “Asawa, kung sakaling hindi bumalik si Ailyn, ipapatapon ko pa rin ang mga ‘yan.” Pagkatapos ay nagbaling siya ng tingin kay Damian. “Dad, wala kang ginawang kasalanan. Huwag mong pansinin itong asawa ko. Dito ka lang sa bahay ko.”“P-Pasensiya na… nalito kasi ako. Akala ko kasi–”“Papa! Ano… magpahinga ka na muna sa kuwarto mo. Pupuntahan na lang kita mamaya dun,” agaw ni Analyn sa sasabihin pa ni Damian, dahil ayaw niyang marinig ni Anthony ang sasabihin nito. Nag-aatubili si Damian, tila may gusto pa siyang sabihin. Pero sa bandang huli, umalis na rin siya at iniwan ang dalawa roon.Nang nakaalis na si Damian at si Edna, kinausap ni Analyn si Anthony. “Anthony, huwag mo ng ipatapon. Malay mo, baka hanapin ni Ailyn ang mga lumang litrato ninyong dalawa.”Sumimangot si Anthony. “Sincere ako sa sinabi ko.
Nang dumating si Analyn sa bahay, nasalubong niya si Edna. “Manang, ang Papa ko?”“Naroroon sa dining.”Dumiretso na si Analyn sa sinabing lugar.“Papa, ano’ng kinakain mo?” tanong niya habang naglalakad palapit kay Damian. Pero nagulat si Analyn sa nakita. Sa halip na pagkain ang nasa harapan ni Damian, isang larawan na naka-photo frame ang hawak nito at tinititigan. “Papa, ano ‘yan?”Nilingon ni Damian si Analyn. “Picture mo “to.”Nagulat si Analyn. Wala siyang maalala na may picture siyang naka-frame sa bahay na iyon“Ano"ng picture ko? Patingin nga…” Mas lalo siyang nagulat sa nakita. Isa iyon sa mga larawan ng batang Ailyn. Hindi alam ni Analyn kung saan nakuha ng Papa niya ang picture na iyon. “Saan mo nakuha ‘yan?” tanong ni Analyn sa ama.Hindi na nakasagot si Damian dahil saktong pumasok si Edna. “Naku, Mam. Kanina pa niya hawak ‘yan. Mula nung umalis ka kanina. Hindi niya binibitiwan ‘yan. Ayaw ding ibigay sa akin. Kesyo ikaw raw ‘yan, picture mo raw ‘yan. Ipinaliwanag
Alas-otso ng gabi, sa pinaka-itaas na palapag ng Crowne Plaza Hotel. Kararating lang ni Anthony sa nasabing welcome party ni Ailyn. Kokonti lang ang inimbita ng pamilya Esguerra. Mga piling tao lang at halos malapit lang sa pamilya ang naroroon. Ayaw din naman kasi nila na pagpiyestahan ng media si Ailyn. Hangga’t maaari, ayaw nilang kumalat sa mga social media platforms ang mukha nito.“Papa, dumating na si Anthony,” sabi ni Brittany sa ama habang nakatingin sa entrance ng venue.Naglakad si Anthony patungo sa pamilya Esguerra. “Sorry, Tito. Late na ako nakarating,” sabi ni Anthony nang nasa harapan na siya ng pamilya.“Not too late, son…” tinapik pa ni Sixto ang balikat ni Anthony, pagkatapos ay binalingan si Ailyn. “Anak, ikuha mo ng espesyal na alak si Anthony.”Ganun nga ang ginawa ni Ailyn at saka inabot ang baso ng alak kay Anthony. “Tonton…” nahihiyang tawag niya sa lalaki.Mula ng nakumpirma na siya nga ang nawawalang anak ng pamilya Esguerra, naging Tonton na ang tawag ni
Pagkaraan ng dalawang araw, nakatanggap nga ng imbistasyon si Anthony sa isang selebrasyon mula sa mga Esguerra. Nasa tabi niya si Analyn ng iabot sa kanya iyon ng isang kasambahay at ng buksan niya. “Nakakainis ‘yung mga tao na hindi marunong lumugar. May asawa ka ng tao, bakit kailangan ka pa nilang imbitahin sa okasyon ng dalaga nilang anak?”“Hindi lang naman ang kaugnayan ko kay Ailyn ang ugnayan namin ng mga Esguerra. Matagal na rin silang kaibigan ng pamilya namin. Inimbita ako as a family friend, hindi bilang childhood sweetheart ni Ailyn.”Nang dumating ang araw ng party ng mga Esguerra, sinamahan pa ni Analyn si Anthony sa pagbibihis nito. “Alam ko, hindi ka mapipigilan na pumunta roon, kaya go! Pumunta ka lang. Hihintayin na lang kita rito sa bahay.”Hinawakan ni Anthony ang kamay ng asawa at saka dinala sa mga labi niya para halikan. “Hindi ka galit?” tanong niya pagkaraan niyang masuyong mahalikan ang kamay nito.“Bakit naman ako magagalit? Ako ang asawa. Unless, wala
Nang sinabi ni Anthony ang pangalan na iyon, walang ekspresyon ang mukha nito. Hindi malinaw kung ano talaga ang nararamdaman niya. Parang may kalituhan pa ngang nakita si Analyn sa mga mata niya. Nakaramdam ng panlalambot ng mga tuhod si Analyn. Muntik pa siyang matumba. Litong-lito ang isip niya. Of all people, bakit si Ailyn? Bakit naging si Ailyn?Bigla niyang naalala nung una niyang nakatagpo ang babae. Napansin niya agad ang pagkakapareho ng mga mata at kilay ni Ailyn sa kanya. Parang bigla siyang nakaramdam ng pagsakit ng ulo.“Sigurado ba ‘yan?” tanong ni Analyn. Nagbuga ng hangin si Anthony. “The DNA test confirmed it. Isa pa, marami siyang detalye na nagma-match sa dating Ailyn.”Naiintindihan na ngayon ni Analyn kung bakit inako ni Anthony ang pagpapa-DNA test. At kung bakit hindi masabi ni Edward sa kanya na si Ailyn na dating sekretarya niya ang totoong Ailyn. Ang ipinagtataka lang ni Analyn, ang tagal na pumirmi ni Ailyn sa Tierra Nueva, pero walang nakadiskubre na
Dalawang araw na ang lumipas mula ng nalaman ni Anthony ang pagkakasangkot ni Analyn sa nag-viral na proyekto ni Edward, Dalawang araw na ring hindi pinapansin ni Analyn si Anthony. Oo nga at may kasalanan siya sa lalaki, pero bakit parang siya lang ang nadidiin? Naglilihim din naman ang asawa sa kanya. Kung bakit naman kasi hindi niya magawang direktang tanungin ang asawa. Dala-dala ang tray na may lamang dalawang base ng mango shake, inilabas niya ito sa terrace. Naroroon ang ama at hinihintay siya. Kaagad niyang ibinigay ang isang baso sa ama at kaagad namang tinikman iyon ni Damian. “Iha… huwag ka ng gagawa ulit ng mango shake. Wala kang talent.” Tumikwas ang isang kilay ni Analyn. Dinampot niya ang isang baso ng shake na para sa kanya at saka uminom mula roon. Napangiwi siya pagkatapos sumayad ang shake sa bibig niya. “See? Naniwala ka na sa akin? Mag-drawing ka na lang, anak. Huwag mo ng ulitin na gumawa ng shake.” “Grabe siya, oh… hindi man lang ma-appreciate ‘yung ginawa
“Maganda!“Sinamaan ni Analyn ng tingin si Edward. “Hindi ‘yan ang ibig kong sabihin. May picture ka ba niya?”Kumunot ang noo ni Edward. “Hindi mo ba nakita kanina?”“Hindi, eh.”“Wala akong picture niya. Kahit pa nakita ko na siya, hindi ko siya pwedeng piktyuran in public. Ako lang ang magiging number one suspect ng mga Esguerra kapag nagkataong lumabas ang litrato niya.”“Pero hindi ba dapat nga ay ipagyabang nila sa mundo na nakita na ang nawawala nilang anak?”“Hindi nila minamadali iyan. May tamang panahon para isiwalat ang pagbabalik ng panganay na anak ng mga Esguerra. Hinihintay lang nila ang tamang panahon.”NANG bumalik si Analyn sa bahay nila ni Anthony, nagulat pa siya ng nakita ang asawa sa sala. Naka-dekuwatro ito ng upo habang nagbabasa ng diyaryo. Nag-angat si Anthony ng mukha ng narinig niya ang pagbukas ngp pintuan. “Bakit ang aga mo? Akala ko ba mamayang tanghali ka pa uuwi?” tanong sa kanya ni Analyn.“Saan ka galing?” sa halip ay sagot ni Anthony sa kanya.