5. KNOWS 1

YUMI

“Ice?” tanong ni Sir Rex sa akin na parang naniniguro kung tama ang narinig niya na pangalang binanggit ko. 

Tumango naman ako na nakalabi pa kasi… kasi hanggang doon lang ang naalala ko. 

“You know the man’s nickname? That’s quite interesting…” sabi pa ni Sir Rex na parang may kung anong lumalaro sa isipan niya. 

Isidro? So iyon pala ang pangalan ng lalaki… Ang pogi tapos Isidro? Nagsalubong ang mga kilay ko. Ang pangit kasi ng name. 

Pero teka… parang ang pogi nga pala ng name na Isidro. Parang ang sarap. Bakit ngayon ko lang naisip ‘yon?

I shrugged my shoulders at tiningnan muli ang picture ni Ice. May kung ano akong naramdaman sa puso ko habang nakatingin sa picture niya. 

Panghihinayang. 

Pero… pero para saan? Bakit? 

“Ano pa ang ibang naaalala mo?” 

Napatingin ako kay Sir Rex, at napakamot na naman ako sa leeg ko. Bakit ba ang dami niyang tanong na parang interesado siya kay Isidro?

I put my hand in my mouth, gasping. OMG! Ang gwapo ni Sir Rex pero mukhang may crush kay Isidro. Hala…

“May naalala ka na bang iba? You know his nickname. It means you were close to him before. He cannot be called by his nickname, Ice, by people he didn’t allow.”

Napanganga ako sa sinabi ni Sir Rex. Naging malapit ako kay Ice? True kaya? Echosero naman itong boss ko. Baka hindi naman… baka ano lang… baka…

“Try to remember more, Yumi.”

“Baka po naging boyfriend ko…” patsamba ko na naman na sagot. Bahala na magselos si Sir Rex kung may gusto rin siya kay Isidro. Dami niyang tanong at natatakot ako sa style niya makatingin. 

Napasulyap na naman tuloy ako sa painting ng magandang si Mirabella. Alam kaya ni Mirabella na bisexual si Sir Rex kaya niya iniwan? Ang sabi ng mga tsismosang katulong ay tumakas si Mira sa villa noon kung saan siya itinago ni Sir Rex kay Ma’am Julianna. After ni Mirabella tumakas ay nabalitaan na nga na na-deads dahil nasama sa eroplano na sumabog. 

At kaya rin pala kahit gaano kaganda ni Madam J ay hindi magustuhan ni Sir R, now I know the reason. In love si Sir R sa ex ko na si Ice. Oo, ex ko na iyon kahit hindi ako sure. Hindi naman siguro niya sasabihin ang palayaw niya na Ice sa akin kung hindi naging kami. 

Yeah! My Ice Ice Baby… I giggled.

“Magseryoso ka nga sa mga sagot mo, Mayumi!” Asar na pinukpok ni Sir Rex ang mesa niya. 

Napalunok ako. I checked the table, matigas iyon. Hindi man lang nasaktan? Mutant yata ito. Bisexual na gwapong mutant. Muli ay napangiti ako.

“Yumi, umayos ka nga! Kanina ka pa!”

“Se—seryoso naman po ako sa sinabi ko. Baka lang naman… Hindi ko rin kasi maalala tapos sabi niyo hindi niya ‘yan pinagkakalat ang nickname niya na Ice, kaya ayun at akala ko baka naging jowa ko,” I tried to explain kahit lalo nang sumasama ang tingin niya sa akin. Napatingin ako sa painting ni Mira at kung pwede lang ako magpatulong sa kaluluwa ni Mira ay ginawa ko na. 

“This convo is turning nonsense.” Badtrip na bulong ni Sir Rex.

Napasulyap naman ako ulit kay Sir Rex. Medyo nag-iba na ang tono ng boses niya ngayon. Baka kaunti na lang at bati na kami. 

“S-Sir Rex, kung c-crush niyo po si Ice ay okay lang naman po sa akin. Wa—”   

“What the fuck, Mayumi!” Sir Rex bolted, and I immediately picked up his gun on his table and stepped back like I was readying to fight back and shoot him if he attacked. 

Sir Rex was just staring at me coldly, na parang wala man lang kapaki-pakialam na nakatutok ang baril sa kaniya. 

Baril? Bakit ako may hawak na baril? Napahinto ako dahil sa gulat ko at nabitawan ang baril ni Sir Rex. Huli ko na naisip na mali ang nagawa ko at kung bakit naman kasi may baril sa mesa niya ang hindi ko maintindihan… 

I gulped. Paanong—-? 

Napailing ako. Natakot lang ako kaya kung ano na agad ang nagawa ko. Iyon ang sure na reason.

Napatingin akong muli kay Sir Rex at naguguluhan kung bakit nakatitig lang siya sa akin. Parang may kung ano siyang iniisip na… na hindi nakakatuwa. 

Oh no! Napangiwi ako. Mawawalan na yata ako ng trabaho sa ginawa ko sa boss ko. Pero tinakot niya kasi ako. Nagagalit siya pabigla-bigla tapos tumayo siya kaya akala ko sasaktan niya ako.

I was still in daze and still thinking kung paano magpapaliwanag nang natawa ng mahina si Sir Rex at napailing. Ay, baliw na yata! Sayang naman… 

“Nice! Do you remember everything now, Mayumi?” nang-aarok ang tingin na tanong niya.

Umiling lang ako at dinampot ang baril na nabitawan ko. Ano ba kasi ang kailangan kong maalala? Kanina pa ulit-ulit… ang kulit!

“Sorry po.” Lumapit ako muli sa desk table niya at ipinatong ang baril doon.

“You must remember, Mayumi! You know how to use a gun, it means you didn’t forget your skills.” Kinuha ni Sir Rex ang baril na ibinalik ko sa ibabaw ng mesa niya. “See how fast you cocked this gun?” Sir Rex smirked. “You’re a pro, Mayumi. Ang kailangan lang talaga ay makaalala ka. At sana maalala mo na ang lahat bago ka pa nila mahanap.”

Umiling ako. Ano bang pinagsasabi nitong boss ko na kailangan kong maalala? Kahit nga ako sa sarili ko ay nagtataka na ilan lang ang naaalala ko. At sinong naghahanap sa akin? Magulang? Asawa? Boyfriend? Tropa? Sino? Baka iyong nagsabi na kapatid ko siya pero wala akong tiwala do'n. Ayoko sa taong ‘yon!

“Wala pa rin akong maalala," wika ko. "Sorry po. Hindi ko rin alam kung ano ang nangyari sa akin. At kung bakit ko alam na Ice ang name niyang crush niyo ay—” Naputol ang sinasabi ko sa masamang tingin ni Sir Rex. In denial pa yata. Napalunok ako. Gwapo nga pero nakakatakot. “B-Basta po iyon lang ang sinabi niya sa akin na name niya. B-Baka po naging kaklase ko siya dati. I suffer concussion before as what I was informed. T-That is also the reason probably so I can’t remember everything from the past. Baka po kapag gumaling na ang utak ko eh maging o-okay na.”

“So you admit that you have amnesia?”

Amnesia? 

Amnesia nga ba ang sakit ko? 

Pero… naalala ko man ang pangalan ko at saang bansa ako nagmula. Ngayon ay naalala ko pa si… Ice. Si Ice na pogi na crush ni Sir Rex na pogi rin. Ngumiti ako sa naisip ko at nang mukhang papatay na si Sir Rex nang tingnan ko ay iniyuko ko na lang ang ulo ko.

Bakit ko pa ba kasi nasabi iyong concussion na naisip ko? Kung ano-ano na talaga nauungkat ni Sir Rex itanong. Okay lang naman sana kasi kung may alam akong isagot kaso wala. 

Huminga muna ako ng malalim habang nag-iisip. Sinalubong ko ang tingin ni Sir Rex nang maisip ko ang mabilis na pagkuha ko ng baril kanina, pagkasa at pagtutok sa kaniya. Nagawa ko nang mabilisan at nakakapagtaka nga. Pero… marami na rin talaga akong ipinagtataka sa sarili ko nakaraan pa. Kahit kasi nakakaramdam ako ng nerbyos kaharap itong boss ko ay parang balewala sa akin at nagagawa ko pang makipag-usap at mag-self-defense pa nga. 

I know this is not normal about me. Ever since ay napapansin ko na rin… and the way I handled my emotion and my reflexes ay weird nga kasi— I have some movements na hindi ordinaryo para sa gaya kong pag-aalaga ng bata ang trabaho. 

“Hindi ka na naman sumagot…” napapailing na sabi ni Sir Rex. 

“Hindi ko po kasi alam ang sasabihin ko. Maniwala po kayo na wala akong mahanap na sagot sa isip ko kaya kahit ako ay… kahit ako ay naguguluhan, Sir Rex.”

Tinitigan na naman ako ng gwapong bisexual na parang nauubos na ang pasensya. Kasalanan ko ba na wala akong maalalang iba? 

Iba talaga makatingin, nakakatakot pero dahil ang pogi ay okay lang. 

‘Sige pa, titigan mo ako. Sunod ‘yan ay crush mo na ako.’ I smiled with my inner thoughts.

“You can go back to Reign, Yumi.” He dismissed me. 

Tumango lang ako. Tumalikod na at humakbang nang…

“Hugo!”

Mabilis pa ako sa alas-kwatro na lumingon. “Yes, sir?”

Hindi naman nagsalita si Sir Rex. He smirked at nagtaka ako. Tawag-tawagin ako tapos ngingisi-ngisi. Sabi magseryoso pero siya ang malakas ang trip. Pasalamat siya at boss ko siya kung hindi ay—-

“Do you remember that you are Hugo? Now, this is somehow amusing. Isn’t it, Mayumi?”

Doon nanlaki ang mga mata ko. Napahakbang ako paatras. Pinagpapawisan ako ng malamig dahil sa sinabi ni Sir Rex. Bigla ay parang umiikot ang paningin ko, nahihilo ako at nasusuka. I fell on the floor.

May kung anong  alaala ang pumapasok sa isip ko pero pilit kong nilalabanan na huwag hayaan na guluhin nila ang kapayapaan ng utak ko.

Hugo? 

Hugo.

****

“Hugo!”

“Hanggang ngayon ay palpak ka pa rin sa arnis! Paano kung katana na ang kaharap mo?! Sa arnis pa lang hirap na hirap ka na?!

“Ang sabi ko ay aralin mo ang mabilisan na pagkasa at pag-dismantle ng baril! Tigilan mo ang panonood lang sa mga kasama mo!”

****

My eyes turned blurry as childhood memories returned to me now. 

Hugo. Ako nga si Hugo. 

Pero bakit? Bakit ako lagi napapagalitan ng nanay ko? At kung ako si Hugo ay bakit Mayumi ang pangalan na naalala ko?

I am blinking as other flashes of memories enter my mind now. 

Oh, God! Oh, God!

I think… I think I am getting the idea now. 

Yeah! I remember them… and I am gonna screw them all!