RAIZEL USED to be such a cute child. Unang kita ko pa lang sa kanya noong fourth birthday niya, gusto ko na siya—gustong asarin. He became my instant little brother. Maging ang kambal na sina Migz at Meirin. At sa tatlong magkakaibigan na iyon, si Raizel lang ang asar-talo, kaya lalo ko siyang ginusto.
Isang anak lang kasi ako kaya palagi kong hanap-hanap ang tatlong iyon. At kahit puro bangayan at sigawan ang ending namin ni Raizel, wala akong pakialam. I just love to have him—them—around.
“Ikaw ba si Raizel? Happy birthday! Mas matanda ako sa iyo ng tatlong taon so call me Ate Cornelia.” I extended my hand for a handshake pero nang kunin iyon ni Raizel, pinagsalikop niya iyon.
Tuwang-tuwa siya. Nagulat pa ako dahil ito ang unang beses na magkita kami. Sinama lang ako ni Tita Mia sa birthday party ng anak ng kaibigan niya.
“Bella!”
Binigyan agad ako ng nickname ng batang ito.
“Ate Cornelia o Ate Bella ang itawag mo sa akin, taba!”
“Hindi ako mataba, cute ako!”
At nagsigawan kami sa gitna ng ingay ng mga naglalarong mga bata. Kaedad ni Raizel ang dalawang makulit at kambal na sina Miguelito at Meirin. Ang pinakamatanda naman sa aming grupo ay si Kuya Ranier na nagsisimula nang magkaroon ng sarili niyang mundo.
Gwapo sana kaso suplado. Sana si Raizel na lang ang suplado. Pero hindi rin. Ang cute niya para maging suplado!
For the whole day of his birthday celebration, naglaro lang kami sa children’s center. Palagi kong niyayakap ang mataba at malambot niyang katawan. Malakas din ang kiliti niya sa tiyan at ang cute pakinggan ng tawa niya. Kaya kaming tatlo ng kambal, panay ang kiliti sa kanya.
“Taba-taba ng baby Raizel ko!” I exclaimed as I tickled him.
“Sabing hindi ako mataba!”
Ang cute niya rin kapag kinakamot niya na ang ilong niya, sabayan pa ng pagsigaw niya.
“Eh ‘di chubby Raizel.”
“Cute nga kasi ako!”
And my sisterly love became bullying in his eyes. Kaya nang dumating ang kapatid niyang si Raveia, na isa ring loko-loko at palaging kasagutan ng kuya niya, nakasundo ko kaagad. And together, we made fun of Raizel.
May mga araw pa na parang naglaro kami ng defend the palace, pero nasa front row ang King at Queen. Syempre, ako ang queen sa palace namin ni Ravi, tapos si Raizel ang king sa palace nila ng kambal.
Those were our childhood days full of playtime. Sa kanila lang ako naging komportable, without wearing any disguise, and they never saw me as a daughter of the controversial singer-actress Rain—Summer Braganza in real life.
Naalala ko rin noong fifteen years old ako. Out of nowhere, Mom and Tita Mia told me that the two of them were dating. I have no idea about what they were talking about, dahil simula nang makilala ko si Tita Mia, ang alam ko lang naging mag-best friends sila. And then they showed me their wedding ring.
Naiyak ako. Naglayas pa ako noon at tumambay lang din sa bahay nina Tita Ellyna.
Nasaktan ako kasi pakiramdam ko, niloko ako ni Mom at ni Tita Mia.
Sakto naman na birthday noon ni Tita Ellyna kaya no choice, pumunta din sa bahay nila sina Mommy at Tita Mia, at makikita ko sila. Pauuwiin lang din ako.
Nasa tree house ako nang pumunta si Raizel. Sakto na umiiyak ako nang makita niya ako sa sulok.
“Iniiyak mo? Ang tanda mo na para umiyak.” Naupo siya sa tabi ko.
“Bwisit ka! Wala kang alam kasi bata ka pa.”
“Bakit ka nga umiiyak?”
“Eh kasi, sina Mommy at Tita Mia, mag-asawa na. ‘Di ba dapat, babae’t lalaki ang mag-asawa? Sinabi rin nila sa akin na test tube baby ako. As in walang daddy, hindi katulad niyo ni Ravi!” nagsisimula na naman akong umiyak.
Alam ko na hindi dapat si Raizel ang sinasabihan ko dahil bata lang siya at lalaki pa.
“Alam mo, palaging sinasabi ni Mommy bago matulog, wala raw pinipili ang puso. I don’t know what she meant. Basta iyon lang daw ang isipin kapag dumating na kami sa edad na mai-in love kami. Si Ravi kasi, panay ang tanong sa love life.”
I rolled my eyes at him. “Eh anong pagkakaintindi mo sa sinabi ni Tita Ellyna?”
“Love knows no boundary, I guess? Mapa-gender, sexuality, lifestyle, life status, at syempre edad. Kita mo naman sina Mom at Dad.”
“Alam mo, ang bata-bata mo pa, feeling mo naman ang dami mo nang alam.”
“Hoy, isang taon na lang, matatawag na rin akong teenager. Thirteen equals teenager.”
I smacked his head na sinuklian niya lang ng matalim na tingin.
“Ewan ko sa iyo. Bata b****a ka.” May pagka-chubby pa rin siya kaya bata b****a naman ngayon ang tawag ko sa kanya, hindi na taba.
“Makipagbati ka na kay Tita Ganda. Huwag mo ring masyadong awayin ang Mommy mo. Tatanggalan ka ng mana, sige ka. Magiging pulubi ka na.”
Yes, Raizel was so adorable. Nakakapawi ng inis sa buhay ang singkit niyang mata. Gusto ko rin kapag tinitigan ko iyon, nagiging blue sa paningin ko.
Maging ang mga childish remarks niya, may punto.
At isa pa, masyado na ring matunog ang pangalan ni Mom dahil sa mga mapanirang puri. Ako lang talaga ang loading noong mga panahon tungkol sa relationship nila ni Tita Mia. So I promised that I won’t give them headaches.
Kung susunod din ako sa yapak ni Mom, I will do it on my own. Hindi iyong makikisabay ako sa kasikatan ni Mommy. Kaya sa mga gigs, at internet ako gumagawa ng pangalan sa larangan ng musika. Ayaw ko na rin dagdagan pa ang ikasisira nila kaya iwas na iwas ako sa gulo.
Pati sa pagbo-boyfriend ko, pili silang lahat. Mababait, husband material—ewan kung bakit biglang nagloloko. Unless, ang habol lang nila ay sȇx kaya naghahanap ng iba habang kami pa.
And then the issue with Brice. Sadyang ahas lang ang ex best friend kong si Michelle Oliveros. Pareho sila ng ibang kaibigan niya!
Parang ayaw ko tuloy pumasok. Makikita ko na naman siya. After I treated her nicely dahil mabait siya, siya pa pala ang makati.
But I need to go!
Sa daan, nakita ko si Raizel. Nailang ako noong una pero naalala ko na nag-bell na kaya kailangan ay nasa classroom na siya. Again with my sister mode!
Tatlong araw kaming hindi nagkita. At alam ko na simula nang gabing iyon, marami na ang magbabago. Pero gusto ko pa rin siyang ituring na little brother!
That’s what we should be!
But this little jȇrk ay likas na mapang-asar. Nagulat pa ako nang makita niya ang pasa sa batok ko, at tinanong kung sino ang may gawa.
So he didn’t know it was me that night?
Magandang senyales ba ito?
I could say I’m safe from issues and controvercies. Paunti-unti pa lang ang paggawa ko ng pangalan sa larangan ng music, and I can’t afford to have a single scandal!
And yes, this is a good sign.
“Uulitin ko, bata. Wala kang kayang gawin kahit ipahanap mo pa sa mga tauhan ni Tito Brix ang gumawa nito sa akin. Kailangan ko pa ngang magsinungaling sa boyfriend ko just to save your ass, remember?”
Alam ko na natapakan ko ang pride at ego niya sa sinabi ko. But that’s for the better. Manahimik siya dahil hindi ko rin kayang sabihin na siya ang may gawa nito sa akin! Nalaman ko na lang din na siya ang lalaking kasama ko noong nagising ako kinaumagahan!
Fuvk him!
“ANTHONY, ANDREW, huwag muna kayong magpasaway! Ibalik niyo muna iyan kay Ate Thea. Dali na at may assignment iyan.” “Play muna kasi tayo bago kayo school!” “Hindi nga pwede! Andrew, kukurutin kita!” “Mommy, iyong mga anak mo, oh! Hindi na nasasaway!” “Mama Bella, nagkukulit na naman sina Andrew at Anthony, oh! Nag-aaral kami ni Thea, nang-aagaw ng colors.” Weekend ngayon. May date sina Mommy Ellyna at Daddy John. May competition din na pinaghahandaan si Ravi. And Raizel was busy at work. Graduate na siya college at nag-level up na rin ang mga computer and mobile app na dine-develop ng company niya kaya super busy niya. Sa bahay lang din ako nagtatrabaho—gaya ng dati, I’m a one-man team when it comes to recording. About sa quality ng kanta, saka na ako lumalapit sa talent manager ko. Yes, I already have a talent manager at siya naman ang bahala sa schedules ko—mapa-concert man iyan, fan-meeting, fan-signing, o meeting with higher-ups and other actors and actresses for my MV. At
HINDI PA RIN tumatawag si Raizel, kahit pa tinadtad ko na siya ng messages. Nag-aalala na ako sa kanya. Kahit busy siya sa online class at appointments niya sa doctor, he always finds time to text me back. Kahit hindi na siya tumawag, basta mag-reply lang siya ng tuldok, pero hindi niya ginagawa. Nababasa niya rin naman ang chats ko. Kung nawala niya ang phone niya, eh ‘di ipasabi niya o kaya humiram siya ng phone kay Dad. Just let me know he was doing fine.Nasa gitna kami ng panananghalian at hindi na ako nakatiis na magtanong kay Mom.“Mom, may balita po kayo kay Raizel?”“Wala eh. Hindi nga rin ako tinatawagan ng asawa ko,” she said, looking at Ravi na nasa right side niya.“B-Baka po may nang—“
AT DAHIL HINDI pa pwedeng umuwi si Raizel, pinagkasya na lang namin ang maghapon na video call para lang makita niya kung anong ganap sa kambal niya.Palagi kaming napalilibutan ng magpipinsan, at parang hindi sila nagsasawa na tingnan sina Anthony at Andrew. Alalay din si Tita Ellyna sa akin kapag nagpapaligo at nagpapadede sa mga bata. Most of the time, sabay na umiiyak sa gutom ang kambal at pareho nilang gusto ang gatas ko kaysa sa formula.Lumipas ang tatlong buwan, nasasanay na ako sa pag-aalaga ng dalawang bata. Naging busy na rin sa school sina Athena, Aki at Ash kaya si Althea lang ang kalaro ng kambal.Nabawasan na rin ang oras ng pag-video call namin ni Raizel. Pinayagan kasi siya ng university na mag-online class. Sabi ko nga, huwag niyang pwersahin ang sarili niya at mag-focus na lang sa pag
IT’S ALMOST SIX MONTHS since Tito John and Raizel flew overseas to see Dr. Agnone, Raizel’s psychiatrist.Naiwan ako kay Tita Ellyna. And my entire pregnancy, siya ang umalalay sa akin. Paminsan-minsan lang nakakadalaw sina Mommy at Tita Mia.Medyo nagkakailangan pa nga sila dahil nga nadamay sila sa misunderstanding namin ni Raizel na hindi agad namin nalinaw sa kanila. And Mom was guilty that she was somehow responsible of triggering Raizel’s traumαs.Sa nakalipas na six months, hindi namin nakausap si Raizel at tanging si Tito John lang ang nagbibigay ng update. I could tell that my future in-laws found it difficult, too—not Raizel, but their relationship. Tinudyo pa nga siya nina Tita Mia at Tita Maya na sa tinagal-tagal ng panahon, ngayon na lang ulit nawalay nang matag
Sabi nina Mom, alas tres ng madaling araw ako nagising kahapon. Sabi naman ni Tita Ellyna, hindi umuwi si Raizel matapos noong gabi na may inuwi siyang ibang Bella sa bahay. Hindi rin nila alam kung nasaan siya ngayon dahil naka-off ang phone. Pinapahanap na rin nila kay Tito Brix si Raizel.Nagpaalam na lang ako sa kanya na susubukan kong hanapin si Raizel.Una kong pinuntahan ang green field. Nagbabakasakali na dito siya nagpapalamig. Naiisip ko na na may nasabing hindi maganda sina Mom sa kanya ngayon na nagsumbong ako tungkol sa gαng rαpe. At alam ko na nasasaktan din siya. Napag-usapan na namin ang bagay na iyon pero naungkat na naman. Sana maintindihan niya na wala ako sa sarili ko nang sabihin ko iyon.Pagdating ko, wala siya. Pero may mga nagkakalat na sigarilyo at bote ng alak doon.
I JUST WOKE UP and I felt like I did something bad. Para akong gising sa mga nakalipas na oras at wala sa sarili. Gano’n ang nararamdaman ko ngayon, pero hindi naman sumasakit ang ulo ko. Nagtataka pa nga ako kung bakit narito ako ngayon sa kwarto ko sa bahay ni Mom.Where’s Raizel?Where are our daughters?Lumabas na lang ako ng kwarto. Nakasalubong ko pa si Mom na may dalang tray ng pagkain.“Mom? Hindi kayo busy? Why am I here anyway?” tanong ko sa kanya nang makalapit ako. Kinuha ko rin sa kanya ang tray at bumalik kami sa baba para doon na lang kami kumain sa dining area.Nadatnan pa namin si Tita Mia na naghahanda ng mesa.“