Thanks sa pagbasa... Thanks sa gems.
ICE “Get up!” Hinila ko si Morris patayo. “Pilitin mong humakbang at doon mo ‘ko hintayin sa sasakyan.” Itinuro ko ang kotse na iniwan ko fifteen to sixteen meters mula sa pwesto namin. Pinilit naman ni Morris pero bumagsak lang ito agad tatlong hakbang pa lang. Hinila ko ito ulit para makatayo at inalalayan na lang sa paglakad. “Ba—bakit mo ako tinutulungan?” tanong niya. Nagtataka. Nasa mga mata na wala siyang tiwala sa akin at takot, nagdududa na papatayin ko rin. Well, I would. Isang maling galaw niya at patay na talaga siya sa akin. I was just giving him a chance that I didn’t give to others who attempted to kill me. Ilang hakbang na lang ang layo namin mula sa kotse kaya minadali ko na ang pag-akay kay Morris, pakaladkad na. “Papatayin mo rin ako, ‘di ba?” tanong niya nang ibaba ko siya sa gilid ng sports car at buksan muna ang pinto niyon para maisakay siya. “Bakit hindi mo na lang gawin agad? Bakit—” “Hindi na kailangan. You’re as good as dead after your boss finds yo
YUMI “You’re—” “Summoned.” Ako na ang tumapos ng sasabihin ni John. Araw-araw naman ay iyon ang paborito niyang linyahan. Tumayo na ako at binuksan ang pinto. Nauna na rin akong lumakad papunta sa opisina ni Helio. Hindi na ako kumatok, binuksan ko na lang agad ang pinto ni Helio at pumasok. “Wha—” I cut my words nang makitang hindi lang pala si Helio ang nasa loob ng opisina nito. Tiningnan ko ang dalawang Princep na kausap niya, na parehong napakunot ang noo at nagtinginan muna bago sila tumingin kay Helio. Nasa mga mata nila ang tanong kung ano ang ginagawa ko roon at bakit buhay pa ako. Napalingon ako kay John na katulad ng dati ay pumwesto ulit sa gilid ng pinto, nagbabantay. She should tell me na may mga kausap si Helio. She should, but she did not. Strange. Well, kung sinadya ni John na hindi ipaalam sa akin na naroon ang dalawa, base sa pagkagulat nila nang makita ako, ay dalawa lang ang maaring dahilan. First, John and Helio were conniving and doing some surprises
YUMI“Anghel and Axel…” bulong ko sa mga pangalan na binanggit ni Helio. Iniisip kung totoo ang sinasabi niya. At kung totoo kaya na nabalik na kay Ice ang mga anak namin…“Uh-huh…” Helio answered with her usual nonchalant way of talking. “Wanna see them?” Hindi ako umimik pero gusto nang sumabog ng dibdib ko. Gusto kong isipin na nagsisinungaling lang siya para utuin na naman ako pero kilala ko si Helio. She could be cruel but will never be a liar when it comes with her offers when handling a deal. She knows how to well utilize her aces. She’s a gambler, a brilliant one.“Spill it out!” I hissed. “Sabihin mo na ang lahat ng gusto mong ipagawa sa akin at gagawin ko basta hahayaan mo akong makasama ang mga anak ko! I could live a double life. I could lie to Ice and the rest about not being back in Incognito and still work for you, but promise me you will let me be with them! Like how you let your sister have a family, then let me be like her, too!”“Woah… That was a bold proposal,” Hel
Illinois, USA2019AGENT HMadaling mamatay pero mahirap mabuhay. My life is such a jumbled mess!There is nothing special about the life I need to work for; I have no one. No family. No friends. No beliefs… siguro kung mamamatay ako kahit anong oras ay balewala. Walang makakaalala, walang makakapuna. Oo, walang makakaalala dahil kahit ang grupo na nagpalaki sa akin at pinagtatrabahuan ay babalewalain lang sigurado ang pagkawala ko. I'm nothing but a tool for them. They don't even treat me like a person with my own life.Magulo na ang buhay ko pagkapanganak ko pa lang. Hindi ko nga kung alam sino ang mga magulang ko. Isa lang ang totoo sa akin sa ngayon, ang pangalan ko na ibinigay na lang ng organisasyon na nagpalaki sa akin. Hugo. Just Hugo. Wala akong apelyido, lahat kami na nasa grupo ay walang apelyido. Babae ako, babae kaming lahat na nasa Incognito pero walang nakakakilala sa totoong kami maliban sa pangalan namin na alam sa underground society. Sinadya ang pangalan namin
Illinois, USA 2019 ICE Life has never been a bed of roses for someone like me. I was born into a mafia family and learned everything from the ground up. I was raised in a strict way, was spoiled beyond belief, and was punished harshly for any mistakes. There is no such thing as a perfect family, but mine is even better than perfect. All of our needs and wants have been met. We were able to acquire anything we desired. And I have a collection of autos and other products because I wanted to do so. I am one of the FSO heirs. The FSO stands for two Mafia clans, the Ferreiras and Silvas. Years ago, in exchange for an alliance, the son of the Silva family became engaged to the daughter of the Ferreira family, and the two families eventually merged into one. The FSO of Brazil was founded by their union. I'm a member of the Ferreira family. We even outnumber the Silvas nowadays because the Silvas' lone representative is reluctant to take his seat. Tio Michael Ferreira Silva, the o
Orvieto, Italy July 2021 YUMI Ang sabi ni Sir Rex ay huwag na huwag kong iiwan ang anak niyang si Reign, na Reianna naman kapag sa mama niya. Kainis! Mabuti na lang at hindi nalilito ang bata sa magkaibang tawag ng mga magulang niya sa kaniya. Tatlong taon pa lang si Reign at ang ganda-gandang bata, kamukha ng mama niya kasi sobrang ganda naman talaga ni Madam Julianna, kagandahan na balewala kay Sir Rex kaya sorry na lang siya. Pero naunawaan ko naman ang boss kong pogi, sadyang pangit kasi ang ugali ni Madam Julianna. Palasigaw iyon at nagiging malambing lang ang boses kapag nakikita si Sir Rex. Kawawa rin, asawang naturingan pero kinukulang sa atensyon. Kadalasan papansin na lang. Halatang-halata rin naman kasi na paimbabaw lang ang pagiging nanay niya kay Baby Reign, mabuti nga at hindi ko siya sinusumbong kay Sir Rex… Paano naman kasi kapag nasa palasyo ng mga Agosti si Sir Rex ay kunwari hands-on mommy si madam, pero kapag wala na si Sir Rex ay puro utos lang din sa aki
Rio de Janeiro, BrazilJuly 2021ICEThe tragedy that happened to my family was two years ago. After a week of unconsciousness, I woke up in the hospital in Rio de Janeiro and not in Illinois. I was screaming and frustrated to get even. Enraged by hatred, all I felt inside me, I wanna kill the people who bombed my family. I wanted to return to Illinois to see my wife and daughter, but my father didn’t allow me, and even my mother could not do anything to help me. Mama said she knew my pain, but it was the decision of my father that I needed to oblige. I just watched my wife and daughter's funeral in a video taken secretly by my father's men for me... for me... so I have seen them even though I should be there. Funny, but I was buried too with them... No one from the Ferreiras and the Silvas wanted me to execute my revenge, for I was already declared dead. Not me, but my other personality; the Math teacher Isidro Andrade, Libby's husband, and Millie's father. Isidro Andrade, me, di
YUMI“Ice?” tanong ni Sir Rex sa akin na parang naniniguro kung tama ang narinig niya na pangalang binanggit ko. Tumango naman ako na nakalabi pa kasi… kasi hanggang doon lang ang naalala ko. “You know the man’s nickname? That’s quite interesting…” sabi pa ni Sir Rex na parang may kung anong lumalaro sa isipan niya. Isidro? So iyon pala ang pangalan ng lalaki… Ang pogi tapos Isidro? Nagsalubong ang mga kilay ko. Ang pangit kasi ng name. Pero teka… parang ang pogi nga pala ng name na Isidro. Parang ang sarap. Bakit ngayon ko lang naisip ‘yon?I shrugged my shoulders at tiningnan muli ang picture ni Ice. May kung ano akong naramdaman sa puso ko habang nakatingin sa picture niya. Panghihinayang. Pero… pero para saan? Bakit? “Ano pa ang ibang naaalala mo?” Napatingin ako kay Sir Rex, at napakamot na naman ako sa leeg ko. Bakit ba ang dami niyang tanong na parang interesado siya kay Isidro?I put my hand in my mouth, gasping. OMG! Ang gwapo ni Sir Rex pero mukhang may crush kay Isi