Nagkagulo ang lahat ng makita ang nangyayari. Kung kanina ay nagkukunwaring walang nakikita at naririnig ang mga tao sa paligid, ngayon ay nakapalibot na ang mga eto at may hawak na cellphone habang binibidyohan ang nangyayari.
"A-ate... Anong ginawa mo!?" Malakas na sigaw ni Lucy na nagpa-flinch kay Jessa. "Ano? Anong ginawa ko?" Kunot-noong tanong niya.Ang mga tao ay sa kanya napa-tuon kaya napa-tingin din si Jessa sa mga ito. Pagkatapos ay nanginginig na napa-yuko habang kalong ng kanyang mga hita ang ulo ng hindi na humihinga ng babae. Is she being framed-up? "Bakit mo siya tinulak?! Sinampal nya lang ako dahil hndi maganda ang nasabi ko sa pag-hingi ko ng pera sayo, pero bakit mo siya tinulak?! Bakit mo siya pinatay?!" Mas lumakas pa ang boses ni Lucy. "Anong sinasabi mo, hindi ako ang tumulak-" "I know you love me so much.. Gagawin mo ang lahat para makapag-tapos ako. Pero hindi ko sinabi sayo na pati ang pumatay ng tao ay gawin mo. Naiintindihan ko naman na nahihirapan ka rin." Umiiyak na si Lucy habang nanginginig pa.Si Jessa na natulala na lang dahil nasurpresa sa kinikilos at sinasabi ng kapatid, ay hindi na nakapag-salita. Hindi siya ang tumulak kundi si Lucy, so why... Bakit ang tingin ng mga tao ay siya ang gumawa ng mali? At isa pa, bakit sinasabi ni Lucy na patay na ang babae? "A-ambulance.. Tumawag kayo ng ambulansya!" Sigaw niya.Ang mga tao ay may sinasabi pero hindi na niya narinig at maintindihan. Naba-blanko ang isip niya sa pagka-bigla. Hanggang sa marinig nga niya ang boses ng lalake na tumulak sa kanya at kunin ang katawan ng babae mula sa kanya. Si Lucy ay natahimik na na rin bago ito mabilis na umalis sa lugar, iniwan siyang nag-iisa sa ilalim ng mapang-husgang tingin ng mga taong walang alam sa totoong nangyari. Teka, wala ba talagang nakita kahit isa lang? "If my sister die, I will make sure that you will accompany her to death! Guard her!" Sigaw ng lalake bago ito lumakad palayo karga ang babaeng duguan.Si Jessa ay nanginginig na napa-salampak sa sementadong entablado. Hindi makapag-salita at nanginginig. Gusto niyang sabihin na hindi siya ang tumulak pero walang boses na lumalabas sa bibig niya. Iyon ang pangalawang pagkakataon na may isang babaeng duguan ang umunan sa kanyang mga hita. Her mom, also died in her laps when she was 11 years old. At ang imaheng yun ang muling nagpa-blanko sa kanyang isipan. Hindi niya alam na umiiyak siya as if she was dead. Wala siyang marinig at wala rin siyang makita kundi ang imahe ng kanyang duguang ina. "Jessa.. Don't cry dear.. Kahit wala na si mama, I will still protect you. So live with your father. Bisitahin mo ang Lolo at Lola mo, mag-laro ka sa ilog.." "Ma.. Mama.." Wala sa sariling usal ni Jessa habang naka-salampak pa rin sa semento. "My dear child.. Let's run to the river... Run..." Tinig na paulit-ulit na naririnig niya. "Miss Jessa.. Miss Jessa! Come to your senses! Wag ka mag-alala, nakita ko ang nangyari. Na-video-han ko rin dahil nag-bibidyo ay ng paligid for documentary. I already sent the video to Mr. Vendo. Mananagot ang kapatid-" "Run... I should run.." Hindi ni Jessa naririnig ang sinasabi ng babae sa kanyang tabi. Dahan-dahan siyang tumayo at nag-simulang humakbang.Napa-kunot naman ang noo ng babae. "Miss Jessa?" Anito. "Ah! Wait! Miss Jessa!"Napa-lingon ang lahat ng naroroon pa ng marinig ang sigaw ng babae. Subalit kasunod nun ay ang malakas na screech ng gulong na sasakyan na sinabayan ng malakas na busina. Narinig din ang malakas na kalabog na sinundan ng isang segundong katahimikan. Pagkatapos ay umalingawngaw ang malakas na sigaw. "Miss Jessa!" Sigaw ng mga nakakita sa nangyari.Parang nabibingi si Jessa sa tunog sa magkabilang tenga niya. Nanlalabo ang kanyang paningin habang nanakit ang kanyang ulo at buong katawan. Nakikita niya ang mga paang palapit sa kanya subalit hindi niya marinig ang nasa paligid niya. Pinilit niyang igalaw ang ulo. Napa-tingin siya sa langit, it's clear blue.. Walang ulap at tanging itim na araw na nakikita niya. "B-Black s-sun? Usal niya. " n-no.. P-portal?" Bulong niya. "B-beautiful..." Dugtong pa niya. "Ma.. Ginawa ko ang lahat para sa kaniya. Pero hindi ko akalain na ganito ang magiging kabayaran ng kabutihan ko. Anlupit ng mga tao, Ma. I'm tired.. Ayaw ko na maging mabait, sa susunod, I will take what's originally mine." Isang malalim na pag-hugot ng hininga ang ginawa ni Jessa bago ipinikit ang mga mata. Ayaw niyang mamatay. Kailangan niyang bawiin ang lahat ng panahon at pagkakataon na ninakaw sa kanya ng kapatid. Mula sa atensyon ng kanyang ama, hanggang sa bahay na ibinigay sa kanya ng kanyang ina. Lahat ng iyon.. Babawiin niya kay Lucy.. Diryln Family. Pagdating ni Lucy sa bahay nila ay mabilis itong nag-kulong sa kwarto. Nanginginig at takot na takot. "I-i won't be in jail, right? Si Jessa ang makukulong, narinig at nakunan ng video ng mga tao ang sinabi ko. Right! I'm innocent.. I'm innocent." Paulit ulit niyang sinasabi habang lumalakad pabalik-balik sa loob ng kanyang silid. "Hoy Lucy! Lumabas ka dyan, may naghahanap sa'yo! Batang ito.. Hindi man lang sumagot sa akin ng dumating. Lucy!" Sigaw ng kanyang ina sa labas ng kanyang silid.Napalunok si Lucy bago sinikap na ngumiti. Pagkatapos ay binuksan ang pinto. "Ma! Kararating ko lang! Bakit ba-" "Lucy Diryln, ito ang warrant of arrest na mabilisang inilabas ng kapulisan matapos matanggap ang ibedensya na ipinasa ng witness sa nangyari. Narito kami upang arestuhin ka sa salang pag-patay kay Miss. Pheony Yveth Vendo an hour ago. May karapatan kang mag-salita at kumuha ng abogado." Ani ng police na kapapasok lang bahay nila at ikinagulat din ng kanyang ina at Ama na kararating lang din. "W-what?!" Namumutla at nanginginig na nasambit na lang ni Lucy. "And Mr. Diryln, malungkot naming ipinababatid ang pakikiramay sa pagkamatay ng inyong anak na si Jessa Diryln dahil sa aksidente sa kalsada. She died while running across the street dahil sa gulat sa pangyayari. Maaring dahil sa sinubukan ng kapatid na I-frame up siya sa kasalanang di siya ang gumawa." Mahabang pahayag ng pulis habang nilalagyan ng posas ang mga kamay ni Lucy na pumapalag.Ilang sandali na hindi naka-imik si Elena. Nakatayo lang siya habang nakikinig sa mahinang pag-hikbi ni Clewin sa leeg niya. Para siyang natuklaw ng ahas ng marealize ang mga sinabi ng binata. So, naaalala na ni Clewin ang lahat ng nangyari 2 months ago? Ngayon lang ba niya naalala o simula't sapul, ay hindi naman talaga nakalimutan ng binata ang lahat? "Sir Clewin.." Tawag niya sa pangalan ng binata. "Hmm?" "Hindi mo nakalimutan ang gabing yun, tama ba ako?" Ilang segundo bago gumalaw si Clewin. Dalawang beses itong tumango kasabay ng pag-higpit ng yakap neto sa katawan ni Elena. "Then why did you act like nothing happened?" Parang hindi na naghiwalay ang mga labi ni Elena habang nagsasalita. Bumilis na din ang tibok ng kanyang puso dahil sa tinitimping galit para sa lalaki. "I was scared.. And guilty at the same time. I'm sorry.. I was a coward." Hindi alam ni Elena kung ano ang nararamdaman ng mga sandaling yun. Galit siya, yes. Pero may kung ano pang pakiramdam ang hindi
Dala ng pinaghalong galit, sama ng loob at gulat, malakas na naitulak ni Elena si Clewin upang makawala dito. Tsaka walang babala na malakas niya itong sinampal. Sampal na nagpa-pabalik sa katinuan ni Clewin. Pero sandali lang naman, dahil muling dumilim ang anyo ng binata at tsaka walang sabi-sabing tinalikuran si Elena at muling pumasok sa loob ng reception. Naiwan si Elena na tutop ang dibdib at bibig. Napapa-iyak dahil sa sama ng loob. Sino ba namang hindi magagalit? Ang lalaking pumwersa sa kanya two months ago ay walang maalala. Tapos, bigla na lang niya nalaman, a month ago na engaged na rin ito. She was trying her best to move on and hide the nightmare she've been through, pero heto ngayon at bigla na lang netong sasabihin na naalala neto ang nangyari? Ngayon lang? Ngayon na kung saan tanggap na niya ang sitwasyon niya? She is maybe young, but her mind and heart are all matured. Naging matured sya simula noong araw na makilala niya si Estacie habang may sakit ang kanyang
Sa gitna ng malawak na hardin ng dukedom, nakapalibot ang matataas na pine tree na inobrahan ng maihahalintulad sa isang malapad na bakuran. Sa entrada ng nasabing pine tree yard ay naka-arko ang buhay na halaman na maihahalintulad sa rose, bagamat walang tinik ang mga sanga. Sa bawat dampi ng hangin sa bulalak na kulay dilaw, ay ang paglaganap ng mahalimuyak na amoy na nang-gagaling sa bulaklak. Pag-pasok mo sa nasabing entrada, naghihintay ang isang metrong lapad ng marble na pinag-dugtong dugtong upang maabot ang pinaka-altar sa unahan. Yes, narito tayo sa lugar kung saan idadaos ang engrandeng kasal ng dalawang pusong pinag-tambal ng pasaway na tagapag-bantay ng mahiwagang lagusan ng paraiso. Suot ni Estacie ang kulay puting damit pangkasal na gawa sa silk at laces. Nilagyan ng totoong diamond na kinuha at inipon mula sa Dukedom treasury. Sa bawat bahagi ng nasabing aisle, naghihintay ang mga pinaka-mahahalagang tao na naging parte ng buhay ng dalawang ikakasal. At sa hilira
Halos hindi magkanda-ugaga ang mga doktor ng Dukedom ng bigla na lang silang ipatawag ng Duke sa Somyls mansyon. Nakarating din sa prinsesa ng Prekonville ang nasabing pagpa-patawag kaya kahit si Sylvia ay nag-aalalang nag-dala ng Imperial doctor sa Somyls mansyon. Subalit ang pag-aalala ay napalitan ng samot-saring pakiramdam ng makita ang sitwasyon ng kaibigang si Estacie. Her friends has bite marks on her neck, and even on her thighs. Lalong namilog ang kanyang mga mata ng makita ang mga putol-putol na dahon ng damo at dahon ng puno sa buhok ng kaibigan. "S-sinong hayop ang gumahasa sa kaibigan ko?! Tell me! I will punish him to death!" Bulyaw ni Sylvia sa Uncle na Duke na kasalukuyang naka-ngiti na parang baliw. Napa-iwas naman ng tingin si Estacie sa kaibigan habang ang nga doktor ng dukedom ay lihim na pinagpapawisan habang lihim din na nagbubunyi. "Napaka-walang puso ang hayop na gumahasa sa kaibigan ko. Uncle! Kailangan nating mahanap ang kung sino mang may gawa neto!" Ma
"We-we can do it at home.. Bakit kaya hindi-" Napa-singhap na lang si Estacie ng muling sakupin ni Eckiever ang kanyang labi. Kasunod ng pag-angat nito sa kanyang saya. "Damn it..!" Ani Eckiever bago pansamantalang humiwalay sa katawan ni Estacie. Akala ng dalaga ay titigil na si Eckiever pero nanlaki ang kanyang mga mata ng ikumpas ng lalaki ang kamay at pumaikot sa kanila ang kulay violet na usok. At sa isang kisapmata lang, natuklasan na lang ni Estacie na wala na silang saplot. "W-what.. H-hey!" Hindi niya tuloy alam kung ano ang tatakpan. But of course hindi ang mga mata niya. Lalo na at ang ganda ng tanawin na nakikita niya. "What? Natatakot ka na? Pagkatapos mong buhayin ang tinitimpi kong self control?" Paos at habol ang hininga na sambit ni Eckiever. His bloodshot eyes stares at her as if she's his prey. Ilang beses ding binasa ng binata ang sariling labi habang pinapasadahan siya ng tingin mula sa mata hanggang sa paa. Nakita pa ni Estacie kung paano gumalaw ang Adams
Parang mabubuwal na napa-atras si Estacie ng isang hakbang. Habang si Eckiever naman lalong humigpit ang hawak sa kanyang espada. Tiim ang mga bagang na sinisikap intindihin ang reaksyon ng dalaga sa kanyang harapan. Iqlqng sandali pa, tumuwid na rin ng tayo si Estacie at tsaka napa-sulyap sa kabayo sa di kalayuan. "Take me home." Aniya. Napa-hugot naman ng hininga si Eckiever at kalamadong ibinalik sa puluhan kanyang espada. Pagkatapos ay inialok ang kamay kay Estacie upang alalayan itong lumakad palapit sa kabayo. "No thanks, kaya kong lumakad mag-isa." Malamig na sagot ni Estacie bago nagpatiuna lumakad. Naiwan si Eckiever na napa-tulala. This kind of treatment, ganitong-ganito si Estacie noong una palang silang magkakilala. The coldness, it's chilling his bones. "Let's talk." Sa wakas, natanggal na ang barrier ng pag-titimpi ng binata. "I said, I wanna go home. Gusto ko mag-pahinga. Saka na tayo mag-usap." Sagot ni Estacie habang patuloy na lumalakad. Naikuskus ni Eckieve