At may pagkukumpara na ngang nagaganap. Ano ka ngayon Bernardo?
“Tabi nga!” Sabi ni Nice at binangga pa niya ang balikat ni Bernardo.Nanlaki ang mata ni Bernardo. No’ng una, napapalagpas pa niya na natataasan siya nito ng boses pero ngayon, sobrang pambabastos ang natanggap niya kay Nice.“WALANGHIYA KA!” Hinablot niya braso ni Nice at sinampal.“BERNARDO!” Sigaw ni Merna at dinaluhan ang anak.“Wala kang utang na loob ah!”“Bernardo, hindi… Hindi sinasadya ni Nice ito. Patawad! Patawad!”“Pagsabihan mo yang anak mo Merna. Hindi ko nagugustuhan ang tabas ng dila niya ngayon.”Umiyak si Nice at yumakap sa mama niya. Ngayon lang siya napagbuhatan ng kamay ng ama niya.Umalis si Bernardo para makahinga. Hindi na niya maintindihan ang sarili niya, ilang araw na.Kung saan wala na si Beth sa bahay niya, saka pa niya ito naalala. Kanina, hindi niya sinasadya na banggitin ito sa harapan ni Nice.Dapat matuwa na siya kasi wala na yung bunga ng pagtataksil ng asawa niya sa kaniya niya pero heto at pakiramdam niya may kulang sa bahay niya, may kulang sa buh
Puno ng hagolhol ang buong bahay. Ang luha na nagpapabatid sa kanilang lahat na pati kaluluwa ni Beth at Manzo ay umiiyak.Sobrang higpit ng pagayakap ni Manzo sa kaniyang anak.He waited for this moment.At sa bawat taghoy niya, nagpapabatid na sobra sobra ang kasiyahan na natatamasa niya.“I’m sorry… I’m sorry hindi ka nakuha agad ni daddy… I’m sorry my baby, hindi alam ni daddy.”Mas lalong bumaon ang mukha ni Beth sa dibdib ng dad niya.Matagal niya itong hiniling na marinig mula sa isang ama. Matagal niyang pinangarap ito.“D-Daaaad…”Halos manginig ang labi niya nang banggitin niya ulit ang salitang daddy.Nang hawakan ni Manzo ang dalawang pisngi niya, ngumiti siya dito.Halos umabot sa kaniyang mata.“Kamukhang kamukha mo ang mama mo…”Nakagat ni Beth ang labi niya…“And I’m sorry that it took me so long para makita ka.”“Ikaw po ba ang totoong daddy ko? Hindi po ba ito panaginip lang?” natatakot na tanong niya.Tumango si Manzo, umiiyak.“I am your father. Your real dad at wal
“I love you so much..” Pag-uulit ni Lucio doon.Ngayon lang nila nasabi na mahal nila ang isa’t-isa. Ganoon pa man, ayos lang kasi ramdam nila at pinapakita nila sa kanilang mga kilos ang nararamdaman nila.Tumingala si Beth at tumingkayad para maidampi niya ang labi niya sa labi ni Lucio.Ngumiti siya at lumingon sa dad niya na nakangiti sa kaniya.Kinuha niya ang kamay ni Lucio at hinila iyon palapit kay Manzo.Parang idinuduyan ang puso niya at proud na proud siyang iharap ang lalaking napili niya makasama buong buhay sa taong tinatawag niyang daddy.“Dad, I know you’ve met him. Pero gusto ko po personal na sabihin sa inyo that this is Lucio Floreza, my husband.”Never in her life na may inangkin siyang tao. Kahit noon kay Joliever, hindi siya kailanman nang-angkin dito.But right now, she feels different. Gusto niyang angkinin si Lucio. Gusto niyang siya lang ang asawa nito at wala ng iba. Iba ang tuwa na nararamdaman niya ng sabihin niya ang salitang ‘MY HUSBAND’.Sobra siyang pro
Matapos nilang kumain, naunang tumayo si Manzo.“May ipapakita si daddy sayo, can you give me a moment, sweetheart?”Tumingin si Beth kay Lucio, and when Lucio nodded, bilang sagot na ayos lang sumama siya sa dad niya, humawak si Beth sa kamay ng dad niya.Nagtungo sila sa isang kwarto na alam ni Manzo e matutuwa si Beth.Samantala, napatingin si Lucio kay Ten na siyang naiwan sa dining table.“I want to make things clear to you. Hinding hindi ako papayag na dumikit ka sa asawa ko kahit butler ka pa ng ama ng asawa ko..”Ten chuckled. “You broke my bones dahil lang sa maling akala.”“Do you think matutuwa ako matapos kong makita na hawak mo ang larawan ng asawa ko?”“Natural meron ako no’n dahil pinapasundan siya ng ama niya.” Pagsisinungaling ni Ten.Sinamaan pa rin siya ni Lucio ng tingin. Kahit anong gawin ni Ten, kumukulo talaga ang dugo niya.“You know what, bahala ka kung ayaw mong maniwala.” Sabi nito at umalis.Samantala, ang kwarto na pinasukan ni Manzo at Beth e ang kwarto ku
“D-Dad!” Sigaw niya, ang lakas pa ng tibok ng puso niya.Natakot siya at kinabahan. Gusto niyang tumakbo palayo kay Bernardo.“DAAAAD!” Pagtawag niya kay Manzo at pinipilit na bawiin ang kamay niya kay Bernardo.“Beth!”“LET ME GO!” “Ms. Beth, relax…”Doon siya natigilan at napatingin ng mabuti sa nasa harapan niya.Nanlaki ang mata niya nang maklaro na hindi si Bernardo ang nasa harapan niya kun’di si Leo Floreza pala.At sa gilid ng senior ay naroon ang assistant nito na siyang tumawag sa kaniya ng Ms. Beth.“D-Dad,” nautal na sabi niya…“What happened to you?” kunot noong tanong ni Sr. Floreza.“I-I’m sorry dad.. I mistook you to someone else.” Aniya dahil akala niya talaga e si Bernardo ang nasa harapan niya kanina.Dumating si Manzo. He coldly glared at Leo dahilan para mabitawan nito si Beth.“What did you do to my daughter, Floreza?”Agad humarap si Beth sa daddy niya. “Dad, wala… Inakala ko si da- I mean si Bernardo ang nasa harapan ko kanina. I’m sorry…” Aniya dahil baka mag
Umagang umaga pa lang, nauna nang magising si Beth.Tulog pa si Lucio sa tabi niya. Kinumutan niya ito at siya naman ay agad na naligo saka bumaba.“Good morning ma’am Beth,” bati sa kaniya ng katulong.“Hello po ate. Pwede po ako pahanda ng tea na dala ko no’ng nakaraan?”“Sure po ma’am. Sige po…”Ngumiti si Beth at nagtuloy sa paglabas ng bahay. Hindi pa masiyadong sumisikat ang araw.She’s smiling from ear to ear while looking at the view. Wala ng gaganda sa umaga niya.“WIFEEEE!” Napatalon siya sa gulat nang marinig ang boses ni Lucio.“Nasa labas ako!” Sigaw niya at nagtataka.“WHERE IS MY WIFE?”“Nasa labas po si ma’am Beth sir.”Rinig niyang mga boses sa loob.Nang makita niya si Lucio, agad nalukot ang mukha niya.“Bakit ka bumaba nang nakaboxer?”Tumingin siya sa likuran at kita niyang namumula ang pisngi ng mga dalagang katulong.Sinimangutan niya si Lucio.Nakagat naman ni Lucio ang labi niya. ‘Fvck!’ He said at malalaki ang hakbang na nilapitan niya si Beth at niyakap.Napa
Kinakabahan na si Beth. Off ang phone niya kaya hindi niya natext si Lucio.Tapos alas nueve na ng gabi. Kaya kabado na talaga siya. Si Ten ang nagmamaneho ng sasakyan. Kanina pa sila walang imik sa isa't-isa hanggang si Ten na ang nangahas na kausapin siya."How's your dinner with your dad?" tanong niya pagka't nasa labas lang siya ng resto, nagbabantay. Tumikhim si Beth bago sumagot. "Good.""Nag-enjoy ka ba?""Yeah.""Mabuti naman."Hindi na sumagot si Beth kaya si Ten ay tinignan siya sa pamamagitan ng salamin.Pagkadating niya sa bahay ni Lucio, lumabas si Beth agad at nagmamadaling pumasok. Walang goodbye, walang thank you.Ten watched her going in at nang mawala na si Beth sa paningin niya, bumalik na siya sa bahay ni Manzo na naghihintay sa kaniya makabalik."Ten, how is she?""Ligtas ko po siyang naihatid, dad.""Mabuti naman kung ganoon. Come, may iuutos ako sa'yo."Hindi kumilos si Ten, nakatingin lang siya kay Manzo kaya nilingon siya nito."What?""You're doing it again.
“Can we talk?” umagang umaga pa lang, iyon na ang bumungad kay Ten.Nadatnan niya ang father-in-law niya sa kaniyang kwarto, nakatingin sa kaniya.“About what?” naupo siya sa kama. Hindi pa rin siya masaya sa mga napansin niya kahapon.“About what happened last night.”Hindi nagsalita si Ten. He’s waiting kung anong sunod sasabihin ni Manzo.“I’m sorry…” Sabi nito kaya napaangat siya ng tingin ulit.Huminga si Manzo ng malalim bago nagsalita. “I love my daughters, Ten. Sila ang buhay ko. Kaya ko sinunod si Atilla sa pangalan ng mama niya dahil gusto kong maramdaman ng anak ko na kahit papaano, kasama namin si Atisha. Aware ako na kahit anong gagawin ko, hindi ko maiibigay ang lahat sa kaniya dahil walang makakapantay sa pagmamahal na naibibigay ng isang ina.”Kumunot ang noo ni Ten. Iba ang saloobin ng asawa niya.“Hindi yan ang naramdaman ng asawa ko, dad. You were so overprotective to her. Halos ikulong mo siya sa bahay para lang hindi siya mawala sa paningin mo. Takot kang mawalan k
After 3 years...Sa loob ng isang café, naroon si Lucio kasama ang mga anak niya.Sa isang round table, nakapalibot sila doon. Apat na chocolate shake at apat na chocolate cake ang nasa ibabaw ng mesa tapos isang kape.Despite of Lucio's busy schedule, dapat sa isang buwan, at least may oras siyang nakalaan para e date ang apat na prinsesa niya."Dada, nag-away ba kayo ni mama?" tanong ni Ada habang uminom ng shake."Same question kay Ada, dada." Ana"Hindi naman kami nag-away ng mama niyo. Why?" nagtaka siya."Really dad? But we heard her." Ava"Heard?" takang tanong ni Lucio at napabalik tanaw kung anong nangyari kahapon para masabi ng mga anak niya na nag-away sila ni Beth."Yes dada. Sabi pa nga ni mama, spank me hubby!" AyaBiglang nabilaukan si Lucio sa kape na iniinom niya. Yung mga tao naman sa tabi nila e biglang napatingin sa gawi nila."Tapos sabi pa ni mama-""Okay okay... Stop right there baby." Namumulang sabi ni Lucio.Huminto naman ang mga anak niya pero halata sa mukha
Couple of months later...Dumating na ang araw na nasa hospital si Beth dahil manganganak na siya. Hawak-hawak ni Lucio ang kamay niya.He's being calm and compose kaya si Beth e hindi na rin kinakabahan."Are you okay wife? May masakit ba sa'yo?" he asked nang maramdaman na humigpit ang paghawak ni Beth sa kamay niya.Ngumiti si Beth at umiling.Kung nagkataon na matataranta si Lucio e baka ay nataranta na rin siya at nagpapanic.Sabi nila, yung mga asawa daw madalas ang nagpapanic but Lucio is different. Walang ganoon ang makikita sa mukha niya.Na para bang hindi siya kabado. "The doctor will be here in any moment."Tumango si Beth."Thank you hubby at hindi ka nagpapanic."Kinuha ni Lucio ang kamay niya at dinala iyon sa labi.He smiled. His reaction in the outside is quite different in the inside. "Yung mga gamit ng babies natin?""Nasa kay Aidan, pinahawak ko."Natawa si Beth. "Ginagawa mo talagang alila mo si sir Aidan.""He's my best friend, wife. And if he needs me, I'll be
Madaling lumipas ang mga araw at ang payapa na ng naging buhay ni Beth at Lucio. Sa sobrang payapa, si Beth e laging kinukulit si Lucio sa kaniyang trabaho para maghanap ng gulo. Pero si Lucio itong mahaba ang pasensya at parang ayos lang kung guluhin siya. Nagresign na si Beth sa trabaho, kaya nasa bahay nalang siya lagi. Si Leah naman ay umalis na at nasa UK na. Si Ten at Manzo ay nagpunta na rin ng Netherlands at wala na rin masiyadong balita si Beth tungkol sa dad niya. Pero hindi naman siya nag-aalala dahil alam niyang hindi ito pababayaan ni Ten. It’s Sunday, at dahil maganda ang panahon, plano niyang lumabas. “Ma’am Beth, saan po kayo pupunta?” “Exercise.” Pagkalagpas niya sa katulong, bigla itong nawala sa tabi niya. Alam niyang nasa kay Lucio na ito para ireport na lalabas siya. She’s 6 months old pregnant, pero sobrang laki ng tiyan niya na animo’y nakalunok siya ng maraming pakwan. Nabibigatan na rin siya sa tiyan niya pero kaya pa naman niyang makala
“Are you okay?” tanong ni Manzo kay Ten pagkauwi.“Yes dad.” Ngumiti ito at binigay ang pinadala ni Beth. “For you. Sabi niya, huwag ka daw magkasakit at kumain ka ng marami.”Ngumiti si Manzo nang makita ang mga niluto ng anak niya. ‘She’s really sweet just like her mother. Kapag nakikita ko siya, baka ay mas mahirapan lang akong makalimutan ang mama niya.’May nakita rin siyang note kasama ng mga pagkain. Agad niya yung kinuha at binasa.It’s from Beth.“Hi dad. How are you? Sabi ni Ten e maayos na raw ang pakiramdam mo. I just want to say that I forgave you and you’re still my dad. Huwag na po kayong mag-alala sa akin kasi inaalagaan po ako ni Lucio ng mabuti. I heard uuwi ka daw po ng Netherlands. Mag-iingat ka doon and when you’re sad at gusto mo kausap, please don’t hesitate to call me. Love you dad!”Napangiti siya at dinala niya ang note na iyon sa labi niya para kaniyang mahaIikan.Both Atilla and Beth are sweet child. Kahit kaninong anak pa sila, mamahalin pa rin niya ang da
A week afterMula no’ng nahimatay si Manzo, hindi na nakita ni Beth ang dad niya pero alam niyang maayos na ang kalagayan nito dahil patuloy na nagrereport si Ten sa kanila para ibalita ang kalagayan nito.At mula din no’ng nalaman niya ang tungkol kay Atilla, hindi na rin siya ilag kay Ten.At ngayon ay nasa bahay nila ito, binibisita sila.Kaya busy siya sa pag-aayos ng mga pagkain na gusto niyang ipadala kay Ten.“Ang dami naman niyan.” Natatawang sabi ni Ten sa kaniya. Si Lucio naman ay nasa tabi, pasimpleng sumusulyap.Hindi na siya kinakabahan kapag nasa malapit si Ten kay Beth dahil alam na niyang asawa ito ni Atilla.Hindi gaya no’ng una na halos patayin niya ito.“Oo para kumain ng marami si dad at ikaw rin, kumain ka rin ng marami ah? Hindi pwedeng magkasakit ka.”Ngumuso si Ten. “Ang weird. Ang bait mo na sa akin matapos mong malaman na brother-in-law mo ‘ko.”“Natural lang yun. Asawa ka ng kakambal ko kaya dapat lang na tratuhin kitang pamilya. Mahalaga ka na rin sa akin, T
Dinala agad si Manzo sa hospital. Iyak nang iyak si Beth at takot na takot na baka napano ito.Pero matapos sabihin ng doctor na wala namang ibang kumplikasyon, nahimatay lang ito dahil sa labis na pagod at stress, nakahinga siya ng maluwag doon.Habang nakatulala siya sa kawalan, bigla niyang naramdaman ang kamay ni Lucio na nakapulupot sa bewang niya. Napatalon siya sa gulat at napalingon dito.Nang makita na si Lucio iyon, humaba ang nguso niya at naglalambing na yumakap dito.Mabigat pa rin ang loob niya. Gusto pa niyang umiyak at sabihin ang lahat ng dinaramdam niya.“Akala ko may nangyari ng masama sa kaniya.” Mahinang sabi niya. “Ayoko siyang mapahamak, hubby. Kahit na may nagawa siyang kasalanan, yung puso ko, kinikilala pa rin siya bilang ama ko. Kaya halos mamutla ako kanina nang bigla siyang natumba.”Hinigpitan ni Lucio ang pagyakap sa kaniya.Ramdam ni Lucio ang takot niya. Halos nabasa nga ang damit niya dahil sa malalaking butil ng mga luha ni Beth.“Gusto kong sisihin a
Ilang araw ring hindi nakita ni Beth si Manzo kaya naninibago siya habang nakaharap dito. Ang tahimik nila noong una, ramdam ang bigat at lungkot.Nag-aya siya dito ng dinner, hindi dahil namiss niya ito, kun’di dahil gusto niyang magkaroon sila ng closure para maliwanagan rin siya sa lahat lalo na ang tungkol sa kakambal niya.She did not bother to ask about Atilla, hinayaan niya lang si Manzo na magkwento kung bakit lumaki sa puder niya si Atilla habang siya ay kay Bernardo.Hinayaan lang niya na magkwento ito kung paano nito pinalaki ang kapatid niya.Napapangiti siya kapag naririnig ang mga kalokohan ng kakambal niya. ‘Tama nga si Ten, sakit siya ng ulo ni dad.’Nang matapos magkwento si Manzo, bumalik ulit ito sa pananahimik. Hindi niya alam kung paano niya kakausapin si Beth gaya ng dati. Nagbaba siya nang tingin at humingi nalang muna siya ng paumanhin.“I’m sorry… Wala na akong ginawang tama sayo, B-Beth.” Malungkot na sabi niya.Ang bigat-bigat ng puso niya. Miss na miss na
Present TimeRegar: Sir, mukhang hindi lang kamukha ni ma'am Beth si Ms. Isha na nakilala natin noon. I think, si Ms. Isha ay ang kakambal ni ma'am Beth.Iyon ang nabasa ni Lucio sa mensahe ni Regar sa kaniya na agad na ikinakunot ng noo niya.Nasa bahay pa rin siya ng dad niya.Agad siyang nagtipa ng reply. Lucio: Where are you now? Is my wife, safe? Regar: Nasa sementeryo kami ngayon sir. And she's safe. Huminga ng malalim si Lucio nang mabasa na ligtas lang si Beth. Lucio: Sementeryo? Regar: Yes sir. It turned out na wala na si Ms. Isha. Sandaling natulala si Lucio. Bigla niyang naisip noon si Isha. "She's my wife's twin? Pero paano nangyari?" naguguluhan siya dahil kahit siya, inakalang kaedaran lang niya noon si Isha. "Kung ganoon, Isha was really a child back then." Bigla siyang napailing. Hindi siya makapaniwala sa nalaman niya. Years ago, when she saw Beth as Joliever's girlfriend, the reason bakit niya sinundan ito noon ay dahil pamilyar sa kaniya ang mukha nito. He
"Bakit yun umiyak? Inaway mo ba?" tanong ni Casper nang makita nila si Atilla kanina na umiiyak habang papasok ng bahay."No. Bigla na lang siyang umiyak.""But you hugged her. Nakita kita, huwag mo i-deny." Pinagsingkitan pa siya nito ng mata. "It's the other way around." Aniya at bumuntong hininga. "Talaga lang ha!""She's just a child, Cas. Stop overreacting." "There's no way that that girl is a child. Can't you see that she's a woman?"Nagkibit balikat lang si Lucio. Para sa kaniya, bata ang pagtingin niya kay Atilla. Agad nalang niyang inutusan ang maid na gumawa ng snacks para kay Atilla."Yaya, please prepare a snack for Isha.""Masusunod po sir.""You're being considerate to her, man. Are you falling for her?"Hindi talaga siya nilulubayan nito kakatanong. Hindi naman porke't nagpakita lang siya ng interes sa babae o kabutihan e gusto na niya ito. "Again, she's just a child to me.""Hindi mo naman kailangan e deny brute. You're single. Hindi ba hiwalay na kayo no'ng Rainah?