IPINIKIT KO ang aking nga mata kasabay ng pagdipa ng mga braso ko. Nilanghap ko ang sariwang hangin na tila yumayakap sa akin ngayon. Sa tuwing nandito ako sa bukid na ito, kaginhawahan ang palagi kong nararamdaman. Iba kasi ang ambiance ng lugar dahil sa nakapalibot na puno at sariwang hangin doon na parang inaalis ang paningin ko at kino-comfort ako."Everytime I'm here, I feel free. Gumiginhawa ang pakiramdam ko. Kaya pala gustong gusto mo ang lugar na ito," simula ni Nicko. Lumingon ako sa kaniya na nakatingin sa berdeng bundok. Halata sa mukha niya ang saya.Bumaling ako sa bundok kung saan siya nakatingin. "Simula noon, gusto ko na talaga ang lugar na ito dahil kapag nandito ako, gumagaan ang lahat. Maganda rin ang tanawin rito at sariwang hangin ang malalasap mo," ani ko at ngumiti na magkadikit ang mga labi."Memorable na rin ang lugar na ito sa akin dahil dito tayo unang nagtagpo. Pinagkamalan mo pa akong masamang tao noon," tatawang sabi niya.Napakunot ang noo ko at lumingo
TAHIMIK kong pinagmamasdan ang maaliwalas na gabi habang nakatayo sa gilid ng terrace. Medyo napagod din ako sa ginawa namin ni Nicko sa bukid. Naging maayos naman ang pagpunta namin doon at alam kong naging masaya rin si Nicko at panandalian kong nakalimutan si Kevyn.Pero ngayon na nandito na naman ako sa mansyon, si Kevyn na naman ang laman ng isip ko. Nakaka-miss 'yong dati. 'Yong dati na magkaibigan kami ni Kevyn. Nagpapansinan, nagngingitian, nagtatawanan, at nag-uusap. Ilang araw na ba niya akong hindi pinapansin? Para kasing pakiramdam ko buwan na ang nakaraan."Hindi ka pa ba inaantok?"Mabilis akong lumingon nang marinig ko ang boses na iyon na gusto ko palaging marinig. Tumambad sa akin si Kevyn. Ang sarap pakinggan ng boses niya na parang ngayon ko lang ulit narinig sa loob ng mahabang panahon. Seryoso lang siyang nakatingin sa akin habang nakahalukipkip. Umiwas ako sa kaniya ng tingin."Bakit ikaw, hindi ka pa natutulog?" balik kong tanong na halata doon ang inis. Tumalik
"SABIHIN MO na kasi Sir, ang dahilan mo kung bakit kailangan mo akon iwasan at yong sinabi mong may k-kailangan kang linawin?" pamimilit ko kay Kevyn. Ayaw kasi niyang sabihin sa akin kung ano ang totoong dahilan niya kaya hindi niya ako pinansin nitong mga nakaraang araw. Halos hindi na ako makatulog kakaisip doon at sa sinabi niya sa akin nang yakapin niya ako. Alam kong mahalaga iyon dahil kung hindi bakit pa niya ako kailangang iwasan?Umismid siya at kumunot ang noo. "Kahit kailan ang kulit mo talaga, Mara. Just don't ask ok?" naiiling na sagot niya kaya sumimangot ako. Umiwas siya ng tingin sa akin. "Hindi mo na kailangang malaman iyon, Mara ang importante naman sa akin, ok tayo." Kita kong ngumiti siya kahit naka-sideview siya. Ngumuso ako at umirap. "Ok, sabi mo, eh. Bahala ka na nga!" sabi mo kahit hindi ako kontento sa sagot niya. Tumalikod ako at naglakad pababa ng terrace habang nakasimangot at bumubulong-bulong.Kasalukuyan akong naglalakad pababa ng hagdan ng marinig ko
NAIINIS AKO! Naiinis ako dahil kay Jenicka dahil kasama niya ngayon si Kevyn sa farm. Naiinis ako at hindi mapakali. Mababaliw na ata ako kakaisip kung ano'ng ginagawa nila roon. Halos ayaw na ngang bumitaw ni Jenicka kay Kevyn. May payakap-yakap pang nalalaman at kulang na lang ata ay maghubad ito sa harap niya."Bakit simangot na simangot ka?" Napalingon ako sa nagsalita at nakita ko Nicko. Tumabi siya sa akin habang nasa gilid ako ng terrace. Inalis ko rin agad ang tingin ko sa kaniya. Kanina pa siyang nakabalik galing sa paghatid kila Mama tapos si Kevyn at Jenicka wala pa rin hanggang ngayon. Nakain na nga rin niya ang nilagang saging na dala ni Mama. Natatawa nga ako habang pinapanood siyang kumakain dahil halatang sarap na sarap siya sa kinakain."Kapag ba gusto mo ang isang tao, ayaw mong may kasama siyang iba? 'Yong gusto mo ikaw lang ang kasama niya at gusto mong lagi ka niyang pinapansin?" kapagkuwa'y seryoso kong tanong. Bahagya ko lang siyang nilingon at bumaling muli sa
"ANONG sinabi sa'yo ni Donya Melissa?" agad na usisa ni Andrea habang tahimik lang ako na nagpupunas ng mg furniture doon. Kanina ko pa ngang iniisip lahat ng sinabi ni Donya Melissa sa akin kanina."Wala naman," hindi lumilingong pakli ko sa kaniya. Wala pa akong mood para ilitanya sa kaniya ang lahat ng sinabi ni Donya Melissa."Wala ka diyan, e, ang tagal mo kaya do'n sa loob," giit nito. Makulit din kasi minsan 'tong si Andrea. Tumigil ako sa pagpunanas at saka seryosong lumingon sa kaniya."Kinausap lang niya ako tungkol kay Nicko at Sir Kevyn," sabi ko na totoo naman. Tungkol lang naman kasi do'n sa dalawa ang pinag-usapan namin ni Donya Melissa. Sana lang magawa ko ang gusto ni Donya na gawin ko kahit alam kong mahirap iyon gawin."Aysus! Pero alam mo, Mara, sobrang swerte mo. Biruin mo nagkagusto sa'yo ang magpinsan na 'yon!" Tila proud pa si Andrea sa sinabi.Anong swerte do'n? Saka si Nicko lang may gusto sa akin hindi si Kevyn dahil hanggang ngayon si Jenicka pa rin ang mah
TAHIMIK akong nakatayo sa gilid ng terrace at pinagmamasdan ang paligid ng mansyo habang nasa sala pa rin sila Kevyn at kausap si Ma'am Janice. Wala na rin naman akong gagawin doon kaya nagpasiya na lang akong umakyat dito. Napabuntong-hininga ako ng maisip ko si Kevyn at ang lahat nang nangyari sa amin nitong mga nakaraang araw. Hindi rin maalis sa isip ko ang sinabi ni Andrea sa akin. Hindi ko maiwasang hindi manabik kay Kevyn dahil pakiramdam ko ang layo-layo na namin sa isa't isa habang abala siya sa farm at kay Jenicka. Nami-miss ko na ang mga ngiti niya, ang pang-aasar niya sa akin, maging ang pagsusungit niya."Why you're here alone? Anong iniisip mo?" Tila may kung anong bagay sa tiyan ko na nagbibigay ng kakaibang pakiramdam dahil sa boses na iyon. Ang boses na labis na palagi kong gustong mapakinggan. Dahan-dahan akong humarap sa kaniya at tumambad sa akin ang seryosong si Kevyn habang nakapamulsa siya.Bago pa ako matulala sa kaniya, umiwas na ako ng tingin at mulimg huma
TAHIMIK lang akong sumunod kay Kevyn palabas ng mansyon habang bitbit niya ang basket na may lamang pagkain na dadalhin namin sa farm. Wala kaming imikan kanina pa. Hindi ko rin magawang tumingin sa kaniya kapag magkaharap kami kaya panaka-naka ko lang siyang tinitingnan. Nahihiya pa rin kasi ako sa kaniya dahil naaalala ko ang namagitan sa amin sa terrace. Pakiramdam ko'y palaging namumula ang pisngi ko kapag naalala ko iyon. Habang minsan naman ay napapansin kong tinitingnan ako ni Kevyn.Inilagay niya ang mga basket sa backseat at ako naman ay dumeretso na sa may driver's seat. Pagkalagay niya ng mga iyon, sumakay na rin siya ng kotse. Hindi siya tumingin sa akin at tahimik lang niyang pinaandar ang kotse. Naiilang ako sa presensiya niya kaya bumaling ako sa labas ng kotse. Berdeng bundok at ilang bahay ang tumambad sa akin. Nanatili akong nakatingin doon habang nakahalukipkip.Habang naiwan naman sa mansyon si Jenicka na hindi na pinasama ni Donya dahil mas kailangan daw ako roon
TAHIMIK AKONG bumaba sa kotse ni Kevyn nang makarating kami sa mansyon mula sa farm. Hindi ko naman alam kung umuwi na rin si Nicko at Ma'am Jenicka dahil nauna na kaming umuwi sa kanila. Bumaling ako kay Kevyn at ngumiti ako sa kaniya na agad naman niyang ginantihan. Naisip kong mas mabuting i-enjoy ko na lang ang mga oras na kasama ko pa siya. Lihim akong napangiti at nagpasiyang pumasok na sa mansyon habang pinaparada niya ang sasakyan."O, Mara, Mabuti naman at nandito ka na," bungad ni Ate Mil sa akin. Nagtaka ako dahil sa tila kabado nitong expression."Kanina ka pang hinihintay ni Ma'am Jenicka. Galit na galit siya, Mara!" kinakabahang sabi naman ni Andrea. Bakas sa mga mukha nila ang tila pagkabahala na labis kong pinagtakahan.Napakunot ang noo ko at nagtatakang tiningnan silang dalawa. Bakit ako hinihintay ni Jenicka at bakit siya galit na galit? Agad akong kinabahan."Bakit daw po, Ate Mil?" tanong ko."Ewan, hindi man niya sinasabi. Kanina pa nga kaming hindi mapakali, e,"