NAKANGITI lang ako habang nagpapatianod sa hila ni Gia. Sa tingin ko hindi naman talaga siya malditang bata. Nagsusungit lang siya siguro para kunin ang atensyon ni Lolo J o ng Kuya niya. Sobrang hyper niya habang pababa kami sa mahaba nilang hagdan. Parang hindi siya nagkasakit kahapon sa kasiglahan ngayon. Pag pasok namin sa loob ng dining area napatigil kami pareho ni Gia dahil hindi namin inaasahan ang na may bisita pala. May dalawang lalaki na ang nakaupo sa tapat ni Sir Giovanni na ngayon ay nakatingin sa amin, Ah mali pala nakatingin sa akin habang nakauwang ang labi. Sino sila? “Woah, Who is this beautiful woman? King?” “Nanny ni Gia, Boss?” Tanong ng dalawang lalaki habang nakatingin pa rin sa akin. Sandali, King..Aha! ‘yung tumawag ng King kay Sir Giovanni iyong kausap niya kahapon sa cellphone. Mga kaibigan ata ito ng boss ko. Mabilis naman tumayo iyong lalaking tumatawag ng King kay Sir tapos matamis akong nginitian. “Miss, dito ka na maupo
“Kinakawawa nila kami lalo na kapag wala ako, grabe nila kung kawawain ang mama ko at kapatid. Sobrang sakit kapag nakikita kong sinusumbatan, sinaksaktan sila mama ng tiya ko. Kahit gusto ko sila ipag tanggol at ipaglaban kaso nakikitira lang kami ‘e, Tinitiis na lang namin. Wala naman kasi kaming ibang mapupuntahan.. “Alam mo bang halos lahat ng trabaho at raket ginawa ko na para may maibigay na pera sa tiya ko? Kasi kung hindi ko ‘yun gagawin palalayasin niya kami. Hindi ko pa kasi kaya kumuha ng paupahan na bahay dahil wala akong nakukuhang trabaho na pang matagalan. Hindi kasi ako nakatapos ng pag-aaral. Halos lahat ng aapplyan kong trabaho gusto college graduate. Kaya kahit gustuhin ko man ng medyo mataas taas na sahod wala akong magawa. Nag-titiis ako sa kakarampot na sahod sa pag huhugas sa karenderya, pagbabantay sa isang tindahan, pag-wawalis at kung ano-ano pa.. “...Lahat ginagawa ko para kay mama at Nicole. Simula ng mamatay ang papa ko, ako na ang tumayo na padr
Nasa sala kami ng mansyon at masayang naglalaro ni Gia sa kanyang Ipad ng biglang dumating ang dalawang kaibigan ni Sir Giovanni. May mga dala itong pag-kain na siyang kinatuwa ni Gia. Dumalaw ulit ang mga ito. Mabait naman pala ang dalawang kaibigan ni Sir Giovanni, Nagpakilala ‘yung tumatawag lagi na King kay Sir na si Kiel Vasquez at iyong isa naman si Sean Zamora.. Ang dami naming napag-kwentuhan na apa't. Akala ko nung una hindi ko sila makakasundo pero mali ako. Ang sarap nilang kasamang dalawa lalo na si Kiel na palabiro, kahit si Gia ay libang na libang na at sarap na sarap pa sa dala nilang pagkain. Halata rin naman na close ang tatlo, iyon nga lang minsan nasusungitan ni Gia si Kiel lalo na kapag tungkol na sa akin ang tinatanong ng lalaki. “What are you two doing here? Have you finished the work I ordered you to do?” Napatigil kami sa masayang pag-kwekwentuhan ng marinig ang seryosong boses ni Sir Giovanni. Lahat kami napatingin sa hagdan, Pababa ito
MALL MAGKAHAWAK kamay kaming pumasok ng mall ni Gia habang nakasunod lang naman sa amin si Sir Giovanni at ang dalawang kaibigan nito. Hindi talaga pumayag ang dalawa na hindi sila sasama dahil first time lang daw mag yaya ng kaibigan nila. “King anong pakiramdam ng makapunta ng mall na maraming kasama? Sarap ba sa feeling?” Nakakalokong tanong ni Kiel, Rinig pa rin kasi namin dahil nasa likod lang naman sila. “Shut up! Baka gusto mong magsolo Vasquez?” “Nagtatanong lang naman King. Nakakagulat lang kasi na ikaw mismo ang nag yaya na mag mall." “Tsk.” Lihim na lang akong napangiti. “Omg! tara ate Natasha pasok tayo don!” Nagulat ako ng bigla na lang akong hilahin ni Gia sa isang sikat na brands ng damit. “Anong ginagawa natin dito, ganda? Wala namang pambata dito ‘e.” Takang tanong ko dahil puro pang adult ang nandito. “It's not for me ate Natasha, para sa ‘yo. Just choose what you want, Kuya will pay." Sabay lingon niya sa aming likuran. “Di ba k
Hindi ako mapakali dahil hindi pa rin umaalis sa aking harapan si Sir Giovanni. Ramdam ko pa rin ang titig niya sa akin. “Yeah, This is our mall. Isa sa mga business ng Silvestre. Anyway Natasha hihingi sana ako ng pabor sa ‘yo.” Doon lang ako nagbalik ng tingin sa kanya. Medyo hindi makapaniwala dahil ang boss ko, Hihingi ng pabor sa akin? “Ano po ‘yon, Sir?” “Tsk, Don't put a po on what you say. Sir is enough or kung gusto mo pwede rin tawagin mo na lang akong Giovanni. Naiilang ako sa po mo. Hindi naman ako sobrang tanda.” Seryosong turan nito bago lumipat sa tabi ko at pinag masdan ang kapatid niya na masayang namimili ng mga damit at si Sean ang taga hawak. “Ok Sir." Sagot ko kahit naiilang, Hindi pa naman ako sanay na walang po kapag kausap ang amo ko o mas matanda sa akin. Mas lalong hindi ko siya kayang tawagin na Giovanni lang. “Much better, Balik tayo sa pabor ko. I want you to help me. Close na kayo ni Gia, Siguradong magsasabi ‘yun sa ‘yo o mag-kwek
Lutang na lutang pa rin ako sa mga nang-yari. Hindi talaga ako makapaniwala na pumayag ang boss kong masungit na kumain sa fastfood. Ano kayang sumapi sa kanya at ang bait ata ngayong araw? Naku! Sana naman araw-araw na ganito na lang siya. Para naman mabawasan na ‘yung takot na nararamdaman ko sa kanya. Ngayon ay naka-upo na kami ni Gia sa gilid tabi ng glass wall. Habang nakatingin sa counter kung saan nakapila ang tatlong lalaki. Yes, sila ang pumila. Inutusan ako ng boss ko na maghanap na lamang ng mauupuan. Gusto ko nga sana silang samahan dahil first time nila dito sa Jabee kaso pinili ko nalang sumunod baka kasi magalit pa ang boss ko at masira ang masayang araw ng alaga ko. Katapat ko si Gia ngayon, ayaw niya muna tumabi sa akin at gusto niya na magkaharap daw kaming kakain. Hindi na ako umimik pa sa gusto nito. Habang nakamasid sa tatlong lalaki, kapansin-pansin ang tingin ng mga taong malapit sa kanila at mga nakapila. Hindi ko masisisi ang mga ito dahil ag
Sana pumayag siya kung sakali. Sana hindi ito mag-sungit. Nang maramdaman niya ang tingin namin tumigil siya sa pagkain at nakataas ang isang kilay na tumingin sa amin. “What?" Medyo masungit niyang tanong. Naku! “Tinatanong ni Natasha kung ok lang na ibigay na lang sa taong lansangan ang pagkain na hindi natin mauubos kung sakali. Kesa masayang daw.” Turan ni Sean. Tinignan naman ni Sir Giovanni ang pagkain sa lamesa. Sabay baling sa akin. Napalunok naman ako. Nagkatitigan kami ng ilang segundo bago siya nagsalita. “Alright, kapag hindi natin naubos ang iba. Give it to people who haven't eaten yet.” Sabay balik ng atensyon nito sa kinakain, hindi naman ako makapaniwalang tumingin sa mga kasama namin. Si Kiel na nakaawang ang labi habang nakatingin kay Sir Giovanni, si Sean na iiling iling habang nakangiti at si Gia na malawak ang ngiti habang nakatingin sa akin. Pigil ang ngiti ko ng balingan ang kinakain. Hindi ko akalain na papayag siya. Naging magana ang pagka
“Oo, simula ng mamatay ang papa ko. Ako na ang naging padre de pamilya sa amin halos lahat ng klaseng trabaho pinasok ko para lang mabuhay ko sila mama at ang bunso kong kapatid.” “Napakabait mo pala talaga, Natasha. Ang swerte sa ‘yo ng mama at kapatid mo.” Ngumiti lang ako sa sinabi ni Sean. “Sobrang hirap siguro ng mga pinag-daanan mo, no? Ikaw halos lahat sumalo.” Komento naman ni Kiel. “Mahirap dahil hindi ako nakapag tapos ng pag aaral dahil sa hirap ng buhay. Hindi ako makahanap ng magandang trabaho para sana mapag-sabay ang pag-aaral ko at trabaho. Pero okay lang ang importante nakakaraos kami sa araw-araw. Isa pa nagpapasalamat ako na nakilala ko si Don Juanito at binigyan ako ng trabaho. Saka pinatuloy ang pamilya ko sa mansyon." “Talaga? Nandoon din pala ang mama at kapatid mo sa mansyon?" Tumango ako kay Kiel. “Sa tabi ng maid quarters ‘yung maliit na bahay don kami pinatuloy ni Don Juanito. Napaka laking tulong para sa akin ang makasama ko sila ha