KABANATA 7

CARINA CHERYL'S POV

ISANG araw na ang nakakalipas simula ng ma-ospital ako, at ngayon ay tinatahak kong muli ang daan patungo sa pinagtatrabahuhan ko, I don't want to go back there but I need to.

As I arrive at the building's parking lot, I immediately park my car in a parking space, then head my way to my boss's office.

Hindi ko alam kung ako lang ba ngunit ramdam ko ang mapanuring titig ng mga empleyado ng kompanyang ito, isinawalang bahala ko na lamang at nagpatuloy muli sa paglalakad.

Nang makarating ako sa pinakamataas na palapag ay tahimik kong tinahak ang daan patungo sa bungad ng opisina ng taong hindi ko hiniling na muling makita.

I understand his reason, but it still hurts, masakit pa rin, sariwa pa din yung sugat na naiwan kahit pa limang taon na ang nakakalipas. Maybe I can forgive him, but not now, not now.

Ilang sandali pa ay nakarating na ako sa may pinto, nagtaka pa ako sapagkat nakabukas ito, alam kong hindi iniiwanan ni Radcliff na nakabukas ang pinto.

Mas lalo akong nagtaka ng tuluyan ko pang buksan ang pinto, may mga nagkalat na rose petals sa sahig, at meron din sa mga upuan, ngunit mas marami sa aking office table. Inilibot ko ang aking tingin at puno ang napakalawak na opisinang ito ng iba't-ibang kulay ng rosas. Ngunit hindi ko nadatnan sa opisina ang aking boss.

Tangkang maglalakad na ako palabas upang magtanong kay Ellaine kung bakit may ganto sa opisina.

Iniisip ko nga na baka may susurpresahin si Radcliff at baka si Hazel iyon. Kailangan ko ng umalis baka makaistorbo lang ako.

Ngunit sa pagtalikod ko at pagharap sa pinto ay nakasalubong ko ang namumungay na titig ng taong minahal ko, ng taong patuloy ko pa ring minamahal. I love him, the love I feel for him didn't fade anyway.

"I'm sorry Sir, Aalis na lang po muna ako baka kasi may susurpresahin ka pa at makaabala ako, babalik na lang po ako kapag tapos na po kayo." Pormal na saad ko at akmang lalagpasan ito ngunit maagap nitong hinawakan ang aking braso. Nagtatakang tiningnan ko ito sa mata ngunit ako din naman ang unang umiwas sapagkat malalim ang mga tingin nito.

"That's for you," Paunang saad nito bago huminga ng malalim.

"I'm not dating anyone, I already explained to you but I know my explanation wasn't good enough to take you back, since the day that I lay my eyes on you at my Mom's office in your previous school years ago, natuto na akong wag tumingin sa iba. I'm not forcing you to forgive me, but let me, let me prove to you that I love you, that I love you more than anything else, kahit eto na muna, kahit ngayon lang. Kapag hindi mo na talaga ako kayang pagkatiwalaan, I'll stop, kapag ikaw na mismo ang nagtulak sa akin palayo at kapag nakita kong hindi mo na talagang masikmura na nakikita ako, I'll leave, and I'll make sure that I'm not going to show myself to you ever again if that's the only way to bring back the happiness that I've to take away from you."

"Radcliff-"

"I won't accept rejection this time, starting from now I'll try, I'll try to prove to you that I'm not that Radcliff you've thought for those whole five years. I do not intend to leave you, I swear. I just did that because I want you alive even though I'm no longer by your side."

"I-i, I don't know what to s-say." Paputol-putol kong saad sapagkat naiilang ako sa paraan ng titig niya kahit pa kita kong may namumuo ng luha sa mga mata nito.

"You don't have to say anything. But can I ask one more favor?"

"What is it?" I ask then wiped the tears on my eyes.

"C-can I talk to Tito and Tita? I just want to apologize for hurting their daughter." 

"I'm afraid, my dad might punch you." I seriously said.

"I'm willing to take that, I deserve it anyway." He said and reach for my hand.

I am ready to give him a chance? Am I ready for this?

"I'll talk to them first."

"O-okay. Ahm, can I take you out later? Let's- ahm, lunch together?" He shyly said.

Kung ibang pagkakataon lang to, kung maayos lang kami baka humagalpak na ako sa tawa dahil sa inaakto niya. I miss the old us, and if I we're to ask, I want that old us back.

I'm going to take this step by step, I won't rush, I need to trust the process for me to not be hurt and leave behind anymore.

"O-okay." Pilit akong ngumiti sa kanya, I appreciate his effort, I really am, but there's always a part of me that is still scared of being left behind again. But if faith wants this to happen, I gladly accept it.

"Thank you." Masayang sabi ni Radcliff at nagulat ako ng mabilis ako nitong hinapit palapit sa kanya at ikinulong sa mga bisig niya.

"I'm sorry, I'm just happy." He said then a smile flashed on his face.

After a long time, nakita ko na namang muli ang mga ngiti niya. 

Mabilis na lumipas ang mga oras, nanatiling puno ng mga rosas ang opisina, sinabi ko kay Radcliff na alisin na ang mga iyon ngunit tumanggi ito at sinabing hayaan na daw muna iyon, at wala na akong nagawa doon sapagkat he's the boss and I'm just his employee.

"Are you done? Let's go?" Napatigil ako sa pag-aayos ng mga papeles ng makitang nasa harap ko na pala ang boss ko.

"Wait for a minute, I'm just going to arrange these papers then we'll go," I said while looking at the paper.

"I'll help you." 

"No, I can handle this, this is my job,"

"I insist." Madiing saad nito kaya naman napatango na lang ako dahil aram kong sa tuwing madiin na ang pagkakabanggit niya ng mga salita, seryoso siya, seryosong-seryoso siya.

Madali na lamang naming natapos ang pag-aayos sapagkat talaga namang tumulong ito kaya't ngayon ay tinatahak na namin ang daan patungo elevator upang makarating sa ground floor ng building.

"Where do you want to eat?"

"You decide, I don't know a nice place," I said then open my phone to text Olivia.

'Hey, Olli! What's up? Just wanna ask, are you free tonight?' I type and immediately sent it to Olivia dahil ramdam kong nakamasid sa akin si Radcliff.

Napatingala ako upang tingnan ito.

"I know a nice restaurant." He firmly said. Tumango na lang ako dito dahil hindi ko na din alam ang sasabihin ko.

As soon as we arrived at the parking lot, mabilis kaming sumakay sa kanyang sasakyan at tinungo ang daan patungo sa restaurant na sinasabi nito.

Akay-akay ako nito papasok kaya kahit na nahihiya sa mga taong nasa restaurant dahil pinagtitinginan kami nito, sino ba naman ang hindi? I'm wearing my secretary's attire while Radcliff is wearing his business attire. Para tuloy akong nanliit.

"Don't mind them." Napaangat ang aking tingin sa kanya dahil sa kanyang sinabi. Napansin din siguro niya na nahihiya ako.

I was shocked when he hold my hand, nais ko sanang magpumiglas ngunit tiningnan ako nito sa nangungusap na tingin na para bang pinasasabi sa akin na 'let me hold your hand, just this once.' 

Dinala kami ng waiter sa isang lamesa na mayroong dalawang upuan. Inalalayan pa akong umupo ni Radcliff.

"Thank you."

"What's your order, Ma'am and Sir?" 

"We'll just take the best seller of this restaurant, thank you." Saad ko as waiter ng makita kong tumingin sa akin si Radcliff nung mag tanong and waiter.

"Ahm, sorry to ask but, are you a couple? You guys look good together po hehe." The waiter asks. Actually, she looks like a teenager.

Tumahimik na lamang ako sa tanong niya, I don't know what to say.

"We're not but we're going there. I'm still doing my best to bring back her trust for me." Radcliff answered ngunit hindi ko na ito tiningnan pa.

Matapos nun ay nagpaalam na rin ang waiter at ipapahanda na daw niya ang order namin.

Nang dumating na ito ay tahimik kaming kumain. 

"Cheryl-"

"Carina!" 

Akmang magsasalita sana si Radcliff ngunit may sumigaw din ng pangalan ko na nagpatigil sa sasabihin sana nito. Tiningnan ko ito ng nagtatanong na tingin bago hinagilap ang taong tumawag sa pangalan ko, and there I saw Tejay waving his hand at me while smiling.

"Hey! What's up, where's Olivia?" Tanong ko ng makalapit na ito sa table namin.

"Oh, she's at the comfort room, actually kakarating lang din namin dito," Napatigil ito sa pagsasalita at unti-unting nawala ang ngiti sa kanyang mga labi.

"Why are you with him? Are you together again? Does Olivia know something about this?" Sunod-sunod na tanong niya ng mapaga-alamang si Radcliff ang kasama ko.

"No, mali ang iniisip ko he's my boss," I hurriedly said.

"Tejay!" A women's voice interrupted us.

"Carina? Omg! Besieee!?" She screams out of excitement and run to me ngunit napahinto din ng makita kung sino ang kasama ko, gaya ng reaksyon ni Tejay ganun din ang sa kanya, ngunit may halo itong konting galit.

"Wait, is that Radcliff? What is the meaning of this Carina Cheryl Jones?" Madiing saad nito.

"He's my boss, Olivia. Let's talk about this later, I'll call you guys later, oras pa ng trabaho ngayon, kailangan ko munang gampanan yun." I said in a serious tone then look at Radcliff na ngayon ay nakayuko na at nakatingin na lamang sa kanyang pagkain. Tiningnan muna ako ni Olivia ng nagbabantang tingin bago hinila si Tejay patungo sa table nila.

Muli kong tinitigan si Radcliff sapagkat hindi ito umiimik. Nang mapansin nitong nakatitig ako sa kanya ay bahagya itong tumingala na sapat lamang para makita ko ang gwapo nitong mukha.

"I'm sorry." I mouthed at him, he just put a forced smile at his face.